ជំពូក ១២
ទេវទូតរ៉ាផាអែលបង្ហាញខ្លួន
1 កាលពិធីមង្គលការ ចប់សព្វគ្រប់ហើយ លោកតូប៊ីតហៅលោកតូប៊ីយ៉ាជាកូនមក ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ «កូនអើយ ចូរកុំភ្លេចជូនប្រាក់ឈ្នួលឲ្យអ្នកដែលរួមដំណើរជាមួយកូន! ចូរថែមប្រាក់ខ្លះទៀតបន្ថែមឲ្យគាត់ផង»។ 2 លោកតូប៊ីយ៉ាតបទៅឪពុកថា៖ «ពុក! តើកូនត្រូវជូនគាត់ប៉ុន្មាន? ទោះបីកូនចែកទ្រព្យដែលយើងនាំយកមកជាមួយនោះ ពាក់កណ្ដាល ក៏មិនសមល្មមដែរ។ 3 គាត់នាំកូនមកវិញដោយសុខសាន្ត គាត់បានព្យាបាលប្រពន្ធរបស់កូនឲ្យជា។ គាត់បាននាំយកប្រាក់មកជាមួយកូន និងព្យាបាលពុកឲ្យជាសះស្បើយ តើយើងត្រូវជូនគាត់ប៉ុន្មាន ដើម្បីតបស្នងគុណទាំងនេះ?»។ 4 លោកតូប៊ីត មានប្រសាសន៍ទៅកូនថា៖ «កូនអើយ! ពិតមែនហើយ ចូរចែកទ្រព្យដែលគាត់នាំយកមកពាក់កណ្ដាល ជូនទៅគាត់»។ 5 លោកតូប៊ីយ៉ា ហៅទេវទូតរ៉ាផាអែល ហើយជម្រាបគាត់ថា៖ «សូមបងទទួលទ្រព្យដែលបងបាននាំយកមកជាមួយខ្ញុំនេះចំនួនពាក់កណ្ដាលទុកជាប្រាក់ឈ្នួលចុះ ហើយសូមបងអញ្ជើញត្រឡប់ទៅវិញ ដោយសុខសាន្ត!»។ 6 ពេលនោះ ទេវទូតរ៉ាផាអែលនាំអ្នកទាំងពីរចេញដោយឡែកពីគេ ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរលើកតម្កើងព្រះជាម្ចាស់! ចូរលើកតម្កើងព្រះនាមព្រះអង្គនៅចំពោះមុខសត្វលោកទាំងអស់ ដែលមានជីវិត និងចំពោះការទាំងប៉ុន្មានដែលព្រះអង្គបានប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកទាំងពីរ។ ចូរលើកតម្កើង និងច្រៀងសរសើរព្រះនាមព្រះអង្គ។ ចូរបង្ហាញឲ្យមនុស្សទាំងអស់ ស្គាល់ស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គព្រោះការទាំងនេះពិតជាអស្ចារ្យមែន។ ចូរលើកតម្កើងព្រះអង្គដោយឥតឈប់ឈរ! 7 គួរឲ្យលាក់រឿងសម្ងាត់របស់ព្រះមហាក្សត្រ ផ្ទុយទៅវិញ ត្រូវលើកតម្កើងស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ត្រូវប្រកាសឲ្យគេបានស្គាល់គ្រប់គ្នាផង។ ចូរលើកតម្កើងស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គ ព្រោះការទាំងនេះពិតជាអស្ចារ្យមែន។
ចូរប្រព្រឹត្តអំពើល្អ នោះអ្នកមុខជាមិនជួបប្រទះនឹងគ្រោះកាចឡើយ។ 8 ការអធិដ្ឋានដោយស្មោះ និងការចែកទានដោយចិត្តសុចរិត ប្រសើរជាងមានទ្រព្យសម្បត្តិយ៉ាងបរិបូណ៌ ដោយប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិត! ការចែកទានឲ្យគេ ប្រសើរជាងប្រមូលមាសទុក។ 9 ដ្បិតការចែកទាន រំដោះឲ្យរួចពីសេចក្ដីស្លាប់ ហើយជម្រះឲ្យរួចពីអំពើបាបគ្រប់យ៉ាង។ អ្នកធ្វើទាន រមែងមានអាយុវែង 10 រីឯអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើបាប និងអំពើទុច្ចរិត រមែងក្លាយជាខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួនផ្ទាល់។ 11 ពេលនេះ ខ្ញុំសូមប្រាប់សេចក្ដីពិតទាំងអស់ឥតលាក់លៀមអ្វីឡើយ។ ខ្ញុំទើបនឹងបង្រៀនអ្នកទាំងពីរថា៖ គួរឲ្យលាក់រឿងសម្ងាត់របស់ព្រះមហាក្សត្រ ផ្ទុយទៅវិញ ត្រូវបង្ហាញស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងជាក់ស្តែង ឲ្យគេស្គាល់ផង។ 12 កាលលោក និងនាងសារ៉ាទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់ ខ្ញុំបាននាំពាក្យអង្វរនេះ ទៅទូលថ្វាយនៅចំពោះព្រះភ័ក្រ្តព្រះអង្គ ដែលប្រកបដោយសិរីរុងរឿង។ នៅពេលដែលលោកបញ្ចុះសាកសព ក៏ខ្ញុំថ្វាយការនេះទៅព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ 13 នៅគ្រាដែលលោកមិនរួញរានឹងក្រោកឡើង ដោយទុកអាហារចោល ដើម្បីទៅបញ្ចុះសពបុគ្គលម្នាក់។ ពេលនោះ ព្រះជាម្ចាស់ចាត់ខ្ញុំឲ្យមកជួបលោក ដើម្បីល្បងលលោក។ 14 ប៉ុន្តែ នៅពេលជាមួយគ្នានេះ ព្រះជាម្ចាស់ចាត់ខ្ញុំឲ្យមកព្យាបាលលោក និងនាងសារ៉ាជាកូនប្រសាលោក ឲ្យជាសះស្បើយ។ 15 ខ្ញុំឈ្មោះរ៉ាផាអែល ជាទេវទូតមួយរូប ក្នុងចំណោមទេវទូតទាំងប្រាំពីរដែលឈរនៅ ចំពោះព្រះភ័ក្រ្តព្រះអម្ចាស់ ប្រកបដោយសិរីរុងរឿងនឹងចាំបម្រើព្រះអង្គជានិច្ច»។ 16 អ្នកទាំងពីរស្រឡាំងកាំង ហើយក្រាបចុះឱនមុខដល់ដីទាំងភ័យ។ 17 ប៉ុន្តែ ទេវទូតប្រាប់គេថា៖ «កុំខ្លាចអ្វី! សូមអ្នកទាំងពីរប្រកបដោយសេចក្ដីសុខសាន្ត! ចូរលើកតម្កើងព្រះជាម្ចាស់អស់កល្បជាអង្វែងតរៀងទៅ។ 18 ខ្ញុំនៅជាមួយអ្នកទាំងពីរ គឺមកពីព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ពុំមែនដោយខ្ញុំមានចិត្តមេត្តាទេ គឺព្រះជាម្ចាស់ហើយ ដែលអ្នកទាំងពីរត្រូវលើកតម្កើងព្រះអង្គ ជារៀងរាល់ថ្ងៃអស់មួយជីវិត។ អ្នកទាំងពីរត្រូវច្រៀងសរសើរតែព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ។ 19 ឥឡូវនេះ អ្នកទាំងពីរដឹងថា កាលខ្ញុំបរិភោគនោះ ខ្ញុំមិនបានបរិភោគអ្វីឡើយ គឺខ្ញុំគ្រាន់តែធ្វើហាក់ដូចជាបរិភោគប៉ុណ្ណោះ។ 20 ហេតុនេះហើយ ចូរលើកតម្កើងព្រះអម្ចាស់ ចូរកោតសរសើរព្រះជាម្ចាស់នៅលើផែនដីនេះ។ រីឯខ្ញុំវិញ ខ្ញុំត្រឡប់ទៅរកព្រះអង្គដែលចាត់ខ្ញុំឲ្យមក! ចូរកត់ត្រាទុកព្រឹត្តិការណ៍ទាំងអស់ ដែលកើតឡើងចំពោះអ្នកទាំងពីរ»។ លុះពោលសេចក្ដីរួចហើយ ទេវទូតក៏យាងឡើងបាត់ទៅ។ 21 លោកទាំងពីរក្រោកឈរឡើង ប៉ុន្តែ ពុំអាចឃើញទេវទូតទៀតទេ។ 22 លោកទាំងពីរនាំគ្នាលើកតម្កើង និងច្រៀងកោតសរសើរព្រះជាម្ចាស់ ហើយពួកគេប្រកាសពីស្នាព្រះហស្តដ៏អស្ចារ្យទាំងប៉ុន្មាន ដែលព្រះអង្គបានប្រព្រឹត្តនោះ គឺមានទេវទូតរបស់ព្រះជាម្ចាស់បង្ហាញខ្លួនឲ្យពួកគេឃើញ។
