ជំពូក ១២
ព្រះយេស៊ូមានអំណាចលើវិន័យថ្ងៃសប្ប័ទ
(ម៉ាកុស ២:២៣-២៨ លូកា ៦:១-៥)
1 មានគ្រាមួយ ព្រះយេស៊ូយាងកាត់វាលស្រែ នៅថ្ងៃសប្ប័ទ* សាវ័ករបស់ព្រះអង្គឃ្លានពេក ក៏នាំគ្នាបូតកួរស្រូវមកបរិភោគ។ 2 ពួកខាងគណៈផារីស៊ីឃើញ ដូច្នោះទូលព្រះអង្គថា៖ «សូមលោកមើលចុះ ពួកសិស្សរបស់លោកនាំគ្នាធ្វើការ ដែលបញ្ញត្តិហាមមិនអោយធ្វើនៅថ្ងៃសប្ប័ទ ! »។ 3 ព្រះយេស៊ូតបទៅគេវិញថា៖ «ក្នុងគម្ពីរមានអត្ថបទមួយស្ដីអំពីការ ដែលព្រះបាទដាវីឌ និងបរិពារបានប្រព្រឹត្តនៅពេលឃ្លាន 4 គឺស្ដេចយាងចូលទៅក្នុងដំណាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយយកនំបុ័ង ដែលគេតាំងថ្វាយព្រះជាម្ចាស់ មកសោយជាមួយពួកបរិពារ។ តាមវិន័យមានតែពួកបូជាចារ្យប៉ុណ្ណោះ ដែលបរិភោគនំបុ័ងនេះបាន រីឯព្រះរាជាគ្មានសិទ្ធិសោយទេ ហើយពួកបរិពារក៏គ្មានសិទ្ធិបរិភោគដែរ តើអ្នករាល់គ្នាធ្លាប់អានអត្ថបទនោះឬទេ ? 5 ម្យ៉ាងទៀត នៅថ្ងៃសប្ប័ទ ពួកបូជាចារ្យ ដែលបំពេញមុខងារនៅក្នុងព្រះវិហារ* សុទ្ធតែរំលោភលើវិន័យថ្ងៃសប្ប័ទ តែឥតមានទោសឡើយ តើអ្នករាល់គ្នា ដែលអានគម្ពីរវិន័យនោះទេ ? 6 ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា នៅទីនេះមានម្នាក់ ប្រសើរជាងព្រះវិហារទៅទៀត។ 7 ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាយល់អត្ថន័យនៃសេចក្ដី ដែលមានចែងទុកមកថា “យើងមិនចង់បានយញ្ញបូជាទេ គឺចង់បានតែចិត្តមេត្តាករុណាប៉ុណ្ណោះ” នោះអ្នករាល់គ្នាមុខជាមិនប្រកាន់ទោសជនដែលគ្មានទោសទាំងនេះឡើយ 8 ដ្បិតបុត្រមនុស្សជាម្ចាស់លើថ្ងៃសប្ប័ទ»។
ព្រះយេស៊ូប្រោសមនុស្សស្វិតដៃម្នាក់អោយជា
(ម៉ាកុស ៣:១-៦ ; លូកា ៦:៦-១១)
9 ព្រះយេស៊ូចាកចេញពីទីនោះ យាងចូលទៅក្នុងធម្មសាលារបស់គេ។ 10 មានបុរសស្វិតដៃម្នាក់នៅក្នុងធម្មសាលានោះដែរ។ គេនាំគ្នាទូលសួរព្រះអង្គថា៖ «នៅថ្ងៃសប្ប័ទ* តើយើងមានសិទ្ធិប្រោសអ្នកជំងឺអោយបានជាឬទេ ? »។ គេសួរដូច្នេះ ក្នុងគោលបំណងរកលេសដើម្បីចោទប្រកាន់ព្រះអង្គ។ 11 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា បើនរណាម្នាក់មានចៀមតែមួយ ហើយចៀមនោះធ្លាក់អណ្ដូងនៅថ្ងៃសប្ប័ទ តើអ្នកនោះមិនទៅស្រង់យកចៀមឡើងមកវិញទេឬ ? ។ 12 រីឯមនុស្សវិញ គេមានតម្លៃលើសចៀមឆ្ងាយណាស់ ! ដូច្នេះ យើងមានសិទ្ធិធ្វើអំពើល្អនៅថ្ងៃសប្ប័ទបាន»។
13 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់បុរសស្វិតដៃនោះថា៖ «ចូរលាតដៃមើល៍ ! »។ បុរសនោះលាតដៃ ហើយដៃគាត់ក៏បានជាដូចដៃម្ខាងទៀត។
14 ពួកខាងគណៈផារីស៊ីចេញពីធម្មសាលា ហើយពិគ្រោះគ្នារកមធ្យោបាយធ្វើគុតព្រះអង្គ។ 15 កាលព្រះយេស៊ូជ្រាបដូច្នោះ ព្រះអង្គយាងចាកចេញពីទីនោះ ទាំងមានមហាជនជាច្រើនដើរតាមព្រះអង្គទៅដែរ។ ព្រះអង្គបានប្រោសពួកគេអោយជាពីជំងឺទាំងអស់គ្នា 16 តែព្រះអង្គគំរាមគេយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ មិនអោយនិយាយប្រាប់អ្នកដទៃថា ព្រះអង្គជានរណាឡើយ 17 ដើម្បីអោយស្របនឹងសេចក្ដីដែលមានចែងទុក តាមរយៈព្យាការីអេសាយថា៖
18 «លោកនេះហើយជាអ្នកបំរើដែលយើងបាន
ជ្រើសរើស ជាអ្នកដែលយើងស្រឡាញ់
ហើយធ្វើអោយចិត្តយើងរីករាយ។
យើងនឹងដាក់វិញ្ញាណរបស់យើង
អោយសណ្ឋិតលើលោក
ហើយលោកនឹងប្រាប់អោយជាតិសាសន៍
ទាំងអស់ស្គាល់សេចក្ដីសុចរិត។
19 លោកនឹងមិនឈ្លោះប្រកែកជាមួយនរណាឡើយ
ហើយក៏មិនស្រែកដាក់នរណាផង
គ្មាននរណាឮសំឡេងរបស់លោកនៅ
តាមទីផ្សារទេ។
20 លោកនឹងមិនកាច់ដើមត្រែងណាដែល
ទក់ហើយនោះឡើយ
ហើយក៏មិនផ្លុំពន្លត់ភ្លើងណាដែលហៀបនឹង
រលត់នោះដែរ។
លោកធ្វើដូច្នេះ រហូតដល់លោកនាំ
សេចក្ដីសុចរិតអោយមានជ័យជំនះ។
21 ជាតិសាសន៍ទាំងអស់នឹងនាំគ្នា
សង្ឃឹមលើលោក»។
ព្រះយេស៊ូឆ្លើយតបនឹងអ្នកចោទប្រកាន់ព្រះអង្គ
(ម៉ាកុស ៣:២០-៣០ ; លូកា ១១:១៤-២៣)
22 ពេលនោះ មានគេនាំបុរសខ្មោចចូលម្នាក់មកគាល់ព្រះអង្គ។ ខ្មោចបានធ្វើអោយគាត់ខ្វាក់ផង ថ្លង់ផង។ ព្រះអង្គប្រោសគាត់អោយជា គាត់ក៏និយាយបាន និងមើលឃើញទៀតផង។ 23 មហាជនស្រឡាំងកាំងទាំងអស់គ្នា គេពោលថា៖ «លោកនេះពិតជាព្រះរាជវង្សរបស់ព្រះបាទដាវីឌមែន ! »។ 24 ប៉ុន្តែ ពួកខាងគណៈផារីស៊ីពោលថា៖ «អ្នកនេះដេញខ្មោចបានដូច្នេះ មកពីបេលសេប៊ូល ជាស្ដេចខ្មោចប្រគល់អំណាចអោយប៉ុណ្ណោះ»។ 25 ព្រះអង្គឈ្វេងយល់គំនិតរបស់គេ ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «នគរណាក៏ដូចនគរណាដែរ ប្រសិនបើពលរដ្ឋបាក់បែកទាស់ទែងគ្នាឯង នគរនោះមុខជាត្រូវវិនាសមិនខាន រីឯក្រុង ឬក្រុមគ្រួសារណាបាក់បែកទាស់ទែងគ្នាឯងក៏មិនអាចនៅស្ថិតស្ថេរ គង់វង្សបានដែរ។ 26 បើមារសាតាំងបណ្ដេញមារសាតាំង ហើយវាបាក់បែកទាស់ទែងនឹងខ្លួនវា ធ្វើម្ដេចអោយរាជ្យរបស់វានៅស្ថិតស្ថេរគង់វង្សបាន ! ។ 27 ប្រសិនបើខ្ញុំដេញខ្មោច ដោយអំណាចបេលសេប៊ូលមែន តើកូនចៅរបស់អ្នករាល់គ្នាដេញខ្មោច ដោយអាងលើនរណាវិញ ? ។ ដូច្នេះ កូនចៅរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងដាក់ទោសអ្នករាល់គ្នាពុំខាន។ 28 ផ្ទុយទៅវិញ បើខ្ញុំដេញខ្មោចដោយព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ បានសេចក្ដីថា ព្រះរាជ្យរបស់ព្រះអង្គមកដល់អ្នករាល់គ្នាហើយ។ 29 ម្យ៉ាងទៀត ពុំមាននរណា អាចចូលទៅក្នុងផ្ទះមនុស្សខ្លាំងពូកែ ហើយរឹបអូសយកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គាត់បានឡើយ លុះត្រាណាតែចងមនុស្សខ្លាំងពូកែនោះជាមុនសិន ទើបអាចប្លន់យកទ្រព្យសម្បត្តិក្នុងផ្ទះគាត់បាន។ 30 អ្នកណាមិនរួមជាមួយ ខ្ញុំ អ្នកនោះប្រឆាំងនឹងខ្ញុំ ហើយអ្នកណាមិនជួយប្រមូលផ្ដុំជាមួយខ្ញុំទេ អ្នកនោះជាអ្នកកំចាត់កំចាយ។ 31 ហេតុនេះហើយបានជា ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា បើមនុស្សលោកប្រព្រឹត្តអំពើបាប និងពោលពាក្យប្រមាថព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គនឹងលើកលែងទោសអោយបានទាំងអស់ តែបើគេប្រមាថព្រះវិញ្ញាណវិញព្រះអង្គនឹងមិនលើកលែងទោសអោយឡើយ។ 32 បើអ្នកណាពោលពាក្យទាស់នឹងបុត្រមនុស្ស ព្រះជាម្ចាស់នឹងលើកលែងទោសអោយបាន រីឯអ្នក ដែលពោលពាក្យទាស់នឹងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ* ទោះបីនៅក្នុងលោកនេះ ឬនៅ បរលោកក្តី ក៏ព្រះអង្គមិនលើកលែងទោសអោយដែរ»។
ដើមឈើល្អ ដើមឈើអាក្រក់
(លូកា ៦:៤៣-៤៥)
33 «បើដើមល្អ ផ្លែក៏ល្អ តែបើដើមអាក្រក់វិញ ផ្លែវាក៏អាក្រក់ដែរ ដ្បិតគេស្គាល់ដើមឈើតាមផ្លែរបស់វា។ 34 នែ៎ពូជពស់វែកអើយ ! អ្នករាល់គ្នានិយាយសេចក្ដីល្អៗដូចម្ដេចបាន បើអ្នករាល់គ្នាសុទ្ធតែជាមនុស្សអាក្រក់ដូច្នេះ ! ដ្បិតមាត់របស់មនុស្សតែងស្រដីចេញមកនូវសេចក្ដីណា ដែលមានពេញហូរហៀរនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់ខ្លួន។ 35 មនុស្សល្អតែងប្រព្រឹត្តល្អ ព្រោះគេមានសុទ្ធតែគំនិតល្អនៅក្នុងខ្លួន រីឯមនុស្សអាក្រក់វិញ តែងប្រព្រឹត្តអាក្រក់ ព្រោះគេមានសុទ្ធតែគំនិតអាក្រក់នៅក្នុងខ្លួន។ 36 ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា នៅថ្ងៃព្រះជាម្ចាស់វិនិច្ឆ័យទោសមនុស្សលោក ព្រះអង្គនឹងវិនិច្ឆ័យតាមពាក្យសំដីឥតប្រយោជន៍ដែលគេបាននិយាយ 37 ដ្បិតអ្នកនឹងបានសុចរិតដោយសារពាក្យសំដីអ្នក ឬមួយអ្នកត្រូវទទួលទោសក៏ដោយសារតែពាក្យសំដីរបស់អ្នកដែរ»។
ទីសំគាល់របស់លោកយ៉ូណាស
(ម៉ាកុស ៨:១១-១២ ; លូកា ១១:២៩-៣២)
38 នៅពេលនោះ មានពួកធម្មាចារ្យ និងពួកខាងគណៈផារីស៊ីខ្លះទូលព្រះអង្គថា៖ «លោកគ្រូ សូមលោកធ្វើទីសំគាល់ដ៏អស្ចារ្យមួយអោយយើងខ្ញុំឃើញផង ! »។ 39 ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបទៅគេថា៖ «មនុស្សជំនាន់នេះអាក្រក់ណាស់ ហើយក្បត់នឹងព្រះជាម្ចាស់ផង។ គេចង់តែឃើញទីសំគាល់ដ៏អស្ចារ្យ ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់មិនប្រទានទីសំគាល់ណាផ្សេង ក្រៅពីទីសំគាល់របស់ព្យាការីយ៉ូណាសឡើយ។ 40 លោកយ៉ូណាសស្ថិតនៅក្នុងពោះត្រីធំបីថ្ងៃបីយប់យ៉ាងណា បុត្រមនុស្សក៏នឹងស្ថិតនៅក្នុងដីបីថ្ងៃបីយប់យ៉ាងនោះដែរ។ 41 នៅថ្ងៃដែល ព្រះជាម្ចាស់វិនិច្ឆ័យទោសមនុស្សលោក អ្នកក្រុងនីនីវេនឹងក្រោកឡើងជាមួយមនុស្សជំនាន់នេះ ព្រមទាំងចោទប្រកាន់គេផង ព្រោះកាលពីជំនាន់ដើមនៅពេល ដែលអ្នកក្រុងនីនីវេឮសេចក្ដីលោកយ៉ូណាសប្រកាស គេបានកែប្រែចិត្តគំនិត។ រីឯនៅទីនេះ មានម្នាក់ប្រសើរជាងលោកយ៉ូណាសទៅទៀត។ 42 នៅថ្ងៃ ដែលព្រះជាម្ចាស់វិនិច្ឆ័យទោសមនុស្សលោក មហាក្សត្រីស្រុកខាងត្បូងនឹងក្រោកឡើងជាមួយមនុស្សជំនាន់នេះ ព្រមទាំងចោទប្រកាន់គេផង ព្រោះកាលពីជំនាន់ដើម ព្រះនាងបានយាងមកពីតំបន់ដាច់ស្រយាលនៃផែនដី ដើម្បីស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះបាទសាឡូម៉ូន ប្រកបដោយប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃ។ រីឯនៅទីនេះមានម្នាក់ប្រសើរជាងព្រះបាទសាឡូម៉ូនទៅទៀត»។
ត្រូវប្រយ័ត្ន កុំអោយខ្មោចចូលម្ដងទៀត
(លូកា ១១:២៤-២៦)
43 «កាលបើខ្មោចចេញពីមនុស្សណាម្នាក់ហើយ វាតែងស្វែងរកទីជំរកនៅវាលហួតហែង តែប្រសិនបើវារកពុំឃើញទេ 44 វាមុខជានិយាយថា“អញនឹងវិលត្រឡប់ទៅផ្ទះ ដែលអញទើបចេញមក”។ លុះទៅដល់ ឃើញផ្ទះនោះនៅទំនេរ បោសស្អាត ហើយតុបតែងល្អ 45 វានឹងចេញទៅបបួល ខ្មោចប្រាំពីរទៀត ដែលសុទ្ធតែអាក្រក់ជាងវាមកចូលនៅក្នុងអ្នកនោះ បណ្ដាលអោយគាត់រឹងរឹតតែអាក្រក់លើសដើមទៅទៀត។ រីឯមនុស្សអាក្រក់នៅជំនាន់នេះ ក៏នឹងកើតមានដូច្នោះដែរ»។
ព្រះញាតិវង្សពិតប្រាកដរបស់ព្រះយេស៊ូ
(ម៉ាកុស ៣:៣១-៣៥ ; លូកា ៨:១៩-២១)
46 ព្រះអង្គកំពុងតែមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់មហាជននៅឡើយ ស្រាប់តែមាតា និងបងប្អូនរបស់ព្រះអង្គ មកឈរចាំនៅខាងក្រៅ ចង់និយាយជាមួយព្រះអង្គ។ 47 មានម្នាក់ទូលព្រះអង្គថា៖ «ម្ដាយលោក និងបងប្អូនលោកនៅខាងក្រៅ ចង់និយាយជាមួយលោក»។ 48 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលតបទៅគាត់វិញថា៖ «តើនរណាជាម្ដាយខ្ញុំ នរណាជាបងប្អូនខ្ញុំ ? »។ 49 ព្រះអង្គលើកព្រះហស្ដចង្អុលទៅពួកសាវ័ក* ទាំងមានព្រះបន្ទូលថា៖ «អ្នកទាំងនេះហើយជាមាតា និងជាបងប្អូនរបស់ខ្ញុំ 50 ដ្បិតអ្នកណាធ្វើតាម ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះបិតាខ្ញុំ ដែលគង់នៅស្ថានបរមសុខ* អ្នកនោះហើយជាបងប្អូនប្រុសស្រី និងជាម្ដាយរបស់ខ្ញុំ»។
