ជំពូក ២៧
1 មនុស្សជាច្រើន តែងតែប្រព្រឹត្តអំពើបាប ដើម្បីឲ្យបានកម្រៃ។ អ្នកគិតតែពីស្វែងរកប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិ មិនរវីរវល់នឹងអ្វីផ្សេងទៀតទ្បើយ។
2 អំពើបាបជ្រៀតចូលរវាងអ្នកលក់ និងអ្នកទិញ ដូចជាចម្រឹងដែលជ្រៀតចូលក្នុងចន្លោះថ្មពីរដុំដែរ។
3 អ្នកដែលមិនជំពាក់ចិត្ត នឹងការគោរពកោតព្រះអម្ចាស់យ៉ាងស្មោះ ផ្ទះរបស់គេនឹងត្រូវរលំបាក់បែកនៅពេលឆាប់ៗពុំខាន។
មនុស្សគេយកសម្ដី
4 កាលណាគេរែងអង្ករ សំរាមលេចចេញមក ពេលមនុស្សនិយាយស្តី គុណវិបត្តិរបស់គេក៏លេចចេញមកដែរ។
5 ជាងស្មូនដឹងថា ភាជន៍ល្អ ឬមិនល្អក្នុងពេលដុតចម្អិនវានៅក្នុងឡ យើងដឹងចិត្តគំនិតរបស់មនុស្សក្នុងពេលគេនិយាយស្តី។
6 ផ្លែឈើបង្ហាញពីរបៀបដែលគេថែទាំដើមវាយ៉ាងណា ពាក្យសម្ដីក៏បង្ហាញពីចិត្តថ្លើមរបស់មនុស្សយ៉ាងនោះដែរ។
7 កុំសរសើរនរណាម្នាក់ មុនពេលបានឮសម្ដីរបស់គេ ដ្បិតពាក្យសម្ដីនេះហើយដែលបង្ហាញពីចិត្តគំនិតរបស់មនុស្ស។
អំពីសេចក្តីសុចរិត
8 ប្រសិន បើកូនខិតខំប្រព្រឹត្តតាមសេចក្តីសុចរិត កូនមុខជាបានសេចក្ដីសុចរិតពុំខាន កូននឹងយកសេចក្តីសុចរិតនោះមកតុបតែងខ្លួន ដូចពាក់អាវដ៏រុងរឿងដែរ។
9 បក្សាបក្សីប្រភេទដូចគ្នា តែងតែប្រមូលគ្នាមករស់នៅក្នុងសំបុកតែមួយ យ៉ាងណាមិញអ្នកខិតខំប្រតិបត្តិតាមសេចក្តីពិត រមែងតែងតែទទួលផលនៃសេចក្តីពិតដូច្នោះដែរ។
10 អំពើបាបតែងតែឃ្លាំមើលអ្នកដែល ប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិត ដូចសិង្ហឃ្លាំចាំចាប់សត្វមកធ្វើជាអាហារដែរ។
11 ពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះជាម្ចាស់ សុទ្ធតែប្រកបដោយប្រាជ្ញាញាណជានិច្ច រីឯអ្នកដែលខ្វះសុភនិច្ឆ័យ តែងតែប្រែប្រួលដូចព្រះច័ន្ទ។
12 ក្នុងចំណោមមនុស្សឆោតល្ងង់ ចូរកូនកុំនៅជាមួយគេយូរពេក ផ្ទុយទៅវិញ បើនៅក្នុងចំណោមអ្នកចេះរិះគិតពិចារណា ចូរកូននៅជាមួយគេឲ្យបានយូរ។
13 ពាក្យសម្ដីរបស់មនុស្សល្ងីល្ងើ រមែងតែងតែនាំឲ្យក្តៅចិត្ត សំណើចរបស់ពួកគេតែងតែនាំឲ្យភ្លើតភ្លើនប្រព្រឹត្តអំពើបាប។
14 ពាក្យរបស់អ្នកចូលចិត្តស្បថរមែងធ្វើឲ្យព្រឺសាច់ ជម្លោះរបស់គេបណ្តាលឲ្យអ្នកទាំងឡាយយកដៃចុកត្រចៀក។
15 ជម្លោះរបស់មនុស្សអួតបំប៉ោង តែងតែបណ្តាលឲ្យមានការបង្ហូរឈាម ពាក្យជេរប្រទេចរបស់ពួកគេ តែងតែធ្វើឲ្យសង្កៀរត្រចៀក។
អំពីការសម្ងាត់
16 អ្នកទម្លាយរឿងអាថ៌កំបាំង រមែងធ្វើឲ្យគេលែងទុកចិត្ត ហើយមិនអាចរកមិត្តភក្ដិដែលខ្លួនពេញចិត្តបានទៀតទេ។
17 ចូរស្រឡាញ់មិត្តភក្ដិដោយចិត្តស្មោះត្រង់ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើកូនទម្លាយអាថ៌កំបាំងរបស់គេ កុំទៅរកគេទៀតទ្បើយ។ 18 ដ្បិតកូនបាត់បង់មិត្តភាព ដូចមនុស្សបាត់បង់បងប្អូនដែលស្លាប់ដែរ។ 19 កូនបណ្តោយឲ្យមិត្តភក្តិចាកចេញទៅ គេមិនអាចវិលមកវិញទេ គឺដូចជាបក្សាដែលកូនបណ្តោយឲ្យហើរចេញពីក្នុងដៃរបស់កូនទៅបាត់។ 20 កុំខំតាមគេ ដ្បិតគេទៅឆ្ងាយហើយ គេរត់ដូចឈ្លូសដែលរួចពីអន្ទាក់។
21 ពេលមានរបួស យើងអាចព្យាបាលបាន ពេលជេរគ្នាហើយ យើងអាចសម្រុះសម្រួលឲ្យជានានឹងគ្នាបាន ប៉ុន្តែ អ្នកដែលទម្លាយអាថ៌កំបាំង គ្មានសង្ឃឹមនឹងផ្សះផ្សាគ្នាវិញទ្បើយ។
អ្នកមានពុតត្បុត
22 មនុស្សចោលកន្ទុយភ្នែកតែងតែមានគម្រោងការអាក្រក់។ អ្នកដែលចេះសម្គាល់មើលមនុស្សប្រភេទនេះ តែងតែដកខ្លួនចេញឆ្ងាយពីគេ។ 23 នៅមុខកូន គេតែងពោលពាក្យផ្អែមពីរោះ គេសរសើរពាក្យសម្ដីរបស់កូន ប៉ុន្តែ នៅក្រោយខ្នងវិញគេផ្លាស់ប្តូររបៀបនិយាយ បែរទៅយកពាក្យសម្ដីរបស់កូន មកប្រើ ដើម្បីធ្វើបាបកូនទៅវិញ។
24 ខ្ញុំស្អប់សេចក្តីអាក្រក់ជាច្រើន ប៉ុន្តែ មនុស្សប្រភេទនេះ ខ្ញុំស្អប់ជាងអ្វីៗទាំងអស់ ព្រះជាម្ចាស់ក៏ស្អប់គេដែរ។
25 អ្នកណាបោះដុំថ្មទៅលើ អ្នកនោះមុខជាត្រូវដុំថ្មធ្លាក់ មកលើក្បាលខ្លួនឯងវិញមិនខាន។ អ្នកណាវាយគេឲ្យរបួស ដោយប្រើកលល្បិច អ្នកនោះមុខជាត្រូវគេវាយ ឲ្យរបួសវិញ ដោយប្រើកលល្បិចមិនខាន។
26 អ្នកជីករណ្តៅ មុខជាធ្លាក់ក្នុងរណ្តៅនោះ អ្នកដាក់អន្ទាក់ចាប់គេ មុខជាជាប់អន្ទាក់នោះពុំខានដែរ។
27 អំពើអាក្រក់ដែលមនុស្សប្រព្រឹត្ត តែងតែធ្លាក់មកលើខ្លួនគេវិញ ដោយគេពុំដឹងខ្លួនថា ការអាក្រក់នេះកើតមកពីណាផង
28 មនុស្សអួតបំប៉ោងតែងតែចំអក និងជេរគេ ប៉ុន្តែ អ្នកនោះត្រូវគេរង់ចាំសងសឹក ដូចសិង្ហពួនចាំស្កាត់ចាប់សត្វស៊ីដែរ។
29 អ្នកណាដែលសប្បាយចិត្ត ដោយឃើញមនុស្សគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះជាម្ចាស់ជំពប់ដួល អ្នកនោះ មុខជាត្រូវជាប់អន្ទាក់ ហើយកើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងមុនពេលស្លាប់។
ការលើកលែងទោស
30 គំនុំ និងកំហឹង សុទ្ធតែជាអំពើគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម មនុស្សបាបប៉ិនប្រសប់ក្នុងការប្រព្រឹត្តអំពើនេះណាស់។
