ជំពូក ៣២
បទចំរៀងរបស់លោកម៉ូសេ
1 «ផ្ទៃមេឃអើយ
ចូរត្រងត្រាប់ស្ដាប់សេចក្ដី
ដែលខ្ញុំនឹងថ្លែង!
ផែនដីអើយ ចូរស្ដាប់ពាក្យដែលខ្ញុំនិយាយ!
2 សូមអោយដំបូន្មានរបស់ខ្ញុំធ្លាក់ដូចទឹកភ្លៀង
សូមអោយពាក្យសំដីរបស់ខ្ញុំស្រក់ដូចសន្សើម
ដូចភ្លៀងបង្អុរមកលើរុក្ខជាតិខៀវខ្ចី
ឬដូចដំណក់ទឹកធ្លាក់ទៅលើស្មៅ
3 ដ្បិតខ្ញុំនឹងប្រកាសអំពីព្រះនាមព្រះអម្ចាស់!
ចូរលើកតម្កើងភាពថ្កុំថ្កើងរបស់ព្រះនៃយើង!
4 ព្រះអង្គជាថ្មដា
ហើយស្នាព្រះហស្ដរបស់ព្រះអង្គល្អឥតខ្ចោះ។
មាគ៌ារបស់ព្រះអង្គសុទ្ធតែទៀងត្រង់។
ព្រះអង្គជាព្រះដ៏ស្មោះត្រង់
ព្រះអង្គមិនអយុត្តិធម៌ឡើយ
ដ្បិតព្រះអង្គសុចរិត និងយុត្តិធម៌។
5 ព្រះអង្គជ្រាបថា អ្នករាល់គ្នាក្បត់ព្រះអង្គ
ដោយអ្នករាល់គ្នាមានមារយាទបែបនេះ
អ្នករាល់គ្នាមិនមែនជាបុត្រធីតា
របស់ព្រះអង្គទៀតទេ
អ្នករាល់គ្នាជាមនុស្សអប្រិយ
និងមានចិត្តវៀចវេរ។
6 ប្រជាជនល្ងីល្ងើ ឥតប្រាជ្ញាអើយ
ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តបែបនេះ
ចំពោះព្រះអង្គ
ជាព្រះបិតាដែលបានបង្កើតអ្នកមក!
ព្រះអង្គបានធ្វើអោយអ្នកទៅជាប្រជាជាតិមួយ
ព្រមទាំងពង្រឹងអ្នកអោយមាំមួនទៀតផង។
7 ចូរនឹកចាំពីអតីតកាល
ចូររិះគិតអំពីឆ្នាំនានាដែលកន្លងហួសមកហើយ
ចូរសុំអោយឪពុកម្ដាយ និងជីដូនជីតារបស់អ្នក
រៀបរាប់អំពីហេតុការណ៍នៅជំនាន់មុនៗ។
8 ពេលព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតប្រទានទឹកដី
អោយប្រជាជាតិទាំងឡាយ ទុកជាកេរមត៌ក
ពេលព្រះអង្គបំបែកមនុស្សលោកចេញពីគ្នា
ព្រះអង្គបានកំណត់ព្រំដែន
អោយជាតិសាសន៍នានា
ដោយយោងតាមចំនួនកូនចៅអ៊ីស្រាអែល។
9 ព្រះអម្ចាស់បានជ្រើសរើសអ៊ីស្រាអែល
ទុកជាប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ
ព្រះអង្គជ្រើសរើសកូនចៅលោកយ៉ាកុប
ទុកជាចំណែកមត៌ករបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់។
10 ព្រះអង្គបានរកឃើញអ៊ីស្រាអែល
នៅវាលរហោស្ថាន ក្នុងទឹកដីហួតហែង
ដែលមានតែឆ្កែព្រៃរស់នៅ
ព្រះអង្គបីបាច់ថ្នាក់ថ្នម និងអប់រំអ៊ីស្រាអែល
ព្រះអង្គការពារគេ ដូចប្រស្រីព្រះនេត្ររបស់ព្រះអង្គ។
11 ព្រះអង្គប្រព្រឹត្តចំពោះអ៊ីស្រាអែល
ដូចសត្វឥន្ទ្រីបង្រៀនកូននៅក្នុងសំបុក
ព្រមទាំងហើរការពារពីលើកូនរបស់វា
ហើយត្រដាងស្លាបក្រុងកូនរបស់វា
និងដាក់កូននៅលើចំអេងស្លាបផង។
12 មានតែព្រះអម្ចាស់មួយអង្គគត់
ដែលដឹកនាំប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ
គឺព្រះអង្គមិនត្រូវការព្រះដទៃឡើយ។
13 ព្រះអង្គនាំប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ
ឡើងទៅរស់នៅតាមតំបន់ភ្នំ
ហើយអោយពួកគេបរិភោគ
ភោគផលដែលដុះនៅតាមចំការ
ព្រះអង្គអោយពួកគេបរិភោគទឹកឃ្មុំ និងប្រេង
នៅតាមកន្លែងដែលមានថ្ម។
14 គោញី និងពពែញីផ្ដល់ទឹកដោះអោយពួកគេ
ពួកគេមានសាច់សត្វដ៏ធាត់ៗបរិភោគ
គឺកូនចៀម និងចៀមឈ្មោលនៅស្រុកបាសាន
ព្រមទាំងពពែឈ្មោល
ពួកគេបរិភោគនំបុ័ងធ្វើពីម្សៅដ៏ល្អៗ
ហើយផឹកស្រាទំពាំងបាយជូរដ៏ឆ្ងាញ់ពិសា។
15 យេស៊ូរូនបានធំធាត់ មានកម្លាំងរឹងប៉ឹង
(ពិតមែនហើយ អ្នកបានធំធាត់ និងមាំមួន!)
ហើយគេក៏បោះបង់ចោលព្រះជាម្ចាស់
ដែលបានបង្កើតខ្លួនមក
គេបានមាក់ងាយព្រះអង្គដែលជាថ្មដា
និងជាព្រះសង្គ្រោះរបស់ខ្លួន។
16 ពួកគេធ្វើអោយព្រះអង្គប្រច័ណ្ឌ
ព្រោះពួកគេបែរទៅគោរពព្រះដទៃ
ពួកគេធ្វើអោយព្រះអង្គទ្រង់ព្រះពិរោធ
ព្រោះពួកគេប្រព្រឹត្តអំពើគួរស្អប់ខ្ពើម។
17 ពួកគេសែនព្រេនអារក្សដែលមិនមែនជាព្រះ
ព្រមទាំងសែនព្រេនដល់ព្រះទាំងឡាយ
ដែលខ្លួនពុំស្គាល់
គឺជាព្រះថ្មីៗដែលបុព្វបុរសរបស់ខ្លួនពុំធ្លាប់គោរព។
18 អ្នកបានប្រមាថមាក់ងាយព្រះអង្គ ដែលជាថ្មដា
ហើយបានបង្កើតអ្នកមក
អ្នកបានបំភ្លេចព្រះជាម្ចាស់ដែលផ្ដល់ជីវិត
អោយអ្នក។
19 ព្រះអម្ចាស់ទតឃើញដូច្នេះ
ព្រះអង្គបោះបង់ចោលពួកគេ។
បុត្រធីតារបស់ព្រះអង្គបានធ្វើអោយ
ព្រះអង្គខ្ញាល់។
20 ព្រះអង្គក៏មានព្រះបន្ទូលថា៖
«យើងលែងរវីរវល់នឹងពួកគេហើយ
យើងមុខជាឃើញថា
ពួកគេនឹងក្លាយទៅជាយ៉ាងណា។
ពួកគេជាមនុស្សពាល
គ្មាននរណាអាចទុកចិត្តពួកគេឡើយ»។
21 ពួកគេធ្វើអោយយើងមានចិត្តប្រច័ណ្ឌ
ដោយសារព្រះក្លែងក្លាយ
ពួកគេធ្វើអោយយើងខឹង
ដោយសារព្រះដែលឥតបានការ។
ដូច្នេះ យើងក៏នឹងធ្វើអោយពួកគេប្រច័ណ្ឌ
ដោយសារមនុស្សដែលមិនមែនជាប្រជាជន
យើងនឹងធ្វើអោយពួកគេខឹង
ដោយសារប្រជាជាតិដែលមិនដឹងខុសត្រូវ។
22 ភ្លើងកំហឹងរបស់យើងកំពុងតែឆាបឆេះ
រាលដាលរហូតទៅដល់ស្ថានមនុស្សស្លាប់។
ភ្លើងនេះនឹងឆាបឆេះផែនដី
និងភោគផលទាំងប៉ុន្មាននៅលើផែនដី
ព្រមទាំងឆាបឆេះគ្រឹះរបស់ភ្នំនានាផង។
23 យើងនឹងធ្វើអោយទុក្ខវេទនា
កើតមានដល់ពួកគេផ្ទួនៗគ្នា។
យើងនឹងបាញ់ព្រួញទាំងប៉ុន្មានរបស់យើង
ទៅលើពួកគេ។
24 ពួកគេនឹងធ្លាក់ខ្លួនខ្សោយ ដោយសារទុរ្ភិក្ស
ឈឺរ៉ាំរ៉ៃ ដោយជំងឺគ្រុនក្ដៅ និងជំងឺឆ្លង។
យើងនឹងប្រហារពួកគេដោយចង្កូម
របស់សត្វសាហាវ និងពស់អាសិរពិស។
25 នៅខាងក្រៅផ្ទះ ពួកគេស្លាប់ដោយមុខដាវ
ខាងក្នុង ពួកគេស្លាប់ដោយភ័យញាប់ញ័រ។
សេចក្ដីស្លាប់កើតមានដល់ពួកគេគ្រប់គ្នា
ទាំងកំលោះ ទាំងក្រមុំ
ទាំងទារកនៅបៅ ទាំងចាស់សក់ស្កូវ។
26 យើងមានបំណងបំផ្លាញពួកគេទាំងស្រុង
យើងចង់លុបបំបាត់ពួកគេពីផែនដី
មិនអោយនរណានឹកនាដល់ពួកគេទៀត។
27 ប៉ុន្តែ យើងនឹងបារម្ភ
ក្រែងលោខ្មាំងសត្រូវយល់ច្រឡំ
ហើយចំអក និងប្រមាថមើលងាយយើង
ដោយពោលថា “ពួកយើងជាមនុស្សខ្លាំងពូកែ
គឺមិនមែនព្រះអម្ចាស់ទេដែលសំរេចការនេះ”។
28 អ៊ីស្រាអែលជាប្រជាជាតិឥតដឹងខុសត្រូវ
ពួកគេគ្មានប្រាជ្ញាទាល់តែសោះ។
29 ប្រសិនបើពួកគេមានប្រាជ្ញា
នោះពួកគេមុខជាពិចារណា ហើយយល់ថា
នៅអនាគត តើពួកគេនឹងទៅជាយ៉ាងណា។
30 ប្រសិនបើព្រះអម្ចាស់ ដែលជាថ្មដារបស់ពួកគេ
មិនប្រគល់ពួកគេទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃ
របស់ខ្មាំងសត្រូវទេនោះ
តើខ្មាំងសត្រូវតែម្នាក់អាចដេញតាម
អ៊ីស្រាអែលដល់ទៅមួយពាន់នាក់
ហើយខ្មាំងសត្រូវតែពីរនាក់អាចធ្វើអោយ
អ៊ីស្រាអែលមួយម៉ឺននាក់បាក់ទ័ពកើតឬ?
31 ប៉ុន្តែ ខ្មាំងសត្រូវរបស់យើងដឹងស្រាប់ហើយថា
ព្រះដែលជាថ្មដារបស់ពួកគេ
ពុំអាចផ្ទឹមស្មើនឹងព្រះជាម្ចាស់
ដែលជាថ្មដារបស់យើងឡើយ។
32 ចំណែកឯពួកគេវិញ ពួកគេប្រៀបដូចជា
អ្នកក្រុងសូដុម និងអ្នកក្រុងកូម៉ូរ៉ា
ហើយប្រៀបដូចជាដើមទំពាំងបាយជូរ
ដែលមានផ្លែល្វីង និងមានជាតិពុល។
33 ស្រាទំពាំងបាយជូររបស់ពួកគេ
ប្រៀបដូចជាពិសរបស់នាគ
និងដូចជាពិសដ៏សាហាវរបស់ពស់វែក។
34 យើងរៀបចំគំរោងការមួយដ៏លាក់កំបាំង
ដែលយើងបម្រុងទុក ប្រឆាំងនឹងពួកគេ។
35 ការសងសឹកស្រេចតែលើយើង
យើងនឹងតបទៅពួកគេវិញ
នៅពេលពួកគេជំពប់ដួល!
ដ្បិតថ្ងៃវេទនាជិតមកដល់ហើយ
ថ្ងៃអន្សារបស់ពួកគេនៅជិតបង្កើយ។
36 ព្រះអម្ចាស់រកយុត្តិធម៌អោយប្រជារាស្ត្រ
របស់ព្រះអង្គ
ព្រះអង្គអាណិតអាសូរអ្នកបំរើរបស់ព្រះអង្គ
នៅពេលព្រះអង្គទតឃើញពួកគេអស់កម្លាំង
ដោយគ្មានអ្វីធ្វើជាទីពឹង និងជួយរំដោះពួកគេ។
37 ព្រះអង្គនឹងសួរពួកគេថា
“តើព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា
គឺព្រះដែលអ្នករាល់គ្នាទុកជាថ្មដា
ដើម្បីពឹងផ្អែកនោះ នៅឯណា?
38 អ្នករាល់គ្នាធ្វើយញ្ញបូជា និងពិធីច្រួចស្រា
សែនព្រះទាំងនោះ
បើព្រះទាំងនោះចេះសេពសោយមែន
អោយពួកគេក្រោកឡើង
ជួយសង្គ្រោះ និងការពារអ្នករាល់គ្នាទៅ!
39 ឥឡូវនេះ ចូរទទួលស្គាល់ថា
មានតែយើងប៉ុណ្ណោះដែលជាព្រះជាម្ចាស់
ក្រៅពីយើង គ្មានព្រះណាផ្សេងទៀតឡើយ។
យើងផ្ដល់ជីវិត និងដកជីវិត
យើងធ្វើអោយរបួស និងធ្វើអោយជាវិញ
គ្មាននរណាអាចរំដោះពីដៃយើងទេ។
40 យើងលើកដៃឆ្ពោះទៅលើមេឃ
ហើយសច្ចាក្នុងនាមយើង
ដែលជាព្រះគង់នៅអស់កល្បជានិច្ចថា:
41 យើងសំលៀងដាវ និងខាត់វាយ៉ាងរលោង
ដើម្បីរកយុត្តិធម៌ ដោយដៃយើងផ្ទាល់
គឺយើងតទល់នឹងបច្ចាមិត្តរបស់យើង
ហើយសងសឹកនឹងអស់អ្នកដែលស្អប់យើង។
42 យើងនឹងធ្វើអោយព្រួញរបស់យើង
ជោកដោយឈាម
ដាវរបស់យើងចាក់ទម្លុះសាច់របស់ខ្មាំងសត្រូវ
គ្មានទាហានណាម្នាក់របស់ពួកគេ
គេចផុតពីមុខដាវនេះបានឡើយ
គឺទាំងអ្នករបួស ទាំងអ្នកជាប់ជាឈ្លើយ
នឹងត្រូវវិនាសដូចគ្នា”។
43 ចូរអោយប្រជាជាតិទាំងឡាយអបអរសាទរ
ប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអម្ចាស់!
ដ្បិតព្រះអង្គសងសឹកជួសអ្នកបំរើរបស់ព្រះអង្គ
ព្រះអង្គដាក់ទោសបច្ចាមិត្ត។
ព្រះអង្គធ្វើអោយទឹកដី និងប្រជារាស្ត្រ
របស់ព្រះអង្គរួចផុតពីសៅហ្មង»។
44 លោក ម៉ូសេ និងលោកយ៉ូស៊ូអា ជាកូនរបស់លោកនូន នាំយកព្រះបន្ទូលទាំងប៉ុន្មានដែលមាននៅក្នុងបទចំរៀងនេះ មកប្រកាសអោយប្រជាជនបានឮ។
45 ពេលលោកម៉ូសេប្រកាសព្រះបន្ទូលទាំងនេះដល់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ ចប់សព្វគ្រប់ហើយ 46 លោកមានប្រសាសន៍ទៅគេ ទៀតថា៖ «ចូរយកចិត្តទុកដាក់នឹងព្រះបន្ទូលទាំងប៉ុន្មាន ដែលខ្ញុំប្រគល់អោយអ្នករាល់គ្នានៅថ្ងៃនេះ ហើយប្រៀនប្រដៅកូនចៅរបស់អ្នករាល់គ្នាអោយកាន់ និងប្រតិបត្តិតាមព្រះបន្ទូលទាំងអស់ដែលមានចែងក្នុងគម្ពីរវិន័យ នេះ។ 47 ព្រះបន្ទូលទាំងនេះ មិនមែនឥតខ្លឹមសារទេ ផ្ទុយទៅវិញ ជាព្រះបន្ទូលដែលផ្ដល់អោយអ្នករាល់គ្នាមានជីវិត និងមានអាយុយឺនយូរនៅក្នុងទឹកដី ដែលអ្នករាល់គ្នានឹងឆ្លងទន្លេយ័រដាន់ចូលទៅកាន់កាប់»។
ព្រះអម្ចាស់ប្រកាសអំពីមរណភាពរបស់លោកម៉ូសេ
48 នៅថ្ងៃដដែលនោះ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់លោកម៉ូសេដូចតទៅ៖ 49 «ចូរឡើងទៅកំពូលភ្នំ នេបូ ដែលស្ថិតនៅលើជួរភ្នំអាបារីម ក្នុងស្រុកម៉ូអាប់ ទល់មុខនឹងទន្លេយ័រដាន់ ហើយសម្លឹងមើលស្រុកកាណានដែលយើងប្រគល់អោយជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទុកជា កម្មសិទ្ធិ។ 50 អ្នកនឹងស្លាប់នៅលើ ភ្នំដែលអ្នកឡើងទៅនោះ គឺអ្នកនឹងទៅជួបជុំដូនតារបស់អ្នក ដូចអរ៉ុនដែលបានស្លាប់នៅលើភ្នំហ៊រ ទៅជួបជុំដូនតារបស់គាត់ដែរ។ 51 កាលនៅក្បែរប្រភពទឹក មេរីបា នៅកាដែស ក្នុងវាលរហោស្ថានស៊ីន អ្នកទាំងពីរបានប្រព្រឹត្តខុសយ៉ាងធ្ងន់ចំពោះយើង នៅមុខជនជាតិអ៊ីស្រាអែល គឺអ្នកទាំងពីរពុំបានលើកតម្កើងយើងជាព្រះដ៏វិសុទ្ធ* នៅក្នុងចំណោមជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទេ។ 52 ដូច្នេះ អ្នកនឹងមើលឃើញស្រុកដែលស្ថិតនៅចំពោះមុខអ្នក តែអ្នកនឹងមិនចូលទៅក្នុងស្រុក ដែលយើងប្រគល់អោយជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឡើយ»។
