ជំពូក ៨
1 ព្រះប្រាជ្ញាញាណលាតត្រដាងឫទ្ធានុភាពពីជើងមេឃម្ខាង ទៅជើងមេឃម្ខាង ហើយត្រួតត្រាអ្វីៗទាំងអស់ ដោយព្រះហឫទ័យសប្បុរស។
ព្រះប្រាជ្ញាញាណជាមហេសីដ៏ប្រសើរបំផុត
2 ខ្ញុំស្រឡាញ់ ហើយខំស្វះស្វែងរកព្រះប្រាជ្ញាញាណតាំងពីយុវវ័យមក ខ្ញុំក៏ចាប់ចិត្តនឹងសម្រស់របស់ព្រះប្រាជ្ញាញាណ ព្រមទាំងចង់យកមកធ្វើជាមហេសីរបស់ខ្ញុំថែមទៀតផង។ 3 ដោយរួមរស់ជាមួយព្រះជាម្ចាស់ ព្រះប្រាជ្ញាញាណមានសិរីរុងរឿងលើសអភិជននានា ហើយព្រះដែលជាម្ចាស់លើអ្វីៗទាំងអស់ក៏ស្រឡាញ់ព្រះប្រាជ្ញាញាណដែរ។ 4 ព្រះប្រាជ្ញាញាណឈ្វេងយល់ព្រះតម្រិះដ៏លាក់កំបាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយផ្តល់គំនិតក្នុងកិច្ចការដែលព្រះអង្គសម្រេចធ្វើ។ 5 ក្នុងលោកនេះ មនុស្សប្រាថ្នាចង់បានទ្រព្យសម្បត្តិជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ គ្មានអ្វីមានតម្លៃជាងព្រះប្រាជ្ញាញាណដែលបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់នោះឡើយ! 6 បើប្រាជ្ញារបស់មនុស្សយើងចេះធ្វើការប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពប៉ុណ្ណឹងទៅហើយ ចុះចំណង់បើព្រះប្រាជ្ញាញាណដែលបានច្នៃបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ តើរឹតតែមានប្រសិទ្ធភាពយ៉ាងណាទៅទៀត។ 7 តើមាននរណាស្រឡាញ់សេចក្តីសុចរិតឬទេ? កិរិយាល្អគ្រប់យ៉ាងសុទ្ធតែជាស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះប្រាជ្ញាញាណ គឺព្រះអង្គបង្រៀនឲ្យចេះស្កប់ចិត្ត ចេះរិះគិតពិចារណា មានសេចក្តីសុចរិត និងចិត្តក្លាហាន។ ក្នុងជីវិតមនុស្សយើង គ្មានអ្វីមានប្រយោជន៍ជាងកិរិយាល្អទាំងនោះទេ។ 8 តើមាននរណាចង់បានបទពិសោធន៍ដ៏យូរលង់ឬទេ? ព្រះប្រាជ្ញាញាណជ្រាបអតីតកាល និងអនាគតកាល។ ព្រះអង្គចេះបកស្រាយ ពាក្យពេចន៍ទាំងប៉ុន្មាន ហើយក៏ចេះកាត់ប្រស្នា ព្រះអង្គជ្រាបជាមុន នូវទីសម្គាល់ដ៏អស្ចារ្យ និងអភូតហេតុនានា ព្រមទាំងជ្រាបអំពីពេលវេលា ដែលមាននក្ខត្តឫក្សដែរ។ 9 ហេតុនេះ ខ្ញុំសម្រេចចិត្តយកព្រះប្រាជ្ញាញាណមកធ្វើជាគូគាប់ រួមរស់ជាមួយខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំដឹងថា ព្រះប្រាជ្ញាញាណនឹងផ្តល់យោបល់យ៉ាងល្អប្រពៃដល់ខ្ញុំ ព្រមទាំងលើកទឹកចិត្តខ្ញុំនៅពេលខ្ញុំមានកង្វល់ និងកើតទុក្ខផង។ 10 ខ្ញុំយល់ឃើញថា ដោយសារព្រះប្រាជ្ញាញាណនេះ មហាជនមុខជាលើកតម្កើងខ្ញុំ ទោះបីខ្ញុំនៅក្មេងក្តី ក៏ចាស់ទុំគោរពខ្ញុំដែរ។ 11 ពេលខ្ញុំកាត់ក្តី គេមុខជាឃើញថា ខ្ញុំឈ្លាសវៃ ហើយអ្នកកាន់អំណាចនានា មុខជាស្ងើចសរសើរខ្ញុំ។ 12 ពេលខ្ញុំនៅស្ងៀម អស់លោកទាំងនោះនឹងរង់ចាំស្តាប់ខ្ញុំនិយាយ ពេលខ្ញុំនិយាយ គេមុខជាត្រងត្រាប់ស្តាប់ ពេលខ្ញុំនិយាយយូរ គេនៅស្ងៀម ហើយកោតសរសើរខ្ញុំក្នុងចិត្ត។ 13 ដោយសារព្រះប្រាជ្ញាញាណ ខ្ញុំនឹងមានជីវិតអមតៈ ហើយអស់អ្នកដែលរស់នៅក្រោយខ្ញុំ នឹងនឹកចាំពីខ្ញុំអស់កល្បជានិច្ច។ 14 ខ្ញុំនឹងគ្រប់គ្រងលើជាតិសាសន៍នានា ប្រជាជាតិទាំងឡាយនឹងនៅក្រោមអំណាចរបស់ខ្ញុំ។ 15 ពេលឮឈ្មោះខ្ញុំ ស្តេចដ៏គួរឲ្យស្ញែងខ្លាចនាំគ្នាតក់ស្លុត។ ខ្ញុំនឹងសម្ដែងចិត្តសប្បុរសចំពោះប្រជាជនរបស់ខ្ញុំ ហើយសម្ដែងចិត្តក្លាហាននៅពេលធ្វើសឹកសង្រ្គាម។ 16 កាលខ្ញុំត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ខ្ញុំនឹងសម្រាកនៅក្បែរព្រះប្រាជ្ញាញាណ ដ្បិតអ្នកនៅជាមួយព្រះប្រាជ្ញាញាណមិនដែលមានចិត្តជូរចត់ទេ។ ការរួមរស់ជាមួយព្រះប្រាជ្ញាញាណក៏មិនបណ្តោយឲ្យមានទុក្ខព្រួយដែរ គឺមានតែសេចក្តីសុខ និងអំណរសប្បាយប៉ុណ្ណោះ។
17 ខ្ញុំបានរិះគិតអំពីសេចក្តីទាំងនេះ ហើយយល់ឃើញថា ការរួមរស់ជាមួយព្រះប្រាជ្ញាញាណធ្វើឲ្យមានជីវិតអមតៈ។ 18 ចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះប្រាជ្ញាញាណជាប្រភពនៃសុភមង្គលដ៏ពេញលក្ខណៈ សកម្មភាពរបស់ព្រះប្រាជ្ញាញាណផ្តល់ទ្រព្យសម្បត្តិដែលមិនចេះរលស់។ ខ្ញុំក៏យល់ថា ទំនាក់ទំនងជាប្រក្រតីជាមួយព្រះប្រាជ្ញាញាណរមែងធ្វើឲ្យមានសុភនិច្ឆ័យ ហើយការសន្ទនាជាមួយព្រះប្រាជ្ញាញាណរមែងធ្វើឲ្យមានកិត្តិនាម។ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំដើររកព្រះប្រាជ្ញាញាណគ្រប់ទីកន្លែង ដើម្បីយកមកធ្វើជាមហេសីរបស់ខ្ញុំ។ 19 ខ្ញុំកើតក្នុងវង្សត្រកូលខ្ពស់មែន ខ្ញុំក៏ទទួលព្រលឹងដ៏ល្អប្រសើរដែរ 20 ឬបើនិយាយឲ្យត្រូវជាងនេះទៅទៀត ដោយខ្ញុំមានព្រលឹងដ៏ល្អប្រសើរ ខ្ញុំក៏ចូលមកក្នុងរូបកាយដ៏ឥតសៅហ្មង។ 21 ប៉ុន្តែ ខ្ញុំដឹងថា បើព្រះជាម្ចាស់មិនប្រោសប្រទានទេនោះ ខ្ញុំពុំអាចទទួលព្រះប្រាជ្ញាញាណឡើយ! ដោយខ្ញុំទទួលស្គាល់ថា ព្រះអំណោយទាននេះមកពីព្រះអង្គ ដូច្នេះសឲ្យឃើញថា ខ្ញុំចេះគិតពិចារណាហើយ។ ហេតុនេះ ខ្ញុំទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់ អស់ពីដួងចិត្តថា៖
