ត្រឡប់ទៅបញ្ជីសៀវភៅវិញ

ទំនុកតម្កើងលេខ ៩៥ (៩៤) បទកាកគតិ

១យើងស្រែកច្រៀងឡើងសរសើរតម្កើងថ្វាយព្រះអម្ចាស់
ដោយចិត្តអបអរសាទរថ្វាយព្រះជាថ្មមាំណាស់
ជួយសង្គ្រោះយើង។
២យើងនាំគ្នីគ្នារូតរះម្នីម្នាជួបភក្ត្រព្រះអង្គ
ទាំងអរព្រះគុណស្មូត្របទតម្កើងកោតសរសើរទ្រង់
អស់កល្បអង្វែង។
៣ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ប្រសើរពេកណាស់វិសេសក្រៃលែង
ទ្រង់គឺជាក្សត្រសោយរាជ្យអង្វែងខ្ពស់ខ្ពង់ស្ញប់ស្ញែង
លើសព្រះទាំងឡាយ។
៤ព្រះអង្គគ្រប់គ្រងលើអ្វីទាំងពួងឥតមានខ្វល់ខ្វាយ
តាំងពីបាតដីសន្លឹមអន្លាយដល់ទីសែនឆ្ងាយ
កំពូលភ្នំផង។
៥ព្រះអង្គជាម្ចាស់សមុទ្រទាំងអស់មើលថែគ្រប់គ្រង
ព្រោះទ្រង់បង្កើតសមុទ្រមកផងដីល្អកន្លង
ជាស្នាដៃទ្រង់។
៦ចូរនាំគ្នីគ្នាគោរពវន្ទាក្រាបថ្វាយព្រះអង្គ
យើងក្រាបចំពោះព្រះភ័ក្ត្រផូរផង់បារមីត្រចង់
ទ្រង់បង្កើតយើង។
៧ព្រះអង្គជាព្រះនៃយើងទាំងអស់បារមីថ្កុំថ្កើង
ទ្រង់ជាគង្វាលដឹកនាំពួកយើងថ្ងៃនេះព្រះអង្គ
បន្លឺឡើងថា។
៨មិនត្រូវផ្តេសផ្តាសដូចកាលបោរបះនៅមេរីបា
ដូចថ្ងៃល្បងលនៅឯម៉ាសាក្នុងវាលឯកា
ទីរហោស្ថាន។
៩គឺបុព្វបុរសនៃអ្នកទាំងអស់ចិត្តគេសាមាន្យ
គេបានល្បងលទោះបីគេបានឃើញកិច្ចប៉ុន្មាន
យើងបានប្រព្រឹត្ត។
១០ក្នុងអំឡុងពេលសែសិបឆ្នាំដែលយើងចាំមិនបាត់
មនុស្សជំនាន់នោះឱ្យយើងឆ្អែតចិត្តគេធ្វើទុច្ចរិត
ឱ្យយើងពោលថា។
ពួកគេទាំងនេះជាប្រជារាស្រ្តមានចិត្តឫស្យា
ជាមនុស្សវង្វេងមិនស្គាល់មាគ៌ាពួកគេគ្រប់គ្នា
មិនស្តាប់យើងឡើយ។
១១ហេតុនេះយើងខឹងពួកគេយ៉ាងខ្លាំងឥតមានល្ហែល្ហើយ
យើងប្តេជ្ញាចិត្តមិនជួយគេឡើយព្រមទាំងមិនឱ្យ
គេចូលក្នុងស្រុក។