ត្រឡប់ទៅបញ្ជីសៀវភៅវិញ

ទំនុកតម្កើងលេខ ២ បទពាក្យ ៧

១ហេតុអ្វីបានជាប្រជាជាតិនាំគ្នាខ្មីឃ្មាតកើតកង្វល់
បង្កើតវឹកវរចលាចលរអ៊ូខ្វាយខ្វល់គ្មានខ្លឹមសារ។
២ពួកស្តេចនៅលើភពផែនដីបះបោរពួតដៃឃុបឃិតគ្នា
ប្រឆាំងព្រះម្ចាស់ឥតរួញរានិងព្រះគ្រីស្តជាបុត្រព្រះអង្គ។
៣គេពោលថា៖ «យើងទៅបំបាក់នឹមព្រះអម្ចាស់កុំរេរង់
គ្រវែងច្រវាក់កុំបង្អង់របស់ព្រះអង្គចោលចេញទៅ!»។
៤ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់គ្រងរាជ្យពេញដោយអំណាចមិនអាស្រូវ
នាស្ថានបរមសុខគ្មានហ្មងសៅចំអកដាក់ទៅខ្មាំងល្ងង់ឆោត។
៥ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅពួកខ្មាំងសត្រូវដោយក្រេវក្រោធ
ទ្រង់ធ្វើឱ្យគេភ័យតក់ស្លុតដោយព្រះពិរោធដូច្នេះថា៖។
៦«គឺយើងនេះហើយដែលអភិសេកឱ្យទៅដល់ស្តេចយើងនោះណា
នៅលើស៊ីយ៉ូនភ្នំដែលជាទីដ៏សុខាសែនវិសុទ្ធ»។
៧ខ្ញុំនឹងថ្លែងក្រឹត្យព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលច្បាស់យ៉ាងមោះមុត
ថា៖ «ព្រះអង្គនេះពិតជាបុត្រដែលយើងបង្កើតនៅថ្ងៃនេះ»។
៨បើព្រះអង្គសុំយើងនឹងផ្តល់ប្រជាជាតិដល់ទ្រង់ទាំងអស់
ឱ្យព្រះអង្គទុកជាមត៌កផែនដីទាំងអស់ជាកម្មសិទ្ធិ។
៩ទ្រង់នឹងបង្ក្រាបមិនទុកទេឱ្យអស់ពួកគេទើបអស់ចិត្ត
ដំបងដែកវាយជនទុច្ចរិតកំពាចកំពិតដូចភាជន៍បែក។
១០ស្តេចទាំងឡាយអើយឥឡូវនេះចូរគិតត្រិះរិះកុំរារែក
អស់អ្នកគ្រប់គ្រងកុំអស់អែកត្រូវចេះបែងចែកទទួលយក។
១១នូវការអប់រំដ៏ប្រពៃបម្រើម្ចាស់ថ្លៃដោយចូលមក
គោរពកោតខ្លាចក្រាបលុតក្រោកគាល់រកព្រះអង្គទាំងញាប់ញ័រ។
១២ចូរថ្វាយបង្គំព្រះរាជបុត្រក្រែងទ្រង់ពិរោធនាំបង្ក
វិនាសអន្តរាយទាំងមាគ៌ានៃអ្នករាល់គ្នាគ្មានប្រណី។
ដ្បិតព្រះពិរោធនៃព្រះអង្គនឹងឆាបឆេះឡើងឆាប់ៗក្រៃ
អ្នកដែលជ្រកកោនក្រោមបារមីពិតជាមានជ័យសុភមង្គល។