ជំពូក ១១

ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​គ្រង​រាជ្យ​លើ​ស្រុក​អ៊ីស្រា‌អែល​ទាំង​មូល

(២​សាមូអែល ៥.១-៣)

1 ប្រជាជន​អ៊ីស្រា‌អែល​ទាំង​មូល​ប្រមូល​គ្នា​មក​គាល់​ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ នៅ​ក្រុង​ហេប្រូន ទូល​ថា៖ «យើង​ខ្ញុំ​ទាំង​អស់​គ្នា​ជា​សាច់​សា​លោហិត​របស់​ព្រះ‌ករុណា​ដែរ។ 2 កាល​ពី​មុន នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះ‌បាទ​សាអ៊ូល​គ្រង​រាជ្យ​លើ​យើង​ខ្ញុំ ព្រះ‌ករុណា​ធ្លាប់​ដឹក​នាំ​កង‌ទ័ព​អ៊ីស្រា‌អែល​ចេញ​ទៅ​ធ្វើ​សឹក ហើយ​ព្រះ‌អម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​ព្រះ‌ករុណា មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​មក​កាន់​ព្រះ‌ករុណា​ថា “អ្នក​នឹង​គ្រប់‌គ្រង​លើ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល ជា​ប្រជា‌រាស្ដ្រ​របស់​យើង អ្នក​នឹង​ដឹក​នាំ​ពួក​គេ”»។ 3 ដូច្នេះ ព្រឹទ្ធាចារ្យ​ទាំង​អស់​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​ចូល​មក​គាល់​ព្រះ‌រាជា នៅ​ក្រុង​ហេប្រូន។ ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​បាន​ចង​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​ជា​មួយ​ព្រឹទ្ធាចារ្យ​ទាំង​នោះ នៅ​ក្រុង​ហេប្រូន នៅ​ចំពោះ​ព្រះ‌ភ័ក្ត្រ​ព្រះ‌អម្ចាស់ រួច​ហើយ​ពួក​គេ​បាន​ចាក់​ប្រេង​អភិសេក​ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ ជា​ស្តេច​របស់​ប្រជា‌រាស្ដ្រ​អ៊ីស្រា‌អែល ស្រប​តាម​ព្រះ‌បន្ទូល​ដែល​ព្រះ‌អម្ចាស់​បាន​ថ្លែង​ទុក​តាម‌រយៈ​ព្យាការី​សាមូអែល។

ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​លើក​រាជ​ធានី​មក​នៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម

(២​សាមូអែល ៥.៦-១០)

4 ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ និង​កង‌ទ័ព​អ៊ីស្រា‌អែល​ទាំង​មូល នាំ​គ្នា​ចេញ​ទៅ​វាយ​យក​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម គឺ​ក្រុង​យេប៊ូស។ ពី​មុន ជន​ជាតិ​យេប៊ូស​ជា​ម្ចាស់​ស្រុក​រស់​នៅ​ក្រុង​នោះ។ 5 អ្នក​ក្រុង​យេប៊ូស​ពោល​មក​កាន់​ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​ថា៖ «អ្នក​ឯង​ចូល​ក្នុង​ក្រុង​របស់​យើង​មិន​បាន​ទេ»។ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​វាយ​យក​បាន​បន្ទាយ​នៅ​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូន ដែល​ក្រោយ​មក​ហៅ​ថា “បុរី​ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ”។ 6 ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​មាន​រាជ‌ឱង្ការ​ថា៖ «ប្រសិន​បើ​អ្នក​ណា​ម្នាក់​វាយ​ឈ្នះ​ពួក​យេប៊ូស​មុន​គេ អ្នក​នោះ​នឹង​បាន​ធ្វើ​ជា​មេ‌ទ័ព និង​មេ​ដឹក​នាំ»។ លោក​យ៉ូអាប់ ជា​កូន​របស់​អ្នក​ស្រី​សេរូយ៉ា ចេញ​ទៅ​វាយ​មុន​គេ ហើយ​បាន​ទទួល​តំណែង​ជា​មេ‌ទ័ព។ 7 ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​គង់​នៅ​ក្នុង​បន្ទាយ​នោះ ហេតុ​នេះ គេ​ក៏​ហៅ​ថា «បុរី​ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ»។ 8 បន្ទាប់​មក ស្តេច​ពង្រីក​ទី‌ក្រុង ចាប់​តាំង​ពី​មីឡូ​រហូត​ដល់​ជាយ​ក្រុង។ លោក​យ៉ូអាប់​បាន​ជួស‌ជុល​កន្លែង​ផ្សេង​ទៀត​នៅ​ក្នុង​ទី‌ក្រុង។ 9 ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​មាន​អំណាច​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើងៗ ដ្បិត​ព្រះ‌អម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល​គង់​នៅ​ជា​មួយ។

ទាហាន​ដ៏​ខ្លាំង​ពូកែ​របស់​ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ

(២​សាមូអែល ២៣.៨-៣៩)

10 នេះ​ជា​បញ្ជី​រាយ​នាម​នាយ​ទាហាន​ដ៏​អង់‌អាច​របស់​ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ គឺ​អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ជួយ​ជ្រោម‌ជ្រែង​ឲ្យ​ស្តេច​ទទួល​រាជ‌សម្បត្តិ​លើ​ស្រុក​អ៊ីស្រា‌អែល​ទាំង​មូល ហើយ​ឲ្យ​ស្តេច​បាន​សោយ​រាជ្យ ស្រប​តាម​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់ ស្តី​អំពី​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល។ 11 ពួក​ទាហាន​ដ៏​អង់‌អាច​របស់​ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​មាន​រាយ​នាម​តាម​ចំនួន​របស់​ពួក​គេ ដូច​ត​ទៅ:
លោក​យ៉ាសូបាម​ជា​កូន​របស់​លោក​ហាក់មុនី លោក​ជា​ប្រមុខ​លើ​មេ‌បញ្ជា‌ការ​សាម‌សិប​នាក់។ គឺ​លោក​ហើយ​ដែល​បាន​ប្រើ​លំពែង សម្លាប់​ខ្មាំង​អស់​បី‌រយ​នាក់ ក្នុង​ពេល​តែ​មួយ។
12 បន្ទាប់​មក មាន​លោក​អេឡា‌សារ ជា​កូន​របស់​លោក​ដូដូ ជា​ពូជ‌ពង្ស​របស់​លោក​អហូហ៊ី។ លោក​ជា​នាយ​ទាហាន​ម្នាក់ ក្នុង​ចំណោម​នាយ​ទាហាន​ដ៏​អង់‌អាច​ទាំង​បី។ 13 លោក​បាន​នៅ​ជាប់​ជា​មួយ​ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ នៅ​ប៉ាដាមីន ក្នុង​គ្រា​ដែល​ជន​ជាតិ​ភីលីស្ទីន​លើក​ទ័ព​មក​ច្បាំង។ នៅ​ទី​នោះ មាន​ដី​ស្រែ​មួយ​កន្លែង​ពេញ​ដោយ​ស្រូវ ហើយ​កង‌ទ័ព​អ៊ីស្រា‌អែល​បាន​បាក់​ទ័ព​រត់​នៅ​មុខ​ជន​ជាតិ​ភីលីស្ទីន។ 14 ពេល​នោះ លោក​អេឡា‌សារ និង​ទាហាន​របស់​លោក ឈរ​នៅ​កណ្ដាល​ចម្ការ​នោះ ហើយ​វាយ​ប្រហារ​ជន​ជាតិ​ភីលីស្ទីន ដណ្ដើម​យក​បាន​ចម្ការ​នោះ​មក​វិញ។ ព្រះ‌អម្ចាស់​ប្រោស​ប្រទាន​ជ័យ‌ជម្នះ​ដ៏​ធំ‌ធេង។
15 ថ្ងៃ​មួយ នាយ​ទាហាន​បី​រូប​ក្នុង​ចំណោម​នាយ​ទាហាន​ទាំង​សាម‌សិប​នាក់ បាន​នាំ​គ្នា​ចូល​គាល់​ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ ក្នុង​ល្អាង​ភ្នំ​អាឌូ‌ឡាម នៅ​ពេល​ដែល​ទាហាន​ភីលីស្ទីន​បោះ​ទ័ព​នៅ​ជ្រលង​ភ្នំ​រេផា‌អ៊ីម។ 16 ពេល​នោះ ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​គង់​នៅ​ក្នុង​ជម្រក​ដ៏​រឹង‌មាំ​មួយ។ កង‌ទ័ព​ភីលីស្ទីន​មួយ​ក្រុម​ក៏​ឈរ​ជើង​នៅ​ភូមិ​បេថ្លេហិម​ដែរ។ 17 ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​ស្រេក​ទឹក ស្តេច​ក៏​មាន​រាជ‌ឱង្ការ​ថា៖ «តើ​នរណា​អាច​ដង​ទឹក​ពី​អណ្ដូង​នៅ​មាត់​ទ្វារ​ភូមិ​បេថ្លេហិម យក​មក​ឲ្យ​យើង​បាន?»។ 18 នាយ​ទាហាន​ទាំង​បី​រូប​នាំ​គ្នា​សម្រុក​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទី​តាំង​ទ័ព​ពួក​ភីលីស្ទីន ហើយ​ដង​ទឹក​ពី​អណ្ដូង​នៅ​មាត់​ទ្វារ​ភូមិ​បេថ្លេហិម យក​មក​ថ្វាយ​ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​មិន​ព្រម​សោយ​ទេ ស្តេច​យក​ទឹក​នោះ​ទៅ​ច្រួច​លើ​ដី​ថ្វាយ​ព្រះ‌អម្ចាស់។ 19 ស្តេច​មាន​រាជ‌ឱង្ការ​ថា៖ «ព្រះ‌ជាម្ចាស់​អើយ ទូល‌បង្គំ​គ្មាន​សិទ្ធិ​ទទួល​ទាន​ទឹក​នេះ​ទេ ព្រោះ​ទឹក​នេះ​ដូច​ជា​ឈាម​របស់​ទាហាន ដែល​បាន​ប្រថុយ​ជីវិត​ទៅ​ដង​យក​មក​ដែរ!»។ ដូច្នេះ ស្តេច​បដិសេធ​មិន​ព្រម​សោយ​ទឹក​នោះ​ទេ ព្រោះ​ពួក​ទាហាន​បាន​ប្រថុយ​ជីវិត​ទៅ​ដង​យក​មក។ នេះ​ហើយ​ជា​ស្នាដៃ​ដែល​ទាហាន​ដ៏​ខ្លាំង​ពូកែ​ទាំង​បី​រូប​បាន​ប្រព្រឹត្ត។
20 លោក​អប៊ីសាយ​ជា​ប្អូន​របស់​លោក​យ៉ូអាប់ និង​ជា​ប្រមុខ​លើ​មេ‌ទ័ព​បី​រូប។ លោក​បាន​ប្រើ​លំពែង​សម្លាប់​ខ្មាំង​សត្រូវ​អស់​បី‌រយ​នាក់។ លោក​មាន​ឈ្មោះ​ល្បី​ជាង​គេ ក្នុង​ចំណោម​មេ‌ទ័ព​ទាំង​បី​រូប។ 21 លោក​ទទួល​កិត្តិយស​ច្រើន​ជាង​គេ ក្នុង​ចំណោម​មេ‌ទ័ព​ទាំង​បី។ លោក​មាន​នាទី​ជា​ប្រមុខ​លើ​ក្រុម​មេ‌ទ័ព​ទាំង​បី ប៉ុន្តែ លោក​ពុំ​អាច​ប្រៀប​ស្មើ​នឹង​ក្រុម​មេ‌ទ័ព​បី​រូប​ទៀត​ឡើយ។
22 លោក​បេនណាយ៉ា​ជា​អ្នក​ស្រុក​កាបសេល ជា​កូន​របស់​លោក​យេហូ‌យ៉ាដា និង​ជា​ចៅ​របស់​ទាហាន​ដ៏​អង់‌អាច​មួយ​រូប។ លោក​បាន​បញ្ចេញ​ស្នាដៃ​ថ្មី​យ៉ាង​ច្រើន។ គឺ​លោក​ហើយ​ដែល​បាន​វាយ​ពួក​អារីអែល​ពីរ​នាក់​នៅ​ស្រុក​ម៉ូអាប់ ព្រម​ទាំង​ចុះ​ទៅ​ក្នុង​រណ្ដៅ ដើម្បី​សម្លាប់​សត្វ​សិង្ហ​មួយ នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​មាន​ទឹក​កក​ធ្លាក់។ 23 លោក​ក៏​បាន​សម្លាប់​ជន​ជាតិ​អេស៊ីប​ម្នាក់ ដែល​មាន​កម្ពស់​ប្រាំ​ហត្ថ និង​ប្រដាប់​ដោយ​លំពែង​មួយ​យ៉ាង​ធំ ដូច​ជា​ឈើ​កី‌តម្បាញ។ លោក​ទៅ​ប្រយុទ្ធ​នឹង​គេ ដោយ​មាន​តែ​ដំបង​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ លោក​ដណ្ដើម​យក​លំពែង​ពី​ដៃ​អ្នក​នេះ​បាន ហើយ​ចាក់​សម្លាប់​នឹង​លំពែង​នោះ​ទៅ។ 24 នេះ​ហើយ​ជា​ស្នាដៃ​របស់​លោក​បេនណាយ៉ា ជា​កូន​របស់​លោក​យេហូ‌យ៉ាដា ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​លោក​មាន​កេរ្តិ៍‌ឈ្មោះ​ល្បី ក្នុង​ក្រុម​មេ‌ទ័ព​ទាំង​បី​រូប។ 25 ក្នុង​ចំណោម​មេ‌បញ្ជា‌ការ​ទាំង​សាម‌សិប​នាក់ លោក​ទទួល​កិត្តិយស​ច្រើន​ជាង​គេ ប៉ុន្តែ លោក​ពុំ​អាច​ប្រៀប​ស្មើ​នឹង​ក្រុម​មេ‌ទ័ព​បី​រូប​ឡើយ។ ព្រះ‌បាទ​ដាវីឌ​បាន​តែង‌តាំង​លោក​ជា​មេ‌បញ្ជា‌ការ​កង​អង្គ​រក្ស។
26 វីរ‌បុរស​ដ៏​អង់‌អាច​ឯ​ទៀតៗ​មាន: លោក​អសាអែល​ជា​ប្អូន​របស់​លោក​យ៉ូអាប់ លោក​អែលឡាណាន​ជា​កូន​របស់​លោក​ដូដូ អ្នក​ភូមិ​បេថ្លេហិម 27 លោក​សាំម៉ូត អ្នក​ស្រុក​ហារ៉ូ លោក​ហេលេស អ្នក​ស្រុក​ប៉ាឡូន 28 លោក​អ៊ីរ៉ា​ជា​កូន​របស់​លោក​អ៊ីកែស អ្នក​ក្រុង​តេកា លោក​អប៊ីយេស៊ែរ អ្នក​ស្រុក​អាណា‌តូត 29 លោក​ស៊ីបកាយ អ្នក​ស្រុក​ហ៊ូសា លោក​អ៊ីឡាយ អ្នក​ស្រុក​អាហូអា 30 លោក​ម៉ាហារ៉ៃ អ្នក​ស្រុក​នេតូផា លោក​ហេលេដ ជា​កូន​របស់​លោក​បាណា អ្នក​ស្រុក​នេតូផា 31 លោក​អ៊ីតាយ ជា​កូន​របស់​លោក​រីបាយ អ្នក​ក្រុង​គីបា ក្នុង​កុល‌សម្ព័ន្ធ​បេនយ៉ាមីន លោក​បេណាយ៉ា អ្នក​ស្រុក​ពីរ៉ាតូន 32 លោក​ហ៊ូរាយ អ្នក​ស្រុក​ណាហាលេ‌កាស លោក​អប៊ីអែល អ្នក​ស្រុក​អារ៉ាបា 33 លោក​អាសម៉ាវេត អ្នក​ស្រុក​បាហារូម លោក​អេលី‌យ៉ាបា អ្នក​ស្រុក​សាលបូន 34 លោក​បេនេហាសេម អ្នក​ស្រុក​គីសូន លោក​យ៉ូណាថាន​ជា​កូន​របស់​លោក​សាកេ អ្នក​ស្រុក​ហារ៉ា 35 លោក​អហ៊ីអាំ​ជា​កូន​របស់​លោក​សាការ អ្នក​ស្រុក​ហារ៉ា លោក​អេលី‌ផាល​ជា​កូន​របស់​លោក​អ៊ួរ 36 លោក​ហេភែរ អ្នក​ស្រុក​មេកេរ៉ា លោក​អហ៊ីយ៉ា អ្នក​ស្រុក​ប៉ាឡូន 37 លោក​ហេស្រូ អ្នក​ស្រុក​កាម៉ិល លោក​ណារ៉ាយ​ជា​កូន​របស់​លោក​អេសបាយ 38 លោក​យ៉ូអែល​ជា​ប្អូន​របស់​លោក​ណាថាន លោក​មីបារ​ជា​កូន​របស់​លោក​ហាគ្រី 39 លោក​សេលេគ​ជា​ជន​ជាតិ​អាំម៉ូន លោក​ណារ៉ាយ អ្នក​ក្រុង​បេរ៉ូត ជា​អ្នក​កាន់​គ្រឿង​សាស្ត្រា‌វុធ​របស់​លោក​យ៉ូអាប់ ជា​កូន​របស់​អ្នក​ស្រី​សេរូយ៉ា 40 លោក​អ៊ីរ៉ា អ្នក​ស្រុក​យេទែរ លោក​ការេប អ្នក​ស្រុក​យេទែរ 41 លោក​អ៊ូរី​ជា​ជន​ជាតិ​ហេត លោក​សេបាដ​ជា​កូន​របស់​លោក​អឡាយ 42 លោក​អឌី‌ណា​ជា​កូន​របស់​លោក​ស៊ីសា ជា​មេ​ដឹក​នាំ​ម្នាក់​ក្នុង​កុល‌សម្ព័ន្ធ​រូបេន ដែល​មាន​ទាហាន​សាម‌សិប​នាក់​នៅ​ជា​មួយ 43 លោក​ហាណន​ជា​កូន​របស់​លោក​ម៉ាកា លោក​យ៉ូសាផាត អ្នក​ស្រុក​មីតនី 44 លោក​អ៊ូស៊ីយ៉ា អ្នក​ស្រុក​អាសតារ៉ូត លោក​សាំម៉ា និង​លោក​យេហ៊ី‌អែល អ្នក​ស្រុក​អារ៉ូអ៊ែរ 45 លោក​យេឌីយ៉ា‌អែល​ជា​កូន​របស់​លោក​ស៊ីមរី ព្រម​ទាំង​លោក​យ៉ូហា​ជា​ប្អូន ដែល​ជា​អ្នក​ស្រុក​ទីសា 46 លោក​អេលីអែល អ្នក​ស្រុក​ម៉ាហាវីម លោក​យេរី‌បាយ និង​លោក​យ៉ូសាវីយ៉ា ជា​កូន​របស់​លោក​អែលណាម លោក​យីតម៉ា​ជា​ជន​ជាតិ​ម៉ូអាប់ 47 លោក​អេលីអែល លោក​អូបេដ និង​លោក​យ៉ាស៊ីអែល អ្នក​ស្រុក​មេសូបា។