លោក ឆាល-ឌឺហ្វ៊ូកូរ កើតនៅថ្ងៃទី ១៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៨៥៨ នៅទីក្រុង ស្ត្រាស្បួរ ប្រទេសបារាំង។ លោកជាកូនកំព្រាតាំងពីលោកមានអាយុប្រាំមួយឆ្នាំ លោកមានប្អូនស្រីម្នាក់ឈ្មោះ ម៉ារី ។ កាលលោកនៅវ័យជំទង់ លោកជាមនុស្សដែលរស់នៅក្នុងផ្លូវវៀចវេរ និងគ្មានសណ្តាប់ធ្នាប់ បោះបង់ចោលជំនឿ។ លោកចាប់អារម្មណ៍ជាលើវិស័យជាអ្នករុករក ជាអ្នកភូមិសាស្រ្ត គូរផែនទី និងភាសាវិទ្យា បានជាលោកចេញដំណើរ ទៅធ្វើការរុករកយ៉ាងប្រថុយប្រថាននៅប្រទេសម៉ារ៉ុក អស់រយៈពេល២ឆ្នាំ (១៨៨៣-១៨៨៤) ។ នៅទីនោះ លោកបានស្រាវជ្រាវអំពីសាសនាអ៊ីស្លាម និងរបៀបរស់នៅរបស់ប្រជាជនម៉ូស្លីម ដែលជំរុញគាត់ឲ្យគិតពិចារណាជាច្រើនអំពីព្រះជាម្ចាស់។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ “ឱព្រះជាម្ចាស់អើយ ប្រសិនបើព្រះអង្គ ពិតជាមានព្រះជន្មគង់នៅមែននោះ សូមជួយឲ្យខ្ញុំដឹង និងអាចស្គាល់ព្រះអង្គផងចុះ ” ។ លុះដល់លោកត្រឡប់ទៅប្រទេសបារាំងវិញ លោកចាប់ផ្តើមកស្វែងរកព្រះជាម្ចាស់កាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។ ក្រោមការណែនាំរបស់លោកបូជាចារ្យ ហូវ៉ូលាំង លោកបានរកឃើញព្រះជាម្ចាស់ឡើងវិញនៅ ខែតុលា ឆ្នាំ១៨៨៦ និងបានទទួលអគ្គសញ្ញាលើកលែងទោស។ ពេលនោះ លោកមានអាយុ ២៨ ឆ្នាំ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ “នៅពេលដែលខ្ញុំជឿលើព្រះជាម្ចាស់ភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំយល់ឃើញថា ខ្ញុំមិនអាចធ្វើអ្វីផ្សេងក្រៅពីរួមរស់ រួមស្លាប់ទាំងស្រុងសម្រាប់ព្រះអង្គតែមួយគត់នោះឡើយ” ។ ពេលនោះ លោកសម្រេចចិត្តធ្វើបូជនីយចរនៅលើទឹកដីសន្យា លោករកឃើញនូវការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះលោកហើយ ៖ គឺដើរតាមព្រះយេស៊ូ ដោយយកតម្រាប់ពីរបៀបរស់នៅរបស់ព្រះអង្គនៅឯភូមិណាសារ៉ែត ។ មុនដំបូង លោកបានចំណាយពេល អស់៧ឆ្នាំ ជាបព្វជិតបេណេឌិកតូ ក្នុងវត្តអារាមនៅប្រទេសបារាំង ក្រោយមកនៅប្រទេសស៊ីរី ។ បន្ទាប់មក លោកចាកចេញទៅរស់នៅជិតវត្តអារាមបព្វជិតាក្លារីស្សមួយ ក្នុងជីវភាពជាឥសីម្យ៉ាង ដោយខិតខំអធិដ្ឋាន និងនមស្ការព្រះជាម្ចាស់ ។ កាលលោកមានអាយុ ៤៣ ឆ្នាំ (១៩០១) លោកទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាបូជាចារ្យ ហើយលោកទៅរស់នៅតំបន់តាម៉ាន-រ៉ាស៊េត (Tamanrasset) ក្នុងវាលរហោស្ថាន សាហារ៉ា (ប្រទេសអាល់ហ្សេរី) ក្នុងចំណោមជនជាតិភាគតិច ទូអារេក្ក (Tuareg) ដែលធ្លាប់ជាអ្នកកាន់សាសនាអ៊ីស្លាម ។ លោកមានបំណងចង់រស់នៅក្នុងចំណោមពួកគេ “ជាអ្នកដែលត្រូវគេមើលងាយ និងត្រូវគេបោះបង់ចោល ” ដើម្បីក្លាយទៅជា ”បងប្អូនទូទៅ ” របស់អ្នកទាំងនោះ ។ ដោយលោកចង់គោរពវប្បធម៌ និងជំនឿសាសនារបស់ពួកគេ លោកក៏មានបំណងប្រាថ្នា “ចង់ប្រកាសប្រាប់នូវព្រះបន្ទូលដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ត ក្នុងភាពស្ងៀមស្ងាត់នៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់លោក “ លោកនិយាយថា “ខ្ញុំចង់ប្រព្រឹត្តអំពើល្អគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីឲ្យគេចាត់ទុកថា បើខ្ញុំដែលគ្រាន់តែជាអ្នកបម្រើ មានភាពដ៏សប្បុរសដល់កម្រឹតនេះទៅហើយ តើព្រះអង្គដែលជាព្រះអម្ចាស់របស់លោក ទ្រង់មានព្រះហប្ញទ័យសប្បុរសដល់កម្រឹតណាវិញដែរ ? » ។ លោកសម្រេចចិត្តនិពន្ធក្បួនច្បាប់មួយ ក្នុងគោលបំណងចង់បង្កើតក្រុមគ្រួសារបព្វជិតបព្វជិតាជាសហជីវិន ដែលអាចចែករំលែកនូវឆន្ទៈរបស់លោក ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ “ជីវិតតាមបែបអ្នកភូមិណាសារ៉ែតនេះ ជាជីវិតដែលមនុស្សជាច្រើនអាចដើរតាមបាន ” ។ នៅពេលល្ងាច ថ្ងៃទី ១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ១៩១៦ មានពួកចោរប្លន់ ឡោមព័ទ្ធខ្ទមរបស់លោក ហើយគេសម្លាប់លោក ពេលនោះលោកមានអាយុ ៥៨ ឆ្នាំ ។ សព្វថ្ងៃនេះ ក្រុមគ្រួសារសហជីវិនរបស់លោក ឆាល-ឌឺហ្វ៊ូកូរ ដែលចែករំលែកនូវឆន្ទៈរបស់លោក មានគ្នាច្រើន ជាស្ថាប័នសាសនាដែលធ្លាប់ប្រមូលគ្រីស្តបរិស័ទជាច្រើនប្រភេទ ទាំងបព្វជិតបព្វជិតា ទាំងលោកបូជាចារ្យ និងគ្រីស្តបរិស័ទគ្រហស្ថនោះផងដែរ ។ លោកបានទទួលឋានៈជាសន្តបុគ្គលរបស់ព្រះសហគមន៍ នៅថ្ងៃទី ១៥ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០២២ ដោយមានសម្តេចប៉ាប ហ្វ្រង់ស៊ីស្កូ បានប្រកាសជាផ្លូវការ និងជាសាធារណៈដ៏ឱឡារិក ក្នុងវិសាលវិហារបាស៊ីលីកា សន្តសិលា នៅបុរីវ៉ាទីកង់ ទីក្រុងរ៉ូម ។
