ជំពូក ១០

ព្រះ‌ចៅ​ស៊ែរសេស និង​លោក​ម៉ាដេកាយ

1 ព្រះ‌ចៅ​ស៊ែរសេស​បាន​បង្ខំ​ប្រជាជន​ដែល​រស់​លើ​ដី​គោក និង​នៅ​តាម​កោះ​នានា ឲ្យ​បង់​ពន្ធដារ។ 2 ឫទ្ធិ​អំណាច និង​វីរ‌ភាព​របស់​ព្រះ‌រាជា ព្រម​ទាំង​សេចក្ដី​ដែល​រៀប​រាប់​អំពី​ព្រះ‌រាជា ប្រទាន​តំណែង​ខ្ពង់‌ខ្ពស់​ដល់​លោក​ម៉ាដេកាយ​នោះ សុទ្ធ​តែ​មាន​ចែង​ទុក​ក្នុង​សៀវភៅ​ប្រវត្តិ‌សាស្ត្រ​របស់​ស្តេច​ស្រុក​ម៉ែដ និង​ពែរ្ស។ 3 លោក​ម៉ាដេកាយ ដែល​ជា​ជន​ជាតិ​យូដា បាន​ទទួល​តំណែង​ធំ​ជាង​គេ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ‌ចៅ​ស៊ែរសេស។ លោក​ជា​វរជន​មួយ​រូប​របស់​ជន​ជាតិ​យូដា ដែល​ជន​រួម​ជាតិ​របស់​លោក​គោរព​ស្រឡាញ់​គ្រប់ៗ​គ្នា។ លោក​តែង‌តែ​ផ្តល់​ផល​ប្រយោជន៍ និង​សេចក្ដី​សុខ​ជូន​ប្រជាជន​របស់​លោក​ជា‌និច្ច។

1 លោក​ម៉ាដេកាយ​តែង​តែ​ពោល​ថា៖ «ព្រឹត្តិ‌ការណ៍​ទាំង​នេះ​កើត​ឡើង ដោយ​សារ​ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ 2 ខ្ញុំ​នឹក​ឃើញ​សុបិន​ដែល​ស្ដី​អំពី​ព្រឹត្តិ‌ការណ៍​ទាំង​នេះ ហើយ​អ្វីៗ​ក៏​កើត​ឡើង​ឥត​ចន្លោះ​ត្រង់​ណា​ឡើយ។ 3 ប្រភព​ទឹក​មួយ​ដ៏​តូច ប្រែ​ជា​ទន្លេ​ធំ រួច​មាន​ពន្លឺ មាន​ព្រះ‌អាទិត្យ និង​មាន​ទឹក​ជា​ច្រើន។ ទន្លេ​គឺ​ព្រះ‌នាង​អេសធែរ​ដែល​ព្រះ‌រាជា​យក​ធ្វើ​ជា​ព្រះ‌មហេសី និង​តែង​តាំង​ជា​ព្រះ‌មហា​ក្សត្រិយានី។ 4 នាគ​ពីរ​គឺ​លោក​ហាម៉ាន់ និង​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់។ 5 ប្រជា‌ជាតិ​ទាំង‌ឡាយ គឺ​ជា​ជាតិ​សាសន៍​ដែល​ប្រមូល​គ្នា ដើម្បី​លុប​បំបាត់​ឈ្មោះ​របស់​ជន​ជាតិ​យូដា។ 6 ប្រជា‌ជាតិ​របស់​ខ្ញុំ គឺ​ប្រជាជន​អ៊ីស្រា‌អែល ដែល​ស្រែក​អង្វរ​ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ហើយ​ព្រះ‌អង្គ​ក៏​សង្គ្រោះ​ពួក​គេ។ ព្រះ‌អម្ចាស់ បាន​សង្គ្រោះ​ប្រជា‌រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ‌អង្គ ហើយ​ព្រះ‌អម្ចាស់​បាន​រំដោះ​យើង​ខ្ញុំ ឲ្យ​រួច​ពី​គ្រោះ​កាច​ទាំង​នោះ! ព្រះ‌ជាម្ចាស់​បាន​សម្ដែង​ទី​សម្គាល់ និង​បាដិហារិយ៍​យ៉ាង​អស្ចារ្យ មិន​ដែល​កើត​មាន ដូច្នេះ ក្នុង​ចំណោម​ជាតិ​សាសន៍​ដទៃ​ឡើយ។ 7 ហេតុ​នេះ​ហើយ បាន​ជា​ព្រះ‌អង្គ​បម្រុង​ទុក​វាសនា​ពីរ មួយ​សម្រាប់​ប្រជា‌រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ‌អង្គ មួយ​ទៀត​សម្រាប់​ជាតិ​សាសន៍​ដទៃ​ទាំង​អស់។ 8 វាសនា​ទាំង​ពីរ​នេះ កើត​ឡើង​តាម​ពេល​កំណត់ គឺ​នៅ​ថ្ងៃ ដែល​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​វិនិច្ឆ័យ​ជាតិ​សាសន៍​ទាំង‌ឡាយ។ 9 ព្រះ‌ជាម្ចាស់​មិន​បំភ្លេច​ប្រជា‌រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ទេ ព្រះ‌អង្គ​បាន​រក​យុត្តិធម៌ ឲ្យ​ប្រជា​រាស្រ្ដ​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ផ្ទាល់។ 10 ហេតុ​នេះ​ហើយ បាន​ជា​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​ដប់‌បួន និង​ដប់‌ប្រាំ នៃ​ខែ​ផល្គុន ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​ត្រូវ​ជួប‌ជុំ​គ្នា ប្រារព្ធ​ពិធី​យ៉ាង​សែន​សប្បាយ​រីករាយ នៅ​គ្រប់​ដំណ​ត​រៀង​ទៅ។

11 នៅ​ឆ្នាំ​ទី​បួន ក្នុង​រជ្ជ​កាល​ព្រះ‌បាទ​ផ្ទូលេមេ និង​ព្រះ‌នាង​ក្លេអូប៉ាត្រ លោក​ដូស៊ីត​ដែល​អួត​អាង​ថា ខ្លួន​ជា​បូជា‌ចារ្យ និង​ជា​សមាជិក​ក្រុម​លេវី និង​លោក​ផ្ទូលេមេ ជា​កូន រៀប​រាប់​លិខិត​ខាង​លើ​នេះ។ លោក​ទាំង​ពីរ​ប្រកាស​ថា លិខិត​នេះ​ពិត​ជា​លិខិត​ស្ដី​អំពី​បុណ្យ​ពួរីម ដែល​លោក​លីស៊ីម៉ាក​ជា​កូន​របស់​លោក​ផ្ទូលេមេ ជា​អ្នក​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម បាន​បក​ប្រែ​ពី​ច្បាប់​ដើម៕