១០ | ចូរច្រៀងបទថ្មីថ្វាយព្រះម្ចាស់ | ទាំងអ្នកដែលរស់នៅទីឆ្ងាយ | |
| ផ្លូវទឹកផ្លូវគោកកោះទាំងឡាយ | តម្កើងម្ចាស់ថ្លៃកុំបង្អង់ | ។ |
១១ | អ្នកភូមិក្នុងវាលរហោស្ថាន | អ្នកក្រុងប៉ុន្មានស្រែករំពង | |
| ទាំងកុលសម្ពន្ធអ្នកភ្នំផង | ស្រែកឱ្យខ្លាំងឡើងកុំប្រណី | ។ |
១២ | នាំគ្នាតម្កើងសិរីយស | របស់ព្រះម្ចាស់ទាំងយប់ថ្ងៃ | |
| តាមភូមិកៀនកោះជិតឆ្ងាយក្តី | តម្កើងម្ចាស់ថ្ងៃដោយរីករាយ | ។ |
១៣ | ព្រះម្ចាស់ស្រឡាញ់ប្រជាជន | ព្រះអង្គពេកពន់មិនជិនណាយ | |
| ពេលដែលទ្រង់យាងចេញទៅឆ្ងាយ | ព្រះអម្ចាស់ថ្លៃដូចអ្នកច្បាំង | ។ |
| ព្រះអង្គយាងចេញយ៉ាងអង់អាច | ការពារឥតខ្លាចជារនាំង | |
| វាយសំរុកលើ សត្រូវខ្មាំង | ទទួលបានទាំងជ័យជំនះ | ។ |
១៤ | ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា | យើងចាំវេលាមកយូរណាស់ | |
| ឥឡូវដល់ពេលយើងប្រកាស | ឱ្យបានដឹងច្បាស់ពេលនេះម្តង | ។ |
១៥ | យើងនឹងបំផ្លាញទាំងភ្នំធំ | ភ្នំតូចរលំមិនសល់ផង | |
| រុក្ខជាតិក្រៀមស្វិតទាំងទឹកបឹង | ប្រែជាគោករឹងឥតមានសល់ | ។ |
១៦ | អ្នកខ្វាក់ប្រាកដជាអាចដើរ | គេធ្វើដំណើរមិនអំពល់ | |
| ទៅតាមផ្លូវដែលគេមិនស្គាល់ | ជាកន្លែងដែលមិនធ្លាប់ដើរ | ។ |
| យើងនឹងធ្វើឱ្យយប់ងងឹត | ប្រែជាភ្លឺពិតយ៉ាងប្រសើរ | |
| ផ្លូវទួលគន្លុកបានរាបស្មើ | ប្រជាជនដើរដោយសុខសាន្ត | ។ |