ត្រឡប់ទៅបញ្ជីសៀវភៅវិញ

ទំនុកតម្កើងលេខ ១១៤ (១១៣ ក) បទពាក្យ ៧

១ពេល​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​អ៊ីស្រាអែលបានចាកចេញពីអេស៊ីបវិញហើយពេលនោះ
ពូជពង្សយ៉ាកុបចេញទាំងអស់ពីដីបរទេសមិនសល់នៅ។
២ឯប្រជាជនជាតិយូដាបានក្លាយទៅជាឥតហ្មងសៅ
ជាប្រជាជាតិមិនអាស្រូវវិសុទ្ធពេកកូវផ្ទាល់ព្រះអង្គ។
៣ពេលទឹកសមុទ្រឃើញពួកគេតក់ស្លុតម៉េ្លះទេមិនរេរង់
គេចខ្លួនថយទៅមិនបង្អង់ទាំងយ័រដាន់ផងក៏ថយដែរ។
៤ភ្នំធំភ្នំតូចភ្នំទាំងអស់នៅមិនស្ងៀមសោះដូចពពែ
លោតទៅលោតមកមិនឈប់ទេភ្នំតូចលោតដែរដូចកូនចៀម។
៥ឱ! សមុទ្រអើយម្តេចក៏អ្នករត់គេចជាជាក់ទៅនៅស្ងៀម
អ្នកធ្លាប់រលកបោករវាមម្តេចសំងំស្ងៀមធ្មឹងដូច្នេះ ?។
ឱ! ទឹកទន្លេយ័រដាន់អើយពេលនេះម្តេចឡើយរត់លឿនម៉េ្លះ
ម្តេចអ្នកដកខ្លួនឆាប់ដូច្នេះតើរឿងទាំងនេះមកពីអ្វី ?
៦ភ្នំអើយម្តេចអ្នកមិនឈប់លោតផ្លាស់ប្តូររហូតដូចសត្វព្រៃ
ភ្នំតូចតើអ្នកលោតព្រោះអ្វីមិនស្គាល់យប់ថ្ងៃមិនសម្រាក។
៧ឱ! ផែនដីអើយចូររីករាយត្រេកអរសប្បាយចំពោះភក្ត្រ
ព្រះជាអម្ចាស់របស់អ្នកនិងចំពោះភក្ត្រព្រះយ៉ាកុប។
៨គឺទ្រង់បានធ្វើឱ្យសិលាប្រែក្លាយទៅជាបឹងសាយសព្វ
ឱ្យថ្មប្រែក្លាយជាប្រភពទឹកហូរឥតឈប់ឥតស្រាកស្រាន្ត។