ជំពូក ២៨
1 អ្នកណាសងសឹកគេ ព្រះជាម្ចាស់នឹងសងសឹកអ្នកនោះវិញ ព្រះអង្គនឹងកត់អំពើបាបរបស់គេក្នុងបញ្ជី គ្មានភេ្លចបាបមួយណាទ្បើយ។ 2 ចូរអត់ឱនឲ្យជន ដែលប្រព្រឹត្តខុសនឹងកូន ដូច្នេះ ពេលកូនអង្វរព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គនឹងលើកលែងទោសឲ្យកូនជាមិនខាន។ 3 បើមនុស្សម្នាក់ចេះតែចងកំហឹង ចំពោះមនុស្សដូចគ្នា តើអ្នកខឹងនោះអាចសុំព្រះជាម្ចាស់ប្រោសឲ្យជាសះស្បើយម្តេចកើត?។ 4 បើមនុស្សគ្មានចិត្តអាណិតមេត្តាដល់មនុស្សដូចគ្នាទេនោះ តើគេអាចអង្វរសូមព្រះអង្គលើកលែងឲ្យខ្លួនដូចម្តេចកើត?។ 5 បើគេជាមនុស្សលោកីយ៍នៅតែគុំកួនដូច្នេះ តើគេអាចអង្វរព្រះជាម្ចាស់ សូមព្រះអង្គលើកលែងទោសឲ្យខ្លួនគេផ្ទាល់ដូចម្តេចកើត? 6 ចូរនឹកដល់គ្រាអវសាននៃជីវិត ហើយលះបង់ការស្អប់នេះចោលទៅ! ចូរគិតថាកូនត្រូវស្លាប់ ហើយរូបកាយក៏ត្រូវរលួយដែរ ដូច្នេះ ចូរកាន់តាមវិន័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅ! 7 ចូរនឹកដល់វិន័យទាំងឡាយ កុំគុំកួននឹងមនុស្សដូចគ្នា ចូរនឹកដល់សម្ពន្ធមេត្រីរបស់ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ហើយបំភ្លេចកំហុសដែលគេបានប្រព្រឹត្តមកលើកូននោះចោលទៅ។
ជម្លោះទាស់ទែងគ្នា
8 ចូរនៅឲ្យឆ្ងាយពីជម្លោះ ធ្វើដូច្នេះកូននឹងគ្មានឱកាសប្រព្រឹត្តអំពើបាបទេ ដ្បិតជនកំរោលតែងតែបង្កជម្លោះឲ្យឆាបឆេះទ្បើង។
9 អ្នកបាបតែងតែបង្កឲ្យមានទំនាស់ ក្នុងចំណោមមិត្តភក្ដិ ហើយបណ្តាលឲ្យអស់អ្នកដែលរស់នៅជុំគ្នាដោយសុខសាន្ត បែរជាប្រេះឆានឹងគ្នាទៅវិញ។
10 ដរាបណាគេថែមអុស ភ្លើងនៅតែឆេះ ដរាបណាគេរឹងចចេស ជម្លោះក៏នៅតែបន្តខ្លាំងទ្បើងៗដែរ។ មនុស្សមានកម្លាំងយ៉ាងណា ចិត្តឃោរឃៅរបស់គេក៏ខ្លាំងយ៉ាងនោះដែរ រីឯអ្នកមានស្តុកស្តម្ភយ៉ាងណា កំហឹងរបស់គេក៏កាន់តែសាហាវយ៉ាងនោះដែរ។
11 ការខ្វែងគំនិតគ្នាយ៉ាងឆាប់រហ័ស រមែងបញ្ឆេះភ្លើងកំហឹងឲ្យឆេះសន្ធោរសន្ធៅទ្បើង។ ជម្លោះដែលកកើតទ្បើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស ក៏រមែងធ្វើឲ្យមានការបង្ហូរឈាមគ្នាដែរ។
12 ពេលផ្លុំរងើកភ្លើង អណ្តាតភ្លើងនឹងលេចចេញមក ពេលស្តោះទឹកមាត់លើរងើកភ្លើង ភ្លើងនោះនឹងរលត់។ ការទាំងពីរនេះកើតទ្បើងដោយសារមាត់តែមួយ។
ពាក្យសម្ដីអាក្រក់
13 អ្នកខ្សឹបខ្សៀវនិយាយអាក្រក់ពីគេ និងអ្នកដែលនិយាយបាតដៃជាខ្នងដៃ មុខជាត្រូវបណ្តាសាពុំខាន!។ គេបណ្តោយឲ្យមនុស្សជាច្រើនដែលរស់នៅជាមួយគ្នាដោយសុខសាន្ត ត្រូវវិនាសអន្តរាយ។
14 ពាក្យមួលបង្កាច់ រមែងធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនបាត់បង់កិត្តិយស ហើយធ្វើឲ្យអ្នករងគ្រោះរត់គេចខ្លួនចេញពីស្រុក។ ពាក្យមួលបង្កាច់នេះ ធ្វើឲ្យក្រុងដែលមានកំពែងរឹងមាំត្រូវរលំ និងធ្វើឲ្យក្រុមគ្រួសារអភិជនវិនាសអន្តរាយ។
15 ពាក្យមួលបង្កាច់ បណ្តាលឲ្យស្វាមីដេញភរិយាស្មោះត្រង់ ទាំងធ្វើឲ្យនាងបាត់បង់អ្វីៗទាំងអស់ ដែលគេរកបានដោយនឿយហត់ទៀតផង។
16 អ្នកយកចិត្តទុកដាក់ នឹងពាក្យមួលបង្កាច់ លែងបានសេចក្តីសុខទៀតហើយ គេក៏លែងរស់នៅយ៉ាងស្ងប់ស្ងៀមទៀតដែរ។
17 ការវាយដោយរំពាត់ តែងតែបណ្តាលឲ្យមានស្នាមជាំ រីឯការវាយប្រហារដោយពាក្យសម្ដី តែងតែបណ្តាលឲ្យបាក់ទឹកចិត្ត។
18 មនុស្សដែលស្លាប់ដោយសារពាក្យសម្ដី មានច្រើនជាងមនុស្ស ដែលស្លាប់ដោយមុខដាវទៅទៀត។
19 អ្នកណាគេចផុតពីពាក្យមួលបង្កាច់របស់អ្នកដទៃ ហើយមិនបានរងគ្រោះ ព្រោះតែកំហឹងរបស់អ្នកមួលបង្កាច់ អ្នកនោះពិតជាមានសុភមង្គល!។ រីឯអ្នកដែលមិនស្ថិតនៅ ក្នុងនឹមរបស់អ្នកមួលបង្កាច់ ហើយមិនជាប់ចំណងរបស់គេទេនោះ ពិតជាមានសុភមង្គល។ 20 ដ្បិតនឹមរបស់គេនោះជានឹមដែក រីឯចំណងរបស់គេនោះជាច្រវាក់លង្ហិន។
21 ពាក្យមួលបង្កាច់ បណ្តាលឲ្យស្លាប់យ៉ាងឃោរឃៅបំផុត ស៊ូស្លាប់ប្រសើរជាងរស់នៅក្រោមអំណាចរបស់ជនមួលបង្កាច់។
22 ប៉ុន្តែ ពាក្យមួលបង្កាច់ពុំអាចធ្វើចំពោះអ្នកដែល គោរពប្រណិប័តន៍ព្រះអម្ចាស់បានទ្បើយ។ អណ្តាតភ្លើងនៃការមួលបង្កាច់ ពុំអាចឆាបឆេះអ្នកនោះបានទេ។
23 អ្នកដែលបោះបង់ព្រះអម្ចាស់ចោល មុខជាត្រូវស្លាប់ដោយសារពួកមួលបង្កាច់ ព្រោះអ្នកទាំងនោះ បង្កមូលហេតុ បង្កាត់ភ្លើងដែលមិនចេះរលត់។ ជននិយាយមួលបង្កាច់សង្រ្គប់អស់អ្នកដែលបោះបង់ចោលព្រះជាម្ចាស់ ដូចសិង្ហសង្រ្គប់ចាប់រំពា ឬដូចខ្លារខិនហែករំពាស៊ីដែរ។ 24-25 កូនធ្លាប់ធ្វើរបងបន្លាព័ទ្ធជុំវិញចម្ការរបស់កូនយ៉ាងណា កូនក៏ត្រូវថ្លឹងពាក្យសម្ដីរបស់កូនយ៉ាងនោះដែរ។ កូនធ្លាប់ទុកប្រាក់ និងមាសដោយប្រុងប្រយ័ត្នយ៉ាងណា ចូរទប់មាត់ ហើយដាក់គន្លឹះយ៉ាងនោះដែរ!។
26 ចូរប្រយ័ត្ន កុំឲ្យដួល ព្រោះពាក្យសម្ដីទ្បើយ បើមិនដូច្នោះទេ កូនមុខជាធ្លាក់ក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់ជនដែលចាំឃ្លាំមើលកូន។
