ជំពូក ១៤
1 នាងយូឌីតប្រាប់ទៅពួកគេថា៖ «បងប្អូនអើយ! សូមស្ដាប់នាងខ្ញុំ! សូមយកក្បាលនេះ ទៅព្យួរនៅកំពែងរបស់យើង។ 2 ពេលព្រឹកព្រលឹម គឺនៅពេលដែលព្រះអាទិត្យរះ សូមបងប្អូនប្រដាប់អាវុធគ្រប់ៗគ្នា។ សូមឲ្យប្រុសៗដែលមានកម្លាំងអាចច្បាំងបាន ត្រូវចេញពីទីក្រុង។ ចូរតែងតាំងមេដឹកនាំម្នាក់ឲ្យដើរខាងមុខ ធ្វើហាក់ដូចជាអ្នករាល់គ្នាកំពុងទៅទីវាល គឺដើរតម្រង់ទៅកាន់ខ្សែត្រៀមរបស់កងទ័ពអាស្ស៊ីរី ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវចុះទៅទេ។ 3 នៅពេលនោះ ពួកគេយកអាវុធរត់សំដៅទៅជំរំដាស់មេទ័ពរបស់គេ មេទ័ពរត់ទៅដាស់លោក ហូឡូភែរ តែរកលោកមិនឃើញ។ ពួកគេភ័យខ្លាចយ៉ាងខ្លាំង ហើយរត់ប្រាសអាយុឆ្ងាយពីអ្នក រាល់គ្នាមិនខាន។ 4 រីឯអ្នករាល់គ្នា និងប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ ត្រូវដេញតាម ហើយសម្លាប់ពួកគេចោលនៅតាមផ្លូវ។ 5 ប៉ុន្តែ មុននឹងធ្វើដូច្នេះ សូមហៅលោកអឃីយ័រជាជនជាតិអាំម៉ូនមកទីនេះសិន ដើម្បីឲ្យគាត់ឃើញ និងស្គាល់ក្បាលអ្នកដែលមើលងាយប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ហើយចាត់គាត់ឲ្យមកស្លាប់ជាមួយយើងនៅទីនេះ»។ 6 គេក៏ទៅហៅលោកអឃីយ័រដែលនៅផ្ទះលោកអសារីយ៉ា។ កាលគាត់មកដល់ហើយឃើញក្បាលលោកហូឡូភែរនៅដៃបុរសម្នាក់ក្នុងអង្គប្រជុំ គាត់ស្លុតស្មារតី ហើយសន្លប់ដួលលើដី។ 7 គេក៏ជួយលើកគាត់ឲ្យក្រោកឡើង រួចគាត់ក៏ក្រាបសំពះបាតជើងនាងយូឌីត ហើយពោលថា៖ «សូមឲ្យគ្រប់គ្រួសារទាំងអស់នៅស្រុកយូដាជូនពរនាង! សូមឲ្យមនុស្សគ្រប់ជនជាតិ ដែលឮឈ្មោះរបស់នាង នាំគ្នាព្រឺខ្លាចដោយសារសេចក្ដីក្លាហានរបស់នាង។ 8 ឥឡូវនេះ សូមរៀបរាប់ប្រាប់ខ្ញុំបាទឲ្យដឹងផង តើនាងបានប្រព្រឹត្តអ្វីខ្លះ នៅថ្ងៃនោះ»។ នាងយូឌីតរៀបរាប់ប្រាប់នៅមុខប្រជាជនទាំងមូល នូវគ្រប់កិច្ចការដែលនាងបានប្រព្រឹត្ត តាំងពីថ្ងៃដែលនាងចេញពីក្រុង មកដល់ពេលដែលនាងនិយាយជាមួយគាត់។ 9 លុះនាងរៀបរាប់ចប់សព្វគ្រប់ហើយ ប្រជាជនទាំងអស់អបអរសាទរចំពោះនាងយ៉ាងខ្លាំង ហើយស្រែកហ៊ោកញ្ជ្រៀវពេញទីក្រុង ដោយអំណរសប្បាយ។ 10 លោកអឃីយ័រយល់ពីកិច្ចការទាំងអស់ដែលព្រះជាម្ចាស់របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានប្រព្រឹត្តនោះ គាត់ជឿជាក់លើព្រះជាម្ចាស់ជាខ្លាំង ហើយក៏ព្រមទទួលពិធីកាត់ស្បែក។ តាំងពីពេលនោះមក គាត់ចូលជាសមាជិករបស់ប្រជាជន អ៊ីស្រាអែលរហូតតទៅ។
ជ័យជម្នះរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល
11 ស្អែកឡើងពេលព្រឹកព្រលឹម ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលយកក្បាលលោកហូឡូភែរ ទៅព្យួរនៅលើកំពែងក្រុង។ បុរសទាំងអស់ប្រដាប់អាវុធគ្រប់ដៃ ហើយចេញជាកងៗតម្រង់ទៅចង្កេះភ្នំ។ 12 ពេលជនជាតិអាស្ស៊ីរីឃើញដូច្នេះ ពួកគេក៏ចាត់មនុស្សឲ្យទៅជម្រាបនាយទាហានរបស់គេ។ នាយទាហាននេះក៏ទៅប្រាប់មេកង និងមេបញ្ជាការទ័ពទាំងអស់ 13 ហើយនាំគ្នាទៅជំរំរបស់លោកហូឡូភែរប្រាប់លោកបាកូអាស ដែលជាអ្នកទទួលខុសត្រូវលើកិច្ចការទាំងអស់របស់លោកហូឡូភែរថា៖ «ចូរទៅដាស់លោកម្ចាស់របស់យើងមក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលហ៊ានចុះពីលើភ្នំមក ដើម្បីឲ្យយើងកម្ទេចវាហើយ!»។ 14 លោកបាកូអាសស្ទុះចូលទៅក្នុងជំរំ ហើយគោះទ្វារបន្ទប់ដេករបស់លោកហូឡូភែរ ព្រោះគាត់នឹកស្មានថា លោកកំពុងតែដេកជាមួយនាងយូឌីត។ 15 ប៉ុន្តែ គ្មាននរណាឆ្លើយតប គាត់ក៏ហែកវាំងនន ហើយដើរចូលទៅក្នុង ពេលនោះ គាត់ឃើញសាកសពកំបុតក្បាល ទុកចោលនៅលើគ្រែមួយ។ 16 លោកបាកូអាសស្រែកយ៉ាងខ្លាំង ទាំងទ្រហោយំ និងហែកសម្លៀកបំពាក់របស់គាត់ផង។ 17 លោកដើរចូលទៅក្នុងជំរំដែលនាងយូឌីតស្នាក់នៅពីមុន តែរកនាងមិនឃើញសោះ។ លោកក៏រត់ចេញទៅរកប្រជាជន ទាំងស្រែកថា៖ 18 «ពួកទាសករបានបះបោរហើយ! ស្ត្រីជនជាតិហេប្រឺតែម្នាក់ បានធ្វើឲ្យព្រះបាទនេប៊ូកានេសារ និងរាជការទាំងអស់ទទួលការអាម៉ាស់ សូមមើលសពរបស់លោកហូឡូភែរកំបុតក្បាលដេកលើដីនេះ»។ 19 ពេលមេទ័ពទាំងអស់របស់ជនជាតិអាស្ស៊ីរីឮសេចក្ដីទាំងនេះ ពួកគេរន្ធត់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ហើយនាំគ្នាស្រែកទ្រហោយំពេញជំរំ។
