ជំពូក ៥៧
1 មនុស្សសុចរិតកំពុងតែវិនាស
តែគ្មាននរណាយកចិត្តទុកដាក់
មនុស្សល្អបាត់បង់ជីវិត
តែគ្មាននរណាចាប់អារម្មណ៍សោះ
មនុស្សសុចរិតអន្តរាយ
ដោយមនុស្សអាក្រក់ធ្វើបាប។
2 ប៉ុន្តែ សន្តិភាពនឹងមកដល់
អ្នកដែលដើរតាមមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវ
នឹងបានសម្រាកយ៉ាងសុខសាន្ត។
3 រីឯអ្នករាល់គ្នាដែលជាកូនរបស់មេធ្មប់
ជាពួកក្បត់ព្រះជាម្ចាស់
ហើយគោរពព្រះក្លែងក្លាយ
ចូរនាំគ្នាចូលមក!
4 តើអ្នករាល់គ្នាកំពុងចំអកឲ្យនរណា?
តើអ្នករាល់គ្នាហាមាត់យ៉ាងធំ
ហើយលៀនអណ្ដាតដាក់នរណា?
អ្នករាល់គ្នាពិតជាកូនបះបោរ
និងពូជអ្នកកុហកមែន!
5 អ្នករាល់គ្នាថ្វាយបង្គំខ្មោចព្រៃ
នៅក្រោមដើមឈើសក្ការៈ
អ្នករាល់គ្នាសម្លាប់កូនចៅធ្វើយញ្ញបូជា
នៅតាមជ្រោះ និងនៅតាមក្រហែងថ្ម។
6 អ្នករាល់គ្នាចាត់ទុកថ្មដ៏រលើបនៅក្នុងជ្រោះថា
ជាសម្បត្តិ និងជាចំណែកមត៌កដ៏សក្ការៈ
អ្នករាល់គ្នាច្រួចស្រា និងសែននៅលើនោះ។
តើឲ្យយើងអត់ទ្រាំបានឬ?
7 អ្នកធ្វើពិធីរួមបវេណីសក្ការៈនៅលើភ្នំខ្ពស់ៗ
អ្នកក៏ឡើងទៅធ្វើយញ្ញបូជាលើភ្នំនោះដែរ។
8 អ្នកយករូបលឹង្គរបស់ព្រះក្លែងក្លាយ
ដាក់នៅខាងក្រោយទ្វារ និងនៅតាមក្របទ្វារ
អ្នកប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់នៅពីក្រោយខ្នងយើង
គឺអ្នកយកសម្លៀកបំពាក់ចេញ
ព្រមទាំងឡើងទៅដេកជាមួយសហាយ
ដែលអ្នកស្រឡាញ់
ហើយសម្លឹងមើលរូបលឹង្គទាំងនោះ។
9 អ្នកយកប្រេងក្រអូប និងទឹកអប់យ៉ាងច្រើន
រត់ទៅថ្វាយបង្គំព្រះម៉ូឡុក
អ្នកចាត់ពួកនាំសារឲ្យទៅឆ្ងាយៗ
គឺរហូតទៅដល់ស្ថានមច្ចុរាជ។
10 អ្នកធ្វើដំណើររហូតទាល់តែនឿយហត់
តែអ្នកមិនព្រមឈប់ទេ
គឺអ្នកខំប្រឹងប្រែង ពុះពារតទៅមុខទៀត។
11 តើនរណាធ្វើឲ្យអ្នកភ័យខ្លាច
រហូតដល់អ្នកក្បត់ចិត្តយើង
ហើយលែងរវីរវល់នឹកនាដល់យើងបែបនេះ?
អ្នកឈប់ស្រឡាញ់យើងដូច្នេះ
មកពីយើងនៅស្ងៀមយូរពេកឬ?
12 យើងនឹងលាតត្រដាងអំពើដែលអ្នកប្រព្រឹត្ត
អំពើដែលអ្នកចាត់ទុកថាសុចរិតនោះ
ពុំផ្តល់ប្រយោជន៍អ្វីដល់អ្នកសោះឡើយ។
13 ពេលអ្នកស្រែកអង្វរករ
ឲ្យរូបព្រះទាំងនោះរំដោះអ្នកទៅ!
រូបព្រះទាំងនោះនឹងត្រូវខ្យល់កួចយកបាត់ទៅ
រីឯអ្នកដែលមកជ្រកកោនជាមួយយើង
នឹងគ្រប់គ្រងស្រុកទេសទុកជាមត៌ក
ហើយក៏នឹងបានទទួលភ្នំដ៏វិសុទ្ធរបស់យើង
ទុកជាកម្មសិទ្ធិដែរ។
ព្រះអម្ចាស់ប្រោសប្រជាជនរបស់ព្រះអង្គឲ្យជា
14 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា:
ចូរត្រួសត្រាយរៀបចំផ្លូវ
ចូរយកឧបសគ្គផ្សេងៗចេញពីផ្លូវ
របស់ប្រជាជនយើង!
15 ដ្បិតព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតដែលគង់នៅ
អស់កល្បជានិច្ច
ហើយដែលមានព្រះនាមដ៏វិសុទ្ធបំផុត
មានព្រះបន្ទូលថា:
យើងស្ថិតនៅក្នុងស្ថានដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត
និងជាស្ថានដ៏វិសុទ្ធមែន
តែយើងក៏ស្ថិតនៅជាមួយមនុស្សដែលត្រូវគេ
សង្កត់សង្កិន និងមនុស្សដែលគេមើលងាយដែរ
ដើម្បីលើកទឹកចិត្តមនុស្សដែលគេមើលងាយ
និងមនុស្សរងទុក្ខខ្លោចផ្សា។
16 យើងមិនរករឿងអ្នករាល់គ្នារហូតទេ
ហើយក៏មិនខឹងនឹងអ្នករាល់គ្នារហូតដែរ
បើមិនដូច្នោះទេ សត្វលោកទាំងប៉ុន្មាន
ដែលយើងបានបង្កើតមក
មុខជារលត់វិញ្ញាណមិនខាន។
17 យើងបានខឹងនឹងប្រជារាស្ដ្ររបស់យើង
ព្រោះពួកគេមានចិត្តលោភលន់
និងប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់
យើងបានដាក់ទោសពួកគេ
យើងបានគេចមុខចេញពីពួកគេ
ប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី
ក៏ប្រជាជនដ៏រឹងរូសនេះ នៅតែប្រព្រឹត្តតាម
ទំនើងចិត្តរបស់ខ្លួនដដែល។
18 យើងស្គាល់មារយាទរបស់គេយ៉ាងច្បាស់
តែយើងនឹងប្រោសគេឲ្យបានជាសះស្បើយ
យើងនឹងដឹកនាំគេ
ព្រមទាំងសម្រាលទុក្ខប្រជាជន
ដែលកំពុងកាន់ទុក្ខនេះទៀតផង។
19ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា
យើងនឹងដាក់ពាក្យសរសើរតម្កើង
នៅក្នុងមាត់ពួកគេ។
ចូរឲ្យសេចក្ដីសុខសាន្តកើតមានដល់
អ្នកដែលនៅឆ្ងាយៗក៏ដូចជាអ្នកដែលនៅជិត
យើងនឹងប្រោសពួកគេឲ្យ
បានជាសះស្បើយមែន!
20 រីឯមនុស្សអាក្រក់វិញ ប្រៀបបាននឹង
រលកសមុទ្រដែលកំពុងតែបក់បោក
គ្មាននរណាអាចធ្វើឲ្យស្ងប់ឡើយ
ទឹកសមុទ្រនោះបញ្ចេញភក់ជ្រាំ
សព្វបែបយ៉ាងមក។
21 ព្រះរបស់ខ្ញុំមានព្រះបន្ទូលថា:
មនុស្សអាក្រក់មិនបានសេចក្ដីសុខសាន្តទេ។
