១ | ឱព្រះជាអម្ចាស់ខ្ញុំអើយ | កុំនៅកន្តើយសូមប្រឆាំង | |
| តទល់អស់អ្នកដែលចង់ច្បាំង | សូមជួយតតាំងកុំសុំចៃ | ។ |
២ | ខ្ញុំសូមពឹងផ្អែកលើព្រះអង្គ | មេត្តាសូមទ្រង់កុំឆ្មើងឆ្មៃ | |
| យកខែលអាវក្រោះតើនឃ្មាតខ្មី | សម្តែងបារមីសង្គ្រោះផង | ។ |
៣ | សូមហូតលំពែងនិងពូថៅ | ប្រហារសំដៅពួកយង់ឃ្នង | |
| សូមមានបន្ទូលមកខ្ញុំផង | មានតែព្រះអង្គព្រះសង្គ្រោះ | ។ |
៤ | សូមឱ្យអ្នកដែលចង់ប្រហារ | ជីវិតជីវ៉ារូបខ្ញុំនោះ | |
| ឱ្យវាខកចិត្តបាក់មុខចុះ | ដល់ក្តីអាម៉ាស់ដកខ្លួនថយ | ។ |
៥ | នៅពេលទេវទូតព្រះអម្ចាស់ | បណ្តេញគេប្រាសវិលទៅក្រោយ | |
| សូមឱ្យពួកគេខ្ទាតទៅឆ្ងាយ | ដូចអង្កាមរាយដោយខ្យល់ផាត់ | ។ |
៦ | ទេវទូតព្រះម្ចាស់ដេញមិនឈប់ | ទោះថ្ងៃឬយប់មិនឱ្យបាត់ | |
| ឱ្យផ្លូវធ្លាប់ភ្លឺប្រែងងឹត | ភក់រអិលស្អិតទៅមិនបាន | ។ |
៧ | ពួកគេបានដាក់រាយអន្ទាក់ | លបពួនចាំស្ទាក់ប៉ងរំខាន | |
| គេជីករណ្តៅឱ្យធ្លាក់ប្រាណ | ដោយចិត្តសាមាន្យមិនទោរទន់ | ។ |
៨ | សូមឱ្យពួកគេត្រូវវិនាស | ដោយមិនដឹងច្បាស់ទុកជាមុន | |
| ឱ្យជាប់អន្ទាក់របស់ខ្លួន | អន្តរាយផ្ទួនៗកុំរំលង | ។ |
៩ | ពេលនោះរូបខ្ញុំនឹងត្រេកអរ | រីករាយសាទរអស់មួរហ្មង | |
| សប្បាយពន់ពេកគ្រានេះម្តង | ព្រោះតែព្រះអង្គជួយសង្គ្រោះ | ។ |
១០ | ខ្ញុំសូមក្រាបទូលយ៉ាងជាក់ច្បាស់ | ស្មោះឥតក្រឡះអស់ពីពោះ | |
| គ្មាននរណាដូចព្រះអង្គសោះ | ព្រះអង្គរំដោះអ្នកទន់ខ្សោយ | ។ |
| ទ្រង់ជួយឱ្យរួចផុតពីដៃ | ពួកជនអប្រីយ៍មិនថ្លោះធ្លោយ | |
| រំដោះអ្នកក្រទុរគតឱ្យ | រួចផុតពីដៃមនុស្សទុច្ចរិត | ។ |
១១ | សាក្សីក្លែងក្លាយឈរប្រឆាំង | រារាំងតតាំងដោយប្រឌិត | |
| ចោទសួរមកខ្ញុំរឿងមិនពិត | ដែលខ្ញុំមិនគិតដល់ទាល់សោះ | ។ |
១២ | គេធ្វើអាក្រក់មកតបត | នឹងអំពើល្អខ្ញុំទាំងអស់ | |
| ដែលខ្ញុំបានធ្វើលើគេនោះ | ម្តេចមិនគិតសោះឱ្យទោសពៃរ៍ | ។ |
១៣ | ពេលដែលពួកគេមានជំងឺ | ចុកចាប់ផ្សាឈឺខ្ញុំលកលៃ | |
| បន្ទាបទាំងខ្លួនតមចំណី | អង្វររាល់ថ្ងៃឱ្យពួកគេ | ។ |
១៤ | ខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើល្អ | ដោយចិត្តស្មោះសរឥតវៀចវេរ | |
| ដូចធ្វើចំពោះមិត្តភក្តិដែរ | ព្រួយចិត្តឥតល្ហែសោកសង្រេង | ។ |
១៥ | តែពេលរូបខ្ញុំមានជំងឺ | គេមកបញ្ឈឺសើចជាល្បែង | |
| រួមគ្នាប្រឆាំងមិនរអែង | ហែកហួរគ្មានក្រែងមិនឈប់ឡើយ | ។ |
១៦ | ពួកគេចូលដៃជនពាលា | ចោមរោមផ្តន្ទាមិនល្ហែល្ហើយ | |
| មិនឈប់មិនឈរមិនកន្តើយ | មិនបង្អង់ឡើយខាំធ្មេញដាក់ | ។ |
១៧ | ឱព្រះអម្ចាស់ម្តេចព្រងើយ | ម្តេចទ្រង់មិនជួយផុតគ្រោះថ្នាក់ | |
| ជួយការពារខ្ញុំកុំឱ្យធ្លាក់ | ទៅក្នុងអន្ទាក់ពួកសិង្ហសត្វ | ។ |
១៨ | ខ្ញុំសូមថ្លែងពាក្យអរព្រះគុណ | ព្រះអម្ចាស់ធ្ងន់មិនឱ្យស្ងាត់ | |
| សរសើរតម្កើងពន់ពេកក្តាត់ | ព្រះតែមួយគត់នៃប្រជា | ។ |
១៩ | សូមកុំបណ្តោយឱ្យសត្រូវ | ខ្ញុំបានរស់នៅដោយសុខា | |
| កុំឱ្យអ្នកស្អប់ខ្ញុំផន្ទា | ពេបជ្រាយលេលាដាក់រូបខ្ញុំ | ។ |
២០ | ពួកគេមិនដែលនិយាយល្អ | ចេះតែភូតភរចងគំនុំ | |
| ប្រឌិតរឿងផ្សេងទោះតូចធំ | ចោទអ្នកសន្សំសុខក្នុងស្រុក | ។ |
២១ | ពួកគេពោលពាក្យចោទដាក់ទោស | ថាខ្ញុំធ្វើខុសឱ្យកើតទុក្ខ | |
| គេស្រែកចំអកដាក់នឹងមុខ | ថាខ្ញុំគម្រក់គេឃើញហើយ | ។ |
២២ | ឱព្រះអម្ចាស់ទតឃើញស្រាប់ | សូមទ្រង់ត្រងត្រាប់កុំកន្តើយ | |
| ឱព្រះអង្គអើយជួយឱ្យស្បើយ | កុំទៅណាឆ្ងាយពីរូបខ្ញុំ | ។ |
២៣ | ឱព្រះអម្ចាស់សូមតើនឡើង | កុំនៅឆ្មៃឆ្មើងពួនសំងំ | |
| សូមរកយុត្តិធម៌ឱ្យរូបខ្ញុំ | កុំបីបង្អង់សូមជួយផង | ។ |
២៤ | ឱព្រះម្ចាស់នៃទូលបង្គំ | សូមជួយរូបខ្ញុំសុចរិតត្រង់ | |
| កុំបណ្តោយខ្ញុំឱ្យមួរហ្មង | គេសប្បាយផងព្រោះតែឈ្នះ | ។ |
២៥ | កុំឱ្យគេនាំគ្នាពោលថា | ខ្ញុំនេះចាញ់ជាប្រាកដណាស់ | |
| កុំឱ្យវាពោលពាក្យផ្តេសផ្តាស | ថាអាចបោកប្រាសរូបខ្ញុំបាន | ។ |
២៦ | សូមឱ្យអស់អ្នកដែលសប្បាយ | រីករាយក្អាកក្អាយទាំងប៉ុន្មាន | |
| ត្រូវអាម៉ាស់មុខទុក្ខពេញប្រាណ | កិត្តិយសប៉ុន្មានត្រូវបាត់អស់ | ។ |
២៧ | រីអ្នកដែលបានរកយុត្តិធម៌ | សុចរិតបវរឱ្យខ្ញុំនោះ | |
| ឱ្យគេពោលពាក្យថ្កើងព្រះម្ចាស់ | អ្នកបម្រើព្រះបានសុខសាន្ត | ។ |
២៨ | ពេលនោះខ្ញុំនឹងថ្លែងអំពី | សុចរិតគ្រប់ទីព្រះថ្កើងថ្កាន | |
| តម្កើងព្រះអង្គខ្ពស់ហួសស្មាន | ខ្ពស់ហួសអស់ស្ថានរៀងរាល់ថ្ងៃ | ។ |