ត្រឡប់ទៅបញ្ជីសៀវភៅវិញ

ទំនុកតម្កើងលេខ ១០៥ (១០៤) បទកាកគតិ

១ចូរយើងតម្កើងលើកព្រះខ្ពស់ឡើងព្រមទាំងប្រកាស
ព្រះនាមព្រះអង្គឱ្យបានឮច្បាស់ពីស្នាព្រះហស្ត
ប្រាប់ជាតិនានា។
២ចូរច្រៀងបទថ្វាយតម្កើងកុំណាយរៀងរាល់វេលា
រៀបរាប់អំពីសព្វអស់ការងារអស្ចារ្យគ្រប់គ្រា
ដែលទ្រង់ប្រព្រឹត្ត។
៣ចូរខ្ពស់មុខឡើងព្រោះតែព្រះយើងជាព្រះវិសុទ្ធ
អ្នកស្វែងរកទ្រង់ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតចូរសប្បាយចិត្ត
កុំបីសៅហ្មង។
៤ចូរស្វែងរកព្រះដែលមានតេជះបារមីត្រចង់
ស្វែងរកព្រះភ័ក្ត្ររបស់ព្រះអង្គកុំនៅរេរង់
ឈប់ឈរសោះឡើយ។
៥សូមនឹកដល់ការសម្បើមអស្ចារ្យទ្រង់បានធ្វើហើយ
នឹកដល់បាដិហារិយ៍កុំនៅកន្តើយនិងការវិនិច្ឆ័យ
ដែលទ្រង់សម្រេច។
៦ពូជពង្សរបស់ប្រាហាំទាំងអស់នៅបម្រើស្រេច
កូនចៅយ៉ាកុបដ៏ល្អបណ្តាច់ព្រះអង្គសម្រេច
ជ្រើសយកយូរហើយ។
៧ព្រះជាអម្ចាស់ទ្រង់គឺជាព្រះរបស់យើងអើយ
កុំនៅបង្អង់រេរង់តោះតើយគឺព្រះនោះហើយ
គ្រប់គ្រងផែនដី។
៨ព្រះអង្គតែងខ្វល់នឹកគិតទៅដល់សម្ពន្ធមេត្រី
ជាព្រះបន្ទូលសន្យាថ្លាថ្លៃស្ថិតស្ថេរយូរក្រៃ
មួយពាន់តំណ។
៩សម្ពន្ធមេត្រីដែលទ្រង់លកលៃដោយស្ម័គ្រស្មោះសរ
នឹងអប្រាហាំជាបន្ទូលល្អសន្យាស្មោះស​រ
នឹងលោកអ៊ីសាក។
១០ទ្រង់បញ្ជាក់ន័យសម្ពន្ធមេត្រីឥតមានលៀមលាក់
ទុកជាចំណងសម្ពន្ធជាជាក់អស់កល្បឥតអាក់
នឹងអ៊ីស្រាអែល។
១១ទ្រង់មានបន្ទូលថានឹងប្រគល់ទុកជាតំណែល
គឺស្រុកកាណានជាកេរក្រាស់ក្រែលមរតកនេះដែល
ដល់អ្នកគ្រប់ប្រាណ។
១២នៅក្នុងគ្រានោះប្រជាស្រីប្រុសតិចតួចរាប់បាន
ចូលមករស់នៅលើដីកាណានបានសុខក្សេមក្សាន្ត
គ្មានភ័យព្រួយអ្វី។
១៣គេអាចចេញចរពីស្រុកមួយតដល់ស្រុកទីទៃ
ចេញពីស្រុកមួយទៅស្រុកផ្សេងក្តីនោះក៏អាស្រ័យ
នៅលើចិត្តចង់។
១៤តែមិនអាចធ្វើទៅតាមអំពើដែលចិត្តខ្លួនប៉ង
ទ្រង់មិនបណ្តោយឱ្យមនុស្សទាំងពួងសង្កត់សង្កិន
អ៊ីស្រាអែលថ្លៃ។
១៥ព្រះអង្គបន្ទោសស្តេចអស់ទាំងនោះឱ្យចេះប្រណី
កុំប៉ះពាល់អ្នកយើងអភិសេកថ្មីកុំធ្វើបាបអី
ព្យាការីនោះ។
១៦ទ្រង់ធ្វើឱ្យមានទុរ្ភិក្សអត់ឃ្លានអ្នកស្រុករងគ្រោះ
កូនចៅគ្រប់កាយគ្មានអ្វីឆីសោះអ្នកភូមិស្រីប្រុស
យំខ្វះអាហារ។
១៧តែទ្រង់ចាត់លោកយ៉ូសែបឱ្យមកដើរមុខប្រជា
តែទាស់បងប្អូនមានចិត្តលេលាលក់លោកធ្វើជា
ទាសករជាតិផ្សេង។
១៨គេធ្វើបាបគាត់ដាក់ខ្នោះវាយវាត់រំពាត់ខ្វាត់ខ្វែង
គេយកច្រវាក់ទាក់ ក គ្មានក្រែងខ្នោះដាក់ខ្វាត់ខ្វែង
រឹបជើងខ្លួនប្រាណ។
១៩រហូតហេតុការណ៍កើតឡើងសព្វសារតាមពាក្យលោកបាន
ថ្លែងទុកជាយូរលុះព្រះម្ចាស់មានបន្ទូលថ្កើងថ្កាន
ថាគាត់ស្លូតត្រង់។
២០ស្តេចស្រុកអេស៊ីបឱ្យលែងយ៉ូសែបស្រាយទាំងចំណង
ដោះលែងឱ្យរួចទាំងម្ចាស់រាស្រ្តផងដ៏មានបំណង
ដោះលែងលោកដែរ។
២១គ្រាបន្ទាប់មកស្តេចក៏តាំងលោកឱ្យត្រួតមើលថែ
រក្សារាជវាំងនៅនែបនិត្យក្បែររាជទ្រព្យហូរហែ
ទាំងអស់ទៀតផង។
២២ស្តេចប្រទានឱ្យត្រួតសព្វគ្រប់ហើយមន្ត្រីទាំងពួង
ឱ្យប្រៀនប្រដៅមិនឱ្យមានឆ្គងព្រឹទ្ធាចារ្យផង
ឱ្យឆ្លាតវាងវៃ។
២៣ពេលនោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជ្រៀតរស់នៅលើដី
របស់អេស៊ីបពូជយ៉ាកុបថ្លៃរស់លើទឹកដី
លោកអប្រាហាំ។
២៤ព្រះម្ចាស់ប្រទានប្រជាឱ្យមានកើនឡើងរាល់ឆ្នាំ
ឱ្យមានកម្លាំងក្លាខ្លាំងសម្បើមសត្រូវជ្រួលជ្រើម
តទល់មិនបាន។
២៥ព្រះអង្គធ្វើឱ្យពួកអេស៊ីបធ្លោយផ្លាស់ប្តូរចិត្តប្រាណ
ស្អប់ខ្ពើមប្រជារាស្រ្តទាំងប៉ុន្មានបោកប្រាសបំភាន់
អ្នកបម្រើទ្រង់។
២៦ព្រះអង្គបង្គាប់ម៉ូសេប្រញាប់មិននៅបង្អង់
អរ៉ុនជាអ្នកដែលទ្រង់ជ្រើសតាំងឱ្យចេញតម្រង់
ទ្រង់បញ្ជាទៅ។
២៧លោកទាំងពីរនាក់សម្តែងបញ្ជាក់សំគាល់ត្រឹមត្រូវ
ឫទ្ធិបាដិហារិយ៍ផ្សេងៗទុកនៅព្រះម្ចាស់តម្រូវ
ក្នុងស្រុកអេស៊ីប។
២៨ព្រះម្ចាស់ធ្វើឱ្យអន្ធិកាកើតហើយពាសពេញទាំងទ្វីប
បើទ្រង់បញ្ជាដោយមហទ្ធិឫទ្ធិគ្មាននរណាឃាត់
ជំទាស់បានឡើយ។
២៩ទ្រង់បានប្រែទឹកត្រីច្រើនសន្ធឹកវិនាសអស់ហើយ
ទឹកក្លាយជាឈាមគ្មានអ្វីរស់ឡើយរលេះរលួយ
ខ្ទេចអស់គ្មានសល់។
៣០មានទាំងកង្កែបយំឮអូបអែបពាសពេញមណ្ឌល
ឡើងមកស្អេកស្កះរហូតទៅដល់ក្រឡានិមល
ព្រះបន្ទំស្តេច។
៣១ពេលមានបន្ទូលមានរុយមកមូលដូចមានទ្រនិច
មានពិសមានពុលមូសក៏មិនតិចពាសពេញមិនដាច់
ក្នុងស្រុកភូមិគេ។
៣២ព្រឹលធ្លាក់ដូចភ្លៀងរន្ទះបាញ់ផាំងឆេះមិនសល់ទេ
ព្រះអង្គធ្វើឱ្យអន្តរាយបែកបែរនោះដោយសារតែ
ឫទ្ធីបារមី។
៣៣ទ្រង់បំផ្លាញទាំងចំការទំពាំងបាយជូរខ្ញុកខ្ញី
ព្រមទាំងបំបាក់ដើមឈើស្រស់ខ្ចីនៅលើទឹកដី
ពួកគេខ្ទេចខ្ទី។
៣៤ពេលមានបន្ទូលកណ្តូបមកមូលដង្កូវមកមីរ
ចេញមកពាសពេញសាសព្វទិសទីកើតច្រើនវក់វី
ស្មានមិនត្រូវអី។
៣៥ទៅស៊ីដំណាំដែលអ្នកស្រុកដាំមិនថាទុំខ្ចី
បំផ្លាញបន្លែលើគោកក្នុងដីមិនឱ្យមានអ្វី
នៅសល់មួយទង។
៣៦ព្រះអម្ចាស់វាយសម្លាប់ឱ្យពាយអស់ទាំងកូនច្បង
ប៉ុន្មានក្នុងស្រុកអេស៊ីបអឺងកងកូនសមបំណង
ស្រឡាញ់លើសគេ។
៣៧ទ្រង់នាំប្រជារូតរះម្នីម្នាញាប់ឥតទំនេរ
ប្រញាប់ជើងការយកមាសប្រាក់ព្រែកុលសម្ព័ន្ធគេ
គ្មានអ្នកទន់ខ្សោយ។
៣៨ពួកនោះចេញទៅអេស៊ីបរស់នៅនាំគ្នាសប្បាយ
ព្រោះតែគេខ្លាចពួកនោះពេកក្រៃពេលនេះលែងភ័យ
ខ្លាចអ្វីទៀតទេ។
៣៩ព្រះអង្គបានដាក់ពពកបាំងពាក់គ្របលើពួកគេ
ហើយទ្រង់ប្រទានដុំភ្លើងងាករេជំនួសដួងខែ
នៅពេលរាត្រី។
៤០គេសុំអាហារព្រះអង្គបញ្ជាសត្វក្រួចច្រើនក្រៃ
គឺទ្រង់ប្រទានពីសួគ៌ាល័យលែងព្រួយលែងភ័យ
បាឆីបរិបូណ៌។
៤១ព្រះអង្គបំបែកថ្មដូចគេហែកឱ្យមានទឹកហូរ
ដូចជាទន្លេទឹកមិនដាច់សូររាស្រ្តបានសម្បូរ
ទឹកមិនចេះអត់។
៤២ព្រះអម្ចាស់នឹកចាំទាំងរឭកបន្ទូលវិសុទ្ធ
សន្យានឹងលោកអប្រាហាំពិតបម្រើពិសិដ្ឋ
ព្រះអង្គពេកពន់។
៤៣ព្រះអង្គបានប្រោសប្រណីសន្តោសឱ្យប្រជាជន
ព្រះអង្គចេញទាំងអំណរលើសលន់កញ្ជ្រៀវពេកពន់
សប្បាយគ្មានល្ហែ។
៤៤ព្រះអង្គយកដីជាតិនានាលៃចែកឱ្យគេដែរ
និងឱ្យទទួលភោគផលផ្កាផ្លែដែលជាតិខាងក្បែរ
ទាំងនោះបានដាំ។
៤៥ទ្រង់ធ្វើដូច្នេះឱ្យពួកគេចេះប្រតិបត្តិតាម
ពាក្យប្រៀនប្រដៅដែលទ្រង់បានផ្តាំសុខចិត្តធ្វើតាម
ឥតមានរួញរា។