ត្រឡប់ទៅបញ្ជីសៀវភៅវិញ

ទំនុកតម្កើងលេខ ១០៦ (១០៥) បទពាក្យ ៧

១ចូរលើកតម្កើងព្រះអម្ចាស់ព្រះអង្គមានព្រះទ័យសន្តោស
មេត្តាករុណាសប្បុរសព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់នៅរហូត។
២តើនរណាអាចរាប់ពីស្នាព្រះហស្តអស្ចារ្យដ៏វិសុទ្ធ
តើនរណាអាចថ្កើងបំផុតសរសើររហូតគ្រប់គ្រាន់បាន ?។
៣អ្នកណាប្រព្រឹត្តដោយយុត្តិធម៌សុចរិតស្មោះសរឥតខកខាន
គ្រប់ពេលវេលានោះនឹងបានជួយក្តីសុខសាន្តគ្មានសៅហ្មង។
៤បពិត្រព្រះជាអម្ចាស់ថ្លៃពេលគាប់ព្រះទ័យរាស្រ្តព្រះអង្គ
សូមនឹកដល់ទូលបង្គំផងកុំបីបោះបង់ខ្ញុំកំព្រា។
៥ដើម្បីឱ្យទូលបង្គំបានជួបក្តីសុខសាន្តគ្រប់វេលា
អ្នកដែលទ្រង់ជ្រើសទុកជាគ្នាខ្ញុំសូមរួមជាមួយគេផង។
ឱ្យទូលបង្គំបានខ្ពស់មុខរួមរស់សុខទុក្ខឥតមួរហ្មង
នឹងប្រជារាស្រ្តផ្ទាល់ព្រះអង្គក្នុងគ្រានេះម្តងនិងតទៅ។
៦យើងខ្ញុំបានធ្វើអំពើបាបអាក្រក់ឆ្អេះឆ្អាបច្រើនពេកកូវ
ដូចបុព្វបុរសកន្លងទៅធ្វើរឿងអាស្រូវមិនទំនង។
៧កាលនៅអេស៊ីបបុព្វបុរសបំភ្លេចទាំងអស់គ្រាកន្លង
ពុំយល់ពីការអស្ចារ្យផងរបស់ព្រះអង្គធ្វើនោះទេ។
៨ប៉ុន្តែព្រះអង្គបានសង្គ្រោះពួកគេឱ្យរស់បានល្ហើយល្ហែ
ដោយយល់ព្រះនាមទ្រង់ឥតប្រែទើបបង្ហាញគេស្គាល់អានុភាព។
៩ព្រះអង្គគំរាមសមុទ្រកក់នោះវាភ័យតក់ស្លុតរីងជ្រាប
ទ្រង់ឱ្យគេដើរកាត់បាតរាបដូចទីទំនាបរហោស្ថាន។
១០ព្រះអង្គសង្គ្រោះគេឱ្យផុតពីមនុស្សទុច្ចរិតចិត្តតិរច្ឆាន
និងកណ្តាប់ដៃជនសាមាន្យអស់ក្តីរំខានបានល្ហើយល្ហែរ។
១១ទ្រង់ឱ្យសមុទ្រគ្របបាំងជិតលើបច្ចាមិត្រមិនបង្អែរ
បង្អង់ឱ្យនៅសល់ម្នាក់ទេមួយក៏គ្មានដែរដែលនៅរស់។
១២ពេលបុព្វបុរសឃើញដូច្នោះគេជឿលើព្រះជាអម្ចាស់
ទើបគេនាំគ្នាច្រៀងទាំងអស់តម្កើងព្រះខ្ពស់លើលោកា។
១៣ក្រោយមកពួកគេឆាប់ភ្លេចភ្លឹកកិច្ចការសន្ធឹកច្រើនអស្ចារ្យ
គេពុំរង់ចាំពេលមួយណាសម្រេចកិច្ចការព្រះអង្គឡើយ។
១៤នៅរហោស្ថានគេមានចិត្តលោភលន់មិនគិតធ្វើឫកជើយ
ល្បងលព្រះម្ចាស់លេងព្រងើយទីនោះឯងហើយដីហួតហែង។
១៥ព្រះអង្គប្រទានឱ្យគេឆីអាហារប្រពៃច្រើនក្រៃលែង
ពួកគេបានឆ្អែតពោះសំញែងគេធ្វើឫកខែងដូចជិនណាយ។
១៦នៅក្នុងជំរំគេនាំគ្នាច្រណែននិន្ទាខ្លាំងពេកក្រៃ
ម៉ូសេអារ៉ុនទាំងពីរកាយបម្រើប្រពៃនៃព្រះម្ចាស់។
១៧ពេលនោះផែនដីញ័ររញ្ជួយបែកប្រេះរលួយខ្ទេចខ្ទាំអស់
ស្រូបយកដាថានមិនឱ្យរស់បក្សពួករបស់អប៊ីរ៉ាមផង។
១៨មានភ្លើងសន្ធៅមកឆាបឆេះពួកគេទាំងអស់ខ្ទេចសូន្យសុង
អណ្តាតភ្លើងឆេះមនុស្សយង់ឃ្នងទាំងអស់តែម្តងគ្មានសល់មួយ។
១៩លើភ្នំហូរ៉ែបគេជួបជុំយកមាសទាំងដុំនាំគ្នាជួយ
ឆ្លាក់ដាប់ដុតដំបានគោមួយគេលែងភ័យព្រួយទុកជាព្រះ។
២០ពួកគេបែរជាយករូបសត្វមកទុកថ្វាយថ្វាត់ក្រាបសំពះ
ជាសត្វស៊ីស្មៅដើរពេញពាសទុកដូចជាព្រះគួរគោរព។
២១ពួកគេភ្លេចថាព្រះតែមួយជាព្រះដែលជួយទាំងថ្ងៃយប់
ដោយស្នាព្រះហស្តខ្ពស់លើសលប់ពាសពេញសាយសព្វស្រុកអេស៊ីប។
២២ការអស្ចារ្យទៀតដែលមាននៅក្នុងស្រុកកូនចៅប្រាហាំស្រាប់
និងស្នាព្រះហស្តដ៏ចំណាប់គួរឱ្យស្ញែងស្ញប់ឯសមុទ្រ។
២៣ព្រះអង្គសម្រេចព្រះហឫទ័យកម្ទេចប្រល័យគេឱ្យផុត
តែលោកម៉ូសេដ៏វិសុទ្ធចេញមកក្រាបលុតអង្វរសុំ។
គាត់ឃាត់ព្រះអង្គមិនឱ្យលប់តាមព្រះពិរោធដោយគំនុំ
មិនឱ្យព្រះអង្គគិតគួនគុំពួកគេនឹងយំដោយទ្រង់ខ្ញាល់។
២៤គេពុំព្រមចុះចូលទៅក្នុងទឹកដីបំព្រងជារៀងរាល់
សម្បូណ៌សប្បាយដោយភោគផលពុំទទួលស្គាល់បន្ទូលទេ។
២៥គេពោលរអ៊ូក្នុងជំរំលាន់ឮរងំគ្មានពេលល្ហែ
មិនព្រមស្តាប់ព្រះសូរសៀងទេគេមិនប្រួលប្រែជឿព្រះអង្គ។
២៦ដូច្នេះព្រះម្ចាស់ខ្ញាល់ខ្លាំងណាស់ទ្រង់ក៏ប្រកាសមិនរេរង់
នឹងបំផ្លាញគេឱ្យខ្ទេចផង់ឱ្យវិនាសក្នុងរហោស្ថាន។
២៧ទ្រង់នឹងកម្ចាត់ឱ្យរលាយវិនាសអន្តារាយគ្រប់ៗប្រាណ
ដោយឱ្យគេស្លាប់ចៀសមិនបានលើទឹកដីស្ថានសាសន៍ដទៃ។
២៨នៅឯពេអ៊រគេនាំគ្នាឱនកាយវន្ទាទាំងលើកដៃ
គោរពព្រះបាលរាល់ខែថ្ងៃជាព្រះអប្រីយ៍គ្មានវិញ្ញាណ។
២៩ពួកគេប្រព្រឹត្តអំពើទាស់នឹងព្រះអម្ចាស់មិនខកខាន
ទ្រង់ព្រះពិរោធពន់ប្រមាណនាំឱ្យកើតមានគ្រោះកង្វល់។
៣០លោកភេនេអាសក្រោកដាក់ទោសគេតាមកំហុសឥតមានសល់
គ្រោះកាចស្ងប់ស្ងៀមលែងអំពល់ពួកគេបានស្គាល់តែសុខសាន្ត។
៣១ព្រោះតែកើតហេតុការណ៍ទាំងនេះព្រះអម្ចាស់ប្រោសលោកឱ្យបាន
ជាមនុស្សសុចរិតឥតសាមាន្យអស់កល្បសុខសាន្ដអង្វែងទៅ។
៣២នៅប្រភពទឹកមេរីបាគេគ្រប់កាយាធ្វើអាស្រូវ
នាំឱ្យព្រះម្ចាស់ខ្ញាល់ពេកកូវលោកម៉ូសេត្រូវទទួលទោស។
៣៣គេធ្វើឱ្យរូបលោកឆ្អែតចិត្តថប់ក្នុងគំនិតមិនដឹងខុស
ជាហេតុឱ្យលោកវិលវល់អស់ហើយមានប្រសាសន៍ដោយមិនគិត។
៣៤ពួគេពុំបានវាយប្រហារប្រជានានាប្រែទៅស្និទ្ធ
រួមរស់នឹងគេដោយមិនគិតហើយបានក្បត់ផិតនឹងបញ្ជា។
៣៥ពួកគេបែរទៅជាប់ព័ន្ធពាក់ជាមួយពួកអ្នកសាសន៍នានា
ហើយគេបានរៀនតៗគ្នាប្រព្រឹត្តពាលាតាមសាសន៍ផ្សេង។
៣៦គេថ្វាយបង្គំព្រះក្លែងក្លាយរៀងរាល់តែថ្ងៃគ្មានកោតក្រែង
ថ្ងៃក្រោយគេនឹងសោកសង្រេងដោយសារខ្លួនឯងនាំវិនាស។
៣៧គេយកបុត្រភ្ងារទាំងស្រីប្រុសធ្វើយញ្ញទាំងខុសគ្មានអៀនខ្មាស
ទៅថ្វាយអារក្សដោយផ្តេសផ្តាសថ្វាយទៅដល់ព្រះមិនដឹងអី។
៣៨គេបានប្រហារជិវិតកូនប្រុសស្រស់ស្រីស្ងួនទាំងក្មេងខ្ចី
ដែលគ្មានកំហុសមិនដឹងអីធ្វើឱ្យទឹកដីលែងវិសុទ្ធ។
៣៩អំពើដែលពួកគេប្រព្រឹត្តធ្វើឱ្យដក់ដិតរៀងរហូត
គេបានក្បត់ព្រះតែមួយគត់ព្រោះគេមានពុតមិនព្រមកែ។
៤០ពេលនោះព្រះអម្ចាស់មិនទ្រាំនឹងប្រជាជនទ្រង់ទៀតទេ
ទ្រង់ព្រះពិរោធនឹងពួកគេដែលជាប្រជាផ្ទាល់ព្រះអង្គ។
៤១ព្រះអង្គបញ្ជូនគេឱ្យធ្លាក់ទៅក្នុងអន្ទាក់ជាតិផ្សេងម្តង
ឱ្យពួកបច្ចាមិត្រគ្រប់គ្រងលើពួកនោះផងឱ្យដឹងដៃ។
៤២ខ្មាំងសត្រូវជិះជាន់សង្កត់ពួកគេតាមចិត្តមិនប្រណី
បង្ក្រាបពួកគេទាំងយប់ថ្ងៃចុះចូលក្នុងដៃគេទៀតផង។
៤៣ទ្រង់សង្គ្រោះគេច្រើនលើកគ្រាគេនៅនាំគ្នាចង់ប៉ុនប៉ង
បះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះអង្គបាបច្រើនកន្លងមិនព្រមឈប់។
៤៤ពេលព្រះអង្គឮពួកគេស្រែកថ្ងូរថ្ងួចអនេកទាំងថ្ងៃយប់
ព្រះអង្គក៏មានព្រះទ័យស្ងប់លែងខឹងលែងស្អប់ថែមអាណិត។
៤៥ព្រះអង្គសន្តោសប្រោសប្រណីនឹកដល់មេត្រីចងជុំជិត
ព្រះទ័យទ្រង់ដូរមកអាណិតមេត្តាធម៌ស្ថិតនៅលើសលប់។
៤៦ទ្រង់បានធ្វើឱ្យខ្មាំដែលកៀរពួកគេទៅជាឈ្លើយសំអប់
មានចិត្តអាណិតពួគេគ្រប់លែងខឹងលែងស្អប់លែងធ្វើបាប។
៤៧ឱព្រះអម្ចាស់យើងខ្ញុំអើយក្នុងពេលនេះហើយសូមប្រញាប់
យាងមកសង្គ្រោះយើងផុតស្លាប់ឱ្យបានឆាប់ៗកុំបង្អង់។
ដើម្បីឱ្យខ្ញុំថ្វាយបង្គំព្រះនាមឧត្តមសែនខ្ពស់ខ្ពង់
វិសុទ្ធវិសាលល្អត្រចង់បានខ្ពស់មុខផងដោយថ្កើងទ្រង់។
៤៨សូមលើកតម្កើងព្រះអម្ចាស់ប្រសើរពេកណាស់មានយូរលង់
ជាព្រះអ៊ីស្រាអែលតពូជពង្សដរាប់ទៅផងរៀងទៅអើយ។