ជំពូក ១៤
ព្រះបន្ទូលនៅគ្រារាំងស្ងួត
1 នេះជាសេចក្ដីដែលព្រះអម្ចាស់
មានព្រះបន្ទូលមកកាន់លោក
យេរេមីនៅគ្រារាំងស្ងួត។
2 ប្រជាជននៅស្រុកយូដានាំគ្នាកាន់ទុក្ខ
ទីក្រុងរបស់គេធ្លាក់ដុនដាប
ហើយកាន់តែទ្រុឌទ្រោមទៅៗ។
សម្រែកថ្ងូររបស់អ្នកក្រុងយេរូសាឡឹម
លាន់ឮឡើង។
3 ពួកអ្នកធំប្រើអ្នកតូចតាចឲ្យទៅរកទឹក
ពេលអ្នកទាំងនោះទៅដល់ស្រះ
ពុំឃើញមានទឹកសោះ។
គេត្រឡប់មកវិញ ក្អមទទេ
ហើយខកចិត្ត អាម៉ាស់
និងអស់សង្ឃឹមទៀតផង។
4 អ្នកស្រែចម្ការខកចិត្តជាខ្លាំង
ហើយអស់សង្ឃឹម ដោយឃើញដីបែកក្រហែង
ព្រោះគ្មានភ្លៀងធ្លាក់មកលើស្រុកនោះទេ។
5 សូម្បីតែប្រើសនៅតាមព្រៃក៏បោះបង់ចោល
កូនរបស់វាដែលទើបនឹងកើតមកនោះដែរ
ព្រោះគ្មានស្មៅសម្រាប់ជាចំណីឡើយ។
6 សត្វលាព្រៃនាំគ្នាឈរនៅតាមកំពូលភ្នំ
ហើយហិតខ្យល់ដូចឆ្កែព្រៃ
ភ្នែកវាស្លក់អស់ ព្រោះគ្មានស្មៅស៊ី។
7 ឱព្រះអម្ចាស់អើយ យើងខ្ញុំមានកំហុសធ្ងន់ណាស់
សូមអាណិតមេត្តាដល់យើងខ្ញុំផង
ដោយយល់ដល់ព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គ!
យើងខ្ញុំបានក្បត់ព្រះអង្គជាច្រើនដង
យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប
ទាស់នឹងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ។
8 ព្រះអង្គជាទីសង្ឃឹមរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល
ព្រះអង្គតែងតែសង្គ្រោះយើងខ្ញុំ
នៅពេលមានអាសន្ន។
ហេតុដូចម្ដេចបានជាព្រះអង្គនៅព្រងើយ
ហាក់ដូចជាជនបរទេស ដែលធ្វើដំណើរមក
ស្នាក់តែមួយយប់ក្នុងស្រុកនេះទៅវិញ?
9 ហេតុអ្វីបានជាព្រះអង្គធ្វើហាក់ដូចជា
មនុស្សគ្មានកម្លាំងកំហែង
ឬដូចវីរបុរសដែលពុំអាចជួយសង្គ្រោះ
អ្នកដទៃទៀតដូច្នេះ?
ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ព្រះអង្គគង់នៅ
កណ្ដាលចំណោមយើងខ្ញុំស្រាប់ហើយ
យើងខ្ញុំជាប្រជារាស្ដ្រផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គ
សូមកុំបោះបង់ចោលយើងខ្ញុំឡើយ។
10ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលស្តីអំពីប្រជាជននេះថា ពួកគេមិនចេះនៅស្ងៀមទេ គឺគេចូលចិត្តរត់ទៅរកព្រះនានា។ ព្រះអម្ចាស់មិនគាប់ព្រះហឫទ័យនឹងពួកគេទេ ព្រះអង្គនឹកឃើញកំហុសរបស់ពួកគេ ហើយព្រះអង្គដាក់ទោសពួកគេ ព្រោះតែអំពើបាបដែលគេបានប្រព្រឹត្ត។
11ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា៖ «កុំអង្វរយើង ឲ្យត្រាប្រណីប្រជាជននេះធ្វើអ្វី! 12 ទោះបីពួកគេតមអាហារក្តី ក៏យើងមិនស្ដាប់ពាក្យអង្វររបស់ពួកគេដែរ។ ទោះបីពួកគេថ្វាយតង្វាយដុត និងតង្វាយផ្សេងៗទៀតក៏យើងមិនព្រមទទួលដែរ ដ្បិតយើងនឹងប្រហារពួកគេឲ្យវិនាស ដោយសារសង្គ្រាម ដោយសារទុរ្ភិក្ស និងដោយសារអាសន្នរោគ»។
13 ខ្ញុំទូលព្រះអង្គថា៖ «បពិត្រព្រះជាអម្ចាស់ ពួកព្យាការីប្រាប់ពួកគេថា “អ្នករាល់គ្នានឹងមិនជួបសង្គ្រាម មិនជួបទុរ្ភិក្សទេ! ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រកបដោយសេចក្ដីសុខសាន្តដ៏ពេញលេញ ក្នុងស្រុកនេះ”»។
14ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំវិញថា៖ «ព្យាការីទាំងនោះថ្លែងសេចក្ដីមិនពិត ពួកគេយកឈ្មោះយើងមកប្រើ ដោយយើងមិនបានចាត់ ឬបង្គាប់ពួកគេឲ្យថ្លែងពាក្យរបស់យើងឡើយ។ សេចក្ដីដែលគេថ្លែងប្រាប់អ្នករាល់គ្នា សុទ្ធតែជានិមិត្តហេតុដ៏អស្ចារ្យក្លែងក្លាយ ពាក្យទស្សន៍ទាយប្រឌិត និងពាក្យឥតបានការ ដែលជាការបោកប្រាស់។ 15 ហេតុនេះហើយបានជាយើងដែលជាព្រះអម្ចាស់ យើងសុំប្រកាសថា ព្យាការីដែលនាំគ្នាថ្លែងសេចក្ដីក្នុងនាមយើង ដោយយើងមិនបានប្រើ គឺប្រកាសថា គ្មានសង្គ្រាម ឬទុរ្ភិក្សនៅស្រុកនេះ មុខជាត្រូវវិនាសដោយសារសង្គ្រាម និងទុរ្ភិក្សមិនខាន។ 16 រីឯប្រជាជនដែលបានស្ដាប់ពាក្យរបស់ព្យាការីទាំងនោះ ក៏ត្រូវស្លាប់ដោយសារទុរ្ភិក្ស និងសង្គ្រាមដែរ ហើយសាកសពរបស់គេ នឹងត្រូវបោះបង់ចោលនៅតាមដងផ្លូវនានាក្នុងក្រុងយេរូសាឡឹម ដ្បិតគ្មាននរណាកប់ខ្មោចពួកគេ ឬខ្មោចប្រពន្ធ និងខ្មោចកូនប្រុសស្រីរបស់គេឡើយ។ យើងនឹងដាក់ទោសពួកគេ តាមអំពើអាក្រក់ដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ត។
17 ចូរអ្នកប្រកាសពាក្យនេះថា:
“ទឹកភ្នែករបស់យើងហូរទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ
ឥតស្រាកស្រាន្តឡើយ ដ្បិតនាងព្រហ្មចារី
គឺក្រុងនៃប្រជាជនរបស់យើង
ត្រូវវិនាសអន្តរាយ និងត្រូវរបួសជាទម្ងន់។
18 ពេលចេញទៅស្រុកស្រែ
យើងឃើញសុទ្ធតែសាកសព
ដែលស្លាប់ដោយមុខដាវ
ពេលចូលក្នុងទីក្រុង
យើងឃើញសុទ្ធតែអ្នករងទុក្ខដោយទុរ្ភិក្ស។
ព្យាការី និងបូជាចារ្យធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ស្រុក
តែពុំយល់អ្វីឡើយ”»។
19 ឱព្រះអម្ចាស់អើយ
តើព្រះអង្គពិតជាបោះបង់ចោលយូដាឬ?
តើព្រះអង្គស្អប់ក្រុងស៊ីយ៉ូនឬ?
ហេតុអ្វីបានជាព្រះអង្គវាយយើងខ្ញុំឲ្យរបួស
មើលមិនជាដូច្នេះ?
យើងខ្ញុំសង្ឃឹមថាបានសុខ
តែគ្មានអ្វីល្អប្រសើរកើតឡើងសោះ
យើងខ្ញុំសង្ឃឹមថាបានជាសះស្បើយ
តែយើងខ្ញុំបែរជាជួបភ័យអាសន្នទៅវិញ។
20 ឱព្រះអម្ចាស់អើយ យើងខ្ញុំសូមសារភាពថា
យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់
ហើយដូនតារបស់យើងខ្ញុំក៏បានប្រព្រឹត្ត
អំពើទុច្ចរិតដែរ។
យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបទាស់នឹង
ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ។
21 ដោយយល់ដល់ព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គ
សូមមេត្តាកុំបំបាក់មុខយើងខ្ញុំ
សូមកុំធ្វើឲ្យក្រុងយេរូសាឡឹម
ដែលជាបល្ល័ង្កដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ
ត្រូវអាម៉ាស់។
សូមនឹកចាំពីសម្ពន្ធមេត្រី
ដែលព្រះអង្គបានចងជាមួយយើងខ្ញុំ
សូមកុំផ្ដាច់សម្ពន្ធមេត្រីនេះឡើយ។
22 ក្នុងចំណោមព្រះដ៏ឥតបានការរបស់
ប្រជាជាតិទាំងឡាយ
គ្មានព្រះណាអាចធ្វើឲ្យភ្លៀងធ្លាក់បានទេ!
សូម្បីតែមេឃផ្ទាល់
ក៏មិនអាចបង្អុរភ្លៀងចុះមកដែរ។
ឱព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃយើងខ្ញុំអើយ
មានតែព្រះអង្គទេដែលអាចបង្អុរភ្លៀងបាន
យើងខ្ញុំសង្ឃឹមលើព្រះអង្គតែមួយប៉ុណ្ណោះ
ដ្បិតហេតុការណ៍ទាំងនេះកើតមកពីព្រះអង្គ។
