ជំពូក ៥
ទំនុកតម្កើងរបស់លោកស្រីដេបូរ៉ា និងលោកបារ៉ាក់
1 នៅថ្ងៃនោះ លោកស្រីដេបូរ៉ា និងលោកបារ៉ាក់ ជាកូនរបស់លោកអប៊ីណាំនាំគ្នាច្រៀងថា៖
2 «នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល
ប្រជាជនថ្វាយជីវិតទាំងស្រុងទៅព្រះជាម្ចាស់
ហើយស្ម័គ្រចិត្តចេញទៅប្រយុទ្ធ
សូមសរសើរតម្កើងព្រះអម្ចាស់!
3 ស្ដេចទាំងឡាយអើយ សូមស្ដាប់!
អ្នកដឹកនាំទាំងឡាយអើយ
ចូរផ្ទៀងត្រចៀកស្ដាប់!
ខ្ញុំនឹងច្រៀងថ្វាយព្រះអម្ចាស់
ជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។
ខ្ញុំនឹងស្មូត្រទំនុកតម្កើងថ្វាយព្រះអម្ចាស់
ជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។
4 ឱព្រះអម្ចាស់អើយ
កាលព្រះអង្គយាងចាកចេញពីស្រុកសៀរ
កាលព្រះអង្គយាងមកពីស្រុកអេដុម
នោះផែនដីបានរញ្ជួយ មេឃក៏ប្រែជាខ្មៅងងឹត
ពពកក៏បង្អុរភ្លៀងចុះមកយ៉ាងខ្លាំង។
5 ភ្នំទាំងឡាយរលាយ
នៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះអម្ចាស់
ជាព្រះនៃភ្នំស៊ីណៃ
គឺព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។
6 នៅជំនាន់លោកសាំកើរ ជាកូនលោកអណាត
នៅជំនាន់នាងយ៉ាអែល
គ្មាននរណាធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទេ
គឺគេធ្វើដំណើរតែតាមផ្លូវវាង។
7 ប្រជាជនបានបោះបង់ចោលភូមិទាំងឡាយ
នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល គ្មានអ្នកដឹកនាំទេ
រហូតទាល់តែព្រះជាម្ចាស់អោយដេបូរ៉ាខ្ញុំនេះ
ក្រោកឡើង គឺអោយខ្ញុំក្រោកឡើង
ធ្វើជាម្ដាយរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។
8 ប្រជាជនបានជ្រើសរើសព្រះថ្មីៗទៀត
ពេលនោះ សង្គ្រាមក៏ផ្ទុះឡើង។
ក្នុងចំណោមប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលបួនម៉ឺននាក់
គេរកតែខែល ឬលំពែងមួយមិនបានផង
9 ខ្ញុំពេញចិត្តនឹងមេទ័ពទាំងឡាយរបស់
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល
ហើយក្នុងចំណោមប្រជាជន ខ្ញុំពេញចិត្តនឹង
អស់អ្នកដែលស្ម័គ្រចិត្តចេញទៅច្បាំង
សូមសរសើរតម្កើងព្រះអម្ចាស់!
10 អស់អ្នកដែលជិះមេលាសម្បុរស
អស់អ្នកដែលអង្គុយលើកំរាលព្រំ
និងអស់អ្នកដែលដើរតាមផ្លូវអើយ
ចូររិះគិតពិចារណាចុះ!
11 ពួកអ្នកដងទឹកនាំគ្នាច្រៀងនៅក្បែរអណ្ដូង
រៀបរាប់អំពីព្រះហឫទ័យសុចរិត
របស់ព្រះអម្ចាស់
គឺព្រះអង្គប្រទានអោយជនជាតិអ៊ីស្រាអែល
មានជ័យជំនះ!
ពេលនោះ ប្រជាជនរបស់ព្រះអម្ចាស់
នាំគ្នាចុះទៅកាន់ទ្វារក្រុង។
12 ចូរភ្ញាក់ឡើង ចូរភ្ញាក់ឡើង ដេបូរ៉ាអើយ
ចូរភ្ញាក់ឡើង ចូរភ្ញាក់ឡើង ច្រៀងបទមួយ!
បារ៉ាក់ ជាកូនលោកអប៊ីណាំអើយ
ចូរក្រោកឡើង នាំប្រជាជនដែលជាប់ជាឈ្លើយ
ត្រឡប់មកវិញ។
13 អស់អ្នកដែលរួចពីស្លាប់
បានទៅជួបជុំនឹងមេដឹកនាំរបស់ខ្លួន
ប្រជាជនរបស់ព្រះអម្ចាស់ក៏នាំគ្នាចូលមកជិតខ្ញុំ
រួមជាមួយវីរជនឯទៀតៗ។
14 អ្នកខ្លះមកពីកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីម
ដែលនៅជាប់នឹងស្រុកអាម៉ាឡេក
កុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនក៏មកតាមដែរ
ហើយរួមកម្លាំងជាមួយពលទ័ពរបស់គេផង។
មានមេទ័ពមកពីអំបូរម៉ាកៀរ
ហើយនាយទាហានមកពីកុលសម្ព័ន្ធសាប៊ូឡូន
15 ពួកប្រមុខនៃកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីសាកា
បានទៅជាមួយដេបូរ៉ា។
កុលសម្ព័ន្ធអ៊ីសាកាក៏ទៅជាមួយបារ៉ាក់ដែរ
គេរត់តាមក្រោយលោក រហូតដល់ជ្រលងភ្នំ។
រីឯកុលសម្ព័ន្ធរូបេនវិញ
គេគិតតែពីជជែកគ្នាមិនចេះចប់។
16 ហេតុអ្វីបានជាអ្នកនៅស្ទាក់ស្ទើរ
ហើយស្ដាប់សំឡេងពួកគង្វាល
ហៅហ្វូងសត្វខ្លួនដូច្នេះ?
មែនហើយ នៅក្នុងពួករូបេន
គេគិតតែពីជជែកគ្នាមិនចេះចប់។
17 កុលសម្ព័ន្ធនានា នៅស្រុកកាឡាដ
ដែលស្ថិតនៅខាងកើតទន្លេយ័រដាន់
មិនបានមកជួយទេ
កុលសម្ព័ន្ធដាន់នៅសំងំនៅលើនាវា
កុលសម្ព័ន្ធអស៊ែរក៏នៅសំងំតាមឆ្នេរសមុទ្រ
ជិតកំពង់ផែដែរ។
18 រីឯកុលសម្ព័ន្ធសាប៊ូឡូន ក៏ដូចជាកុលសម្ព័ន្ធ
ណែបថាលីដែរ
ប្រជាជនរបស់គេស៊ូប្ដូរជីវិតក្នុងសមរភូមិ
នៅតាមតំបន់ភ្នំ។
19 ស្ដេចរបស់ខ្មាំងនាំគ្នាលើកទ័ពមក
ស្ដេចរបស់ជនជាតិកាណានលើកគ្នាមកច្បាំង
នៅតាណាក់ ក្បែរប្រភពទឹកមេគីដូ
តែពួកគេពុំបានទទួលប្រាក់
ជាជ័យភ័ណ្ឌអ្វីសោះឡើយ។
20 ផ្កាយទាំងឡាយបានជួយច្បាំងពីលើមេឃ
ផ្កាយទាំងនោះគោចរតាមផ្លូវរបស់វា
មកច្បាំងជាមួយស៊ីសេរ៉ា។
21 ឱទឹកជ្រោះគីសូន ជ្រោះគីសូនដែលមាន
ទឹកហូរ តាំងពីបុរាណកាលមកអើយ
អ្នកបានហូរនាំខ្មាំងសត្រូវចេញទៅ។
ខ្ញុំនឹងជាន់ខ្មាំងសត្រូវ ដោយចិត្តមោះមុត!
22 ពេលនោះ មានឮសន្ធឹកជើងសេះកក្រើកផ្ទៃដី
គឺពលទ័ពសេះដ៏ខ្លាំងពូកែ។
23 ទេវទូត*នៃព្រះអម្ចាស់ប្រកាសថា៖
ចូរដាក់បណ្ដាសាក្រុងមេរ៉ូសចុះ
ចូរដាក់បណ្ដាសាអ្នកក្រុងនោះផង
ពីព្រោះគេមិនបានមកជួយព្រះអម្ចាស់
គឺគេមិនបានមកជួយព្រះអម្ចាស់
រួមជាមួយពួកវីរជនទេ។
24 សូមព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់នាងយ៉ាអែល
ជាភរិយារបស់លោកហេប៊ែ ជនជាតិគេនី
លើសស្ត្រីទាំងឡាយ!
សូមព្រះអង្គប្រទានពរដល់នាង
លើសស្ត្រីទាំងឡាយដែលរស់នៅក្នុងជំរំ។
25 ស៊ីសេរ៉ាបានសុំទឹក តែនាងបានអោយទឹកដោះ
គឺយកទឹកដោះដែលមានជាតិខ្លាញ់ដាក់ក្នុង
ពែងដ៏ប្រណីត
26 បន្ទាប់មក នាងលូកដៃឆ្វេងទៅចាប់ចម្រឹង
ហើយដៃស្ដាំចាប់ញញួររបស់ជាង
រួចនាងដំស៊ីសេរ៉ានឹងញញួរបែកលលាដ៍ក្បាល
ព្រមទាំងចោះទម្លុះសៀតផ្កាទៀតផង។
27 ស៊ីសេរ៉ាទន់ជង្គង់ដួលដេកនៅទាបជើងនាង។
គឺទន់ជង្គង់ដួលស្លាប់បាត់ទៅ។
28 ម្ដាយរបស់ស៊ីសេរ៉ាសម្លឹងមើលតាមប្រឡោះ
គាត់សម្លឹងមើលតាមបង្អួច ទាំងពោលថា៖
ហេតុអ្វីបានជារទេះកូនខ្ញុំក្រមកដល់ម៉្លេះ?
ហេតុអ្វីបានជាទ័ពរទេះមកយឺតម៉្លេះ?
29 ស្ត្រីបំរើដែលឆ្លាតជាងគេនាំគ្នាជំរាបគាត់
ហើយគាត់ក៏ទន្ទេញចម្លើយរបស់ពួកគេថា:
30 ពួកទាហានប្រាកដជានៅប្រមូលជយភ័ណ្ឌ
ពួកគេកំពុងតែចែកជ័យភ័ណ្ឌ
ទាហានម្នាក់ទទួលបានស្រីក្រមុំម្នាក់ ឬពីរនាក់
ស៊ីសេរ៉ាទទួលបានផ្ទាំងសំពត់ពណ៌
និងក្រណាត់ប៉ាក់។
អ្នកមានជ័យជំនះទទួលសម្លៀកបំពាក់ពណ៌
ធ្វើពីក្រណាត់ប៉ាក់មួយផ្ទាំង ឬពីរផ្ទាំងសំរាប់បង់ក។
31 ឱព្រះអម្ចាស់អើយ
សូមអោយខ្មាំងសត្រូវទាំងប៉ុន្មានរបស់ព្រះអង្គ
វិនាសអន្តរាយដូច្នោះដែរ!
សូមអោយអ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះអង្គ
បានដូចព្រះអាទិត្យមានរស្មីភ្លឺចាំងចែង»។
ស្រុកទេសក៏បានសុខសាន្តត្រាណ អស់រយៈពេលសែសិបឆ្នាំ។