អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងលិខិតផ្ញើជូនគ្រីស្តបរិស័ទជាតិហេប្រឺ ហប ១១,៣២-៤០

តើខ្ញុំនិយាយអ្វីទៀតអំពីឥទ្ធិពលនៃជំនឿ? ខ្ញុំគ្មានពេលនឹងនិយាយអំពីរឿងលោកកេដូន លោកបារ៉ាក់ លោកសាំសុន លោកយ៉ែបថា ព្រះបាទដាវីឌ លោកសាមូអែល​ និងព្យាការីនានាទេ។ ដោយសារជំនឿ លោកទាំងនោះបានច្បាំងនគរផ្សេងៗ បាន​ប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិត បានទទួលអ្វីៗដែលព្រះជាម្ចាស់សន្យានឹងប្រទានឱ្យ បានបិទមាត់សិង្ហ​ បានពន្លត់ភ្លើងដែលឆេះសន្ធោសន្ធៅ បានគេចផុតពីមុខដាវ មានកម្លាំងឡើងវិញនៅពេលធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ខ្លាំងពូកែនៅពេលច្បាំង ធ្វើឱ្យខ្មាំងសត្រូវបាក់ទ័ព។ ស្ត្រីៗបានឃើញក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្លួនដែលស្លាប់ទៅហើយនោះមានជីវិតរស់ឡើយវិញ។ អ្នក​ខ្លះសុខចិត្តឱ្យគេធ្វើទារុណកម្មមិនព្រមឱ្យនរណាដោះលែងឡើយ ដើម្បីឱ្យបាន​ជីវិតរស់ឡើងវិញ។ ជាព្រះអំណោយទានដ៏ប្រសើរជាង។ អ្នកខ្លះទៀតសុខចិត្តឱ្យគេ​ចំអកឡកឡឺយ ឱ្យគេវាយដំ ហើយថែមទាំងឱ្យគេដាក់ច្រវាក់ឃុំឃាំងថែមទៀតផល។ អ្នកខ្លះត្រូវគេយកដុំថ្មគប់សម្លាប់ ត្រូវគេយករណាងារសម្លាប់ ត្រូវគេសម្លាប់ដោយ​មុខដាវ ត្រូវរសាត់អណ្តែតពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយមានតែស្បែកចៀម និងស្បែក​ពពែបិទបាំងខ្លួន ខ្វះខាតសព្វគ្រប់ទាំងអស់ ហើយត្រូវគេជិះជាន់សង្កត់សង្កិនធ្វើបាបទៀតផង។ លោកីយ៍ពុំសក្តិសមនឹងឱ្យអ្នកនោះរស់នៅជាមួយឡើយ ដូច្នេះ​គេទៅ​រស់នៅតែលតោលតាមវាលរហោស្ថាន តាមភ្នំ តាមរូងភ្នំ និងតាមល្អាងភ្នំ។ ទោះបី​អ្នកទាំងនោះទទួលសក្ខីភាពល្អព្រោះតែជំនឿរបស់ខ្លួនក៏ដោយ ក៏គេពុំបានទទួលអ្វីៗតាមព្រះបន្ទូលសន្យាដែរ។ ដោយព្រះជាម្ចាស់គ្រោងទុកថានឹងប្រទានអ្វីៗដ៏ល្អប្រសើរ​មកយើង ទ្រង់ពុំបានប្រោសអ្នកទាំងនោះឱ្យបានគ្រប់លក្ខណ៍មុនយើងឡើយ។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៣១ (៣០),២០-២៥ បទកាកគតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អ លូកា ៧,១៦

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
មានព្យាការីដ៏ប្រសើរឧត្តមម្នាក់បានកើតឡើងនៅក្នុងចំណោមយើង ហើយព្រះជាម្ចាស់យាងមករំដោះប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាកុស មក ៥,១-២០

​ព្រះយេស៊ូ និងសាវ័កទៅដល់ត្រើយម្ខាងក្នុងតំបន់កេរ៉ាសា។ កាលព្រះអង្គយាងឡើង​ពីទូកភ្លាម មានបុរសខ្មោចចូលម្នាក់ចេញពីទីបញ្ចុះសព ដើរតម្រង់មករកព្រះអង្គ។ បុរសនេះស្នាក់នៅតែតាមទីបញ្ចុះសព គ្មាននរណាអាចចងគាត់បានឡើយ សូម្បីតែយក​ច្រវាក់ មកចងក៏មិនជាប់ដែរ។ គេដាក់ខ្នោះជើង និងយកច្រវាក់ចងគាត់ច្រើនដង​ ប៉ុន្តែ គាត់នៅតែកាច់បំបាក់ច្រវាក់ និងខ្នោះទាំងនោះបានជានិច្ច គ្មាននរណាអាចបង្រ្កាប​គាត់បានឡើយ។ គាត់រស់នៅតាមទីបញ្ចុះសព និងតាមភ្នំ ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ ហើយចេះ​តែស្រែក ព្រមទាំងយកថ្មមកអារសាច់ខ្លួនឯងថែមទៀតផង។ កាលគាត់ឃើញព្រះ​យេស៊ូពីចម្ងាយ គាត់ក៏រត់មកក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ហើយស្រែកយ៉ាងខ្លាំងថា៖ «ឱព្រះ​​យេស៊ូជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតអើយ! តើព្រះអង្គចង់ធ្វើអ្វីដល់ទូលបង្គំ? ទូលបង្គំសូមអង្វរព្រះអង្គក្នុងព្រះនាមព្រះជាម្ចាស់ សូមមេត្តាកុំធ្វើទុក្ខទោសទូលបង្គំអី!»។ ខ្មោចនិយាយដូច្នេះ ព្រោះព្រះយេស៊ូបានបញ្ជាវាថា៖ «នែ៎! ខ្មោច​បិសាច! ចូរចេញពីអ្នកនេះទៅ!»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលសួរទៅខ្មោចថា៖ «ឯង​ឈ្មោះអ្វី?»។ ខ្មោចទូលឆ្លើយថា៖ «ទូលបង្គំឈ្មោះកងទ័ព ដ្បិតយើងខ្ញុំមានគ្នា​ច្រើន»។ វាទទូចអង្វរ សូមកុំឱ្យព្រះអង្គបណ្តេញពួកវាចេញពីស្រុកនោះ។ នៅ​ក្បែរនោះ មានជ្រូកមួយហ្វូងធំកំពុងរកស៊ីនៅតាមចង្កេះភ្នំ។ ពួកខ្មោចអង្វរព្រះយេស៊ូ​ថា៖ «សូមបញ្ជូនយើងខ្ញុំឱ្យទៅចូលក្នុងជ្រូកទាំងនោះទៅ!»។ ព្រះយេស៊ូក៏យល់ព្រម ខ្មោចចេញពីបុរសនោះទៅចូលក្នុងជ្រូក ហ្វូងជ្រូកដែលមានចំនួនប្រមាណជា​ពីរពាន់ក្បាល ក៏បោលចុះតាមជម្រាលភ្នំតម្រង់ទៅសមុទ្រ លង់ទឹកងាប់អស់។ ពួកអ្នកថែរក្សាហ្វូងជ្រូកយករឿងនេះរត់ទៅប្រាប់អ្នកនៅទីក្រុង និងអ្នកនៅស្រុក​ស្រែ។ មនុស្សម្នាក៏នាំគ្នាមកមើលហេតុការណ៍នោះ។ គេចូលមករកព្រះយេស៊ូឃើញបុរសដែលមានខ្មោចកងទ័ពចូលកាលពីមុន អង្គុយមានសម្លៀកបំពាក់​ហើយដឹងស្មារតីនោះ គេក៏កោតស្ញប់ស្ញែង។ អស់អ្នកដែលបានឃើញផ្ទាល់នឹងភ្នែកនាំគ្នារៀបរាប់ប្រាប់គេអំពីហេតុការណ៍ដែលកើតមានដល់បុរសនោះ និងអំពីហ្វូង​ជ្រូក។ គេទូលអង្វរព្រះយេស៊ូឱ្យចាកចេញពីស្រុកភូមិរបស់គេ។ ពេលព្រះអង្គ​កំពុងយាងចុះទូក បុរសដែលខ្មោចចូលពីមុនអង្វរសុំនៅជាមួយព្រះអង្គ។ ព្រះយេស៊ូ​​មិនយល់ព្រមទេ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរអ្នកត្រឡប់ទៅផ្ទះទៅនៅជាមួយក្រុមគ្រួសារវិញចុះ ហើយរៀបរាប់ហេតុការណ៍ទាំងប៉ុន្មានដែលព្រះអម្ចាស់បានអាណិតអាសូរប្រោសដល់អ្នក»។ បុរសនោះក៏ចេញទៅ ហើយចាប់ផ្តើមប្រកាសប្រាប់ឱ្យប្រជាជនក្នុងស្រុកដេកាប៉ូលដឹងអំពីការទាំងអស់ដែលព្រះយេស៊ូ​បាន​ប្រោសដល់គាត់។ អស់អ្នកដែលឮពាក្យគាត់ក៏កោតស្ញប់ស្ញែងក្រៃលែង។