សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីយេរេមី យរ ២៦,១១-១៩

​ពេលនោះមេដឹកនាំប្រជាជនយូដាអង្គុយកាត់ក្តីនៅមាត់ទ្វារព្រះវិហារ។ ពួកបូជា​ចារ្យ និងពួកព្យាការីប្តឹងទៅកាន់ពួកមន្ត្រី និងប្រជាជនទាំងមូលថា៖«ជននេះត្រូវតែទទួលទោសដល់ជីវិត ព្រោះវាបាននិយាយប្រឆាំងនឹងទីក្រុងនេះ ដូចអស់លោកឮផ្ទាល់ត្រចៀកស្រាប់ហើយ»។ ព្យាការីយេរេមីមានប្រសាសន៍ទៅកាន់មន្ត្រី និងប្រជាជន​ទាំងអស់ថា៖«ព្រះអម្ចាស់ទេតើដែលចាត់ខ្ញុំមកថ្លែងព្រះបន្ទូលប្រឆាំងនឹងព្រះវិហារ ព្រមទាំងទីក្រុងនេះដូចបងប្អូនបានឮសព្វគ្រប់ស្រាប់។ ឥឡូវនេះ សូមកែប្រែកិរិយា​មារយាទឱ្យបានល្អត្រឹមត្រូវឡើង។ សូមត្រងត្រាប់ស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់​ជាព្រះរបស់បងប្អូន នោះព្រះអង្គមុខជាមិនដាក់ទោសបងប្អូន ដូចព្រះអង្គបានសម្រេច​ទេ។ រីឯខ្ញុំវិញ ខ្ញុំនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់បងប្អូនស្រាប់ សូមប្រព្រឹត្តចំពោះខ្ញុំតាម​អំពើចិត្ត និងតាមគំនិតដែលបងប្អូនយល់ថាត្រឹមត្រូវចុះ! តែសូមជ្រាបឱ្យបានច្បាស់ថា បើបងប្អូនសម្លាប់ខ្ញុំ បងប្អូន និងអ្នកក្រុងទាំងអស់ត្រូវមានទោស ព្រោះបានសម្លាប់​អ្នកដែលគ្មានកំហុស។ ព្រះអម្ចាស់ពិតជាបានចាត់ខ្ញុំឱ្យនាំពាក្យទាំងនេះមកជម្រាប​បងប្អូនមែន»។ ពេលនោះ ពួកមន្ត្រី និងប្រជាជនទាំងមូលពោលទៅពួកបូជាចារ្យ និងពួកព្យាការីថា៖«អ្នកនេះគ្មានទោសដល់ជីវិតទេ ដ្បិតគាត់បាននិយាយមកយើងក្នុងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់យើងពិតមែន»។ មានពួកចាស់ទុំខ្លះក្រោកឈរឡើង ហើយពោលទៅកាន់អង្គប្រជុំរបស់ប្រជាជនដូចតទៅ៖«ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទអេ​សេគីយ៉ា ជាស្ដេចស្រុកយូដា ព្យាការីមីកាបានថ្លែងព្រះបន្ទូលប្រាប់ប្រជាជនយូដាទាំងអស់ថា “ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូលមានព្រះបន្ទូល​ថា គេនឹងភ្ជួររាស់ក្រុងស៊ីយ៉ូនដូចភ្ជួរស្រែ ហើយក្រុងយេរូសាឡឹមនឹងក្លាយទៅជាគំនរបាក់បែក រីឯភ្នំដែលមានព្រះវិហារនឹងក្លាយទៅជាព្រៃ”។ នៅសម័យ​នោះ តើព្រះបាទអេសេគីយ៉ា និងប្រជាជនបានសម្លាប់ព្យាការីមីកាឬទេ? ទេ! ពួកគេ​បែរជាគោរពកោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់ ហើយនាំគ្នាទូលអង្វរព្រះអង្គទៀតផង។ ហេតុនេះ​ហើយបានជាព្រះអង្គមិនដាក់ទោសពួកគេ តាមការសម្រេចរបស់ព្រះអង្គឡើយ។ ប្រសិនបើយើងប្រហារជីវិតលោកនេះ ទុក្ខទោសយ៉ាងធ្ងន់នឹងធ្លាក់មកលើយើងពុំខាន!»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៦៩ (៦៨),១៥-១៦.៣០-៣១.៣៣-៣៤ បទកាកគតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម មថ ៥,១០

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ១៤,១-១២

នៅគ្រានោះ ព្រះបាទហេរ៉ូដជាស្តេចអនុរាជបានជ្រាបអំពីព្រះកិត្តិនាមរបស់ព្រះយេស៊ូ ទ្រង់មានរាជឱង្ការទៅពួកបរិពារថា៖«យ៉ូហានបាទីស្តបានទទួលជីវិតថ្មីហើយ បានជាគាត់មានឫទ្ធានុភាពសម្តែងការអស្ចារ្យយ៉ាងនេះ»។ ព្រះបាទហេរ៉ូដបានចាប់លោកយ៉ូហានដាក់ច្រវាក់យកទៅឃុំឃាំង ដោយទ្រង់ជឿតាមពាក្យព្រះនាងហេរ៉ូឌីយ៉ាដាដែលត្រូវជាមហេសីរបស់ស្តេចភីលីពជាអនុជរបស់ព្រះអង្គ ព្រោះលោកយ៉ូហានបានបន្ទោសស្តេចថា៖«ព្រះករុណាគ្មានសិទ្ធយកព្រះនាងមកធ្វើជាមហេសីឡើយ»។ ស្តេចហេរ៉ូដចង់សម្លាប់លោកយ៉ូហាន តែទ្រង់ខ្លាចបណ្តាជន ព្រោះពួកគេចាត់ទុកលោកជាព្យាការីមួយរូប។ នៅថ្ងៃបុណ្យខួបចម្រើនព្រះជន្មស្តេចហេរ៉ូដ បុត្រីរបស់ព្រះនាង​ហេរ៉ូឌីយ៉ាដា ចូលមករាំនៅមុខភ្ញៀវ ធ្វើឱ្យស្តេចពេញចិត្ត​យ៉ាងខ្លាំង រហូទដល់ស្បថស្បែសន្យានឹងនាងថា បើនាងចង់បានអ្វីស្តេចប្រទានឱ្យទាំងអស់។ នា​​ងទូលទៅស្តេចវិញតាមពាក្យបង្គាប់របស់មាតាថា៖«សូមទ្រង់ប្រទានក្បាលរបស់យ៉ូហានបាទីស្តដាក់លើថាសមកឱ្យខ្ញុំម្ចាស់!»។ ព្រះរាជាព្រួយព្រះហឫទ័យ​ក្រៃលែង ព្រោះទ្រង់បានស្បថនៅមុខភ្ញៀវទាំងអស់ជ្រុលហួសទៅហើយ។ ទ្រង់ក៏​បញ្ជាឱ្យគេធ្វើតាមពាក្យសុំរបស់នាង គឺចាត់ទាហានឱ្យទៅកាត់កលោកយ៉ូហាន យក​ក្បាលដាក់លើថាសមួយប្រគល់ឱ្យនាង ហើយនាងក៏យកទៅថ្វាយមាតា។ ពួកសិស្ស​របស់លោកយ៉ូហានមកយកសពលោកទៅបញ្ចុះ រួចនាំគ្នាយកដំណឹងទៅទូលព្រះយេស៊ូ។