ជំពូក ២
ថ្ងៃដែលអ៊ីស្រាអែលបានរុងរឿងឡើងវិញ
1(10) ប៉ុន្តែ ថ្ងៃមួយ កូនចៅអ៊ីស្រាអែល
នឹងកើនចំនួនច្រើនឡើង
ដូចគ្រាប់ខ្សាច់នៅតាមឆ្នេរសមុទ្រ
គ្មាននរណាអាចរាប់ ឬកំណត់ចំនួនបានឡើយ។
នៅទីណាព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា:
“អ្នករាល់គ្នាមិនមែនជាប្រជាជនរបស់យើង”
នៅទីនោះនឹងមានគេពោលថា:
“អ្នករាល់គ្នាជាបុត្រធីតារបស់
ព្រះដ៏មានព្រះជន្មគង់នៅ”។
2(១១) ពេលនោះ កូនចៅយូដា
និងកូនចៅអ៊ីស្រាអែល រួបរួមគ្នាវិញ
ពួកគេជ្រើសរើសយកមេដឹកនាំតែមួយ
ពួកគេនឹងធ្វើជាម្ចាស់ស្រុករបស់ខ្លួនវិញ។
“ទិវាយីសរេអែល”
ពិតជាព្រឹត្តិការណ៍មួយដ៏សំខាន់! 3(១) ចូរហៅបងប្អូនប្រុសរបស់អ្នករាល់គ្នាថា “អាំមី”
ចូរហៅបងប្អូនស្រីរបស់អ្នករាល់គ្នាថា
“រូហាម៉ា”។
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលប្រៀបបាននឹងភរិយាក្បត់ចិត្ត
4(២) ចូរចោទប្រកាន់ម្ដាយរបស់អ្នករាល់គ្នាទៅ
ដ្បិតនាងមិនមែនជាភរិយារបស់យើងទៀតទេ
ហើយយើងក៏មិនមែនជាប្ដីរបស់នាងទៀតដែរ!
ចូរឲ្យនាងដកសញ្ញាសម្គាល់ស្រីពេស្យា
ចេញពីមុខរបស់ខ្លួន
ចូរឲ្យនាងដកសញ្ញាសម្គាល់ស្រីក្បត់ប្ដី
ចេញពីដើមទ្រូងរបស់ខ្លួនទៅ!
5(៣) បើមិនដូច្នោះទេ
យើងនឹងយកសម្លៀកបំពាក់ចេញពីនាង
ទុកឲ្យខ្លួននៅទទេ
ដូចថ្ងៃដែលនាងទើបនឹងកើត
យើងធ្វើឲ្យនាងប្រៀបបាននឹង
វាលរហោស្ថាន។
យើងធ្វើឲ្យនាងក្លាយដូចជាដីហួតហែង
យើងធ្វើឲ្យនាងស្លាប់ដោយស្រេកទឹក។
6(៤) យើងនឹងមិនអាណិតអាសូរកូនរបស់នាងទេ
ព្រោះកូនទាំងនេះសុទ្ធតែជាកូនដែលកើតពី
អំពើពេស្យាចារ។
7(៥) ម្ដាយរបស់ពួកគេជាស្រីពេស្យា
ស្រីដែលពរផ្ទៃពួកគេ
បានប្រព្រឹត្តអំពើដ៏អាម៉ាស់
នាងពោលថា ខ្ញុំនឹងរត់តាមគូស្នេហ៍របស់ខ្ញុំ
ព្រោះអ្នកទាំងនោះឲ្យខ្ញុំមានបាយទឹក
រោមចៀម និងក្រណាត់ទេសឯក
សម្រាប់បិទបាំងកាយ
ព្រមទាំងប្រេង និងស្រាផង។
8(៦) ហេតុនេះហើយបានជាយើងយកបន្លា
មកស្រះផ្លូវរបស់នាង
យើងដាក់របងឃាំងនាង
ដើម្បីកុំឲ្យនាងរកផ្លូវឃើញទៀតឡើយ។
9(៧) នាងខំរត់តាមគូស្នេហ៍របស់នាង
តែតាមពួកគេមិនទាន់ទេ
នាងខំដើររកពួកគេ តែរកមិនឃើញឡើយ។
នាងក៏ពោលថា:
បើដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងវិលទៅរកប្ដីដើមវិញ
ដ្បិតពីមុន ខ្ញុំសប្បាយចិត្តជាងសព្វថ្ងៃនេះ។
10(៨) នាងពុំបានយល់ថា គឺយើងឯណេះទេ
ដែលផ្តល់ស្រូវ ស្រាថ្មី និងប្រេងឲ្យនាង
យើងក៏ផ្តល់មាសប្រាក់ជាច្រើនដល់នាងដែរ
តែនាង បែរជាយករបស់ទាំងនោះសែន
ព្រះបាលទៅវិញ។
11(៩) ហេតុនេះបានជាយើងនឹងវិលមកយក
ស្រូវរបស់យើងវិញ នៅរដូវចម្រូត
យើងនឹងយកស្រាថ្មីរបស់យើងវិញ
នៅរដូវបេះផ្លែទំពាំងបាយជូរ
យើងក៏នឹងយករោមចៀម
និងក្រណាត់ទេសឯក
សម្រាប់បិទបាំងកាយនាងទៅវិញដែរ។
12(១០) ឥឡូវនេះ យើងបើកកេរ្ដិ៍ខ្មាសនាង
នៅចំពោះមុខគូស្នេហ៍របស់នាង
គ្មាននរណាអាចរំដោះនាងពីដៃយើងបានទេ។
13(១១) យើងធ្វើឲ្យនាងបាត់បង់
ការសប្បាយទាំងប៉ុន្មាន
ហើយពិធីបុណ្យនានា បុណ្យចូលខែថ្មី
បុណ្យសប្ប័ទ* និងបុណ្យដ៏សំខាន់ទាំងប៉ុន្មាន
ក៏លែងមានទៀតដែរ។
14(១២) យើងនឹងបំផ្លាញចម្ការទំពាំងបាយជូរ
និងចម្ការឧទុម្ពររបស់នាង
ព្រោះនាងពោលថា ចម្ការទាំងនោះ
ជាកម្រៃដែលគូស្នេហ៍បានប្រគល់ឲ្យ។
យើងធ្វើឲ្យចម្ការទាំងនោះក្លាយទៅជាព្រៃ
ហើយត្រូវសត្វព្រៃមកស៊ីបង្ហិន។
15(១៣) យើងដាក់ទោសនាង តាមចំនួនថ្ងៃ
ដែលនាងបានដុតគ្រឿងក្រអូបសែន
ព្រះបាលទាំងឡាយ
នាងបានតុបតែងខ្លួនពាក់ក្រវិល ពាក់ខ្សែក
រត់តាមគូស្នេហ៍របស់នាង។
រីឯយើងវិញ នាងបានបំភ្លេចយើងចោលហើយ
- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
16(១៤) ហេតុនេះយើងនឹងទាក់ទាញចិត្តនាង
ដោយនាំនាងទៅវាលរហោស្ថាន
យើងនឹងនិយាយលួងលោមចិត្តនាង។
17(១៥) ពេលនោះ យើងនឹងប្រគល់ចម្ការ
ទំពាំងបាយជូរឲ្យនាងវិញ។
ជ្រលងភ្នំអាគរនឹងក្លាយទៅជាទ្វារនាំនាងទៅរក
សេចក្ដីសង្ឃឹម។
នៅទីនោះ នាងនឹងឆ្លើយតបមកយើង
ដូចគ្រានាងនៅពីក្មេង
គឺគ្រាដែលនាងទើបនឹងចេញពីស្រុកអេស៊ីប។
18(១៦) នៅថ្ងៃនោះ នាងនឹងហៅយើងថា “ស្វាមី”
គឺនាងលែងហៅយើងថា
“ព្រះម្ចាស់នាងខ្ញុំ!”ទៀតហើយ
- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
19(១៧) យើងនឹងឲ្យនាងលែងបញ្ចេញ
ឈ្មោះព្រះបាលទាំងនោះទៀត
គឺគេលែងរំឭកឈ្មោះទាំងនេះទៀតហើយ។
20(១៨) នៅថ្ងៃនោះ យើងនឹងចងសម្ពន្ធមេត្រី
ជាមួយសត្វព្រៃ បក្សាបក្សី និងសត្វលូនវារ
ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ប្រជារាស្ដ្ររបស់យើង
យើងនឹងកាច់បំបាក់ធ្នូ និងដាវ
មិនឲ្យមានសង្គ្រាមក្នុងស្រុកទៀតទេ
គឺយើងនឹងឲ្យពួកគេដេកយ៉ាងសុខស្រួល។
21(១៩) យើងនឹងដណ្ដឹងនាងធ្វើជាភរិយា
ជាដរាបតរៀងទៅ
យើងនឹងដណ្ដឹងនាងធ្វើជាភរិយា
ដោយសុចរិត និងយុត្តិធម៌
ដោយភក្តីភាព និងអាណិតអាសូរ។
22(២០) យើងនឹងដណ្ដឹងនាងធ្វើជាភរិយា
ដោយចិត្តស្មោះស្ម័គ្រ
ហើយនាងនឹងទទួលស្គាល់ព្រះអម្ចាស់។
23(២១) នៅថ្ងៃនោះ យើងនឹងឆ្លើយតប
ពាក្យអង្វររបស់ពួកគេ
- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
យើងនឹងធ្វើឲ្យមេឃបង្អុរភ្លៀង
យើងនឹងធ្វើឲ្យដីបង្កើតផល
តាមសេចក្ដីត្រូវការ។
24(២២) ផែនដីនឹងធ្វើឲ្យមានស្រូវ
ព្រមទាំងស្រាទំពាំងបាយជូរថ្មី និងប្រេង
តាមសេចក្ដីត្រូវការរបស់វាលយីសរេអែល។
25(២៣) យើងនឹងព្រោះពូជទុកសម្រាប់យើង
នៅក្នុងស្រុក។
យើងនឹងស្រឡាញ់ឡូរូហាម៉ា
យើងនឹងហៅឡូអាំមីថា
“ប្រជារាស្ដ្ររបស់យើង”
ហើយគេនឹងពោលមកយើងថា
“ព្រះនៃទូលបង្គំ!”។