Skip to content
កូនចៀមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ បទព្រហ្មគីតិ
(វិវរណៈ ៤,១១)
១១ | បពិត្រព្រះអម្ចាស់ | ទ្រង់ជាព្រះអស់យើងខ្ញុំ | |
| ព្រះអង្គសែនសក្តិសម | នឹងកិត្តិនាមអានុភាព | ។ |
| ព្រះអង្គបង្កើតគ្រប់ | អ្វីមានសព្វជាដរាប | |
| ដោយសារអានុភាព | ដែលពេញប្រៀបដោយហឫទ័យ | ។ |
(វិវរណៈ ៥,៩-១០.១២)
៩ | កូនចៀមសមទទួល | ក្រាំងនិមលមិនបង្អង់ | |
| ទាំងបកត្រាទៀតផង | ព្រោះតែទ្រង់ត្រូវសម្លាប់ | ។ |
| មកធ្វើយញ្ញបូជា | ទ្រង់លោះលាមនុស្សសាយសព្វ | |
| គ្រប់ពូជឥតមានស្អប់ | ភាសាគ្រប់លើផែនដី | ។ |
| ប្រជាជនគ្រប់សាសន៍ | យកថ្វាយព្រះជាម្ចាស់ថ្លៃ | |
| ដោយសារឫទ្ធិបារមី | លោហិតជ័យទ្រង់ជឿជាក់ | ។ |
១០ | ព្រះអង្គបានបង្វែរ | ឱ្យគេប្រែអាណាចក្រ | |
| ឱ្យបូជាចារ្យស្ម័គ្រ | សោយរាជ្យជាក់លើផែនដី | ។ |
១ | កូនចៀមគេសម្លាប់ | នោះទើបគាប់ពន់ពេកក្រៃ | |
| ទទួលឫទ្ធិបារមី | សម្បត្តិនៃប្រាជ្ញាញាណ | ។ |
| ប្រកបដោយឥទ្ធិឫទ្ធិ | ខ្លាំងបំផុតរកផ្ទឹមគ្មាន | |
| កិត្តិនាមល្បីថ្កើងថ្កាន | សិរីបានរុងរឿងខ្ពស់ | ។ |