ជំពូក ១៣
ព្រះបាទអន់ទីយ៉ូគូស និងលីស៊ីយ៉ាសធ្វើសង្គ្រាម
1 នៅឆ្នាំមួយរយសែសិបប្រាំបួន លោកយូដា និងកងទ័ពរបស់លោកទទួលដំណឹងថា ព្រះបាទអន់ទីយ៉ូគូសអឺប៉ាទ័រលើកទ័ពមួយចំនួនធំ ចេញដំណើរមកវាយស្រុកយូដា។ 2 លោកលីស៊ីយ៉ាសជាអ្នកចិញ្ចឹមអប់រំស្តេច ហើយជារដ្ឋមន្ត្រីទីមួយ ក៏នៅជាមួយស្តេចដែរ។ មានកងទ័ពថ្មើរជើងជាជនជាតិក្រិកចំនួនដប់មួយម៉ឺននាក់ ទ័ពសេះប្រាំពាន់បីរយនាក់ ដំរីចម្បាំងម្ភៃពីរក្បាល និងមានរទេះចម្បាំងចំនួនបីរយគ្រឿងប្រដាប់ដោយផ្លែកាំបិតធំៗ។ 3 លោកម៉េណេឡាចូលរួមជាមួយពួកគេ ហើយប្រើកលល្បិចជាច្រើន និយាយបញ្ជោរព្រះបាទអន់ទីយ៉ូគូសពុំមែនដើម្បីសង្គ្រោះមាតុភូមិទេ គឺដោយសង្ឃឹមថា នឹងបានទទួលមុខងារជាមហាបូជាចារ្យវិញ។ 4 ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះមហាក្សត្រលើស្តេចនានា ព្រះអង្គបានបណ្តាលឲ្យព្រះបាទអន់ទីយ៉ូគូស ព្រះអង្គព្រះពិរោធប្រឆាំងនឹងជនពាលនេះ។ ពេលលោកលីស៊ីយ៉ាស បញ្ជាក់ទូលព្រះរាជាឲ្យជ្រាបថា លោកម៉េណេឡានេះជាមូលហេតុដែលបង្កបង្កើតគ្រោះកាចទាំងនេះ។ ព្រះបាទអន់ទីយ៉ូគូស បញ្ជាឲ្យនាំលោកម៉េណេឡា នៅក្រុងបេរេ និងសម្លាប់គាត់តាមទំនៀមទម្លាប់របស់អ្នកក្រុង។ 5 នៅក្រុងនោះ មានប៉មមួយដែលមានកម្ពស់ប្រហែលម្ភៃប្រាំម៉ែត្រ ហើយមានផេះពេញ។ នៅលើកំពូលប៉មនោះ មានគ្រឿងចក្រមានរាងដូចបំពង់បង្ហូរដ៏ធំមួយ សម្រាប់ដាក់ផេះនោះ។ 6 គេធ្លាប់នាំជនដែលបានលួចយកគ្រឿងប្រដាប់ពីទីសក្ការៈ ឬអ្នកដែលប្រព្រឹត្តបទឧក្រិដ្ឋដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុត មកច្រានទម្លាក់តាមបំពង់ដើម្បីឲ្យស្លាប់ក្នុងផេះនោះ។ 7 ជនពាលឥតសាសនានោះក៏ស្លាប់ដូច្នេះ ដែរ ហើយគេពុំបានធ្វើពិធីបញ្ចុះសពជូនលោកម៉េណេឡានោះទេ។ 8 អ្នកក្រុងប្រហារជីវិតគាត់ដូច្នេះ ពិតជាយុត្តិធម៌មែន! ព្រោះគាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើបាបជាច្រើន ប្រឆាំងនឹងអាសនៈដែលមានភ្លើង និងផេះសុទ្ធតែបរិសុទ្ធ ដូច្នេះគាត់ត្រូវតែស្លាប់ក្នុងផេះបែបនេះ។
ជនជាតិយូដាទទួលជ័យជម្នះនៅក្រុងម៉ូឌីន
9 ព្រះបាទអន់ទីយ៉ូគូតែងតែមានបំណងខ្មៅកខ្វក់ ហើយបម្រុងនឹងយាងទៅធ្វើទុក្ខបុកម្នេញជនជាតិយូដា ឲ្យរងទុក្ខវេទនាយ៉ាងខ្លាំង ជាងបិតារបស់ព្រះអង្គបានធ្វើលើពួកគេទៅទៀត។ 10 កាលលោកយូដាជ្រាបពីដំណឹងនេះ លោកក៏បង្គាប់មហាជន ឲ្យទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់ទាំងថ្ងៃ ទាំងយប់ សូមព្រះអង្គយាងមកសង្គ្រោះពួកគេលើកនេះទៀត ព្រោះខ្មាំងមានបំណងលុបបំបាត់វិន័យ មាតុភូមិ និងព្រះវិហារដ៏វិសុទ្ធផង។ 11 សូមព្រះអង្គកុំបណ្តោយឲ្យប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ ដែលទើបនឹងរស់រានឡើងវិញ ធ្លាក់ក្រោមអំណាចប្រជាជាតិដ៏ព្រហើនទាំងនេះ ឲ្យសោះ។ 12 ពួកគេទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់ប្រកបដោយព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណាគ្រប់ៗគ្នា ទាំងក្រាបថ្វាយបង្គំជានិច្ច អស់រយៈពេលបីថ្ងៃ ព្រមទាំងតមអាហារ និងបង្ហូរទឹកភ្នែក។ បន្ទាប់មក លោកយូដ លើកទឹកចិត្តពួកគេ និងបង្គាប់ពួកគេ ឲ្យរៀបចំចេញដំណើរទៅច្បាំងជាមួយលោក។ 13 លោកក៏ពិភាក្សាជាមួយក្រុមព្រឹទ្ធាចារ្យ រួចសម្រេចថានឹងចេញទៅច្បាំង មុនពេលកងទ័ពរបស់ស្តេចលុកលុយស្រុកយូដា និងវាយដណ្តើមយកក្រុងយេរូសាឡឹម។ លោកសម្រេចចេញទៅច្បាំង ដោយពឹងផ្អែកលើព្រះអម្ចាស់។ 14 ដូច្នេះ ក្រោយពីបានផ្ញើរឿងហេតុនឹងព្រះជាម្ចាស់ ដែលបង្កើតពិភពលោករួចហើយ លោកដាស់តឿនកងទ័ពឲ្យច្បាំងយ៉ាងអង់អាចក្លាហាន ដើម្បីវិន័យ ព្រះវិហារក្រុងយេរូសាឡឹម មាតុភូមិ និងប្រពៃណី។ លោកលើកទ័ពទៅបោះទីតាំងនៅក្បែរក្រុងម៉ូឌីន។ 15 លោកដាក់ពាក្យស្លោកឲ្យទាហានថា៖ “ជ័យជម្នះរបស់ព្រះជាម្ចាស់”។ លោកជ្រើសរើសយុវជនដ៏ក្លាហាន នាំទៅវាយប្រហារពន្លារបស់ព្រះរាជាទាំងយប់ ហើយសម្លាប់ខ្មាំងដែលនៅក្នុងជំរំប្រមាណពីរពាន់នាក់។ ពលទាហានរបស់លោកសម្លាប់ដំរី និងហ្មមួយចំនួនធំផង។ 16 ទីបំផុតពួកគេធ្វើឲ្យកងទ័ពក្នុងជំរំភ័យតក់ស្លុត និងជ្រួលច្របល់យ៉ាងខ្លាំង រួចពួកគេក៏ដកថយក្រោយវិញ ដោយជោគជ័យយ៉ាងត្រចះត្រចង់គួរជាទីពេញចិត្ត។ 17 ពេលនោះ ថ្ងៃក៏រះឡើង ពួកគេបានសម្រេចកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យនេះរួចជាស្រេច ដោយមានព្រះអម្ចាស់តាមថែរក្សាការពារលោកយូដា។
ព្រះបាទអន់ទីយ៉ូគូសទី ៥ ចរចាជាមួយជនជាតិយូដា
(១ មរ ៦,៤៨-៦៣)
18 ស្តេចបានទតឃើញដោយផ្ទាល់ ពីទឹកចិត្តក្លាហានរបស់ជនជាតិយូដាដូច្នេះ ព្រះអង្គរកកលល្បិចគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីដណ្តើមយកក្រុងនានា ដែលមានកំពែង។ 19 ព្រះរាជាយាងមកជិតដល់ក្រុងបេតសួរ ជាក្រុងមួយ ដែលមានកំពែងរឹងមាំរបស់ជនជាតិយូដា។ ប៉ុន្តែ កងទ័ពយូដាបានវាយរុញច្រានកងទ័ពរបស់ស្តេចឲ្យបរាជ័យ។ 20 លោកយូដាបញ្ជូនអ្វីៗដែលអ្នកក្រុងត្រូវការ នៅពេលដែលស្តេចឡោមពទ្ធ័។ 21 ប៉ុន្តែ លោករ៉ូដូគូស ជាទាហានរបស់កងទ័ពយូដា បានយកអាថ៌កំបាំងទាំងនេះទៅប្រាប់ខ្មាំងសត្រូវ។ លោកយូដាតាមដានចាប់គាត់ ហើយប្រហារជីវិតចោល។ 22 ព្រះរាជាសូមចរចាសាជាថ្មីជាមួយអ្នកក្រុងបេតសួរ ដោយយល់ព្រមចរចាផ្តល់សន្តិភាពជាមួយពួកគេ រួចដកទ័ពថយ។ 23 ព្រះរាជាវាយប្រហារលោកយូដា និងកងទ័ពរបស់គាត់ម្តងទៀត តែត្រូវបរាជ័យ។ ព្រះរាជាទទួលដំណឹងថា លោកភីលីពដែលព្រះអង្គតែងតាំងជារដ្ឋមន្ត្រីទីមួយ បានបះបោរនៅក្រុងអន់ទីយ៉ូក ជាហេតុធ្វើឲ្យស្តេចវិលវល់ក្នុងព្រះហឫទ័យយ៉ាងខ្លាំង។ ព្រះរាជាចាប់ផ្តើមចរចាជាមួយជនជាតិយូដា និងយល់ព្រមតាមសំណូមពររបស់ពួកគេ ទាំងសន្យាយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថានឹងគោរពតាមកិច្ចព្រមព្រៀងដ៏ត្រឹមត្រូវ ហើយស្រុះស្រួលជាមួយពួកគេ។ ព្រះអង្គក៏ថ្វាយយញ្ញបូជាសម្ដែងការគោរពចំពោះព្រះវិហារ និងថ្វាយតង្វាយដោយសទ្ធាជ្រះថ្លាចំពោះទីសក្ការៈផង។ 24 ព្រះរាជាទទួលស្វាគមន៍លោកម៉ាកាបាយយ៉ាងរាក់ទាក់ ហើយតែងតាំងលោកអេកេម៉ូនីដ ជាទេសាភិបាលគ្រប់គ្រងចាប់តាំងពីក្រុងផ្ទោឡេម៉ៃស៍ រហូតដល់ស្រុកកេរ៉ា។ 25 ព្រះរាជាយាងទៅក្រុងផ្ទោឡេម៉ៃស៍ ប៉ុន្តែ អ្នកក្រុងនោះមិនពេញចិត្តនឹងកិច្ចព្រមព្រៀងដែលព្រះអង្គបានចុះជាមួយជនជាតិយូដានេះទេ។ ពួកគេខឹង ហើយចង់ឲ្យព្រះរាជាលុបបំបាត់កិច្ចព្រមព្រៀងនេះចោលទៀតផង។ 26 ពេលនោះ លោកលីស៊ីយ៉ាសឡើងលើវេទិកា ដោយយកចិត្តទុកដាក់ខិតខំអស់ពីសមត្ថភាព និយាយការពារកិច្ចព្រមព្រៀងនោះ។ លោកបញ្ចុះបញ្ចូលពួកគេឲ្យយល់ស្របតាមលោក ដោយស្ងៀមស្ងាត់ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យគេយល់ដល់ព្រះករុណា រួចចេញដំណើរទៅក្រុងអន់ទីយ៉ូក។
នេះជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលកើតឡើងនៅពេលធ្វើសឹកសង្គ្រាម និងការដកថយរបស់ស្តេច។
