ពាក្យលំនាំ
ម៉ាកាបាយឬ មរណសាក្សីនៃប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ភាគទី ២
កណ្ឌ «មរណសាក្សីនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទី ២» មិនតពីកណ្ឌទី១ ទេ។ កណ្ឌនេះជាសេចក្តីសង្ខេបរបស់សៀវភៅប្រាំ ដែលលោកយ៉ាសូន ជាអ្នកស្រុកគីរែន និពន្ធជាភាសាក្រិក។ ក្នុងកណ្ឌនោះមានរៀបរាប់ពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលកើតឡើងចាប់តាំងពីព្រះបាទសេលើគូស (ឡើងគ្រងរាជ្យមុនព្រះបាទអន់ទីយ៉ូគូស - អេពីផាន) រហូតដល់លោកនីកាន័របាត់បង់ជីវិត នៅឆ្នាំ១៦០ មុនគ.ស។
ក្នុងភាគទី១ (ជំពូក ១ និង ២) អ្នកនិពន្ធមានបំណងចង់ដាស់តឿនជនជាតិអេស៊ីប ដែលរស់នៅស្រុកអេស៊ីប ឲ្យធ្វើបុណ្យរំឭកថ្ងៃដែលលោកយូដាធ្វើបុណ្យឆ្លងព្រះវិហារយេរូសាឡឹម ក្រោយពីដណ្តើមយកក្រុងបាន។
ក្នុងភាគទី ២ (ជំពូក ៣ ដល់ ៧) មានតំណាលអំពីជនជាតិក្រិក រឹបអូសយកទ្រព្យសម្បត្តិដែលកប់ទុកក្នុងព្រះវិហារ បង្ខិតបង្ខំជនជាតិយូដាឲ្យលះបង់ចោលជំនឿរបស់ខ្លួន មកកាន់សាសនារបស់ជនជាតិក្រិកវិញ។
ក្នុងភាគទី៣ (ជំពូក ៨ ដល់ ១៥) មានដំណាលអំពីការបះបោររបស់លោកយូដាម៉ាកាបាយ ដែលវាយឈ្នះកងទ័ពក្រិក ហើយជម្រះព្រះវិហារ។
ជួនកាល អ្នកនិពន្ធកណ្ឌទី២និទានតំណាលអំពីព្រឹត្តិការណ៍ច្បាស់ជាងអ្នកនិពន្ធកណ្ឌទី១។ ប៉ុន្តែ លោកតំណាលការអស្ចារ្យច្រើនពេក ដើម្បីបញ្ជាក់ជំនឿរបស់លោកចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ដែលគាំទ្រប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គជានិច្ច។ លោកបកប្រែលិខិតប្រាំពីរជាភាសាក្រិក។ ដោយសំបុត្រមួយត្រូវរាជការផ្ញើនៅឆ្នាំ ១២៤ មុន គ.ស. អ្នកនិពន្ធបានតែងកណ្ឌនេះ ក្រោយពេលនោះទៅទៀត។
គួរឲ្យកត់សម្គាល់សេចក្តីពីរយ៉ាង គឺលោកយូដាអង្វរព្រះជាម្ចាស់ ឲ្យវិញ្ញាណក្ខ័ន្ធរបស់យុទ្ធជន ដែលបាត់បង់ជីវិតលើសមរភូមិ (ជំពូក ១២)។ លោកក៏ឃើញមហាបូជាចារ្យអូនីយ៉ាស និងព្យាការីយេរេមី អង្វរព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ប្រជាជនដែរ។ មានតែក្នុងកណ្ឌនេះទេ ដែលមានរៀបរាប់សេចក្តីដូច្នេះ។ ក្រុមជំនុំប្រូតេស្តង់ មិនទទួលស្គាល់កណ្ឌនេះទុកជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទេ ក៏មិនទទួលស្គាល់ថា មានអ្នកអាចធ្វើអន្តរាគមន៍ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ក្រៅពីព្រះគ្រីស្តឡើយ។
