ពាក្យលំនាំ
កណ្ឌគម្ពីរដានីអែលជាភាសាហេប្រឺ
កណ្ឌគម្ពីរ ដានីអែល រៀបរាប់ពីដំណើររឿងយុវជនបួនរូប ក្នុងចំណោមប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ដែលត្រូវព្រះចៅនេប៊ូក្នេសាកៀរទៅជាឈ្លើយសឹកនៅស្រុកបាប៊ីឡូន។ យុវជនទាំងបួនរូបសម្តែងនូវភក្ដីភាពយ៉ាងមោះមុតចំពោះព្រះរបស់ខ្លួន។
ផ្នែកទីមួយនៃកណ្ឌគម្ពីរនេះ (ចំពូក ១-៦): មានរៀបរាប់អំពីការគាបសង្កត់ ការបៀតបៀន និងទុក្ខទោសដែលជនជាតិយូដាត្រូវប្រឈមមុខតទល់។ ឧទាហរណ៍: មិត្តទាំងបីរូបរបស់លោក ដានីអែលត្រូវគេយកទៅដុតទាំងរស់ (ចំពូក ៣) លោក ដានីអែលត្រូវគេបោះទៅក្នុងរណ្ដៅដែលមានសត្វសិង្ហ (ចំពូក ៦)។
ផ្នែកទីពីរ (ចំពូក ៧-១២): មានរៀបរាប់អំពីនិមិត្តហេតុអស្ចារ្យបួន ដែលព្រះជាម្ចាស់បើកសម្តែងឲ្យលោកដានីអែលឃើញ។ និមិត្តហេតុអស្ចារ្យទាំងបួននេះ លាតត្រដាងអំពីប្រវត្តិរបស់ជនជាតិយូដា ដែលស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់មហាអំណាចនានា រហូតដល់គ្រាដែលព្រះជាម្ចាស់ស្ដារស្ថានភាពរបស់ពួកគេឡើងវិញ ហើយតែងតាំងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះអង្គ។
កណ្ឌគម្ពីរដានីអែល មានលក្ខណៈប្រហាក់ប្រហែលនឹងកណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈ ដែលនៅខាងចុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មីដែរ។ គោលដៅរបស់កណ្ឌគម្ពីរទាំងពីរនេះ គឺលើកទឹកចិត្តអ្នកជឿនៅគ្រប់ជំនាន់ឲ្យមានទឹកចិត្តក្លាហាន ពុះពារគ្រប់ឧបសគ្គ និងគ្រប់ស្ថានភាពដ៏លំបាកដែលគេត្រូវឆ្លងកាត់។
អត្ថបទបន្ថែមជាភាសាក្រិក
អ្នកបកប្រែគម្ពីរដាមីអែលជាភាសាក្រិក បានបន្ថែមអត្ថបទបី ដែលគ្មានចែងក្នុងគម្ពីរ ភាសាហេប្រឺ។
ចំពូក ៣ ជាពាក្យអធិដ្ឋាន ២ ដែលជនជាតិយូដាតែងតែសូត្រនៅក្នុងសាលាប្រជុំ (ធម្មសាលា) ហើយគេបញ្ចូលទុកជាពាក្យអធិដ្ឋានរបស់លោកអសារីយ៉ា និងមិត្តភក្តិរបស់លោកដានីអែល នៅពេលព្រះមហាក្សត្រទម្លាក់ក្នុងឡភ្លើង។
ចំពូក ១៣ និង១៤ គ្មានទំនាក់ទំនងជាមួយរឿងលោកដានីអែលទេ គឺគ្រាន់តែលើកតម្កើង លោកដានីអែលកាលនៅពីកុមារ ឬកាលនៅវ័យចាស់ លោកប្រព្រឹត្តការអស្ចារ្យ។