Skip to content
ទំនុកតម្កើងលេខ ៥២ (៥១) បទកាកគតិ
៣ | អ្នកខ្លាំងពូកែ | ហេតុម្តេចចេះតែ | អួតពីអាក្រក់ |
| ព្រះអម្ចាស់មាន | ហឫទ័យត្រង់ស្មោះ | ករុណាសន្តោស |
| | ដល់អ្នកជានិច្ច | ។ |
៤ | រៀងរាល់ខែថ្ងៃ | អ្នកតែងស្រមៃ | ឥតមានពេលភ្លេច |
| ចង់តែប្រព្រឹត្ត | ដោយមិនកែគេច | ចង់ធ្វើជានិច្ច |
| | អំពើទុច្ចរិត | ។ |
| ពាក្យពេចន៍សម្តី | ចេញវាចាស្តី | មិនដែលសុក្រឹត្យ |
| កុហកភូតភរ | បញ្ឆៀងបញ្ឆិត | មុតជាងកាំបិត |
| | ដែលគេសំលៀង | ។ |
៥ | ចូលចិត្តអាក្រក់ | ល្បិចខ្មៅកខ្វក់ | មិនសុចរិតទៀង |
| និយាយកុហក | អាក្រក់លំអៀង | វៀចវេរមិនទៀង |
| | ជាជាងការល្អ | |
៦ | បើអ្នកហារស្តី | វោហារឥតន័យ | អសប្បុរសធម៌ |
| ពាក្យកុហកភូត | ចិត្តមិនស្មោះសរ | អ្វីដែលចេញមក |
| | សុទ្ធតែបោកប្រាស | ។ |
៧ | ព្រះនឹងកម្ទេច | រូបអ្នកជានិច្ច | ឱ្យអស់ស្រឡះ |
| ដកហូតរូបអ្នក | ឱ្យចេញពីផ្ទះ | មិនឱ្យសល់សោះ |
| | ពីលើផែនដី | ។ |
៨ | មនុស្សសុចរិត | នឹងឃើញការពិត | កោតខ្លាចបារមី |
| គេសើចសប្បាយ | ក្អាកក្អាយពេកក្រៃ | រួចគេនិយាយ |
| | ចំអកពោលថា | ។ |
៩ | «មើលន៎! អ្នកនោះ | ពុំបានយកព្រះ | ដែលមានចេស្តា |
| ធ្វើជាទីពឹង | លំនៅអាត្មា | ដោយគាត់ស្មានថា |
| | គាត់ខ្លាំងពូកែ» | ។ |
១០ | រីឯខ្ញុំវិញ | ចិត្តខ្ញុំពោរពេញ | គ្មានគេចកែប្រែ |
| នៅក្នុងដំណាក់ | ព្រះម្ចាស់ឥតបែរ | រៀងរាល់ថ្ងៃខែ |
| | នៅក្បែរព្រះអង្គ | ។ |
| ដូចដើមខៀវខ្ចី | អូលីវស្រស់ថ្មី | ល្អល្អះផូរផង់ |
| ដោយពឹងផ្អែកលើ | បារមីព្រះអង្គ | ត្រចះត្រចង់ |
| | រៀងទៅឥតភ្លេច | ។ |
១១ | ទូលបង្គំនឹង | សរសើរតម្កើង | ព្រះអង្គជានិច្ច |
| ចំពោះគ្រប់កិច្ច | ការទ្រង់ប្រព្រឹត្ត | ខ្ញុំសូមទុកចិត្ត |
| | ព្រះនាមព្រះអង្គ | ។ |
| នៅមុខអស់អ្នក | គោរពស្មោះស្ម័គ្រ | ប្រណិប័តន៍ទ្រង់ |
| ព្រោះព្រះហឫទ័យ | សប្បុរសទៀងត្រង់ | យើងខ្ញុំផ្ចិតផ្ចង់ |
| | តាមទ្រង់ទៅអើយ | ។ |