ជំពូក ៣
1 ជនជាតិទាំងនោះចាត់អ្នកនាំសារទៅជួបលោកហូឡូភែរ ដើម្បីចរចាសុំសន្តិភាព។ ពួកគេនិយាយថា៖ 2 «យើងខ្ញុំប្របាទទាំងអស់គ្នាជាខ្ញុំបម្រើព្រះបាទនេប៊ូកានេសារ ដែលជាព្រះមហាក្សត្រ! សូមលោកប្រើយើងខ្ញុំប្របាទតាមចិត្តរបស់លោកចុះ។ 3 វាលស្មៅសម្រាប់ហ្វូងសត្វរបស់យើងខ្ញុំប្របាទ ដីធ្លី ស្រែចម្ការ ហ្វូងចៀម ហ្វូងគោរបស់យើងខ្ញុំទាំងប៉ុន្មាន យើងខ្ញុំសូមប្រគល់ជូនលោកទាំងអស់ សូមលោកប្រើប្រាស់តាមតែលោកយល់ឃើញទៅចុះ។ 4 ក្រុងរបស់យើងខ្ញុំជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះលោក និងអ្នកក្រុងទាំងនោះក៏សុទ្ធតែទាសាទាសីរបស់លោកដែរ សូមលោកអញ្ជើញចូលក្នុងក្រុងទាំងនោះ តាមតែការយល់ឃើញទៅចុះ»។ 5 អ្នកនាំសារទាំងនោះមកជួបលោកហូឡូភែរ ហើយក៏ជម្រាបលោកដូច្នេះ។ 6 ពេលនោះ លោកហូឡូភែរ និងកងទ័ពទាំងមូល ធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់តំបន់តាមឆ្នេរសមុទ្រ ហើយតាំងទ័ពនៅក្នុងក្រុងទាំងប៉ុន្មាន ដែលមានកំពែង រួចលោកកែនទាហានដ៏ខ្លាំងពូកែពីក្រុងទាំងនោះឲ្យទៅជួយច្បាំង។ 7 ប្រជាជននៅតំបន់ជុំវិញក្រុងទាំងនោះនាំគ្នាទទួលស្វាគមន៍លោកហូឡូភែរ ហើយបំពាក់កម្រងផ្កា វាយស្គរ និងច្រៀងរាំជួនលោកទៀតផង។ 8 ប៉ុន្តែ លោកបានបំផ្លាញទឹកដីរបស់ពួកគេ ហើយកាប់ដើមឈើជាទីសក្ការៈរបស់ពួកគេចោល ព្រោះលោកបានទទួលព្រះរាជបញ្ជាឲ្យបំផ្លាញ កម្ទេចព្រះទាំងប៉ុន្មាននៅលើផែនដី ដើម្បីឲ្យប្រជាជាតិទាំងអស់គោរពថ្វាយបង្គំតែព្រះបាទនេប៊ូកានេសារមួយអង្គគត់ និងដើម្បីឲ្យមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ គ្រប់ភាសា បួងសួងអង្វរព្រះរាជា ទុកដូចជាព្រះរបស់គេ។ 9 លោកទៅដល់មុខក្រុងអេស្រ្តឡូន នៅក្បែរក្រុងដូតន ដែលស្ថិតនៅទន្ទឹមនឹងជួរភ្នំដ៏ខ្ពស់របស់ស្រុកយូដា។ 10 ពេលនោះ លោកបានបោះជំរំទ័ពនៅចន្លោះក្រុងកេបា និងក្រុងស៊ីថូប៉ូលីស ហើយស្នាក់នៅទីនោះ អស់រយៈពេលមួយខែ ដើម្បីរៀបចំស្បៀងបម្រុងសម្រាប់កងទ័ព។
