ត្រឡប់ទៅបញ្ជីសៀវភៅវិញ

ទំនុកតម្កើងលេខ ៣៦ (៣៥) បទកាកគតិ

ខ្ញុំនឹកឃើញអស់ពាក្យពោលទ្រគោះរបស់ជនពាល
ក្នុងពេលបះបោរចាក់រុកឆ្កឹះឆ្កៀលប្រមាថតិះដៀល
មិនកោតខ្លាចព្រះ
គេពោលបញ្ចើចបញ្ចើសំណើចថាខ្លួនគ្រាន់ណាស់
មិនទទួលដឹងថាមានកំហុសអំពើបាបនោះ
គួរស្អប់ពេកក្រៃ
គេពោលអាក្រក់ពាក្យភូតកុហកបោកប្រាសរាល់ថ្ងៃ
គេលែងស្គាល់ខុសស្គាល់ត្រូវជាអ្វីពាលាអប្រីយ៍
ប្រព្រឹត្តយង់ឃ្នង
ពេលគេនិន្ទ្រាក៏គេនាំគ្នារិះគិតគ​ម្រោង
អំពើអាក្រក់មិនព្រមលះបង់មានៈមិនត្រង់
ដើរផ្លូវមិនល្អ
បពិត្រព្រះម្ចាស់ហឫទ័យល្អណាស់ខ្ពង់ខ្ពស់ស្មោះសរ
សប្បុរសស្មោះស្ម័គ្រដោយមេត្តាធម៌ខ្ពស់ស្មើព្ធដ៏
វេហាស៍អាកាស
ព្រះហឫទ័យសុចរិតប្រពៃត្រចង់ត្រចះ
តម្រិះព្រះអង្គជ្រាលជ្រៅខ្លាំងណាស់ទ្រង់ជាអម្ចាស់
សង្គ្រោះមនុស្សសត្វ
បពិត្រព្រះម្ចាស់ទ្រង់សប្បុរសណាស់ករុណាអាណិត
ហឫទ័យព្រះអង្គខ្ពង់ខ្ពស់ពេកក្តាត់ទាំង​មនុស្សទាំងសត្វ
ជ្រកក្រោមបារមី
ព្រះអង្គបានផ្តល់អាហារស្កប់ស្កល់ឱ្យជនប្រុសស្រី
ពីព្រះដំណាក់មានម្ហូបចំណីហូរហៀរពេកក្រៃ
ឆីតាមសប្បាយ
១០ទ្រង់ជាប្រភពជីវិតសព្វគ្រប់ទាំងរូបទាំងកាយ
ឱ្យខ្ញុំមានភ្នែកមើលឃើញវែងឆ្ងាយពន្លឺពណ្ណរាយ
របស់ព្រះអង្គ
១១សូមទ្រង់ករុណាផ្តល់ក្តីមេត្តាដល់អ្នកទៀងត្រង់
សម្តែងហឫទ័យសុចរិតត្រចង់ដល់អស់អ្នកផង
ស្គាល់ទ្រង់តទៅ
១២សូមកុំឱ្យមនុស្សកោងកាចទុយ៌សមិនដឹងខុសត្រូវ
ព្រមទាំងជនពាលអាក្រក់ឃោរឃៅបណ្តេញខ្ញុំទៅ
ឆ្ងាយពីព្រះអង្គ
១៣ជនដែលប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតចិត្តវៀចមិនត្រង់
ត្រូវបរាជ័យមិនអាចស្រោចស្រង់ទោះបីជាចង់
ក៏ងើបពុំរួច