ត្រឡប់ទៅបញ្ជីសៀវភៅវិញ

ទំនុកតម្កើងលេខ ៣៨ (៣៧) បទពាក្យ ៧

២ឱព្រះជាអម្ចាស់ខ្ញុំអើយសូមកុំកន្តើយដាក់ទោសខ្ញុំ
សូមកុំពិរោធហើយគួនគុំសូមដាក់ទោសខ្ញុំតាមកំហុស។
៣ព្រួញនៃព្រះអង្គខ្ញុំចុកចាប់ឈឺស្ទើរតែស្លាប់គ្មានស្រណោះ
ព្រះហស្តសង្កត់មិនព្រមប្រោសរូបខ្ញុំធ្វើខុសសែនឈឺផ្សា។
៤ពេលដែលព្រះទ្រង់អង្គពិរោធខ្ញុំឈឺចាក់ដោតឥតឧបមា​
ឆ្អឹងឆ្អែងពុកផុយអស់ហើយណាព្រោះមានវេរាបាបអនេក។
៥មែនហើយខ្ញុំខុសច្រើនពេកពន់រហូតជោរជន់ស្ទើរដល់មេឃ
ហាក់ដូចបន្ទុកធ្ងន់អនេកទ្រូងខ្ញុំស្ទើរបែកស្រែកមិនបាន។
៦របួសខ្ញុំក្លាយជាដំបៅរលួយយូរទៅស្អុយពេញប្រាណ
ព្រោះគំនិតខ្ញុំដូចតិរច្ឆានលេលាសាមាន្យមិនសមសួន។
៧ទូលបង្គំឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងរហូតចំកោងអស់ទាំងខ្លួន
ទុក្ខធ្ងន់ក៏ធ្លាក់មកផ្ទួនៗស្ថិតនៅខ្ជាប់ខ្ជួនពេញមួយថ្ងៃ។
៨ខ្ញុំសែនរងារក្តៅទាំងប្រាណទ្រាំស្ទើរមិនបានសព្វរាងកាយ
ឈឺចុកចាប់ណាស់ព្រះម្ចាស់អើយស្លាប់ឥឡូវហើយសូមមេត្តា។
៩ខ្ញុំអស់កម្លាំងហេវខ្សោះល្វើយស្រែកហៅខ្វើយៗញ័រកាយា
ខ្ញុំស្រែកថ្ងូរថ្ងួចចុកពើតផ្សាឈឺឥតឧបមាស្ទើរក្ស័យប្រាណ។
១០បពិត្រព្រះម្ចាស់អើយព្រះអង្គឈ្វេងយល់ចិត្តប៉ងទាំងប៉ុន្មាន
ទ្រង់សណ្តាប់ខ្ញុំមិនដែលខានសំឡេងខ្ញុំបានថ្ងូរស្រែកហៅ។
១១បេះដូងខ្ញុំចាប់ផ្តើមញាប់ញ័រឯកម្លាំងក៏ចុះខ្សោយទៅ
ភ្នែកប្រែស្រវាំងថាមិនត្រូវទោះជាមើលផ្លូវក៏មិនបាន។
១២មិត្តភក្តិទាំងអ្នកធ្លាប់ជិតស្និទ្ធមិនហ៊ានចូលជិតនាំរំខាន
ព្រោះខ្លាចដំបៅសព្វទាំងប្រាណទោះញាតិសន្តានក៏គេចឆ្ងាយ។
១៣ពួកគេចាំឃ្លាំចាប់ប្រហារឱ្យខ្ញុំមរណាគេសប្បាយ
គេដាក់អន្ទាក់សើចក្អាកក្អាយឱ្យខ្ញុំអន្តរាយវិនាសបង់។
១៤ខ្ញុំធ្វើមិនឮសព្វអ្វីៗទោះជិតឆ្ងាយក្តីដូចមនុស្សថ្លង់
មាត់មិននិយាយចិត្តមិនចង់ធ្វើដូចមនុស្សល្ងង់គមិនស្តី។
១៥រូបខ្ញុំដូចជាមនុស្សដែលឈឺអ្នកមានជំងឺមិនឮអ្វី
និយាយមិនរួចពិបាកក្រៃទោះជាចង់ស្តីក៏មិនបាន។
១៦បពិត្រព្រះម្ចាស់ខ្ញុំសូមថ្វាយទាំងជីវិតកាយទាំងអង្គប្រាណ
ព្រះម្ចាស់ជាព្រះដ៏ថ្កើងថ្កានទ្រង់តបមិនខានឆ្លើយមកខ្ញុំ។
១៧សូមកុំបណ្តោយឱ្យពួកខ្មាំងសប្បាយចិត្តខ្លាំងពេលខ្ញុំយំ
វេទនាឈឺចាប់រងទុក្ខធំឬឃើញរូបខ្ញុំទន់ជើងដួល។
១៨ខ្ញុំធ្លាក់ខ្លួនស្គមស្គាំងរីងរៃទុក្ខព្រួយរាល់ថ្ងៃទ្រូងឆាបឆួល
ឈឺចាប់ជានិច្ចឥតប្រែប្រួលខ្លួនខ្ញុំចង់ដួលកាយទោរទន់។
១៩ពេលនេះរូបខ្ញុំសុំសារភាពកំហុសទោសបាបកាលគ្រាមុន
ទុក្ខព្រួយក្នុងចិត្តច្រើនពេកពន់ដូចលីសែងធ្ងន់ព្រោះបាបកម្ម។
២០ឯខ្មាំងសត្រូវខ្ញុំទាំងអស់សាច់ឈាមស្រស់បស់រាងកាយមាំ
អស់អ្នកដែលធ្លាប់ស្អប់រូបខ្ញុំគេចូលមកផ្តុំគ្នាច្រើនណាស់។
២១ពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តមិនល្អនាំគ្នាឈូឆរមីរដេរដាស
ចោទប្រកាន់ខ្ញុំឥតអៀនខ្មាសព្រោះរូបខ្ញុំនេះខំធ្វើល្អ។
២២ឱព្រះម្ចាស់អើយកុំបង់បោះចោលខ្ញុំឱ្យរស់ទាំងត្រដរ
មេត្តារូបខ្ញុំសូមអង្វរកុំយាងចេញចរខ្ញុំខ្លោចផ្សារ។
២៣ឱព្រះអម្ចាស់ព្រះសង្គ្រោះសូមជួយឱ្យរស់ផុតមរណា
យាងមកឆាប់ៗស្រង់សង្ខារនោះទើបជីវ៉ាផុតក្សិណក្ស័យ។