ត្រឡប់ទៅបញ្ជីសៀវភៅវិញ

ជំពូក ៥

ចម្ការ​ទំពាំង‌បាយ‌ជូរ​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់

1 ខ្ញុំ​សូម​ច្រៀង​បទ​មួយ

ក្នុង​នាម​មិត្ត​របស់​ខ្ញុំ

ជា​បទ​ចម្រៀង​ស្តី​អំពី​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​ខ្ញុំ

និង​ចម្ការ​ទំពាំង‌បាយ‌ជូរ​របស់​គាត់។

មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​ខ្ញុំ​មាន

ចម្ការ​ទំពាំង‌បាយ‌ជូរ​មួយ

នៅ​លើ​ជម្រាល​ភ្នំ​ដែល​មាន​ជី‌ជាតិ​ល្អ

2 គាត់​បាន​កាប់​គាស់​ដី រើស​ដុំ​ថ្ម​ចេញ

ហើយ​ដាំ​ទំពាំង‌បាយ‌ជូរ​ពូជ​ល្អ​បំផុត។

គាត់​បាន​សង់​ខ្ទម

និង​ជីក​កន្លែង​បញ្ជាន់​ផ្លែ

នៅ​កណ្ដាល​ចម្ការ​នោះ

គាត់​នឹក​សង្ឃឹម​ថា​នឹង​បាន​ផ្លែ​ល្អ តែ​ចម្ការ​នោះ

បែរ​ជា​បង្កើត​សុទ្ធ​តែ​ផ្លែ​មិន​ល្អ​ទៅ​វិញ។

3 មិត្ត​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​ពោល​ឡើង​ថា៖

អ្នក​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម និង​អ្នក​ស្រុក​យូដា​អើយ

សូម​ជួយ​វិនិច្ឆ័យ​រឿង​ខ្ញុំ និង​ចម្ការ​ទំពាំង‌បាយ‌ជូរ

របស់​ខ្ញុំ​ផង។

4 ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ការ​សព្វ​គ្រប់​ទាំង​អស់​ចំពោះ​ចម្ការ

នេះ​ហើយ តើ​នៅ​ខ្វះ​អ្វី​ទៀត?

ខ្ញុំ​នឹក​សង្ឃឹម​ថា​នឹង​បាន​ផ្លែ​ទំពាំង‌បាយ‌ជូរ​ល្អ

តែ​ហេតុ​ដូច​ម្ដេច​បាន​ជា​ចម្ការ​ខ្ញុំ បង្កើត​សុទ្ធ​តែ

ផ្លែ​មិន​ល្អ​ទៅ​វិញ​ដូច្នេះ?។

5 ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ​សូម​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឲ្យ​ដឹង

អំពី​ការ​ដែល​ខ្ញុំ​បម្រុង​នឹង​ធ្វើ​ទៅ​លើ​ចម្ការ​នេះ

គឺ​ខ្ញុំ​នឹង​រើ​របង​ចេញ ឲ្យ​សត្វ​ចូល​ស៊ី​បំផ្លាញ

ខ្ញុំ​នឹង​ទម្លុះ​ជញ្ជាំង ឲ្យ​គេ​ចូល​ជាន់​ឈ្លី។

6 ខ្ញុំ​បំផ្លាញ​វា​ឲ្យ​ដូច​ចម្ការ​ដែល

គេ​បោះ‌បង់​ចោល គ្មាន​អ្នក​ណា​លួស​មែក

គ្មាន​អ្នក​ណា​ជ្រួយ​ដី​ទៀត​ឡើយ

គឺ​មាន​តែ​រពាក់ បន្លា​ដុះ​ពាស‌ពេញ

ខ្ញុំ​នឹង​ហាម​ពពក​មិន​ឲ្យ​បង្អុរ​ភ្លៀង

មក​លើ​ចម្ការ​នេះ​ត​ទៅ​ទៀត​ឡើយ។

7 ចម្ការ​ទំពាំង‌បាយ‌ជូរ​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់

នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល គឺ​ប្រជា‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល

ដើម​ទំពាំង‌បាយ‌ជូរ​ដែល​ព្រះ‌អង្គ​ស្រឡាញ់

គឺ​ប្រជាជន​យូដា។

ព្រះ‌អង្គ​នឹក​សង្ឃឹម​ថា​ពួក​គេ​នឹង

ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​យុត្តិ‌ធម៌

តែ​ពួក​គេ​បែរ​ជា​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ទុច្ចរិត

ព្រះ‌អង្គ​នឹក​សង្ឃឹម​ថា​ពួក​គេ​នឹង

ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​សុចរិត

តែ​ព្រះ‌អង្គ​បែរ​ឮ​ស្នូរ​សម្រែក

របស់​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​គេ​ជិះ‌ជាន់​ទៅ​វិញ។

ទុក្ខ‌ទោស​របស់​អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យព្រះ‌អម្ចាស់​ព្រះ‌អង្គ​ព្រះ‌ពិរោធ

8 អស់​អ្នក​ដែល​រឹប​អូស​យក​ផ្ទះ​គេ

មក​ធ្វើ​ជា​ផ្ទះ​ខ្លួន​ឯង មុខ​ជា​ត្រូវ​វេទនា​ពុំ‌ខាន!

អស់​អ្នក​ដែល​យក​ដី​គេ មក​បញ្ចូល​ក្នុង​ដី​ខ្លួន​ឯង

ក៏​ត្រូវ​វេទនា​ដែរ!

ពួក​គេ​ធ្វើ​ដូច្នេះ​រហូត​ទាល់​តែ​អ្នក​ផ្សេង

លែង​មាន​ដី​ទៀត

ហើយ​នៅ​ទី​បំផុត ក្នុង​ស្រុក​មាន​នៅ​សល់

តែ​ពួក​គេ​ប៉ុណ្ណោះ។

9 ខ្ញុំ​បាន​ឮ​ព្រះ‌អម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល

មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​យ៉ាង​ម៉ឺង‌ម៉ាត់​ថា:

ផ្ទះ​ទាំង​នេះ​មុខ​ជា​ត្រូវ​វិនាស​អន្តរាយ​អស់

ផ្ទះ​ដ៏​ស្កឹម‌ស្កៃ​ទាំង​នេះ

នឹង​គ្មាន​មនុស្ស​នៅ​ទៀត​ទេ។

10 ចម្ការ​ទំពាំង‌បាយ‌ជូរ​បី​ហិកតា

នឹង​ឲ្យ​ផល​បាន​ត្រឹម​តែ​ស្រា​ហា‌សិប​លីត្រ

ស្រូវ​ពូជ​ដែល​ព្រោះ​ទៅ​មួយ‌រយ​គីឡូ

បាន​ផល​ត្រឹម​តែ​ដប់​គីឡូ​ប៉ុណ្ណោះ។

11 អស់​អ្នក​ដែល​ក្រោក​ឡើង​ពី​ព្រលឹម

ស្វែង​រក​ស្រា​ខ្លាំង

ហើយ​គិត​តែ​ផឹក​រហូត​ដល់​អធ្រាត្រ

មុខ​ជា​ត្រូវ​វេទនា​ពុំ‌ខាន!

12 ពួក​គេ​គិត​តែ​ពី​ផឹក​ស្រា​សប្បាយ

ដោយ​មាន​សំឡេង​ពិណ និង​ចាប៉ី

ព្រម​ទាំង​ក្រាប់ និង​ខ្លុយ​លេង​កំដរ

ពួក​គេ​ឥត​ចាប់​អារម្មណ៍​នឹង​កិច្ច‌ការ​ដែល

ព្រះ‌អម្ចាស់​កំពុង​ធ្វើ គេ​ឥត​ឃើញ​ថា

ព្រះ‌អង្គ​កំពុង​សម្រេច​ការ​អ្វី​ទេ។

13 ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ខ្មាំង​នឹង​កៀរ

ប្រជា‌រាស្ដ្រ​របស់​យើង​នាំ​យក​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ

ដ្បិត​ពួក​គេ​មិន​យល់​អ្វី​ទាំង​អស់។

អ្នក​ធំ​របស់​គេ​នឹង​ស្លាប់ ដោយ​អត់​បាយ

ប្រជាជន​តូច‌តាច​នឹង​ស្លាប់​ដោយ​អត់​ទឹក។

14 ក្នុង​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​កំពុង​ជប់‌លៀង​សប្បាយ

មច្ចុរាជ​នឹង​បើក​មាត់​ចំហ​យ៉ាង​ធំ

លេប​យក​ទាំង​អ្នក​ធំ ទាំង​ប្រជាជន​តូច‌តាច

នៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម។

15 មនុស្ស​លោក​នឹង​ត្រូវ​អាប់​ឱន

គេ​នឹង​ដួល​ផ្កាប់​មុខ​ដល់​ដី

មនុស្ស​មាន​ចិត្ត​ព្រហើន​នឹង​ត្រូវ​បន្ទាប​ចុះ។

16 ព្រះ‌អម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល​នឹង​សម្ដែង

ភាព​ថ្កុំ‌ថ្កើង​របស់​ព្រះ‌អង្គ

ដោយ​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​ពួក​គេ

ព្រះ​ដ៏‌វិសុទ្ធ​នឹង​សម្ដែង​ភាព​វិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ‌អង្គ

ដោយ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​សេចក្ដី​សុចរិត។

17 ហ្វូង​ចៀម​នឹង​ដើរ​រក​ស៊ី​តាម​គំនរ​បាក់‌បែក

ដូច​នៅ​តាម​វាល​ស្មៅ

ហើយ​ពពែ​ដែល​គេ​បំប៉ន

ក៏​មក​ស៊ី​ស្មៅ​នៅ​តាម​នោះ​ដែរ។

18 អស់​អ្នក​ដែល​ខំ​ប្រឹង​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប

ដូច​គោ​ខំ​ប្រឹង​ទាញ​រទេះ

មុខ​ជា​ត្រូវ​វេទនា​ពុំ‌ខាន

ព្រោះ​គេ​នឹង​ទទួល​ទោស

តាម​អំពើ​ដែល​ខ្លួន​ប្រព្រឹត្ត។

19 ពួក​គេ​ពោល​ថា «សូម​ព្រះ‌អម្ចាស់​បំពេញ

កិច្ច‌ការ​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ឲ្យ​ឆាប់ៗ​ទៅ

ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​បាន​ឃើញ​ផង!

សូម​ឲ្យ​គម្រោង‌ការ​របស់​ព្រះ​ដ៏‌វិសុទ្ធ

នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​បាន​សម្រេច​ឆាប់ៗ

ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​បាន​ស្គាល់​ផង!»។

20 អស់​អ្នក​ដែល​ហៅ​អំពើ​អាក្រក់​ថា​ល្អ

ហៅ​អំពើ​ល្អ​ថា​អាក្រក់

ចាត់​ទុក​ភាព​ងងឹត​ថា​ជា​ពន្លឺ

ចាត់​ទុក​ពន្លឺ​ថា​ជា​ភាព​ងងឹត

ហើយ​ចាត់​ទុក​ការ​ជូរ​ចត់​ថា​ជា​ការ​សប្បាយ

ចាត់​ទុក​ការ​សប្បាយ​ថា​ជា​ការ​ជូរ​ចត់

មុខ​ជា​ត្រូវ​វេទនា​ពុំ‌ខាន!

21 អស់​អ្នក​ដែល​នឹក​ស្មាន​ថា​ខ្លួន​មាន​ប្រាជ្ញា

ហើយ​ចាត់​ទុក​ខ្លួន​ឯង​ថា​ជា​អ្នក​ចេះ​ដឹង

មុខ​ជា​ត្រូវ​វេទនា​ពុំ‌ខាន!

22 អស់​អ្នក​ដែល​ពូកែ​ខាង​ផឹក​ស្រា

ហើយ​ជា​ជើង​ឯក​ខាង​បិត​ស្រា​ខ្លាំង

មុខ​ជា​ត្រូវ​វេទនា​ពុំ‌ខាន!

23 ពួក​គេ​ទទួល​សំណូក

ហើយ​ចាត់​ទុក​ជន​ឧក្រិដ្ឋ​ថា​គ្មាន​ទោស

និង​ចាត់​ទុក​ជន​ស្លូត​ត្រង់​ថា​មាន​ទោស​វិញ។

24 ហេតុ​នេះ ពួក​គេ​នឹង​រលួយ​ទាំង​ឫស

ផ្កា​របស់​ពួក​គេ​នឹង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ធូលី​ដី

ដូច​អណ្ដាត​ភ្លើង​ឆាប‌ឆេះ​ស្បូវ

ឬ​ដូច​ចំបើង​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆេះ​ដែរ

ដ្បិត​ពួក​គេ​បោះ‌បង់​ចោល​ការ​ប្រៀន‌ប្រដៅ

របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល

ហើយ​មាក់​ងាយ​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់

ព្រះ​ដ៏‌វិសុទ្ធ​នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល។

25 ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ព្រះ‌អម្ចាស់​ព្រះ‌អង្គ

ព្រះ‌ពិរោធ​ទាស់​នឹង​ប្រជា‌រាស្ដ្រ​របស់​ព្រះ‌អង្គ

ព្រះ‌អង្គ​លើក​ព្រះ‌ហស្ដ វាយ​ប្រហារ​ពួក​គេ

ពេល​នោះ ភ្នំ​ទាំង‌ឡាយ​នឹង​ត្រូវ​រង្គើ

ហើយ​នឹង​មាន​សាក‌សព​ដូច​ជា​សំរាម

នៅ​ពាស‌ពេញ​តាម​ដង​ផ្លូវ។

ទោះ‌បី​យ៉ាង​នេះ​ក្តី ព្រះ‌ពិរោធ​របស់

ព្រះ‌អង្គ​នៅ​តែ​មិន​ស្ងប់​ដែរ

ព្រះ‌អង្គ​លើក​ព្រះ‌ហស្ដ​គំរាម​ពួក​គេ​ដដែល។

26 ព្រះ‌អង្គ​លើក​ទង់​ឡើង ជា​សញ្ញា​ដល់​ប្រជា‌ជាតិ

ដែល​នៅ​ឆ្ងាយៗ ព្រះ‌អង្គ​ធ្វើ​សញ្ញា​ហៅ​ពួក​គេ

ពី​ស្រុក​ដាច់​ស្រយាល​នៃ​ផែន‌ដី

ពួក​គេ​ក៏​នាំ​គ្នា​រូត‌រះ​មក​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស។

27 ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​នឿយ‌ហត់

គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​បាក់​កម្លាំង

ហើយ​ក៏​គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ងោក‌ងុយ

ឬ​ដេក​លង់‌លក់​ដែរ។

គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ដោះ​ខ្សែ​ក្រវាត់​ចេញ​ពី​ចង្កេះ

ឬ​ស្រាយ​ខ្សែ​ស្បែក​ជើង​សោះ​ឡើយ។

28 ពួក​គេ​សំលៀង​មុខ​ព្រួញ​របស់​ខ្លួន​ជា‌និច្ច

ធ្នូ​របស់​គេ​នៅ​ត្រៀម​ជា​ស្រេច

ក្រចក​ជើង​សេះ​របស់​គេ​ដូច​ថ្ម​ភ្លឺ​រលើប

កង់​រទេះ​របស់​គេ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ខ្យល់​កួច។

29 សម្រែក​របស់​គេ​ប្រៀប​បាន​នឹង​សម្រែក​សត្វ​សិង្ហ

គេ​គ្រហឹម​ដូច​ជា​កូន​សិង្ហ​គ្រហឹម

ចាប់​រំពា​នាំ​យក​ទៅ គ្មាន​នរណា​អាច​មក​រំដោះ

ឲ្យ​រួច​ឡើយ។

30 ក៏​ប៉ុន្តែ នៅ​គ្រា​នោះ នឹង​មាន​ឮ​សន្ធឹក

ដូច​ស្នូរ​សមុទ្រ​បក់‌បោក​មក​លើ​ប្រជា‌ជាតិ​នេះ។

ពេល​ក្រឡេក​មើល​ស្រុក​នោះ

គេ​ឃើញ​មាន​សុទ្ធ​តែ​ភាព​ងងឹត និង​ការ​ឈឺ​ចាប់

ហើយ​នឹង​មាន​ពពក​យ៉ាង​ក្រាស់​មក​បាំង​ពន្លឺ​ថ្ងៃ

ឲ្យ​ប្រែ​ទៅ​ជា​ងងឹត​វិញ។