ជំពូក ៣៧
ព្រះបាទអេសេខ្យាសសួរយោបល់ព្យាការីអេសាយ
(២ពង្សាវតារក្សត្រ ១៩.១-៧)
1 កាលព្រះបាទអេសេខ្យាសទទួលដំណឹងនេះ ស្តេចហែកព្រះភូសាចោល យកបាវមកស្លៀក រួចយាងទៅព្រះដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់។ 2 ព្រះរាជាចាត់លោកអេលីយ៉ាគីម ដែលជាអ្នកមើលខុសត្រូវលើព្រះបរមរាជវាំង និងលោកសិបណា ជាស្មៀនហ្លួង ព្រមទាំងលោកបូជាចារ្យចាស់ៗដែលស្លៀកបាវទាំងអស់គ្នា ឲ្យទៅជួបព្យាការីអេសាយ ជាកូនរបស់លោកអម៉ុស។ 3 ពួកគេជម្រាបលោកដូចតទៅ៖ «ព្រះបាទអេសេខ្យាសមានរាជឱង្ការថា: ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃមានអាសន្ន ជាថ្ងៃដែលយើងទទួលទណ្ឌកម្ម និងអាម៉ាស់មុខ គឺប្រៀបដូចជាថ្ងៃដែលទារកត្រូវកើត តែម្ដាយគ្មានកម្លាំងបង្កើតវាទេ។ 4 ស្តេចស្រុកអាស្ស៊ីរីបានចាត់មេទ័ពឲ្យមកជេរប្រមាថព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ។ ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់លោកប្រហែលជា ឮពាក្យរបស់មេទ័ពនោះដែរ ហើយព្រះអង្គមុខជាដាក់ទោសគេ ព្រោះតែពាក្យដែលព្រះអង្គបានឮ។ ហេតុនេះ សូមទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់លោក សូមព្រះអង្គមេត្តាប្រណីដល់ប្រជាជនដែលនៅសេសសល់នេះផង»។
5 មន្ត្រីរបស់ព្រះបាទអេសេខ្យាសនាំគ្នាទៅជួបលោកអេសាយ 6 ហើយលោកអេសាយប្រាប់ពួកគេថា៖ «អស់លោកត្រូវទូលព្រះករុណាថា ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូចតទៅ: “កុំភ័យខ្លាច ព្រោះតែពាក្យដែលអ្នកបានឮ គឺពាក្យដែលពួកអាស្ស៊ីរីប្រមាថមាក់ងាយយើងនោះឡើយ។ 7 បន្តិចទៀត ស្តេចស្រុកអាស្ស៊ីរីទទួលដំណឹងមួយ យើងនឹងធ្វើឲ្យស្តេចនេះវិលត្រឡប់ទៅស្រុករបស់ខ្លួនវិញ ហើយត្រូវគេធ្វើគុតដោយមុខដាវនៅស្រុកនោះ”»។
ការគំរាមកំហែងសាជាថ្មីពីសំណាក់ស្តេចសេណាខេរីប
(២ពង្សាវតារក្សត្រ ១៩.៨-១៣)
8 មេទ័ពបានវិលទៅជួបស្តេចអាស្ស៊ីរីវិញ ក្នុងពេលដែលស្តេចកំពុងតែលើកទ័ពចេញពីក្រុងឡាគីស ទៅវាយយកក្រុងលីបណា។ 9 ពេលនោះ ស្តេចស្រុកអាស្ស៊ីរីបានទទួលដំណឹងថា កងទ័ពអេស៊ីបដឹកនាំដោយព្រះចៅទីរ៉ាកា ជាជនជាតិអេត្យូពីកំពុងតែចេញមកធ្វើសឹកនឹងទ័ពអាស្ស៊ីរី។ ពេលឮដំណឹងនេះហើយ ស្តេចក៏ចាត់អ្នកនាំសារឲ្យទៅជួបព្រះបាទអេសេខ្យាស ដោយផ្តាំថា៖ 10 «ចូរប្រាប់ព្រះបាទអេសេខ្យាស ជាស្តេចស្រុកយូដាដូចតទៅ “សូមកុំឲ្យព្រះរបស់ព្រះករុណា គឺព្រះដែលព្រះករុណាទុកចិត្ត បញ្ឆោតព្រះករុណាដោយអះអាងថា ក្រុងយេរូសាឡឹមនឹងមិនធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ស្តេចស្រុកអាស្ស៊ីរីទេ”។ 11 ព្រះករុណាជ្រាបស្រាប់ហើយថា ស្តេចស្រុកអាស្ស៊ីរីនៅជំនាន់មុនៗ បានបំផ្លាញនគរទាំងប៉ុន្មានអស់គ្មានសល់។ ចុះព្រះករុណាវិញ តើព្រះករុណាស្មានថានឹងរួចខ្លួនកើតឬ? 12 ពេលអយ្យកោរបស់យើងកម្ទេចនគរកូសាន ហារ៉ាន រ៉េតសេប និងក្រុងរបស់ពួកអេដែន នៅស្រុកតេឡាសារ គ្មានព្រះណាមួយរបស់ប្រជាជាតិទាំងនោះរំដោះពួកគេឡើយ។ 13 រីឯស្តេចទាំងឡាយរបស់ក្រុងហាម៉ាត ក្រុងអារប៉ាដ ក្រុងសេផារវ៉ាអ៊ីម ក្រុងហេណា និងក្រុងអ៊ីវ៉ា ក៏ត្រូវវិនាសអស់គ្មានសល់ដែរ!»។
ពាក្យអធិស្ឋានរបស់ព្រះបាទអេសេខ្យាស
(២ពង្សាវតារក្សត្រ ១៩.១៤-៣៧)
14 ព្រះបាទអេសេខ្យាសទទួលលិខិតពីអ្នកនាំសារ មកអាន រួចស្តេចយាងឡើងទៅព្រះដំណាក់ យកលិខិតនោះលាតបង្ហាញនៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះអម្ចាស់។ 15 ព្រះបាទអេសេខ្យាសទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់ដូចតទៅ៖
16 «ឱព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូលអើយ ព្រះអង្គជាព្រះរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដែលគង់នៅលើពួកខេរូប៊ីម មានតែព្រះអង្គមួយគត់ដែលជាព្រះរបស់នគរទាំងប៉ុន្មាននៅលើផែនដី ព្រះអង្គបានបង្កើតផ្ទៃមេឃ និងផែនដី។ 17 ព្រះអម្ចាស់អើយ សូមផ្ទៀងព្រះកាណ៌ស្ដាប់ទូលបង្គំ! ព្រះអម្ចាស់អើយ សូមបើកព្រះនេត្រទតមើលផង! សូមព្រះអង្គព្រះសណ្ដាប់សេចក្ដីទាំងប៉ុន្មាន ដែលស្តេចសេណាខេរីបបានផ្ញើមកជេរប្រមាថ ព្រះដ៏មានព្រះជន្មគង់នៅ!។ 18 ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ស្តេចស្រុកអាស្ស៊ីរីពិតជាបានកម្ទេចប្រជាជាតិទាំងប៉ុន្មាន និងបំផ្លាញទឹកដីរបស់គេមែន 19 ព្រមទាំងយកព្រះរបស់គេទៅដុតឲ្យវិនាសសូន្យថែមទៀតផង។ ប៉ុន្តែ ព្រះទាំងនោះ មិនមែនជាព្រះទេ គឺគ្រាន់តែជារូបឈើ ឬថ្មដែលជាស្នាដៃរបស់មនុស្សប៉ុណ្ណោះ។ 20 ឱព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃយើងខ្ញុំអើយ ឥឡូវនេះ សូមសង្គ្រោះយើងខ្ញុំឲ្យរួចផុតពីកណ្ដាប់ដៃរបស់ស្តេចសេណាខេរីបផង ដើម្បីឲ្យនគរទាំងប៉ុន្មាននៅផែនដីដឹងថា មានតែព្រះអង្គមួយប៉ុណ្ណោះដែលជាព្រះអម្ចាស់!»។
21 ពេលនោះ លោកអេសាយ ជាកូនរបស់លោកអម៉ុស ចាត់គេឲ្យទៅទូលព្រះបាទអេសេខ្យាសថា៖ «ព្រះករុណាបានទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ស្តីអំពីសេណាខេរីប ជាស្តេចរបស់ស្រុកអាស្ស៊ីរី។ នេះជាព្រះបន្ទូលឆ្លើយតបរបស់ព្រះអម្ចាស់។
22 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលប្រឆាំងនឹងស្តេចនោះថា:
សេណាខេរីបអើយ!
ក្រុងស៊ីយ៉ូន ដែលប្រៀបដូចជាស្ត្រីព្រហ្មចារី
នឹងប្រមាថមើលងាយអ្នក
អ្នកក្រុងយេរូសាឡឹមនឹងគ្រវីក្បាល
ចំអកឲ្យអ្នក។
23 តើអ្នកបានជេរ និងត្មះតិះដៀលនរណា?
តើអ្នកស្រែកក្តែងៗប្រឆាំងនឹងនរណា?
គឺអ្នកហ៊ានព្រហើនដាក់ព្រះដ៏វិសុទ្ធ
របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។
24 អ្នកបានប្រើពួកបម្រើរបស់អ្នក
ឲ្យមកជេរព្រះអម្ចាស់។
អ្នកពោលថា: ដោយអញមានរទេះចម្បាំងច្រើន
អញនឹងឡើងទៅលើកំពូលភ្នំទាំងឡាយ
អញនឹងចូលទៅដល់ព្រៃជ្រៅនៅស្រុកលីបង់
ដើម្បីកាប់ដើមតាត្រៅដ៏ខ្ពស់ៗ
និងដើមស្រឡៅដ៏ល្អៗ។
អញនឹងឡើងទៅដល់កំពូលដ៏ខ្ពស់ជាងគេ
ហើយចូលទៅដល់ព្រៃស្រោងផង។
25 អញបានជីកអណ្ដូង ហើយផឹកទឹក
ពេលអញឈានជើងជាន់តំបន់ទន្លេនីល
ទឹកនៅតាមដៃទន្លេនឹងរីងអស់ជាមិនខាន។
26 សេណាខេរីបអើយ អ្នកមិនដឹងទេឬថា
យើងបានគ្រោងទុក និងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍
ទាំងនេះ តាំងពីបុរាណកាលមកម៉្លេះ!
ឥឡូវនេះ យើងធ្វើឲ្យសម្រេច
ដើម្បីកម្ទេចក្រុងដែលមានកំពែងដ៏រឹងមាំ
ឲ្យក្លាយទៅជាគំនរឥដ្ឋ។
27 អ្នកក្រុងទាំងនោះគ្មានកម្លាំងតទល់ទេ
ពួកគេភ័យខ្លាច ហើយអាម៉ាស់មុខ។
ពួកគេប្រៀបដូចជាស្មៅនៅតាមទីវាល
ឬដូចរុក្ខជាតិនៅតាមចម្ការ
និងដូចស្មៅដែលដុះនៅលើដំបូលផ្ទះ
ពេលខ្យល់ក្ដៅពីទិសខាងកើតបក់មក
វាក៏ក្រៀមអស់ទៅ។
28 ចំណែកឯយើងវិញ
អ្នកធ្វើអ្វីក៏ដោយ យើងដឹងទាំងអស់។
ពេលណាអ្នកអង្គុយ ពេលណាអ្នកចេញ ចូល
ឬច្រឡោតខឹងនឹងយើង ក៏យើងដឹងដែរ។
29 អ្នកច្រឡោតខឹងនឹងយើង
យើងបានឮពាក្យសម្ដីព្រហើនៗរបស់អ្នក
ហេតុនេះហើយបានជាយើងយកកន្លុះ
មកដាក់ច្រមុះអ្នក
និងយកបង្ហៀរមកដាក់មាត់អ្នក
ហើយដឹកអ្នកវិលត្រឡប់ទៅស្រុករបស់អ្នកវិញ
តាមផ្លូវដែលអ្នកបានធ្វើដំណើរមក។
30 ចំពោះអ្នកវិញ អេសេខ្យាសអើយ យើងនឹងបង្ហាញទីសម្គាល់មួយឲ្យអ្នកឃើញ គឺឆ្នាំនេះ និងឆ្នាំក្រោយ អ្នករាល់គ្នាបរិភោគស្រូវដែលដុះឯកឯង តែឆ្នាំក្រោយមួយទៀត អ្នករាល់គ្នាត្រូវសាបព្រោះ ច្រូតកាត់ អ្នករាល់គ្នាត្រូវដាំទំពាំងបាយជូរ រួចបរិភោគផលនោះទៅ។ 31 អ្នកស្រុកយូដាដែលបានរួចជីវិត និងនៅសេសសល់ ប្រៀបដូចជាដើមឈើដែលចាក់ឫសទៅក្នុងដី ហើយមានមែកពេញទៅដោយផ្លែ។ 32 ដោយព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់ដ៏លើសលប់របស់ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូល ព្រះអង្គនឹងទុកឲ្យប្រជាជនមួយចំនួននៅសេសសល់ក្នុងក្រុងយេរូសាឡឹម ហើយឲ្យប្រជាជនមួយចំនួនរួចជីវិតនៅលើភ្នំស៊ីយ៉ូន។
33 ចំពោះស្តេចស្រុកអាស្ស៊ីរីវិញ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា “ស្តេចនោះនឹងមិនចូលមកក្នុងក្រុងយេរូសាឡឹមទេ ហើយក៏មិនបាញ់ព្រួញចូលមក ឬក៏ប្រើខែល និងលើកដីដើម្បីវាយលុកក្រុងនេះដែរ។ 34 ស្តេចនោះនឹងវិលត្រឡប់ទៅវិញ តាមផ្លូវដែលគេធ្វើដំណើរមក គឺគេនឹងមិនចូលមកក្នុងក្រុងនេះឡើយ” -នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។ 35 យើងនឹងការពារ ហើយសង្គ្រោះក្រុងនេះ ដោយយល់ដល់នាមយើង និងយល់ដល់ដាវីឌ ជាអ្នកបម្រើរបស់យើង»។
36 ពេលនោះ ទេវទូតរបស់ព្រះអម្ចាស់បានចេញមកវាយទីតាំងទ័ពរបស់ពួកអាស្ស៊ីរី ហើយប្រហារជីវិតពួកគេ អស់មួយសែនប្រាំបីម៉ឺនប្រាំពាន់នាក់។ លុះព្រឹកឡើង ពេលគេភ្ញាក់ពីដំណេក គេឃើញមានសាកសពនៅពាសពេញទីតាំងទ័ព។ 37 ព្រះចៅសេណាខេរីប ជាស្តេចស្រុកអាស្ស៊ីរី ក៏ដកទ័ពចេញពីទីនោះ វិលត្រឡប់ទៅគង់នៅក្រុងនីនីវេវិញ។ 38 ថ្ងៃមួយ ពេលស្តេចកំពុងតែថ្វាយបង្គំព្រះនីសរ៉ុក នៅក្នុងវិហារ នោះបុត្រាពីរអង្គរបស់ស្តេច គឺអដ្រាមេឡេក និងសារ៉េតសេ បានធ្វើគុតស្តេចដោយមុខដាវ រួចនាំគ្នាគេចខ្លួនទៅតំបន់អារ៉ារ៉ាត។ បុត្រាមួយអង្គទៀតនាមអេសារហាដូន បានឡើងស្នងរាជ្យ។
