Skip to content
ព្រះជាម្ចាស់ផ្តល់សន្តិភាពឱ្យប្រជាជន បទកាកគតិ
(ព្យាការីអេសាយ ២៦,១-៤.៧-៩.១២)
១ | យើងមានក្រុងមួយ | មាំឥតភ័យព្រួយ | ព្រោះព្រះម្ចាស់បាន |
| ប្រទាននូវការ | សង្គ្រោះគ្រប់ប្រាណ | ដូចកំពែងបាន |
| | ការពាររ៉ាប់រង | ។ |
២ | ចូរយើងបើកទ្វារ | កុំបីរួញរា | កុំឱ្យមានហ្មង |
| ឱ្យប្រជាជាតិ | សុចរិតទាំងពួង | ស្ម័គ្រស្មោះកន្លង |
| | បានចូលមកជិត | ។ |
៣ | បពិត្រព្រះម្ចាស់ | ព្រះអង្គទ្រង់ប្រោស | ដល់ប្រជាជាតិ |
| មានក្តីសុខសាន្ត | ឥតបីឃ្លៀងឃ្លាត | ទាំងជីវិតទៀត |
| | ផ្ញើព្រះឥតភ្លេច | ។ |
៤ | ចូរមានសង្ឃឹម | ដោយក្តីញញឹម | លើព្រះជានិច្ច |
| ទាំងកាយជីវិត | ឥតមានពេលភ្លេច | ជាថ្មរំលេច |
| | ស្ថិតស្ថេរអស់កល្ប | ។ |
៧ | បពិត្រព្រះម្ចាស់ | អស្ចារ្យពេកណាស់ | ទ្រង់បង្ហាញដល់ |
| មនុស្សសុចរិត | បានដឹងបានស្គាល់ | មាគ៌ានិមល |
| | សែនល្អកន្លង | ។ |
៨ | ឱ! ព្រះអម្ចាស់ | យើងខ្ញុំទាំងអស់ | ជីវិតផ្ញើទ្រង់ |
| ហើយសូមដើរតាម | មាគ៌ារឿងរុង | ដែលព្រះអង្គទ្រង់ |
| | ត្រួសត្រាយទុកស្រាប់ | ។ |
| ចិត្តយើងគ្រប់គ្នា | តែងតែប្រាថ្នា | ថ្លែងមិនឈរឈប់ |
| ព្រះនាមព្រះអង្គ | ដែលល្បីសាយសព្វ | ពាសពេញលើភព |
| | ប្រសើរកន្លង | ។ |
៩ | ទោះជាពេលយប់ | ចង់ជ្រកក្រោមម្លប់ | បារមីនៃទ្រង់ |
| ខ្ញុំខំស្វះស្វែង | រកតែព្រះអង្គ | តាំងពីព្រឹកព្រាង |
| | ឥតមានសំចៃ | ។ |
| ព្រះអង្គដាក់ទោស | ទៅដល់មនុស្ស | នៅលើផែនដី |
| ស្របទៅតាមការ | ដែលទ្រង់វិនិច្ឆ័យ | នោះគេស្គាល់ក្តី |
| | យុតិ្តធម៌សុចរិត | ។ |
១២ | បពិត្រព្រះម្ចាស់ | ប្រសើរពេកណាស់ | ទ្រង់តែងអាណិត |
| ផ្តល់ក្តីសុខសាន្ត | អ្វីខ្ញុំប្រព្រឹត្ត | ដែលមានមកពិត |
| | គឺទ្រង់សម្រេច | ។ |