Skip to content
ទំនុកតម្កើងលេខ ៩១ (៩០) បទកាកគតិ
១ | អ្នកដែលរស់ក្រោម | ការថែគ្រប់គ្រង | របស់ព្រះម្ចាស់ |
| ជាព្រះខ្ពង់ខ្ពស់ | វិសុទ្ធពេកណាស់ | មានឫទ្ធិតេជះ |
| | បារមីខ្លាំងក្រៃ | ។ |
២ | ខ្ញុំសូមទូលថា | «ព្រះអម្ចាស់ជា | ជម្រកយប់ថ្ងៃ |
| និងជាកំពែង | ជ្រកកោនផុតភ័យ | មិនបង្អង់អី |
| | ផ្ញើកាយជីវិត» | |
៣ | ព្រះម្ចាស់តែងតែ | ជួយមិនគេចកែ | ឱ្យអ្នករួចផុត |
| ចេញពីអន្ទាក់ | ពួកជនទុច្ចរិត | ជំងឺរាតត្បាត |
| | ចង្រៃឧបទ្រព | ។ |
៤ | ទ្រង់នឹងការពារ | រូបអ្នកគ្រប់គ្នា | នៅជ្រកក្រោមម្លប់ |
| បារមីព្រះអង្គ | ទាំងថ្ងៃទាំងយប់ | ឥតមានឈរឈប់ |
| | ម្លប់ដ៏ត្រជាក់ | ។ |
| ព្រះហឫទ័យ | មេត្តាប្រណី | មិនដែលថ្នាំងថ្នាក់ |
| របស់ព្រះអង្គ | ជួយការពារអ្នក | ជាអាវក្រោះពាក់ |
| | របស់អ្នកហើយ | ។ |
៥ | នៅពេលរាត្រី | អ្នកនឹងមិនភ័យ | អំពីអ្វីឡើយ |
| អាសន្នគ្រប់យ៉ាង | ចៀសផុតធូរស្បើយ | ពេលថ្ងៃក៏ដោយ |
| | ក៏អាចរួចផុត | ។ |
៦ | អ្នកនឹងមិនអាច | ជួបគ្រោះកំណាច | ក្នុងយប់ងងឹត |
| ទាំងមហន្តរាយ | ទោះនៅឆ្ងាយជិត | ថ្ងៃត្រង់ក៏ផុត |
| | មិនអាចជួបសោះ | ។ |
៧ | ទោះបីជាមាន | មនុស្សម៉ឺនពាន់ | ដេកស្លាប់ទាំងអស់ |
| ក៏មិនមានអ្វី | មកប៉ះអ្នកសោះ | ផុតអស់ទុក្ខគ្រោះ |
| | គ្មានព្រួយភិតភ័យ | ។ |
៨ | បើអ្នកពិនិត្យ | មើលឱ្យបានជិត | ឃើញច្បាស់ដូចថ្ងៃ |
| ពីពួកមនុស្ស | អបលក្ខណ៍អប្រីយ៍ | រងទោសរាល់ថ្ងៃ |
| | មិនមានអាក់ខាន | ។ |
៩ | ព្រះអម្ចាស់ជា | ជម្រកពន្លា | គ្មានអ្វីស្មើបាន |
| អ្នកជ្រកក្រោមម្លប់ | ព្រះខ្ពស់ហួសស្មាន | វិសុទ្ធថ្កើងថ្កាន |
| | នៅលើលោកីយ៍ | ។ |
១០ | គ្មានទុក្ខវេទនា | ណាមកពាធា | ធ្វើឱ្យអ្នកភ័យ |
| ទោះជាគ្រោះកាច | ឧបសគ្គចង្រៃ | ចូលមិនបានអី |
| | ដល់លំនៅអ្នក | ។ |
១១ | ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ | នឹងបញ្ជាច្បាស់ | ទេវទូតគ្រប់ថ្នាក់ |
| តាមជួយរក្សា | ការពាររូបអ្នក | គ្រប់ទីសំណាក់ |
| | ដែលអ្នកនឹងនៅ | ។ |
១២ | ទេវទូតយកដៃ | ចាំទ្រថ្នមបី | មិនឱ្យហ្មងសៅ |
| លើកអ្នកឱ្យឈរ | រឹងប៉ឹងពេកកូវ | មិនឱ្យជើងត្រូវ |
| | ទង្គិចថ្មឡើយ | ។ |
១៣ | អ្នកនឹងដើរជាន់ | សត្វមានរាប់ពាន់ | នៅជិតបង្កើយ |
| សត្វគោកសត្វទឹក | សត្វព្រៃក៏ដោយ | ជាន់សិង្ហពស់ហើយ |
| | ទាំងសត្វនាគខ្លា | ។ |
១៤ | ព្រះអម្ចាស់មាន | ព្រះបន្ទូលថ្កាន | យ៉ាងច្បាស់មកថា |
| យើងនឹងចេញមុខ | រំដោះរងការ | ដ្បិតគេស្គាល់ថា |
| | យើងជាព្រះគេ | ។ |
១៥ | បើគេស្រែករក | ហៅយើងឱ្យមក | យើងតបមិនរេ |
| ពេលមានអាសន្ន | យើងនៅនឹងគេ | ឥតមានបែកបែរ |
| | ទាំងថ្កើងគេផង | ។ |
១៦ | យើងឱ្យគេបាន | រស់នៅសុខសាន្ត | យូរឆ្នាំកន្លង |
| អាយុយឺនយូរ | មិនឱ្យមានហ្មង | ឱ្យគេដឹងផង |
| | ថាយើងសង្គ្រោះ | ។ |