ជំពូក ៣១
អំពីធនធាន
1 ការខ្វល់ខ្វាយ នឹងទ្រព្យសម្បត្តិ រមែងធ្វើឲ្យអ្នកមានដេកមិនលក់ ហើយធ្លាក់ខ្លួនស្គម។ 2 រីឯការខ្វល់ខ្វាយរកស៊ី ក៏ធ្វើឲ្យដេកបិទភ្នែកមិនជិត ដូចមានជំងឺយ៉ាងធ្ងន់ដែរ។
3 អ្នកមាននឿយហត់ដោយខំប្រមូលទ្រព្យ។ ពេលឈប់ប្រមូល គាត់គិតតែពីសប្បាយ។
4 អ្នកក្រធ្វើការនឿយហត់ស្ទើរស្លាប់ខ្លួន នៅតែរកមិនបានគ្រប់គ្រាន់ ពេលឈប់រក គាត់រឹតតែខ្វះខាតខ្លាំងទៀត។
5 អ្នកស្រឡាញ់មាសខ្លាំង មិនដែលសុចរិតទេ។ អ្នកគិតតែពីរកចំណេញ រមែងឃ្លាតចាកពីគន្លងផ្លូវល្អ។
6 មនុស្សជាច្រើនរងគ្រោះ ហើយជួបប្រទះនឹងមហន្តរាយ ព្រោះតែស្រឡាញ់មាសខ្លាំងពេក។ 7 មាសជាអន្ទាក់សម្រាប់អស់អ្នក ដែលវក់នឹងវា ហើយ មនុស្សគ្មានសុភនិច្ឆ័យតែងតែជាប់អន្ទាក់នោះ។
8 អ្នកមានដែលគ្មានកំហុស ហើយរកបានទ្រព្យសម្បត្តិដោយមិនវក់តាមមាស ពិតជាមានសុភមង្គលមិនខាន។ 9 តើអ្នកមានបែបនោះនៅឯណា? យើងត្រូវនាំគ្នាទៅសរសើរគាត់! ដ្បិតក្នុងចំណោមប្រជាជនទាំងមូល មានតែគាត់ទេដែលបានប្រព្រឹត្តការអស្ចារ្យបែបនេះ។ 10 តើនរណាអាចគេចផុតពីការល្បួងនេះបាន? ប្រសិនគាត់មិនវក់នឹងមាសមែន គាត់អាចខ្ពស់មុខបាន។
មានមនុស្សតិចណាស់ ដែលមានឱកាសបំពានលើវិន័យ តែមិនព្រមបំពាន ឬទោះបីជាគេអាចប្រព្រឹតិ្តអំពើបាបក្តី ក៏គេមិនព្រមប្រព្រឹត្តដែរ។ 11 មនុស្សបែបនេះ នឹងចម្រុងចម្រើនយ៉ាងខ្លាំង ហើយអង្គប្រជុំ នឹងនិយាយរៀបរាប់នូវអំពើល្អដែលគេបានប្រព្រឹត្ត។
អំពីការជប់លៀង
12 ពេលអ្នកអង្គុយរួមតុជាមួយអ្នកធំ ចូរកុំលាន់មាត់នឹងម្ហូបដ៏ឆ្ងាញ់ទាំងនោះថា «មានម្ហូបច្រើនណាស់!»។
13 ចូរនឹកចាំជានិច្ចថា ចិត្តលោភលន់ជាការអាក្រក់ ជាហេតុនាំឲ្យភ្នែកមើលឃើញតែរបស់ដែលខ្លួនចង់បាន។ ពុំមានអ្វីអាក្រក់ជាងភ្នែកទ្បើយ ហេតុនេះហើយបានជាភ្នែកចេះតែយំ។ 14 កុំលូកដៃទៅរកម្ហូបដែលអ្នកដទៃចង់បាន ក្រែងប៉ះទង្គិចដៃរបស់គេ។ 15 ចូរចេះស្មានចិត្តអ្នកជិតខាង ហើយរិះគិតពិចារណាសិន មុននឹងលូកដៃ។
16 អ្វីៗដែលគេលើកជូនអ្នក ចូរបរិភោគដោយសមរម្យ កុំឲ្យគេដៀលថា អ្នកស៊ីដូចជ្រូក។ 17 ចូរឈប់បរិភោគឲ្យបានមុនគេ ដើម្បីសម្ដែងថា អ្នកជាមនុស្សមានសុជីវធម៌ កុំបរិភោគហាក់ដូចជាមិនចេះឆ្អែត ដែលនាំឲ្យអ្នកដទៃទាស់ចិត្តនោះទ្បើយ។
18 ប្រសិនបើអ្នករួមតុជាមួយមនុស្សជាច្រើន កុំលូកដៃ ឬយកម្ហូបqទៅបរិភោគមុនគេឲ្យសោះ។
19 មនុស្សមានសុជីវធម៌តែងស្កប់ចិត្តនឹងរបស់បន្តិចបន្តួច! កាលណាគាត់ចូលដំណេក គាត់ឥតរសាប់រសល់ទេ។
20 អ្នកបរិភោគដោយចេះប្រមាណ នឹងសម្រាន្ដលក់ស្រួល គាត់ក្រោកពីព្រលឹម ហើយស្រួលខ្លួន។ រីឯមនុស្សល្មោភ តែងតែដេកមិនលក់ ក្អួតចង្អោរ និងចុកពោះជាដើម។
21 ប្រសិនបើគេបង្ខំឲ្យបរិភោគច្រើនជ្រុល ចូរក្រោកទ្បើងទៅក្អួតឲ្យឆ្ងាយពីគេ នោះកូននឹងបានធូរស្រាល។
22 ម្នាលកូនអើយ! ចូរស្តាប់ឪពុក! កុំមើលងាយពាក្យរបស់ឪពុកទ្បើយ! ទៅថ្ងៃមុខកូននឹងយល់ពាក្យដែលឪពុកប្រាប់ជាមិនខាន។ ចូរចេះប្រមាណក្នុងគ្រប់កិច្ចការ នោះកូននឹងចៀសផុតពីការឈឺថ្កាត់។
23 អ្នកដែលអញ្ជើញភ្ញៀវមកជប់លៀងយ៉ាងអធឹកអធម មុខជាទទួលការសរសើរពីមនុស្សគ្រប់ៗគ្នា ព្រោះគេយល់ឃើញថា គាត់មានចិត្តទូលាយ។ 24 ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកដែលទទួលភ្ញៀវដោយសំចៃបាយ នឹងត្រូវគេនិយាយដើមពេញទីក្រុងថា គាត់ជាមនុស្សមានចិត្តកំណាញ់។
អំពីស្រា
25 ចូរកុំអះអាងថាខ្លួនខ្លាំងជាងស្រា ដ្បិតស្រាបានធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនវិនាសអន្តរាយ។
26 កម្ដៅរបស់ឡរមែងល្បងលមើលគុណភាពដែក រីឯស្រាក៏ល្បងលមើលចិត្តពួកអ្នកក្រអឺតក្រទម ដែលប្រវាយប្រតប់គ្នាដែរ។
27 ស្រាប្រៀបបាននឹងជីវិតសម្រាប់មនុស្សយើង ឲ្យតែយើងបរិភោគដោយចេះប្រមាណ។ បើគ្មានស្រាទេ តើជីវិតរបស់គេសប្បាយដូចម្តេចបាន? ព្រះជាម្ចាស់បង្កើតស្រាតាំងពីដើមដំបូង ដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សសប្បាយរីករាយ។
28 ប្រសិនបើគេបរិភោគស្រា តាមពេលវេលា និងចេះប្រមាណ ស្រានោះបណ្តាលឲ្យមានអារម្មណ៍ល្អ និងចិត្តរីករាយ។
29 ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សដែលបរិភោគស្រាជ្រុលបណ្តាលឲ្យអារម្មណ៍ទៅជាកាចសាហាវ រករឿងឈ្លោះប្រកែកគ្នា។
30 ការស្រវឹងធ្វើឲ្យមនុស្សខ្វះសុភនិច្ឆ័យកាន់តែមួម៉ៅទ្បើង រហូតដល់បណ្តាលឲ្យមានរឿងដល់ខ្លួន។ ស្រាធ្វើឲ្យគេបាក់កម្លាំង ហើយត្រូវអ្នកដទៃវាយដំថែមទៀតផង។
31 ពេលកូនចូលរួមក្នុងពិធីជប់លៀងដែលគេពិសាស្រាច្រើន ចូរកុំស្តីបន្ទោសអ្នកជិតខាង នៅពេលឃើញគេបរិភោគស្រាហួសកំណត់ទ្បើយ ចូរកុំបន្តុះបង្អាប់គេ កុំនិយាយពាក្យដែលធ្វើឲ្យគេខូចចិត្ត កុំបំបាក់មុខគេ ដោយទារប្រាក់ដែលគេជំពាក់កូនឲ្យសោះ។
