ត្រឡប់ទៅបញ្ជីសៀវភៅវិញ

ទំនុកតម្កើងលេខ ១៤១ (១៤០) បទកាកគតិ

១ឱព្រះអម្ចាស់ខ្ញុំសូមប្រកាសទូលពាក្យអង្វរ
សូមផ្ទៀងព្រះកាណ៌ស្តាប់ស្នូរថ្ងួចថ្ងូរកុំ​​បង្អង់យូរ
យាងមកជួយខ្ញុំ។
២សូមឱ្យវាចាអធិដ្ឋានគ្រប់គ្រានៃទូលបង្គំ
បានឡើងទៅដល់ព្រះម្ចាស់ឧត្តមដូចផ្សែងហុយងំ
ពីគ្រឿងក្រអូប។
រូបខ្ញុំលើកដៃអធិដ្ឋានរាល់ថ្ងៃដូចតង្វាយគាប់
ថ្វាយនៅពេលល្ងាចក្រអូបឈ្ងុយឈ្ងប់ជះក្លិនសាយសព្វ
ទៅគ្រប់ទិសា។
៣ឱ! ព្រះអម្ចាស់សូមមេត្តាខ្ទាស់មាត់ខ្ញុំផងណា
កុំឱ្យនិយាយពាក្យដែលមុសាពោលមិនបានការ
ជាពាក្យអាក្រក់។
៤សូមកុំបណ្តោយកាយចិត្តខ្ញុំឱ្យធ្វើរឿងគម្រក់
ដែលមិនគប្បីកុំទៅស្មោះស្ម័គ្រជប់លៀងព័ទ្ធពាក់
ពួកអ្នកទុច្ចរិត។
៥បើអ្នកជាល្អសុចរិតយុត្តិធម៌ប្រដៅដោយចិត្ត
ស្មោះត្រង់ស្រឡាញ់ពោរពេញអាណិតខ្ញុំមិនបាច់គិត
ការល្អសមរម្យ។
កុំឱ្យទឹកអប់ពួកពាលហូរសព្វស្រោចលើក្បាលខ្ញុំ
ខ្ញុំខំស្រែករកព្រះម្ចាស់ឧត្តមជួយទូលបង្គំ
ប្រឆាំងពួកពាល។
៦មេដឹកនាំនោះត្រូវគេច្រានចុះទៅក្នុងជំរាល
តាមក្រហែងថ្មបច្ចាមិត្តយល់ច្បាស់អស់គ្មានសល់
ពាក្យខ្ញុំស្តីថា ៖។
៧« ដូចដីដែលប្រេះរលួយរលេះពីគ្នាយ៉ាងណា
ឱ្យស្ថានអ្នកស្លាប់បើកចំហទ្វារលេបឆ្អឹងពួកវា
ដែលនៅរាយប៉ាយ »។
៨បពិត្រព្រះម្ចាស់ខ្ញុំខំប្រឹងណាស់សម្លឹងទៅឆ្ងាយ
រកព្រះជានិច្ចផ្ញើជីវិតកាយសូមកុំបណ្តោយ
ឱ្យខ្ញុំបាត់បង់។
៩សូមជួយការពាររូបខ្ញុំគ្រប់គ្រាពីគ្រោះទាំងពួង
ដែលគេលបដាក់អន្ទាក់ខ្ញុំផងកុំឱ្យខ្ញុំលង់
ក្នុងដៃទុច្ចរិត។
១០តែសូមឱ្យគេជាប់កុំគេចកែអន្ទាក់នោះពិត
ដែលគេចង់ដាក់រូបខ្ញុំរួមរិតឱ្យពួកគេស្ថិត
ជាប់ខ្លួនឯងវិញ។
ឯទូលបង្គំរួចផុតទុក្ខធំឥតមានទោម្នេញ
ផុតពីច្រវាក់គេចាក់គេដេញរួចស្រឡះវិញ
ឥតមានព្រួយភ័យ។