សូមថ្លែងលិខិតទី២ របស់គ្រីស្ដទូតប៉ូលផ្ញើជូនគ្រីស្ដបរិស័ទក្រុងថេសាឡូនិក ២ថស ១,១-៥.១១ខ-១២
យើងប៉ូល ស៊ីលវ៉ាន និងធីម៉ូថេ សូមជម្រាបមកព្រះសហគមន៍នៅក្រុងថេស្សាឡូនិកដែលកើតមកដោយសារព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះបិតានៃយើង និងដោយសារព្រះអង្គម្ចាស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ដ។ សូមព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះបិតា និងព្រះអម្ចាស់យេស៊ូគ្រីស្ដប្រណីសន្ដោស និងប្រទានសេចក្តីសុខសាន្ដដល់បងប្អូន។ បងប្អូនអើយ! យើងត្រូវតែអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ព្រោះតែបងប្អូនជានិច្ច! យើងធើ្វដូច្នេះ ពិតជាត្រឹមត្រូវមែន ព្រោះជំនឿរបស់បងប្អូនកាន់តែចម្រើនឡើង ហើយបងប្អូនក៏មានចិត្តស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក រឹតតែខ្លំាងឡើងៗដែរ។ ដូច្នេះ យើងបានខ្ពស់មុខនៅចំពោះព្រះសហគមន៍នានារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ព្រោះតែបងប្អូន ដ្បិតបងប្អូនចេះស៊ូទ្រំា និងមានជំនឿ ទោះបីត្រូវគេធើ្វទុក្ខបៀតបៀន និងត្រូវរងទុក្ខវេទនាគ្រប់បែបយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ហេតុការណ៍នេះ សឱ្យឃើញថា ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់វិនិច្ឆ័យត្រឹមត្រូវណាស់ គឺទុក្ខលំបាករបស់បងប្អូន ធើ្វឱ្យបងប្អូនសមនឹងចូលទៅក្នុងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់មែន ដ្បិតបងប្អូនរងទុក្ខលំបាក ព្រោះតែព្រះរាជ្យនេះឯង។ សូមព្រះជាម្ចាស់នៃយើងប្រទានឱ្យបងប្អូនរស់នៅឱ្យបានសមនឹងការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះអង្គ។ សូមព្រះអង្គប្រទានឱ្យបងប្អូនអាចបំពេញបំណងដ៏ល្អគ្រប់យ៉ាង និងឱ្យជំនឿរបស់បងប្អូនបង្កើតផលបានបរិបូណ៍ ដោយសារប្ញទ្ធានុភាពរបស់ព្រះអង្គ។ ដូច្នេះ ព្រះនាមរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ដជាអម្ចាស់នៃយើងមានសិរីរុងរឿងនៅក្នុងបងប្អូន ហើយបងប្អូនក៏មានសិរីរុងរឿងក្នុងព្រះអង្គ តាមព្រះហប្ញទ័យប្រណីសន្ដោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៃយើង និងព្រះអង្គម្ចាស់យេស៊ូគ្រីស្ដដែរ។
ទំនុកតម្កើងលេខ ៩៦(៩៥),១-៥ បទព្រហ្មគិតិ
១ | ចូរច្រៀងបទថ្មីថ្វាយ | ព្រះម្ចាស់ថ្លៃកុំឈរឈប់ | |
មនុស្សនៅលើពិភព | ច្រៀងកុំឈប់ថ្វាយព្រះអង្គ | ។ | |
២ | ចូរចៀងថ្វាយព្រះជាម្ចាស់ | តម្កើងព្រះនាមត្រចង់ | |
ប្រកាសរាល់ថ្ងៃផង | ពីបំណងដ៏ថ្លៃថ្លា | ។ | |
៣ | ចូរប្រកាសនៅម្ដុំ | ចំណោមក្រុមជាតិទីទៃ | |
នូវរុងរឿងសិរី | ព្រះហស្តថ្លៃដ៏អស្ចារ្យ | ។ | |
៤ | ដ្បិតព្រះម្ចាស់ឧមត្ត | យើងត្រូវខំសរសើរថា | |
អស់ពីដួងចិន្ដា | ព្រះក្សត្រាប្រសើរខ្ពស់ | ។ | |
៥ | ព្រះនៃសាសន៍ផ្សេងណា | មិនបានការអ្វីទំាងអស់ | |
រីឯព្រះអម្ចាស់ | ទ្រង់ជាក់ច្បាស់សាងផ្ទៃមេឃ | ។ |
ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម យហ ១០,២៧
អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
បពិត្រព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ! ព្រះអង្គពិតជាគង្វាលដ៏ពិតប្រាកដតែមួយ។ យើងខ្ញុំស្ដាប់សំឡេងព្រះអង្គ ហើយទៅតាមព្រះអង្គ។ អាលេលូយ៉ា!
សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ២៣,១៣-២២
ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«នែ៎! ពួកធម្មាចារ្យ និងពួកផារីស៊ីដ៏មានពុតអើយ! អ្នករាល់គ្នាត្រូវវេទនាជាពុំខាន! ព្រោះអ្នករាល់គ្នាបិទទ្វារមិនឱ្យមនុស្សចូរទៅព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខ! អ្នករាល់គ្នាមិនត្រឹមតែមិនបានចូលខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះទេ គឺថែមទំាងរារំាងអ្នកដែលចង់ចូលមិនឱ្យគេចូលទៀតផង!។ ពួកធម្មាចារ្យ និងពួកផារីស៊ីដ៏មានពុតអើយ! អ្នករាល់គ្នាត្រូវវេទនាជាពុំខាន! ព្រោះអ្នករាល់គ្នាធើ្វដំណើរតាមផ្លូវទឹក និងតាមផ្លូវគោក ស្វែងរកបញ្ជុះបញ្ជូលគេឱ្យចូលសាសនារបស់អ្នករាល់គ្នា យ៉ាងហោចណាស់ឱ្យបានមនុស្សម្នាក់ដែរ។ លុះគេចូលសាសនាហើយ អ្នករាល់គ្នាធើ្វឱ្យគេរឹតតែអាក្រក់ជួជាតិជាងអ្នករាល់គ្នាមួយទ្វេជាពីរ។ ពូកអ្នកដឹកនំាកង្វាក់អើយ! អ្នករាល់គ្នាត្រូវវេទនាជាពុំខាន! ព្រោះអ្នករាល់គ្នានិយាយថា បើអ្នកស្បថដោយយកព្រះវិហារធើ្វជាសាក្សី ពាក្យសម្បថនោះយកជាការពុំបានទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើស្បថដោយយកមាសរបស់ព្រះវិហារធើ្វជាសាក្សី ទើបយកជាការបាន។ មនុស្សលេលាកង្វាក់អើយ! មាស ឬព្រះវិហារដែលធើ្វឱ្យមាសទៅជាវត្ថុពិសិដ្ឋ តើមួយណាសំខាន់ជាង?។ អ្នករាល់គ្នានិយាយទៀតថា អ្នកណាស្បថដោយយកអាសនៈធើ្វជាសាក្សី ពាក្យសម្បថនោះយកជាការពុំបានទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើស្បថដោយយកតង្វាយលើអាសនៈធើ្វជាសាក្សីទើបយកជាការបាន។ មនុស្សកង្វាក់អើយ! តង្វាយដែលគេថ្វាយលើអាសនៈ ឬអាសនៈដែលធើ្វឱ្យតង្វាយទៅជាតង្វាយពិសិដ្ឋ តើមួយណាសំខាន់ជាង?។ ដូច្នេះ អ្នកណាស្បថដោយយកអាសនៈជាសាក្សី អ្នកនោះមានទំាងអាសនៈ មានទំាងអ្វីៗនៅលើអាសនៈជាសាក្សីមែន។ អ្នកណាស្បថដោយយកព្រះវិហារជាសាក្សី អ្នកនោះមានទំាងព្រះវិហារ មានទំាងព្រះជាម្ចាស់ដែលគង់នៅក្នុងព្រះវិហារជាសាក្សីដែរ។ អ្នកណាស្បថដោយយកស្ថានបរមសុខជាសាក្សី អ្នកនោះមានទំាងបល័្កង្ករបស់ព្រះជាម្ចាស់មានទំាងព្រះជាម្ចាស់ ដែលគង់នៅលើបល័ង្កជាសាក្សី» ។