ត្រឡប់ទៅបញ្ជីសៀវភៅវិញ

ទំនុកតម្កើងលេខ ៦០ (៥៩) បទព្រហ្មគីតិ

៣ឱព្រះជាម្ចាស់អើយហេតុម្តេចឡើយក៏បោះបង់
ចោលខ្ញុំនៅត្រមង់ព្រមទាំងឱ្យបរាជ័យ។
ទោះបីទ្រង់ពិរោធឬខ្ញាល់ក្រោធសូមប្រណី
ជួយខ្ញុំផុតពីក្ស័យរួចពីដៃសត្រូវផង។
៤ព្រះអង្គប្រើបារមីឱ្យផែនដីប្រេះតែម្តង
របេះចេញទៀតផងសូមជួយចងភ្ជិតឱ្យជាប់។
៥ព្រះអង្គធ្វើឱ្យរាស្រ្តទ្រង់ទាំងអស់រស់មិនគាប់
វេទនាមិនឈរឈប់រងទោសទុក្ខក្តៅឈឺផ្សា។
៦ព្រះអង្គបានប្រទានទង់ជ័យមានជាសញ្ញា
ដល់អ្នកខ្លាចចេស្តាអាចផុតពីបរាជ័យ។
៧សូមយាងមកសង្គ្រោះយើងទាំងអស់ដោយបារមី
តបកុំបង្អង់អីរាស្រ្តប្រុសស្រីរួចជីវិត។
៨ព្រះមានបន្ទូលពីដែលជាទីដ៏វិសុទ្ធ
ទ្រង់យកជ័យបំផុតទាំងចែកស្រុកស៊ីគែមឱ្យ។
យើងនឹងវាស់ជ្រលងស៊ូកូតផងមិនបណ្តោយ
ទុកឱ្យរាស្រ្តចែកចាយជាអំណោយដ៏ថ្លាថ្លៃ។
៩កាឡាតស្រុកយើងទេម៉ាណាសេដ៏ប្រពៃ
នោះសុទ្ធតែជាដីដ៏ថ្លាថ្លៃរបស់យើង។
ប្រាអ៊ីមដូចមួកដែកល្អអនេកគួរតម្កើង
យូដាជាស្រុកយើងដូចដំបងរាជ្យវិសេស។
១០ម៉ូអាប់ជាកន្លែងដែលយើងស្វែងមិនប្រហែស
ស្បែកជើងយើងលាងបោះលើដីនោះគឺអេដុម។
១១លោកនេះមាននរណាចិត្តហានក្លាអាចដឹកនាំ
រូបខ្ញុំឱ្យចូលចំក្រុងអេដុមដ៏អស្ចារ្យ។
១២ឱព្រះជាម្ចាស់អើយព្រះអង្គហើយដែលហានក្លា
តែទ្រង់ប្រែទៅជាមិនមេត្តាប្រែបោះបង់។
១៣សូមយាងជួយយើងខ្ញុំឱ្យប្រឆាំងសត្រូវផង
ដ្បិតអ្វីសព្វទាំងពួងមកពីមនុស្សជួយមិនបាន។
១៤បើទ្រង់គង់ជាមួយខ្ញុំមិនព្រួយមិនរំខាន
ព្រះអង្គបង្ក្រាបបានពួកសាមាន្យឱ្យវិនាស។