១ | ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ជាពន្លឺ | នាមល្បីរន្ទឺព្រះសង្គ្រោះ | |
| មិនឱ្យខ្ញុំខ្លាចនរណាសោះ | ជាកំពែងខ្ពស់ជួយជីវិត | ។ |
២ | ពេលពួកជនពាលជាបច្ចា | រូតរះម្នីម្នាចូលមកជិត | |
| ពួកគេចង់មកផ្តាច់ជីវិត | តែពួកឧក្រិដ្ឋត្រូវភ្លាត់ដួល | ។ |
៣ | ទោះមានទ័ពច្រើនមករោមរឹត | ឡោមព័ទ្ធខ្ញុំជិតក៏មិនជ្រួល | |
| ទោះលើកគ្នាច្បាំងខ្ញុំសុខស្រួល | ចិត្តមិនប្រែប្រួលសង្ឃឹមព្រះ | ។ |
៤ | ខ្ញុំទូលព្រះម្ចាស់នូវសេចក្តី | តែមួយគត់ខ្លីឱ្យបានច្បាស់ | |
| គឺចង់ស្នាក់នៅដំណាក់ព្រះ | ឥតមានក្រឡះមួយជីវិត | ។ |
| ដើម្បីខ្ញុំបានកោតស្ញែងស្ញប់ | ឫទ្ធានុភាពថ្កុំថ្កើងពិត | |
| នឹងថ្វាយបង្គំម្ចាស់ជីវិត | ព្រះអង្គគង់ស្ថិតក្នុងវិហារ | ។ |
៥ | ពេលខ្ញុំជួបគ្រោះអាសន្នភ័យ | ព្រះអង្គដឹកដៃខ្ញុំម្នីម្នា | |
| ចូលខ្លួនជ្រកក្នុងព្រះពន្លា | បំពួនអាត្មាថ្មដាបាំង | ។ |
៦ | ឥឡូវព្រះអង្គលើករូបខ្ញុំ | ឱ្យខ្ពស់ឧត្តមហួសពួកខ្មាំង | |
| ថ្វាយយញ្ញបូជាហើយព្រមទាំង | ស្រែកជ័យឃោសផងស្មូតតម្កើង | ។ |
៧ | ឱព្រះម្ចាស់អើយសូមសណ្តាប់ | ស្នូរខ្ញុំស្រែកប្រាប់ឮលាន់ឡើង | |
| អាណិតឆ្លើយតបកុំឆ្មៃឆ្មើង | មកខ្ញុំវិញផងកុំកន្តើយ | ។ |
៨ | ខ្ញុំនឹកទៅដល់ព្រះបន្ទូល | ព្រះអង្គថ្លែងពោលទុកមកហើយ | |
| ចូរស្វែងរកយើងនឹងបានស្បើយ | ខ្ញុំមិនព្រងើយស្វែងរកភ័ក្ត្រ | ។ |
៩ | សូមទ្រង់អាណិតដល់រូបខ្ញុំ | កុំពួនសំងំនៅលួចលាក់ | |
| កុំព្រះពិរោធកុំអន់អាក់ | កុំបណ្តេញអ្នកបម្រើចោល | ។ |
| ព្រះអង្គសង្គ្រោះទូលបង្គំ | កុំទុករូបខ្ញុំនៅតែលតោល | |
| ឱព្រះសង្គ្រោះដូចស្រមោល | កុំទុកខ្ញុំចោលដូច្នេះណា | ។ |
១០ | ទោះឪពុកម្តាយទូលបង្គំ | បោះបង់ចោលខ្ញុំឱ្យឯកា | |
| ព្រះម្ចាស់នៅតែថែរក្សា | ប្រណីមេត្តាជាប់ជានិច្ច | ។ |
១១ | សូមព្រះអម្ចាស់បង្រៀនខ្ញុំ | ស្គាល់ផ្លូវឧត្តមគ្មានកលកិច្ច | |
| ដើរតាមមាគ៌ាមិនបែរគេច | ព្រោះខ្មាំងមានល្បិចចាំឃ្លាំមើល | ។ |
១២ | សូមកុំបណ្តោយឱ្យខ្ញុំធ្លាក់ | ចូលក្នុងអន្ទាក់ខ្មាំងងងើល | |
| សាក្សីក្លែងក្លាយបង្កាច់មួល | អ្នកនោះតែងពោលពាក្យឃោរឃៅ | ។ |
១៣ | ខ្ញុំជឿជាក់ថាខ្ញុំនឹងបាន | ឃើញសុខក្សេមក្សាន្តមិនអាស្រូវ | |
| មង្គលកើតពីព្រះម្ចាស់នៅ | ក្នុងលោកតទៅជាមិនខាន | ។ |
១៤ | ចូរទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ | ព្រះអង្គជាព្រះដ៏ថ្កើងថ្កាន | |
| ចូរមានកម្លាំងចិត្តក្លាហាន | នោះអ្នកនឹងមានសុខមង្គល | ។ |