ជំពូក ១១
លោកតូប៊ីតបានជាសះស្បើយ
1 ពេលពួកគេធ្វើដំណើរមកជិតដល់កាសេរិន នៅក្បែរក្រុងនីនីវេ ទេវទូតរ៉ាផាអែលប្រាប់លោកតូប៊ីយ៉ាថា៖ 2 «ប្អូនជ្រាបហើយថា យើងបានទុកឪពុកឲ្យនៅក្នុងសភាពណា! 3 ដូច្នេះ យើងគួរនាំគ្នាទៅមុន ដើម្បីរៀបចំផ្ទះទទួលនាងសារ៉ា និងអ្នកឯទៀតៗមកតាមក្រោយ»។ 4 អ្នកទាំងពីរក៏ទៅ។ ទេវទូតរ៉ាផាអែលប្រាប់លោកតូប៊ីយ៉ាឲ្យយកប្រមាត់ត្រីទៅជាមួយផង។ ឆ្កែក៏ដើរតាមពីក្រោយពួកគេដែរ។ 5 អ្នកស្រីហាណ្ណាកំពុងអង្គុយរង់ចាំមើលផ្លូវកូនដែលត្រូវធ្វើដំណើរត្រឡប់មកវិញ។ 6 ពេលគាត់ឃើញកូនមក គាត់ស្រែកប្រាប់លោកតូប៊ីតថា៖ «កូនយើងមកហើយ គឺមកជាមួយបុរសដែលរួមដំណើរជាមួយ!»។ 7 មុនពេលលោកតូប៊ីយ៉ាទៅដល់ជិតឪពុក ទេវទូតរ៉ាផាអែលប្រាប់លោកតូប៊ីយ៉ាថា៖ «បងដឹងច្បាស់ថា ភ្នែករបស់ឪពុកប្អូននឹងភ្លឺឡើងវិញ! 8 ចូរយកប្រមាត់ត្រីទៅដាក់លើភ្នែករបស់គាត់ទៅ។ ថ្នាំនេះនឹងធ្វើឲ្យស្បែកសរលុបបាត់។ ពេលនោះ ភ្នែករបស់ឪពុកប្អូននឹងជាសះស្បើយ ហើយគាត់នឹងមើលឃើញពន្លឺជាថ្មីឡើងវិញ»។
9 អ្នកស្រីហាណ្ណារត់ទៅឱបកូន ហើយពោលថា៖ «ម្ដាយឃើញកូនត្រឡប់មកវិញ ម្ដាយត្រេកអរណាស់! កូនសម្លាញ់ម្ដាយ! ឥឡូវនេះ ម្ដាយស្លាប់បិទភ្នែកជិតហើយ!» គាត់ក៏យំ។ 10 តូប៊ីតក៏ក្រោកឡើងដែរ ហើយដើរចេញតាមទ្វារទីធ្លា ទាំងពពីមពពើម។ 11 លោកតូប៊ីយ៉ាដើរតម្រង់ទៅរកឪពុក ទាំងកាន់ប្រមាត់ត្រីទៅជាមួយផង គាត់ផ្លុំដាក់លើភ្នែកឪពុក ហើយកាន់ឪពុកជាប់ ទាំងពោលថា៖ «ពុកអើយ! សូមក្លាហានឡើង!»។ គាត់ដាក់ថ្នាំលើភ្នែកឪពុក ហើយទប់ថ្នាំនោះជាប់។ 12 បន្ទាប់មក យកដៃទាំងពីរ ចាប់បកស្បែកសពីកន្ទុយភ្នែកនីមួយៗចេញ។ 13 ពេលនោះ លោកតូប៊ីតឱបកូនទាំងយំ ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពុកមើលឃើញកូនហើយ! កូនអើយ! គឺកូនធ្វើឲ្យភ្នែករបស់ពុកភ្លឺ!» 14 គាត់ពោលទៀតថា៖ «សូមលើកតម្កើងព្រះជាម្ចាស់! សូមលើកតម្កើងព្រះនាមដ៏ប្រសើរឧត្តុង្គឧត្ដមរបស់ព្រះអង្គ! សូមលើកតម្កើងពួកទេវទូតរបស់ព្រះអង្គ សូមព្រះនាមដ៏ឧត្តុង្គឧត្ដមរបស់ព្រះអង្គ តាមថែរក្សាការពារយើង! សូមលើកតម្កើងពួកទេវទូតរបស់ព្រះអង្គ អស់កល្បជាអង្វែងតរៀងទៅ។ ព្រះអម្ចាស់បានវាយប្រដៅខ្ញុំ តែឥឡូវនេះ ខ្ញុំមើលឃើញតូប៊ីយ៉ាកូនខ្ញុំវិញហើយ!»។ 15 លោកតូប៊ីយ៉ាចូលផ្ទះទាំងមានអំណរ ហើយលើកតម្កើងព្រះជាម្ចាស់ដោយសំឡេងយ៉ាងខ្លាំង។ គាត់រៀបរាប់ឲ្យឪពុកស្ដាប់ ពីដំណើររបស់គាត់ដែលប្រកបដោយជោគជ័យ គឺគាត់បានយកប្រាក់មកវិញ និងរៀបការជាមួយនាងសារ៉ា ជាកូនរបស់លោករ៉ាគូអែល។ គាត់ប្រាប់ថា៖ «នាងមកជិតដល់ហើយ! នាងនៅក្បែរទ្វារក្រុងនីនីវេ»។
16 លោកតូប៊ីតត្រេកអរ ហើយលើកតម្កើងព្រះជាម្ចាស់ផង រួចចេញទៅទទួលកូនប្រសានៅមាត់ទ្វារក្រុងនីនីវេ។ អ្នកក្រុងនីនីវេឃើញគាត់ដើរទៅមកដោយស្រួល គ្មាននរណាដឹកដៃដូច្នេះ គេនាំគ្នាស្ងើចសរសើរគ្រប់ៗគ្នា។ លោកតូប៊ីត ប្រកាសនៅចំពោះមុខពួកគេថា ព្រះជាម្ចាស់អាណិតមេត្តាគាត់ ហើយប្រោសគាត់ឲ្យមើលឃើញ។ 17 គាត់មកជិតនាងសារ៉ា ជាភរិយារបស់លោកតូប៊ីយ៉ា កូនប្រុសរបស់គាត់ ហើយជូនពរនាងដូចតទៅ៖ «សូមឲ្យនាងបានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខ! សូមលើកតម្កើងព្រះជាម្ចាស់របស់កូន ដែលនាំកូនឲ្យមកផ្ទះយើង។ សូមព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់ឪពុកកូន! សូមព្រះអង្គប្រទានពរដល់តូប៊ីយ៉ាកូនរបស់ខ្ញុំ! និងដល់កូនផងដែរ។ សូមចូលក្នុងផ្ទះមកកូន! សូមស្វាគមន៍! សូមព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរកូន! សូមឲ្យកូនមានអំណរសប្បាយ! ចូលមកកូនស្រី!»។ 18 នៅថ្ងៃនោះជនជាតិយូដាទាំងអស់ក្នុងក្រុងនីនីវេ មានអំណរសប្បាយជាខ្លាំង។ 19 លោកអហ៊ីការ និងលោកណាដន ជាក្មួយរបស់លោកតូប៊ីត ក៏អញ្ជើញមកផ្ទះរបស់លោក ទាំងមានអំណរសប្បាយដ៏លើសលប់ដែរ។
