ជំពូក ១៤២
មានតែព្រះអង្គទេដែលជាទីជម្រករបស់ទូលបង្គំ
1 កំណាព្យរបស់ស្តេចដាវីឌ។
រំឭកពីគ្រាដែលស្តេចគង់នៅ
តាមរូងភ្នំ។ ពាក្យអធិស្ឋាន។
2 ខ្ញុំបន្លឺសំឡេងស្រែកអង្វរព្រះអម្ចាស់
ខ្ញុំបន្លឺសំឡេងទទូចអង្វរព្រះអម្ចាស់។
3 ខ្ញុំទូលព្រះអង្គឲ្យជ្រាប
អំពីពាក្យត្អូញត្អែររបស់ខ្ញុំ
ខ្ញុំរៀបរាប់អំពីទុក្ខវេទនារបស់ខ្ញុំប្រាប់ព្រះអង្គ។
4 ពេលទូលបង្គំបាក់ទឹកចិត្ត
ព្រះអង្គជ្រាបច្បាស់ពីដំណើររបស់ទូលបង្គំ។
ពួកគេនាំគ្នាដាក់អន្ទាក់នៅតាមផ្លូវ
ដែលទូលបង្គំដើរ។
5 សូមទតមើលជុំវិញទូលបង្គំមើល៍
គ្មាននរណាម្នាក់អើពើនឹងទូលបង្គំទេ
ទូលបង្គំគ្មានកន្លែងជ្រកកោន
ហើយក៏គ្មាននរណាម្នាក់រវីរវល់នឹងទូលបង្គំដែរ។
6 ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំស្រែកអង្វរព្រះអង្គ:
ព្រះអង្គជាជម្រករបស់ទូលបង្គំ
នៅក្នុងពិភពលោកនេះ ទូលបង្គំគ្មាន
អ្វីផ្សេងទៀតក្រៅពីព្រះអង្គឡើយ។
7 សូមយកព្រះហឫទ័យទុកដាក់
នឹងសម្រែករបស់ទូលបង្គំផង
ដ្បិតទូលបង្គំទាល់ច្រកហើយ
សូមរំដោះទូលបង្គំឲ្យរួចផុតពីអស់អ្នក
ដែលតាមព្យាបាទទូលបង្គំ
ព្រោះពួកគេខ្លាំងពូកែជាងទូលបង្គំ។
8 សូមដោះលែងទូលបង្គំឲ្យមានសេរីភាព
ដើម្បីឲ្យទូលបង្គំលើកតម្កើង ព្រះនាមព្រះអង្គ
ក្នុងអង្គប្រជុំនៃប្រជារាស្ដ្ររបស់ព្រះអង្គ
ព្រោះព្រះអង្គប្រណីសន្ដោសដល់ទូលបង្គំ។
