អត្ថបទព្រះគម្ពីរ ថ្ងៃពុធពិសិដ្ឋ ទី០៥ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២៣

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីអេសាយ អស ៥០,៤-៩

ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់ខ្ញុំ បានបង្រៀនខ្ញុំអំពីសេចក្តីដែលខ្ញុំត្រូវនិយាយ ព្រះអង្គប្រទានឱ្យខ្ញុំចេះពោលពាក្យលើកទឹកចិត្តមនុស្សដែលអស់សង្ឃឹម។ រៀងរាល់ព្រឹក ព្រះអង្គរំឭកដាស់តឿនខ្ញុំ ហើយបង្រៀនខ្ញុំឱ្យចេះស្តាប់ដូចសាវ័កស្តាប់គ្រូ។ ព្រះជាអម្ចាស់បានប្រៀនប្រដៅខ្ញុំឱ្យយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់។ ឯខ្ញុំវិញ ខ្ញុំមិនបះបោរប្រឆាំង ឬដកខ្លួន​ថយក្រោយឡើយ។ ខ្ញុំបានបែរខ្នងទៅឱ្យអ្នកដែលចង់វាយខ្ញុំ ខ្ញុំបានបែរមុខទៅឱ្យអ្នកដែលចង់បោចពុកមាត់ខ្ញុំ។ ពេលគេប្រមាថមើលងាយ និងស្តោះទឹកមាត់ដាក់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនបានគេចមុខចេញឡើយ។ ព្រះជាអម្ចាស់ជួយខ្ញុំ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំមិនបាក់មុខ ខ្ញុំនៅតែរក្សាទឹកមុខរឹងប៉ឹងដដែល ព្រោះខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំមិនត្រូវអាម៉ាស់ឡើយ។ ព្រះអង្គដែលរកយុត្តិធម៌ឱ្យខ្ញុំ ទ្រង់គង់នៅក្បែរខ្ញុំ។ បើនរណាចង់ប្តឹងខ្ញុំ សុំអញ្ជើញមកយើងទៅតុលាការជាមួយគ្នា! នរណាចង់ចោទប្រកាន់ សុំអញ្ជើញមកជួបខ្ញុំ។ មែនហើយ! ព្រះអម្ចាស់យាងមកជួយខ្ញុំ តើនរណាអាចផ្តន្ទាទោសខ្ញុំបាន?​

ទំនុកតម្កើងលេខ ៦៩ (៦៨),៨-១០.២១-២២.៣១.៣៣-៣៤ បទកាកគតិ

ខ្ញុំទ្រាំឱ្យគេប្រមាថដៀលជេរមើលងាយពេកក្រៃ
ព្រោះតែព្រះអង្គខ្មាសគេស្ទើរក្ស័យអាប់ឱនសិរី
ព្រោះតែព្រះអង្គ ។
ញាតិទូលបង្គំមិនរាប់អានខ្ញុំពួកគេបោះបង់
បងប្អូនបង្កើតក៏មិនស្មោះត្រង់ចាត់ទុកខ្ញុំហ្នឹង
ដូចជនបរទេស ។
១០នោះមកពីខ្ញុំចិត្តនៅមូលផ្តុំស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់
ដំណាក់ព្រះអង្គគេតិះដៀលត្មះតែពាក្យទាំងនោះ
ត្រូវធ្លាក់លើខ្ញុំ ។
២១ពាក្យត្មះតិះដៀលចាក់រុកឆឹ្កះឆ្កៀលឈឺស្មើទាត់ធាក់
ចិត្តខ្ញុំខ្លោចផ្សាឈឺចុកញ័រញាក់គិតថាមានម្នាក់
នឹងអាណិតខ្ញុំ ។
ក្រែងមានអ្នកជួយតែឥតមានមួយខ្ញុំកើតទុក្ខធំ
សង្ឃឹមថាមានគេមកលួងលោមរំលែកទុក្ខខ្ញុំ
តែរកមិនបាន ។
២២ខ្ញុំឃ្លានបរិភោគគេមិនបានយកអាហារល្អថ្កាន
បែរយកថ្នាំពុលឱ្យខ្ញុំក្ស័យប្រាណទោះស្រេកពុំបាន
ស្គាល់រស់ជាតិទឹក ។
៣១ខ្ញុំនឹងច្រៀងកោតសរសើរបំផុតព្រះនាមព្រះអង្គ
ប្រកាសពីភាពថ្កុំថ្កើងរឿងរុងរបស់ព្រះអង្គ
បម្រើគោរព ។
៣៣អស់អ្នកទុគ៌តវេទនាក្រខ្សត់ចិត្តគេសប្បាយ
គេមានអំណរឥតមានខ្វល់ខ្វាយនឹងរស់វែងឆ្ងាយ
អាយុយឺនយូរ ។
៣៤ដ្បិតទ្រង់សណ្តាប់ពាក្យអ្នកសុភាពនិយាយទូលថ្ងូរ
ទ្រង់មិនលះបង់អ្នកជាប់ឃុំយូរឱ្យទួញទ្រហោរ
នៅឯកោទេ ។

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អ

បពិត្រព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ! យើងខ្ញុំសូមលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ។
សូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះមហាក្សត្ររបស់យើងខ្ញុំ មានតែព្រះអង្គទេដែលអាណិតអាសូរយើងខ្ញុំ ជាអ្នកវង្វេងឆ្ងាយពីព្រះអង្គ។
បពិត្រព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ! យើងខ្ញុំសូមលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ។

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ២៦,១៤-២៥

ពេលនោះ សាវ័កម្នាក់ក្នុងក្រុមសាវ័កទាំងដប់ពីរនាក់ ឈ្មោះយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុតទៅជួបពួកនាយកបូជាចារ្យជម្រាបថា៖ «បើខ្ញុំប្រគល់លោកយេស៊ូជូនអស់លោក តើអស់លោកឱ្យអ្វីខ្ញុំ?»។ ពួកនាយកបូជាចារ្យក៏រាប់ប្រាក់ឱ្យគាត់សាមសិបស្លឹង។ ចាប់ពីពេលនោះមក យូដាសរកឱកាសដើម្បីនាំគេទៅចាប់ព្រះយេស៊ូ។ នៅថ្ងៃដំបូងនៃពិធីបុណ្យនំប័ុងឥតមេ សាវ័កនាំគ្នាមកគាល់ព្រះយេស៊ូទូលថា៖ «តើព្រះគ្រូចង់ឱ្យយើងខ្ញុំរៀបចំជប់លៀងជូនក្នុងឱកាសបុណ្យចម្លងនៅកន្លែងណា?»។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរនាំគ្នាទៅផ្ទះបុរសម្នាក់នៅទីក្រុងប្រាប់គាត់ថា លោកគ្រូមានប្រសាសន៍ថា ពេលកំណត់របស់ខ្ញុំជិតមកដល់ហើយ ខ្ញុំនឹងធ្វើបុណ្យចម្លងជាមួយសិស្សខ្ញុំនៅក្នុងផ្ទះអ្នក»។ សាវ័កនាំគ្នាធ្វើតាមដូចព្រះយេស៊ូបង្គាប់ ហើយរៀបចំម្ហូបអាហារសម្រាប់បុណ្យចម្លង។ លុះដល់ល្ងាច ព្រះអង្គរួមតុជាមួយសាវ័កទាំងដប់ពីរនាក់។ នៅពេលបរិភោគ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំសុំប្រាប់ឱ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មានម្នាក់នឹងនាំគេមកចាប់ខ្ញុំ»។ ក្រុមសាវ័កព្រួយចិត្តក្រៃលែង ម្នាក់ៗទូលសួរព្រះអង្គថា៖ «បពិត្រព្រះអម្ចាស់! តើទូលបង្គំ​ឬ?»។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគេវិញថា៖ ​«អ្នកណាជ្រលក់នំប័ុងក្នុងចានជាមួយខ្ញុំ គឺអ្នកនោះហើយដែលនាំគេមកចាប់ខ្ញុំ។ បុត្រមនុស្សត្រូវតែស្លាប់ ដូចមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរអំពីលោកស្រាប់។ ប៉ុន្តែ អ្នកដែលនាំគេមកចាប់បុត្រមនុស្សនឹងត្រូវវេទនាជាមិនខាន។ ចំពោះអ្នកនោះ បើមិនបានកើតមកទេទើបប្រសើរជាង!»។ យូដាសជាអ្នកក្បត់ព្រះអង្គទូលសួរថា៖ «ព្រះគ្រូ! តើខ្ញុំ​ឬ?»។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖ «អ្នកនិយាយដូច្នេះ ត្រូវហើយ!»។

Facebook
Twitter
LinkedIn