ជំពូក ១០

ព្រះយេស៊ូ​តែងតាំងគ្រីស្ដទូត ​១២​រូប
(ម៉ាកុស ៣:១៣-១៩ លូកា ៦:១២-១៦)

1 ព្រះយេស៊ូ​ត្រាស់​ហៅ​សាវ័ក​ទាំង​ដប់ពីរ​រូប​មក ព្រះអង្គ​ប្រទាន​អោយ​គេ​មាន​អំណាចដេញខ្មោច ព្រម​ទាំង​មាន​អំណាច​ប្រោស​អ្នក​ជំងឺ​គ្រប់​យ៉ាង និង​អ្នក​ពិការ​គ្រប់​ប្រភេទ​អោយ​បាន​ជា​ផង។ 2 គ្រីស្ដទូត​ទាំង​ដប់ពីរ​មាន​នាម​​ដូច​ត​ទៅៈ អ្នក​ទី​មួយ គឺ​ស៊ីម៉ូន​ហៅ​សិលា និង​អន់​ដ្រេ ជា​ប្អូន​របស់​គាត់ យ៉ាកុប និង​យ៉ូហាន​ជា​ប្អូន​របស់​គាត់ ដែល​ត្រូវ​ជា​កូន​របស់​លោក​សេបេដេ 3 ភីលីព និង​បារថូឡូមេ ថូម៉ាស់ និង​ម៉ាថាយ​ជា​អ្នក​ទារ​ពន្ធ យ៉ាកុប​ជា​កូន​របស់​លោក​អាល់ផាយ និង​ថាដេ 4 ស៊ីម៉ូន​ជា​អ្នក​ជាតិ​និយម និង​យូដា​អ៊ីស្ការីយ៉ុត ជា​អ្នក​ក្បត់​ព្រះអង្គ។

ព្រះយេស៊ូ​ចាត់សាវ័ក​ទាំង ១២​ទៅ​ប្រកាស​ដំណឹងល្អ
(ម៉ាកុស ៦:៧-១៣ ; លូកា ៩:១-៦)

5 ព្រះយេស៊ូ​ចាត់​សាវ័កទាំង​ដប់ពីរ​រូប​នេះ​អោយ​ទៅ ​ដោយ​ផ្ដែ​ផ្ដាំ​ថា៖ «កុំ​ទៅ​រក​សាសន៍​ដទៃ​ឡើយ ហើយ​ក៏​កុំ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ភូមិ​របស់​ជន​ជាតិ​សាម៉ារី​ដែរ 6 គឺ​ត្រូវ​ទៅ​ស្វែង​រក​អស់​អ្នក​ដែល​វង្វេង​​ក្នុង​ចំណោម​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​នោះ​វិញ។ 7 ពេល​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ ចូរ​ប្រកាស​ថា ព្រះរាជ្យ​នៃ​ស្ថាន​បរមសុខ​មក​ជិត​បង្កើយ​ហើយ។ 8 ចូរ​មើល​អ្នក​ជំងឺ​អោយ​បាន​ជា ប្រោស​មនុស្ស​ស្លាប់​អោយ​រស់​ឡើង​វិញ ធ្វើ​អោយ​មនុស្ស​ឃ្លង់​បាន​ជា​ស្អាត​បរិសុទ្ធ* ដេញ​ខ្មោចចេញ​ពី​មនុស្ស។ អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ទទួល​អំណាច​ដោយ​ឥត​បង់​ថ្លៃ ត្រូវ​ជួយ​គេ​វិញ​ដោយ​ឥត​គិត​ថ្លៃ​ដែរ។ 9 កុំ​រក​មាស​ប្រាក់ ឬ​លុយ​កាក់​ដាក់​ក្នុង​ថង់​ឡើយ 10 ហើយ​កុំ​យក​ថង់​យាម កុំ​យក​អាវ​ពីរ​បន្លាស់ កុំ​យក​ស្បែក​ជើង ឬ​ដំបង​ទៅ​ជា​មួយ ដ្បិត​អ្នក​ធ្វើ​ការ​ត្រូវ​តែ​ទទួល​ម្ហូប​អាហារ។
11 ពេល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ភូមិ ឬ​ក្រុង​ណា​មួយ​ចូរ​សួរ​រក​អ្នក​ដែល​សម​នឹង​ទទួល​អ្នក​រាល់​គ្នា​អោយ​ស្នាក់នៅ។ ត្រូវ​ស្នាក់​នៅ​ផ្ទះ​អ្នក​នោះ រហូត​ដល់​ពេល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចេញ​ពី​ទី​នោះ។ 12 ពេល​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ណា​ត្រូវ​ជំរាប​សួរ​អ្នក​ផ្ទះ​នោះ 13 ប្រសិន​បើ​អ្នក​ផ្ទះ​ នោះ​សម​នឹង​ទទួល​សេចក្ដី​សុខសាន្ត នោះ​​​​​​សេចក្ដី​សុខសាន្ត​នឹង​កើត​មាន​ដល់​គេ ដូច​ពាក្យ​ជំរាប​សួរ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ខាន។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ បើ​គេ​មិន​សម​នឹង​ទទួល​ទេ​សេចក្ដី​សុខសាន្ត​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា នឹង​វិល​មក​រក​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ​។ 14 បើ​គេ​មិន​ព្រម​ទទួល​អ្នក​រាល់​គ្នា ហើយ​បើ​គេ​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​ពាក្យ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទេ ចូរ​ចេញ​ពី​ផ្ទះ​នោះ ឬ​ពី​ក្រុង​នោះ ទាំង​រលាស់​ធូលី​ដី​ចេញ​ពី​ជើង​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ផង​។ 15 ខ្ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ច្បាស់​ថា នៅ​ថ្ងៃ​ព្រះជាម្ចាស់​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​មនុស្ស​លោក អ្នក​ក្រុង​សូដុម និង​អ្នក​ក្រុង​កូម៉ូរ៉ា នឹង​ទទួល​ទោស​ស្រាល​ជាង​អ្នក​ក្រុង​នោះ»។

អំពី​ការ​បៀតបៀន
(ម៉ាកុស ១៣:៩-១៣ ; លូកា ២១:១២-១៧)

16 «ខ្ញុំ​ចាត់​អ្នក​រាល់​គ្នា​អោយ​ទៅ ដូច​អោយ​ចៀម​ទៅ​កណ្ដាល​ហ្វូង​ចចក។ ហេតុ​នេះ ត្រូវ​ចេះ​ប្រយ័ត្ន​ខ្លួន​ដូច​សត្វ​ពស់ ហើយ​កាន់​ចិត្ត​ស្លូត​ត្រង់​ដូច​សត្វ​ព្រាប។ 17 ចូរ​ប្រយ័ត្ន កុំ​ទុក​ចិត្ត​មនុស្ស​លោក​អោយ​សោះ ដ្បិត​គេ​នឹង​ចាប់​បញ្ជូន​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​តុលា​ការ គេ​នឹង​យក​រំពាត់​ខ្សែតី​ ​មក​វាយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នៅ​ក្នុង​ធម្មសាលា​របស់​គេ។ 18 គេ​នឹង​បញ្ជូន​អ្នក​រាល់​គ្នាទៅ​អោយ​លោក​ទេសា​ភិបាល និង​អោយ​ស្ដេច​នានា​កាត់​ទោស ព្រោះ​តែ​អ្នក​រាល់​គ្នា​តាម​ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ ពេល​នោះ ជា​ឱកាស​សំរាប់​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ផ្ដល់​សក្ខីភាព​អោយ​ពួក​លោក និង​អោយ​សាសន៍​ដទៃ ដឹង​ឮ​ទៅ​វិញ។ 19 ពេល​គេ​ចាប់​បញ្ជូន​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​កាត់​ទោស ចូរ​កុំ​ភ័យ​បារម្ភ​នឹង​រក​ពាក្យ​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​និយាយ​យ៉ាង​ណាៗ​ នោះ​ឡើយ ដ្បិត​ព្រះជាម្ចាស់​នឹង​ប្រទាន​ពាក្យ​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​និយាយ នៅ​ពេល​នោះ​តែ​ម្ដង។ 20 មិន​មែន​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ទេ​ដែល​និយាយ គឺ​ព្រះវិញ្ញាណ​នៃ​ព្រះបិតា​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​មាន​ព្រះបន្ទូល​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​អ្នក​រាល់​គ្នា។
21 បង​ប្អូន​នឹង​ចាប់​បញ្ជូន​គ្នា​ឯង ទៅ​អោយ​គេ​សម្លាប់​ឪពុក​នឹង​ចាប់​បញ្ជូន​កូន​ទៅ​អោយ​គេ​សម្លាប់ ហើយ​កូនៗ​លើក​គ្នា​ប្រឆាំង​នឹង​ឪពុក​ម្ដាយ ព្រម​ទាំង​បញ្ជូន​ទៅ​អោយ​គេ​សម្លាប់​ទៀត​ផង។ 22 មនុស្ស​គ្រប់ៗ​រូប​នឹង​ ស្អប់​អ្នក​រាល់​គ្នា ព្រោះ​តែ​នាម​ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ អ្នក​ណា​ស៊ូ​ទ្រាំ​រហូត​ដល់​ចុង​បញ្ចប់ ព្រះជាម្ចាស់​នឹង​សង្គ្រោះ​អ្នក​នោះ។ 23 ប្រសិន​បើ​គេ​បៀតបៀន​ អ្នក​រាល់​គ្នា​នៅ​ក្រុង​ណា​មួយ ចូរ​រត់​ទៅ​ក្រុង​មួយ​ទៀត​ទៅ។ ខ្ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ច្បាស់​ថា បុត្រ​មនុស្ស*​នឹង​មក​ដល់មុន​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​ដល់​ក្រុង​ទាំង​ប៉ុន្មាន ក្នុង​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល​ទៅ​ទៀត។
24 ពុំ​ដែល​មាន​សិស្ស​ណា​ចេះ​ជាង​គ្រូ​ឡើយ ហើយ​ក៏​ពុំ​ដែល​មាន​អ្នក​បំរើ​ណា​ធំ​ជាង​ម្ចាស់​ដែរ 25 បើ​សិស្ស​ចេះ​បាន​ដូច​គ្រូ ហើយ​​​​អ្នក​បំរើ​បាន​ដូច​ម្ចាស់ នោះ​ល្មម​គ្រប់​គ្រាន់​ហើយ។ ប្រសិន​បើ​គេ​អោយ​ឈ្មោះ​ម្ចាស់​ផ្ទះ​ថា បេលសេប៊ូល​​ទៅ​ហើយ គេ​មុខ​ជា​អោយ​ឈ្មោះ​អ្នក​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​នោះ រឹត​តែ​អាក្រក់​ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត​មិន​ខាន»។

ព្រះយេស៊ូ​ទូន្មាន​សិស្ស​កុំ​អោយ​ភ័យ​បារម្ភ
(លូកា ១២:២-៧)

26 «កុំ​ខ្លាច​ពួក​អ្នក​ទាំង​នោះ​ឡើយ ដ្បិត​ការ​លាក់​កំបាំង​ទាំង​អស់ នឹង​ត្រូវ​បើក​អោយ​គេ​ឃើញ ហើយ​អាថ៌កំបាំង​ទាំង​ប៉ុន្មាន ក៏​នឹង​ត្រូវ​បើក​អោយ​គេ​ដឹង​ដែរ។ 27 អ្វីៗ​ដែល​ខ្ញុំ​និយាយ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ក្នុង​ទី​ងងឹត ចូរ​យក​ទៅ​និយាយ​នៅ​ក្នុង​ពន្លឺ​ថ្ងៃ ហើយ​អ្វីៗ ​ដែល​គេ​ខ្សឹប​ដាក់​ត្រចៀក ចូរ​យក​ទៅ​ប្រកាស​នៅ​ពី​លើ​ផ្ទះ។ 28 កុំ​ខ្លាច​អស់​អ្នក​ ដែល​សម្លាប់​បាន​ត្រឹម​តែ​រូប​កាយ ហើយ​ពុំ​អាច​សម្លាប់​ព្រលឹង​បាន​នោះ​អោយ​សោះ គឺ​ត្រូវ​ខ្លាច​ព្រះជាម្ចាស់​វិញ ព្រោះ​ទ្រង់​អាច​ធ្វើ​អោយ​ទាំង​ព្រលឹង ទាំង​រូប​កាយធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​ភ្លើង​នរក​បាន។ 29 ធម្មតា​គេ​លក់​ចាប​ពីរ​ ថ្លៃ​មួយ​សេន។ ទោះ​បី​ថោក​យ៉ាង​នេះ​ក៏​ដោយ ប្រសិន​បើ​ព្រះបិតា​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​យល់​ព្រម​ទេ​នោះ ក៏​គ្មាន​ចាប​ណា​មួយ​ធ្លាក់​ចុះ​ដល់​ដី​បាន​ឡើយ ។ 30 រីឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ សូម្បី​តែ​សក់​នៅ​លើ​ក្បាល​អ្នក​រាល់​គ្នា ក៏​ព្រះអង្គ​រាប់​អស់​ដែរ។ 31 ដូច្នេះ ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​កុំ​ខ្លាច​អ្វី​ឡើយ ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​តម្លៃ​លើស​ចាប​ទាំង​អស់​ទៅ​ទៀត»។

អ្នក​ទទួល​ស្គាល់ និង​អ្នក​មិន​ទទួល​ស្គាល់​ព្រះយេស៊ូ
(លូកា ១២:៨-៩)

32 «អ្នក​ណា​ទទួល​ស្គាល់​ខ្ញុំ នៅ​ចំពោះ​មុខ​មនុស្ស​លោក ខ្ញុំ​នឹង​ទទួល​ស្គាល់​អ្នក​នោះ​វិញ នៅ​ចំពោះ​ព្រះភក្ត្រ​ព្រះបិតា​របស់​ខ្ញុំ ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន​បរមសុខ។ 33 រីឯ​អ្នក​ណា​បដិសេធ​មិន​ទទួល​ស្គាល់​ខ្ញុំ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​មនុស្ស​លោក ខ្ញុំ​ក៏​បដិសេធ​មិន​ទទួល​ស្គាល់​អ្នក​នោះ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះភក្ត្រ​ព្រះបិតា​ របស់​ខ្ញុំ ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន​បរមសុខ*​ដែរ»។

ការ​បាក់​បែក​គ្នា​ព្រោះ​ជំនឿ
(លូកា ១២:៥១-៥៣)

34 «កុំ​នឹក​ស្មាន​ថា ខ្ញុំ​មក​នេះ ដើម្បី​នាំ​យក​សន្តិភាព​មក​អោយ​ផែនដី​ឡើយ។ ខ្ញុំ​មិន​មែន​នាំ​សន្តិភាព​មក​ទេ តែ​ខ្ញុំ​មក​បំបែក​មនុស្ស​ចេញ​ពី​គ្នា​។ 35 ខ្ញុំ​មក ធ្វើ​អោយ​កូន​ប្រុស​បែក​ពី​ឪពុក កូន​ស្រី​បែក​ពី​ម្ដាយ កូន​ប្រសា​ស្រី​បែក​ពី​ម្ដាយ​ក្មេក។ 36 អ្នក​ដែល​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ជា​មួយ​គ្នា ក្លាយ​ទៅ​ជា​សត្រូវ​នឹង​គ្នា»។

សាវ័ក​ដ៏​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះយេស៊ូ
(លូកា ១៤:២៦-២៧)

37 «អ្នក​ណា​ស្រឡាញ់​ឪពុក​ម្ដាយ ខ្លាំង​ជាង​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ អ្នក​នោះ​មិន​សម​នឹង​ធ្វើ​ជា​សាវ័ក*​របស់​ខ្ញុំ​ឡើយ។ អ្នក​ ដែល​ស្រ​ឡាញ់​​​កូន​ប្រុស​កូន​ស្រី​របស់​ខ្លួន ខ្លាំង​ជាង​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ក៏​មិន​សម​នឹង​ធ្វើ​ជា​សាវ័ក​របស់​ខ្ញុំ​ដែរ។ 38 អ្នក​ណា​មិន​យក​ឈើ​ឆ្កាង​របស់​ខ្លួន ហើយ​មិន​មក​តាម​ខ្ញុំ​ទេ អ្នក​នោះ​មិន​សម​ធ្វើ​ជា​សាវ័ករបស់​ខ្ញុំ​ឡើយ។ 39 អ្នក​ណា​ចង់​រក្សា​ទុក​ជីវិត​របស់​ខ្លួន អ្នក​នោះ​នឹង​បាត់​បង់​ជីវិត រីឯ​អ្នក​ដែល​បាត់​បង់​ជីវិត​ព្រោះ​តែ​ខ្ញុំ នឹង​បាន​ជីវិត​នោះ​មក​វិញ»។

អ្នក​ណា​ទទួល​អ្នក​រាល់​គ្នា ក៏​ដូច​ជា​ទទួល​ខ្ញុំ​ដែរ

40 «អ្នក​ណា​ទទួល​អ្នក​រាល់​គ្នា ក៏​ដូច​ជា​ទទួល​ខ្ញុំ ហើយ​អ្នក​ណា​ទទួល​ខ្ញុំ ក៏​ដូច​ជា​ទទួល​ព្រះអង្គ​ ដែល​ចាត់​ខ្ញុំ​អោយ​មក​នោះ​ដែរ។ 41 អ្នក​ណា​ទទួល​ព្យាការី* ​ម្នាក់​ក្នុង​នាម​លោក​ជា​ព្យាការី អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​រង្វាន់​ដូច​ព្យាការី។ អ្នក​ណា​ទទួល​មនុស្ស​សុច​រិត​​ម្នាក់​ក្នុង​នាម​ជា​មនុស្ស​សុចរិត អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​រង្វាន់​ដូច​មនុស្ស​សុចរិត។ 42 អ្នក​ណា​អោយ​ទឹក​ត្រជាក់ សូម្បី​តែ​មួយ​កែវ​ដល់​អ្នក​តូចតាច​ម្នាក់​ក្នុង​នាម​ជាសាវ័ក​របស់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ច្បាស់​ថា អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​រង្វាន់​ជា​មិន​ខាន»។