ត្រឡប់ទៅបញ្ជីសៀវភៅវិញ

ជំពូក ៣០

ព្រះ‌បន្ទូល​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​ចង​សម្ពន្ធ‌មិត្ត​រវាង អ៊ីស្រា‌អែល និង​អេស៊ីប

1 ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា:

កូនៗ​ដែល​ចេះ​តែ​បះ‌បោរ

មុខ​ជា​ត្រូវ​វេទនា​ពុំ‌ខាន!

ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​តាម​គម្រោង‌ការ

ដែល​យើង​មិន​បាន​គ្រោង​ទុក

ពួក​គេ​បាន​ចង​សម្ពន្ធ‌មិត្ត ផ្ទុយ​ពី​ឆន្ទៈ​របស់​យើង

ពួក​គេ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​ផ្ទួនៗ​គ្នា។

2 ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ស្រុក​អេស៊ីប

ដោយ​ពុំ​សួរ​យោបល់​ពី​យើង​សោះ

ពួក​គេ​ទៅ​ពឹង​ផ្អែក​លើ​ស្តេច​ផារ៉ោន

ពួក​គេ​រត់​ទៅ​ជ្រក​ក្រោម​ម្លប់​ស្រុក​អេស៊ីប។

ក៏​ប៉ុន្តែ ការ​ពឹង​ផ្អែក​លើ​ស្តេច​ផារ៉ោន

នឹង​នាំ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​អាម៉ាស់

ការ​ជ្រក​កោន​ក្រោម​ម្លប់​របស់​ស្រុក​អេស៊ីប

នឹង​នាំ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាក់​មុខ​ជា​មិន​ខាន!

4 ពួក​រដ្ឋ​មន្ត្រី​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា

ទៅ​ដល់​ក្រុង​សូអាន​ហើយ

ទូត​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​ដល់​ក្រុង​ហាណែស

5 តែ​ពួក​គេ​នឹង​ត្រូវ​ខក​ចិត្ត

ដោយ​ឃើញ​ថា​ប្រជាជន​អេស៊ីប

ពុំ​អាច​ផ្តល់​ប្រយោជន៍​អ្វី​ដល់​ពួក​គេ​ទេ

គឺ​ជន​ជាតិ​អេស៊ីប​ពុំ​អាច​សង្គ្រោះ

ពុំ​អាច​ជួយ​ពួក​គេ​បាន​ទាល់​តែ​សោះ!

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ មាន​តែ​នាំ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ត្រូវ

អាម៉ាស់ និង​បាត់‌បង់​កិត្តិ‌យស​ប៉ុណ្ណោះ។

6 សេចក្ដី​ប្រកាស​អំពី​សត្វ​តិរច្ឆាន​នៅ

វាល​រហោ‌ស្ថាន​ណេកិប:

ពួក​គេ​ឆ្លង​កាត់​វាល​ហួត‌ហែង​គួរ​ឲ្យ​ព្រឺ​ខ្លាច

ជា​កន្លែង​ដែល​មាន​សត្វ​សិង្ហ

មាន​ពស់​វែក និង​មាន​នាគ​ហោះ

ពួក​គេ​ដឹក​ជញ្ជូន​ភោគ‌ទ្រព្យ​ដ៏​មាន​តម្លៃ

លើ​ខ្នង​លា និង​លើ​ខ្នង​អូដ្ឋ

យក​ទៅ​ឲ្យ​ប្រជា‌ជាតិ​មួយ​ដែល​ពុំ​អាច

ផ្តល់​ប្រយោជន៍​អ្វី​ដល់​ពួក​គេ​ទាល់​តែ​សោះ។

7 ជំនួយ​របស់​ស្រុក​អេស៊ីប

គ្រាន់​តែ​ជា​ការ​ស្រមើ‌ស្រមៃ​ប៉ុណ្ណោះ

គឺ​ពុំ​មាន​ប្រយោជន៍​អ្វី​ឡើយ។

ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​យើង​ដាក់​ងារ​ឲ្យ

ស្រុក​អេស៊ីប​ថា «ពួក​រត់​ខ្វែង​ដៃ​ខ្វែង​ជើង

តែ​មិន​បាន​ការ​អ្វី»។

ប្រជាជន​ដែល​មិន​ចេះ​ស្ដាប់​បង្គាប់

8 ឥឡូវ​នេះ ចូរ​ចារឹក​សេចក្ដី​ទាំង​នេះ​លើ​បន្ទះ​ថ្ម

ហើយ​សរសេរ​ជា​លាយ‌លក្ខណ៍​អក្សរ

នៅ​ចំពោះ​មុខ​អ្នក​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម

ទុក​ជា​ឯក‌សារ​ទៅ​អនាគត

ទុក​ជា​ភស្តុតាង​អស់‌កល្ប​ជា​អង្វែង​ត​រៀង​ទៅ។

9 ប្រជាជន​នេះ​ជា​ប្រជាជន​ដែល​ចេះ​តែ​បះ‌បោរ

ពួក​គេ​សុទ្ធ​តែ​ជា​កូន​អកតញ្ញូ

ដែល​ពុំ​ព្រម​ស្ដាប់​ដំបូន្មាន​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់​ទេ។

10 គេ​បំបិទ​មាត់​ហោរា​ថា “កុំ​ទាយ​អី”

ហើយ​ប្រាប់​គ្រូ​ទស្សន៍‌ទាយ​ថា

“កុំ​ទស្សន៍‌ទាយ​ការ​ពិត

ចូរ​ពោល​តែ​ពាក្យ​បញ្ចើច‌បញ្ចើ

និង​រឿង​ប្រឌិត​ប៉ុណ្ណោះ​បាន​ហើយ!

11 ចូរ​ងាក​ចេញ​ពី​មាគ៌ា​ដ៏​ត្រឹម‌ត្រូវ

ចូរ​ឃ្លាត​ចាក​ពី​គន្លង​ធម៌

កុំ​និយាយ​អំពី​ព្រះ​ដ៏‌វិសុទ្ធ​នៃ​ជន​ជាតិ

អ៊ីស្រា‌អែល​ប្រាប់​យើង​ទៀត!”។

12 ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ព្រះ​ដ៏‌វិសុទ្ធ​នៃ​ជន​ជាតិ

អ៊ីស្រា‌អែល​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ដូច​ត​ទៅ៖

អ្នក​រាល់​គ្នា​បដិសេធ​មិន​ទទួល​ពាក្យ​របស់​យើង

ហើយ​បែរ​ទៅ​ពឹង​ផ្អែក​លើ

អំណាច​ផ្ដាច់​ការ និង​កល‌ល្បិច។

13 អំពើ​អាក្រក់​នេះ​នឹង​បណ្តាល​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា

វិនាស​សូន្យ​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន

ដូច​ស្នាម​នៅ​លើ​កំពែង​ដ៏​ខ្ពស់

ធ្វើ​ឲ្យ​កំពែង​ប្រេះ​រលំ​ភ្លាម​មួយ​រំពេច។

14 កំពែង​នោះ​នឹង​រលំ​ខ្ទេច‌ខ្ទី

ដូច​ក្អម​ដី​ដែល​ជាង​ស្មូន​បោក​កម្ទេច

គ្មាន​អំបែង​ណា​មួយ​នៅ​ធំ​ទេ គឺ​សូម្បី​យក​ទៅ

ប្រើ​សម្រាប់​កាយ​រងើក​ភ្លើង​ចេញ​ពី​ចង្ក្រាន

ឬ​ដួស​ទឹក​ពាង​ក៏​មិន​បាន​ផង។

15 ព្រះ‌ជា‌អម្ចាស់​ជា​ព្រះ​ដ៏‌វិសុទ្ធ​របស់​ជន​ជាតិ

អ៊ីស្រា‌អែល​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ទៀត​ថា៖

ប្រសិន​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បែរ​មក​រក​យើង​វិញ

ហើយ​នៅ​ស្ងប់‌ស្ងៀម

នោះ​យើង​នឹង​សង្គ្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​មិន​ខាន។

ប្រសិន​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នៅ​ស្ងប់‌ស្ងៀម

ហើយ​ទុក​ចិត្ត​លើ​យើង

នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មុខ​ជា​មាន​កម្លាំង!

ប៉ុន្តែ អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ព្រម​ឡើយ។

16 អ្នក​រាល់​គ្នា​បែរ​ជា​ពោល​ថា

«ទេ! យើង​នឹង​ជិះ​សេះ​រត់​ទៅ!»

ពិត​មែន​ហើយ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​រត់​ទៅ​មែន។

អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ពោល​ទៀត​ថា

«រទេះ​ចម្បាំង​របស់​យើង​បរ​លឿន​ណាស់»

ពិត​មែន​ហើយ! តែ​ខ្មាំង​ដែល​ដេញ​តាម​ក្រោយ

មាន​ល្បឿន​លឿន​ជាង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​ទៀត។

17 ខ្មាំង​សត្រូវ​តែ​ម្នាក់​គំរាម‌កំហែង

អ្នក​រាល់​គ្នា​មួយ​ពាន់​នាក់​ឲ្យ​រត់​ប្រាស‌អាយុ

ខ្មាំង​តែ​ប្រាំ​នាក់​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា

រត់​អស់​គ្មាន​សល់។

ដូច្នេះ ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា

អ្នក​ដែល​សល់​ពី​ស្លាប់ មាន​គ្នា​តិច​ណាស់

គឺ​ប្រៀប​បាន​នឹង​បង្គោល​មួយ​នៅ​លើ​ភ្នំ

ឬ​ដូច​ជា​ទង់​មួយ​នៅ​លើ​ទួល​ប៉ុណ្ណោះ។

អនាគត​ដ៏​ភ្លឺ​ស្វាង

18 ប៉ុន្តែ ព្រះ‌អម្ចាស់​រង់‌ចាំ​ពេល​ដែល​ព្រះ‌អង្គ

ត្រូវ​ប្រណី​សន្ដោស​អ្នក​រាល់​គ្នា

ព្រះ‌អង្គ​នឹង​ក្រោក​ឡើង ដើម្បី​បង្ហាញ

ព្រះ‌ហឫ‌ទ័យ​អាណិត​មេត្តា​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា

ដ្បិត​ព្រះ‌អម្ចាស់​ជា​ព្រះ​ដ៏​សុចរិត។

អស់​អ្នក​ដែល​សង្ឃឹម​លើ​ព្រះ‌អង្គ

ប្រាកដ​ជា​មាន​សុភមង្គល​ពុំ‌ខាន។

19 ប្រជាជន​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន

អ្នក​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​អើយ

អ្នក​នឹង​លែង​យំ​សោក​ទៀត​ហើយ!

ពេល​ណា​អ្នក​ស្រែក​ហៅ​រក​ព្រះ‌អង្គ

ព្រះ‌អង្គ​នឹង​ប្រណី​សន្ដោស

ពេល​ណា​ព្រះ‌អង្គ​ឮ​សំឡេង​អ្នក

ព្រះ‌អង្គ​នឹង​ឆ្លើយ​តប​មក​អ្នក​ជា​មិន​ខាន។

20 នៅ​គ្រា​មាន​អាសន្ន

ព្រះ‌អម្ចាស់​នឹង​ប្រទាន​អាហារ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា

នៅ​ពេល​ខ្វះ​ខាត

ព្រះ‌អង្គ​នឹង​ប្រទាន​ទឹក​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា។

ព្រះ‌អង្គ​ដែល​បង្រៀន​អ្នក

លែង​ពួន​នឹង​អ្នក​ទៀត​ហើយ

អ្នក​នឹង​ឃើញ​ព្រះ‌អង្គ​ផ្ទាល់​ភ្នែក។

21 បើ​អ្នក​ទៅ​ខាង​ស្តាំ ឬ​ទៅ​ខាង​ឆ្វេង

អ្នក​នឹង​ឮ​សំឡេង​បន្លឺ​ខាង​ក្រោយ​ខ្នង​ថា

«នេះ​ជា​មាគ៌ា​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​ដើរ!»។

22 ពេល​នោះ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ចាត់​ទុក

មាស និង​ប្រាក់​ដែល​ស្រោប​ជុំ‌វិញ​រូប​បដិមា

របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា ជា​មាស​ប្រាក់​មិន​បរិសុទ្ធ

អ្នក​នឹង​យក​ទៅ​បោះ​ចោល​ដូច​សំរាម

ដោយ​ពោល​ថា «វត្ថុ​គម្រក់!»។

23 ព្រះ‌អម្ចាស់​នឹង​ប្រទាន​ភ្លៀង​ឲ្យ​ធ្លាក់​ចុះ​មក

លើ​គ្រាប់​ពូជ​ដែល​អ្នក​បាន​សាប‌ព្រោះ

ហើយ​ដី​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ដំណាំ​ដុះ​ឡើង

យ៉ាង​បរិបូណ៌ និង​ឆ្ងាញ់​ពិសា​ទៀត​ផង។

នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ហ្វូង​សត្វ​របស់​អ្នក

នឹង​ស៊ី​ស្មៅ​ក្នុង​វាល​ស្មៅ​ដ៏​ល្វឹង‌ល្វើយ។

24 គោ និង​ក្របី​ដែល​ធ្លាប់​អូស​នង្គ័ល

ក៏​ស៊ី​ស្មៅ​ដ៏​ឆ្ងាញ់​បំផុត

ដែល​គេ​ជជុះ​នឹង​រនាស់​ដែរ។

25 នៅ​ថ្ងៃ​មហា​ពិឃាត

គឺ​ថ្ងៃ​ដែល​បន្ទាយ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ត្រូវ​រលំ

នោះ​នឹង​មាន​ទឹក​ហូរ​ស្រោច‌ស្រព

ភ្នំ​ទាំង​ធំ​ទាំង​តូច។

26 នៅ​ថ្ងៃ​ព្រះ‌អម្ចាស់​រុំ​របួស​ឲ្យ

ប្រជា‌រាស្ដ្រ​របស់​ព្រះ‌អង្គ

នៅ​ពេល​ព្រះ‌អង្គ​ព្យាបាល​គេ

ឲ្យ​ជា​ពី​មុខ​របួស​ទាំង​អស់

ព្រះ‌ច័ន្ទ​នឹង​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ភ្លឺ​ដូច​ព្រះ‌អាទិត្យ

ហើយ​ព្រះ‌អាទិត្យ​នឹង​ភ្លឺ​ជាង​ធម្មតា​ប្រាំ​ពីរ​ដង

គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​មាន​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ចំនួន​ប្រាំ​ពីរ​រួម​គ្នា។

ព្រះ‌អម្ចាស់​ធ្វើ​ទោស​ស្រុក​អាស្ស៊ីរី

27 មើល ព្រះ‌អម្ចាស់​ផ្ទាល់​នឹង​យាង​មក​ពី​ចម្ងាយ

ទាំង​ខ្ញាល់ ដូច​ខ្យល់​បក់‌បោក​យ៉ាង​ខ្លាំង

ព្រះ‌អង្គ​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ដោយ​ព្រះ‌ពិរោធ

ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ប្រៀប​បាន​នឹង​ភ្លើង

ដែល​ឆេះ​យ៉ាង​សន្ធោ‌សន្ធៅ។

28 ខ្យល់​ដែល​ចេញ​ពី​ព្រះ‌អង្គ​ប្រៀប​បាន​នឹង

ទឹក​ជ្រោះ ដែល​ជន់​ឡើង​រហូត​ដល់​ច្រមុះ។

ព្រះ‌អង្គ​នឹង​រែង​ប្រជា‌ជាតិ​ទាំង​នោះ

ឲ្យ​វិនាស​បាត់‌បង់

ព្រះ‌អង្គ​ដាក់​ដែក​បង្ហៀរ​នៅ​មាត់​ប្រជាជន​នេះ

ដើម្បី​នាំ​គេ​ទៅ​កន្លែង​ដែល​គេ​មិន​ចង់​ទៅ។

29 រីឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ច្រៀង​យ៉ាង​សប្បាយ ដូច​នៅ​រាត្រី​ដែល​គេ​ប្រារព្ធ​ពិធី​បុណ្យ អ្នក​រាល់​គ្នា​ឡើង​ទៅ​លើ​ភ្នំ​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់ ដែល​ជា​ថ្ម‌ដា​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល ដោយ​មាន​ចិត្ត​អរ‌សប្បាយ ដូច​អ្នក​ដើរ​តាម​ចង្វាក់​សំឡេង​ខ្លុយ។

30 ពេល​នោះ ព្រះ‌អម្ចាស់​នឹង​បន្លឺ​ព្រះ​សូរ‌សៀង

ប្រកប​ដោយ​តេជ‌បារមី

ព្រះ‌អង្គ​នឹង​បង្ហាញ​ព្រះ‌ចេស្ដា

និង​ព្រះ‌ពិរោធ​របស់​ព្រះ‌អង្គ

តាម‌រយៈ​ភ្លើង​ដែល​ឆេះ​យ៉ាង​សន្ធោ‌សន្ធៅ

តាម‌រយៈ​ព្យុះ​សង្ឃរា ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ភ្លៀង

និង​ព្រឹល​ដែល​បង្អុរ​ចុះ​មក។

31 ជន​ជាតិ​អាស្ស៊ីរី​នឹង​ភ័យ​ញាប់​ញ័រ​ជា​ខ្លាំង

នៅ​ពេល​ឮ​ព្រះ​សូរ‌សៀង​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់

និង​ពេល​ព្រះ‌អង្គ​វាយ​ធ្វើ​ទោស​ពួក​គេ។

32 គ្រប់​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ត្រូវ​ដំបង គឺ​នៅ​ពេល​ព្រះ‌អម្ចាស់​វាយ​ពួក​អាស្ស៊ីរី នោះ​នឹង​ឮ​ស្នូរ​សំឡេង​ក្រាប់ និង​ចាប៉ី លេង​កំដរ​ផង។

33 មើល៍ គេ​បាន​រៀប‌ចំ​កន្លែង​បូជា

តាំង​ពី​យូរ​ណាស់​មក​ហើយ

គេ​បម្រុង​ទុក​សម្រាប់​បូជា​ស្តេច​ស្រុក​អាស្ស៊ីរី

គឺ​គេ​ជីក​រណ្ដៅ​យ៉ាង​ជ្រៅ ហើយ​ទូលាយ

ព្រម​ទាំង​ប្រមូល​គំនរ​អុស​ដ៏​ច្រើន​បរិបូណ៌

ទុក​សម្រាប់​ដុត។

ខ្យល់​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់

ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​ស្ពាន់ធ័រ

នឹង​បក់​មក​បញ្ឆេះ​គំនរ​អុស​នោះ។