ជំពូក ១៣
ពាក្យស្តីបន្ទោសអ្នកគោរពព្រះក្លែងក្លាយ
1 អស់អ្នកដែលចចេសមិនទទួលស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់សុទ្ធតែជាមនុស្សលេលាពីកំណើតមែន! ព្រោះពួកគេមើលឃើញអ្វីៗដ៏ល្អ តែពុំអាចស្គាល់ព្រះអង្គដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ។ ពួកគេពិនិត្យពិច័យមើលស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គ តែមិនទទួលស្គាល់ព្រះអង្គដែលបានបង្កើតអ្វីៗទាំងនោះមកឡើយ។ 2 ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបែរជាយកភ្លើង ខ្យល់ អាកាស កញ្ចុំផ្កាយដែលវិលវល់នៅលើមេឃ ទឹកដែលហូរយ៉ាងខ្លាំង ព្រះអាទិត្យ និងព្រះចន្ទធ្វើជាព្រះរបស់ខ្លួន។ 3 ពួកគេបានឈ្លក់វង្វេងនឹងសម្រស់របស់ធម្មជាតិទាំងនោះ ហើយចាត់ទុកថាជាព្រះ។ អ្នកទាំងនោះគួរតែដឹងច្បាស់ថា ព្រះដែលជាម្ចាស់នៃធម្មជាតិទាំងនេះរឹតតែល្អប្រសើរ! គឺព្រះអង្គហើយដែលជាប្រភពនៃសម្រស់ ព្រះអង្គបានបង្កើតធម្មជាតិទាំងនោះ។ 4 បើមនុស្សស្ញប់ស្ញែងកម្លាំង និងអំណាចនៃធម្មជាតិទាំងនោះ ពួកគេគួរតែរិះគិតថា ព្រះអង្គដែលបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ មានឫទ្ធានុភាពរឹតតែខ្លាំងទៅទៀត។ 5 ភាពថ្កុំថ្កើង និងសម្រស់របស់សត្វលោក នាំមនុស្សឲ្យសញ្ជឹងគិត ដោយការប្រៀបធៀបអំពីព្រះអង្គដែលបានបង្កើតសត្វលោកទាំងអស់។
6 ប៉ុន្តែ មិនត្រូវស្តីបន្ទោសមនុស្សទាំងនោះខ្លាំងពេកទេ ពួកគេវង្វេងប្រហែលមកពីរបៀបដែលគេស្វែងរក និងចង់ឃើញព្រះជាម្ចាស់។ 7 ស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គស្ថិតនៅជុំវិញពួកគេ ពួកគេខំពិនិត្យមើល ហើយភាន់ច្រឡំដោយចាប់អារម្មណ៍នឹងភាពខាងក្រៅដែលគេមើលឃើញ ព្រោះអ្វីៗដែលពួកគេមើលឃើញនោះល្អណាស់។ 8 ទោះបីយ៉ាងនេះក្តី ក៏ពួកគេពុំអាចដោះសាខ្លួនបានដែរ។ 9 ដោយហេតុថា ពួកគេមានចំណេះវិជ្ជាខ្ពង់ខ្ពស់ រហូតដល់អាចស្គាល់អាថ៌កំបាំងនៃពិភពលោក តែហេតុអ្វីបានជាពួកគេរកព្រះជាម្ចាស់នៃអ្វីៗទាំងនោះពុំឃើញជាមុនសិន?
10 អស់អ្នកដែលសង្ឃឹមទុកចិត្តលើវត្ថុគ្មានជីវិតពិតជាវេទនាពុំខាន! ពួកគេតែងហៅស្នាដៃរបស់មនុស្សថា «ព្រះ» គឺមាស ប្រាក់ដែលគេរចនា ជារូបរបស់សត្វ ឬដុំថ្មប្រើការបាន ជាថ្មដែលរចនាពីបុរាណកាល។ 11 ឧបមាថាអ្នកកាប់ឈើអារឈើជាកង់ៗ ដើម្បីស្រួលដឹក។ គាត់បកសំបកចេញតាមបច្ចេកទេសរបស់ខ្លួន រួចយកមកច្នៃតាមប្រាជ្ញាឆ្លាតវៃ ធ្វើជាគ្រឿងសម្រាប់ប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ។ 12 កម្ទេចឈើដែលនៅសល់ គាត់យកទៅចម្អិនម្ហូបអាហារបរិភោគ។ 13 រីឯកំណាត់ឈើដែលនៅសល់ប្រើមិនកើត ព្រោះវៀច មានសុទ្ធតែភ្នែក គាត់យកមកឆ្លាក់ ដើម្បីកែការអផ្សុក ឲ្យមានរូបរាងជាមនុស្ស។ 14 ឬឲ្យមានរូបជាសត្វថោកទាប។ គាត់យកថ្នាំក្រហមមកលាបថ្ពាល់ ព្រមទាំងបិទស្នាមទាំងអស់។ 15 គាត់រៀបហ៊ឹងមួយសម្រាប់ដាក់រូបនោះ រួចយកដែកវាយភ្ជាប់នឹងជញ្ជាំងយ៉ាងមាំ។ 16 គាត់ប្រយ័ត្នប្រយែងមិនឲ្យរូបព្រះនោះរលំដួល ព្រោះគាត់ដឹងថា ព្រះនោះពុំអាចជួយខ្លួនឯងទេ ព្រោះគ្រាន់តែជារូបមួយ ដែលត្រូវការឲ្យគេជួយប៉ុណ្ណោះ! 17 ប៉ុន្តែ ពេលណាគាត់ចង់ឲ្យទ្រព្យសម្បត្តិភរិយា និងកូនរបស់គាត់បានចម្រើន គាត់មិនខ្មាសនឹងទូលអង្វរវត្ថុដែលគ្មានជីវិតនោះទេ។ គាត់អង្វរវត្ថុដែលគ្មានកម្លាំង ឲ្យផ្តល់សុខភាពល្អមកគាត់។ 18 គាត់បួងសួងវត្ថុដែលគ្មានជីវិត ដើម្បីឲ្យបានទទួលជីវិត គាត់យកឈើដែលមិនអាចជួយបានមកធ្វើជាទីពឹង គាត់សូមឲ្យវត្ថុដែលមិនចេះដើរ ឲ្យជួយគាត់នៅពេលធ្វើដំណើរ។ 19 គាត់សូមឲ្យរូបដែលមានដៃ តែគ្មានកម្លាំងជួយគាត់ក្នុងការរកស៊ីចិញ្ចឹមជីវិត និងឲ្យគាត់ទទួលជោគជ័យក្នុងគ្រប់កិច្ចការដែលគាត់ធ្វើ។
