អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីអេសាយ អស ៦០,១-៦
ក្រុងយេរូសាឡឹមអើយ! ចូរក្រោកឡើង! ចូរបញ្ចាំងពន្លឺឡើង! ដ្បិតពន្លឺរបស់អ្នកមកដល់ហើយ! សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអម្ចាស់ភ្លឺមកលើអ្នកដូចថ្ងៃរះ។ សូមមើល! ផែនដី ទាំងមូលនៅងងឹតស្លុង ហើយភាពអន្ធការគ្របលើប្រជាជនទាំងឡាយ តែពន្លឺរបស់ព្រះអម្ចាស់រះឡើងបំភ្លឺអ្នក សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គក៏លេចមកដូចថ្ងៃរះចាំងមកលើអ្នកដែរ។ ប្រជាជាតិនានានាំគ្នាដើរទៅរកពន្លឺរបស់អ្នក ហើយស្តេចទាំងឡាយក៏ដើរទៅរករស្មីដែលចាំងចេញពីអ្នកដែរ។ ចូរងើបមុខឡើង មើលជុំវិញខ្លួន! មនុស្សទាំងអស់ជួបជុំគ្នា ដើរតម្រង់មករកអ្នក។ កូនប្រុសៗរបស់អ្នកនឹងមកពីទីឆ្ងាយ ហើយប្រជាជាតិនានាក៏បីកូនស្រីៗរបស់អ្នកមកដែរ។ ពេលណាអ្នកឃើញ អ្នកនឹងត្រេកអរសប្បាយរីករាយនិងរំភើបចិត្ត។ គេនឹងនាំភោគសម្បត្តិពីខាងនាយសមុទ្រមកឱ្យអ្នក ហើយធនធានរបស់ប្រជាជាតិនានា ក៏នឹងហូរមកដល់អ្នកដែរ។ សត្វអូដ្ឋទាំងហ្វូងៗនឹងមកពេញទីក្រុង គឺអូដ្ឋរបស់ពួកម៉ាឌីយ៉ាន និងពួកអេផា។ អ្នកស្រុកសាបាទាំងអស់នឹងនាំគ្នាមក ពួកគេយកមាស និងកំញានមកជាមួយផង ហើយលើកតម្កើងការអស្ចារ្យដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រព្រឹត្ត។
ទំនុកតម្កើងលេខ ៧២ (៧១),១-២.៧-១៣ បទកាកគតិ
១. | ព្រះជាម្ចាស់អើយ | សូមប្រទានឱ្យ | រាជបុត្រនេះចេះ |
វិនិច្ឆ័យក្តី | តាមព្រះតម្រិះ | សុចរិតវិសេស | |
របស់ព្រះអង្គ | ។ | ||
២. | សូមឱ្យរាជា | គ្រប់គ្រងគ្រប់គ្នា | ប្រជារាស្ត្រទ្រង់ |
ដោយយុត្តិធម៌ | សុចរិតផូរផង់ | វិសេសឥតហ្មង | |
ត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ | ។ | ||
៧. | សូមឱ្យសេចក្តី | សុចរិតថ្លាថ្លៃ | ចម្រើនខ្ពង់ខ្ពស់ |
នៅក្នុងរជ្ជកាល | រាជាអង្គនោះ | កុំបីមានទាស់ | |
សុខសាន្តតទៅ | ។ | ||
៨. | សូមព្រះរាជា | គ្រប់គ្រងកុំរា | កុំឱ្យហ្មងសៅ |
ពីសមុទ្រមួយ | មិនបង្អង់នៅ | រហូតដល់ទៅ | |
ស្រុកដាច់ស្រយាល | ។ | ||
៩. | ប្រជាដែលរស់ | តាមវាលទាំងនោះ | នឹងត្រេកត្រអាល |
ក្រាបថ្វាយបង្គំ | គ្រប់សម័យកាល | សត្រូវច្រួសច្រាល | |
វិនាសអាសារ | ។ | ||
១០. | អស់ស្តេចទាំងឡាយ | នឹងយកតង្វាយ | មកថ្វាយករុណា |
ឥតមានខកខាន | មួយវេលាណា | ទាំងកោះនានា | |
យកមកទាំងអស់ | ។ | ||
១១. | ស្តេចទាំងប៉ុន្មាន | ឥតមានខកខាន | ចូលរួមដោយស្មោះ |
ក្រាបថ្វាយបង្គំ | រាជាទាំងអស់ | ប្រជាទាំងនោះ | |
បម្រើករុណា | ។ | ||
១២. | ទ្រង់នឹងរំដោះ | អ្នកក្រទាំងអស់ | ដោយធម៌មេត្តា |
អ្នកទុគ៌តស្រែ | សុំក្តីករុណា | ព្រះអង្គរក្សា | |
អ្នកគ្មានទីពឹង | ។ | ||
១៣. | ទ្រង់សែនអាណិត | អាសូរពេកពិត | អ្នកអត់លំនឹង |
និងជនកម្សត់ | គ្មានអ្វីរំពឹង | ព្រះអម្ចាស់នឹង | |
សង្គ្រោះជីវិត | ។ |
អត្ថបទទី២៖ សូមថ្លែងលិខិតរបស់គ្រីស្តទូតប៉ូលផ្ញើជូនគ្រីស្តបរិស័ទក្រុងអេភេសូ អស ៣,២-៣.៥-៦
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់! បងប្អូនបានឮគេនិយាយអំពីមុខងារដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រណីសន្តោសផ្ញើឱ្យខ្ញុំបំពេញ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់បងប្អូននោះហើយគឺព្រះអង្គបានបង្ហាញគម្រោងការដ៏លាក់កំបាំងរបស់ព្រះអង្គឱ្យខ្ញុំស្គាល់។ ព្រះជាម្ចាស់ពុំបានបង្ហាញគម្រោងការនេះឱ្យមនុស្សជំនាន់ដើម ដូចព្រះអង្គបង្ហាញឱ្យក្រុមគ្រីស្តទូត និងឱ្យព្យាការីដ៏សុទ្ធរបស់ព្រះអង្គនាបច្ចុប្បន្នកាល ស្គាល់ដោយសារព្រះវិញ្ញាណនោះឡើយ គឺថាដោយសារដំណឹងល្អ សាសន៍ដ៏ទៃមានសិទ្ធិចូលរួមទទួលមត៌ក មានសិទ្ធិចូលរួមក្នុងព្រះកាយតែមួយ និងមានសិទ្ធិទទួលព្រះពរតាមព្រះបន្ទូលសន្យារួមជាមួយសាសន៍អ៊ីស្រាអែលក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តយេស៊ូដែរ។
ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម មថ ២,២
អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
យើងខ្ញុំបានឃើញផ្កាយរបស់ព្រះអង្គរះនៅទិសខាងកើត ហើយយើងខ្ញុំមកថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ។ អាលេលូយ៉ា!
សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ២,១-១២
ព្រះយេស៊ូប្រសូតនៅភូមិបេថ្លេហិម ក្នុងស្រុកយូដា នារជ្ជកាលព្រះបាទហេរ៉ូដ។ មានពួកហោរាចារ្យនាំគ្នាធ្វើដំណើរពីទិសខាងកើត មកដល់ក្រុងយេរូសាឡឹម សួរថា៖«ព្រះមហាក្សត្ររបស់ជនជាតិយូដាដែលទើបនឹងប្រសូតទ្រង់គង់នៅឯណា? យើងខ្ញុំបានឃើញផ្កាយរបស់ព្រះអង្គនៅទិសខាងកើត ហើយយើងខ្ញុំមកថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ»។ កាលព្រះបាទហេរ៉ូដឮដំណឹងនេះ ទ្រង់រន្ធត់ព្រះហឫទ័យយ៉ាងខ្លាំង ហើយអ្នកក្រុងយេរូសាឡឹមទាំងអស់ក៏រន្ធត់ចិត្តជាមួយព្រះអង្គដែរ។ ព្រះរាជាត្រាស់ហៅនាយបូជាចារ្យ និងពួកធម្មាចារ្យទាំងប៉ុន្មានរបស់ប្រជាជនមក ដើម្បីសួរគេពីកន្លែងដែលព្រះគ្រីស្តត្រូវប្រសូត។ គេទូលស្តេចថា ព្រះគ្រីស្តត្រូវប្រសូតនៅភូមិបេថ្លេហិម ក្នុងស្រុកយ៉ូដា ដ្បិតមានសេចក្តីចែងទុកមកដោយសារព្យាការីថា៖ “ភូមិបេថ្លេហិមជាដែនដីយូដាអើយ! ក្នុងបណ្តាក្រុងសំខាន់ៗនៃស្រុកយូដា អ្នកមិនមែនតូចជាងគេទេ ដ្បិតនឹងមានគង្វាលម្នាក់កើតចេញពីអ្នក លោកនឹងថែរក្សាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើង”។ ពេលនោះព្រះបាទហេរ៉ូដហៅពួកហោរាចារ្យមកជាសម្ងាត់ សួរបញ្ជាក់អំពីពេលដែលផ្កាយរះឡើង។ បន្ទាប់មក ទ្រង់ចាត់ហោរាចារ្យទាំងនោះឱ្យទៅភូមិបេថ្លេហិម ដោយមានរាជឱង្ការថា៖«សុំអស់លោកនាំគ្នាទៅចុះ ហើយស៊ើបសួរដំណឹងអំពីព្រះឱរសនោះឱ្យបានច្បាស់លាស់។ កាលបានឃើញហើយ ចូរមកប្រាប់យើងវិញផង ដើម្បីឱ្យយើងទៅថ្វាយបង្គំព្រះអង្គដែរ»។ ក្រោយពីបានទទួលរាជឱង្ការហើយ គេក៏នាំគ្នាចេញទៅ។ ពេលនោះផ្កាយដែលគេឃើញនៅទិសខាងកើត នាំមុខគេរហូតដល់កន្លែងដែលព្រះឱរស គង់ទើបឈប់។ កាលហោរាចារ្យទាំងនោះឃើញផ្កាយ គេសប្បាយចិត្តពន់ប្រមាណ។ គេចូលទៅក្នុងផ្ទះ ឃើញព្រះឱរសគង់នៅជាមួយនាងម៉ារីជាមាតា គេក៏នាំគ្នាក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ រួចបើកហិបយកជំនូនរបស់ខ្លួន គឺមាស គ្រឿងក្រអូប និងជ័រល្វីងទេសមកថ្វាយព្រះអង្គ។ បន្ទាប់មក គេវិលត្រឡប់ទៅស្រុករបស់ខ្លួនវិញ តាមផ្លូវមួយផ្សេងទៀត ដ្បិតព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលប្រាប់គេក្នុងសុបិននិមិត្តមិនឱ្យវិលទៅគាល់ព្រះបាទហេរ៉ូដវិញឡើយ។