បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដែលព្រះសហគមន៍ណែនាំឲ្យយើងអធិដ្ឋានសម្រាប់ការប្រកាសដំណឹងល្អ​។ ប៉ុន្តែមិនមែនតែអធិដ្ឋានដើម្បីឲ្យយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទចូលរួមយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងការប្រកាសដំណឹងល្អ។ ​            ថ្ងៃនេះខ្ញុំនៅព្រះវិហារគិរីវង់ ដែលជាព្រះសហគមន៍ដ៏តូចមួយដែលបានកើតឡើងនៅឆ្នាំ២០០៣។ នេះជាសញ្ញាសម្គាល់នៃការប្រកាសដំណឹងល្អ ពេលដែលចាប់ផ្ដើម យើងចាប់ផ្ដើមនៅចំការទៀងនៅឆ្នាំ១៩៩៨ ដែលលោកគ្រូជាងទទួលពិធីជ្រមុជទឹក និងក្រោយមកចាប់ផ្ដើមប្រកាសដំណឹងល្អក្នុងឆ្នាំ​២០០៣ ជាមួយគិរីវង់។  ហើយយើងបានបន្តនៅព្រៃកប្បាស បន្តនៅសន្តប៉ូល បន្តនៅទីរួមខេត្តតាកែវ តហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ យើងមានត្រពាំងក្រញូង កំពង់អំពិល ដូច្នេះគ្រប់ព្រះសហគមន៍ដែលយើងមានសព្វថ្ងៃនេះ យើងបានចេញពីព្រះសហគមន៍មួយ។ ដោយសារយើងបានអនុវត្តព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូដែរ​ «សូមទៅប្រកាសដំណឹងល្អ​សូមទៅដល់កន្លែងដាច់ស្រយាលនៃផែនដី​»។ ដូច្នេះបងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ថ្ងៃនេះដែលយើងចូលនៅក្នុងការអធិដ្ឋានសម្រាប់ការប្រកាសដំណឹងល្អ​ ឲ្យយើងដឹងថា យើងរៀងៗខ្លួន យើងជាសាវ័កនិងគ្រីស្តទូត។ ​សាវ័កមានន័យថា យើងដើរតាមព្រះយេស៊ូ និងគ្រីស្តទូតមានន័យថារួមជាមួយព្រះយេស៊ូ យើងទៅប្រកាសដំណឹងល្អ។ យើងជាទូតរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្តដូចគ្រីស្តទូតពីដើម​ យើងនឹកឃើញពីដើមព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលមុនចាកចេញទៅឋានបរមសុខ «សូមទៅប្រកាសដំណឹងល្អដល់ដាច់ស្រយាលនៃផែនដី ធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកឲ្យគេ ដោយនាមព្រះបិតាព្រះបុត្រានិងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ និងសូមព្យាបាលអ្នកជំងឺ បណ្ដេញខ្មោចពីខ្លួនគេ»។ ​បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នេះជាបេសកកម្ម តួនាទីដែលយើងទទួលជាគ្រីស្តបរិស័ទនៅក្នុងព្រះសហគមន៍កាតូលិករបស់យើង ​និងថ្ងៃនេះ សម្ដេចប៉ាបបានរៀបចំសារលិខិតមួយដើម្បីជំរុញយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យកចិត្តទុកដាក់ថែមទៀតដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ ហើយក្នុងសារលិខិត សម្ដេចប៉ាបបាននឹករលឹកដល់ព្រះយេស៊ូមានពាក្យប្រស្នាអំពីមង្គលការ ដែលគាត់ឲ្យម្ចាស់មង្គលការ ឲ្យអ្នកបម្រើទៅហៅភ្ញៀវកិត្តិយសដែលមានសំបុត្រអញ្ជើញ ប៉ុន្តែភ្ញៀវកិត្តិយសទាំងអស់នេះ ​គេថា អូ!សុំទោសខ្ញុំមិនមានពេល

បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់! ថ្ងៃនេះយើងមានអំណរសប្បាយដែលយើងបានជួបជុំគ្នា តាមពិតយើងមកពីព្រះសហគមន៍ផ្សេងៗ មានបងប្អូនមួយចំនួនមកពីព្រះសហគមន៍ភូមិភាកបាត់ដំបង ដែលយើងមានឪពុករស់ ដែលតំណាងលោកអភិបាលគីគេ ហើយបងស្រីសាឡេស៊ាន ដែលបានចូលរួមច្រើន ទាំងលោកឪពុកមកពីខាងសាឡេស៊ាន ដុនបូស្កូ ហើយមានលោកឪពុកមមកពីមារីណុល និងក្រុមផ្សេងៗដែរ។   យើងអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់បងស្រី ប៊ែរណាដែត ផេង ស្រីមុំ ដែលបានសម្រេចចិត្តមកប្រកាសថ្វាយពាក្យសច្ចាប្រណិធានជានិរន្តនៅភូមិកំពង់ចាម។ មុនដំបូងយើងឆ្ងល់ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលយើងស្ដាប់អំពីសេចក្ដីសង្ខេបជីវៈប្រវត្តិរបស់បងស្រី បង្ហាញថា បងស្រីមានស្រុកកំណើតនៅកំពង់សៀម (អណ្ដូងច្រុះ) ដូច្នេះហើយបានជាពេលយើងធ្វើពិធីនេះ នាំឲ្យយើងនឹកឃើញអំពីការថែរក្សា  ឬការត្រាស់ហៅដែលព្រះជាម្ចាស់មានសម្រាប់បងស្រីបានរៀបចំតាំងពីរនៅក្នុងផ្ទៃម្តាយ ដើម្បីឲ្យបងស្រីឆ្លើយតប ហើយនៅថ្ងៃនេះ បងស្រីបានសម្រេចចិត្តប្រកាសពាក្យសច្ចាជានិរន្ត នៅក្នុងព្រះសហគមន៍កំណើត ក្នុងចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះជាម្ចាស់ នៅចំពោះមុខរបស់ព្រះសហគមន៍ទាំងមូល។ ការឆ្លើយតបទៅព្រះជាម្ចាស់ដោយ ប្រកាសពាក្យសច្ចាជានិរន្តនេះ គឺជាជំហានថ្មីមួយសម្រាប់ជីវិតរបស់អ្នកបួស។ ខ្ញុំគិតថាជាជំហានមួយដ៏សំខាន់ណាស់ ដោយសារមុននឹងថ្វាយពាក្យសច្ចាជានិរន្តនេះ បងស្រីអាចគិតថា គាត់អាចចាកចេញទៅជីវិតផ្សេងបាន ប៉ុន្តែនៅពេលដែលប្រកាសសច្ចារជានិរន្តហើយ បងស្រីទៅមុខអត់បកក្រោយទេ មានន័យ អ្វីទាំងអស់ពីថ្វាយខ្លួនទៅព្រះជាម្ចាស់ ហើយរស់នៅស្របតាមបេសកកម្មដែលព្រះយេស៊ូប្រទានឲ្យ ដូចអត្ថបទព្រះគម្ពីរដែលយើងស្តាប់នៅថ្ងៃនេះ សន្តប៉ូលបានប្រាប់យើង គឺយើងរស់នៅ អ្វីៗទាំងអស់ គឺសម្រាប់ព្រះគ្រីស្ត

បង​ប្អូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់! ថ្ងៃនេះ យើងមានអំណរសប្បាយ ធ្វើអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស។ តើបេក្ខជនថ្ងៃនេះសប្បាយចិត្តឬទេ? ធម្មតា​គ្រប់អគ្គសញ្ញាដែលយើងទទួល គឺយើងទទួលដោយសារយើងមានជំនឿ។ ជំនឿនាំឲ្យយើងទទួលអគ្គសញ្ញា ហើយបើសិនក្នុងចំណោមយើង មានកូនខ្លះជ្រមុជទឹកពេលនៅតូច នោះដោយសារជំនឿរបស់ឪពុកម្តាយទទួលការអប់រំ ទទួលអគ្គសញ្ញាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ហើយទទួលអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស។ អគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាសនេះមកបំពេញ ឬក៏មកបញ្ជាក់ដើម្បីឲ្យយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទពេញទី។ អ៊ីចឹងដោយសារជំនឿយើងទទួលអគ្គសញ្ញា។ ក្នុងអត្ថបទគម្ពីរដំណឹងល្អថ្ងៃនេះ យើងបានស្តាប់ឮ គឺក្រុមសាវ័កគេធ្វើដំណើររួមជាមួយព្រះយេស៊ូក្នុងទូកឆ្លងសមុទ្រ ហើយមានខ្យល់ព្យុះធ្វើឲ្យគេភ័យ នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូផ្ទំនៅលើកន្សៃទូក ក្រោយមកគេដាស់ព្រះយេស៊ូ ព្រះអង្គក៏បានគំរាមសមុទ្រនោះឲ្យស្ងប់។ ហើយព្រះយេស៊ូបានសួរគេ៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាភ័យខ្លាចដូច្នេះ? តើអ្នករាល់គ្នាមិនទាន់មានជំនឿទេឬ?» ព្រះយេស៊ូបានសួរបញ្ជាក់អំពីជំនឿរបស់ពួកគេ។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ ណែនាំឲ្យយើងគិតអំពីជំនឿរបស់យើង ពេលណាយើងជឿលើព្រះយេស៊ូ។ ទីមួយ៖ ជំនឿមានន័យថាឲ្យយើងទុកចិត្ត ឲ្យយើងផ្ញើជីវិតជាមួយនឹងព្រះអង្គ។  នៅក្នុងអត្ថបទគម្ពីរដំណឹងល្អ ពេលគេឆ្លងសមុទ្រ គេជួបខ្យល់ព្យុះ ឬរលកធំៗ ធ្វើឲ្យទូកជិតលិច នាំឲ្យគេភ័យខ្លាច។ ប៉ុន្តែ ក្នុងជីវិតរបស់យើងក៏ឆ្លងទុក្ខលំបាកជាច្រើនដែរ សមុទ្រជានិមិត្តរូបនៃទុក្ខលំបាកផ្សេងៗ ដែលយើងឆ្លងកាត់។ ជាកន្លែងដែលក្នុងព្រះគម្ពីរនិយាយអំពីមារសាតាំងរស់នៅដែលជាកន្លែងគ្រោះថ្នាក់ ប៉ុន្តែជីវិតរបស់យើងឆ្លងកាត់ឧបសគ្គជាច្រើន។ ពេលខ្ញុំមកទីនេះ លោកឪពុកធ្លាប់នាំខ្ញុំទៅថ្វាយអភិបូជានៅវីនសៃ។ គ្រួសារនេះ គេបានឆ្លងកាត់ឧបសគ្គច្រើន សម័យសង្គ្រាម

បងប្អូនស្រឡាញ់! ជាដំបូងខ្ញុំសូមអរគុណ លោកឪពុក បងស្រី ព្រមទាំងបងប្អូនគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ដែលមកពីកន្លែងផ្សេងៗ ដូចជា៖ ប៊ូស្រា ដាក់ដាំ ហ្គាទី មេមង់ រតនគិរី  កំពង់ចាម និងមានបងប្អូនដែលមកពីប្រទេសវៀតណាមផងដែរ។ នេះជាសញ្ញាបង្ហាញអំពីព្រះសហគមន៍កាតូលិក គឺយើងរួមគ្នាជាលក្ខណៈសកល យើងកសាងព្រះសហគមន៍ដែលព្រះយេស៊ូគ្រីស្តបានប្រទានឲ្យយើង។ យើងបានស្ដាប់ព្រះគម្ពីរថ្ងៃនេះ ដែលអត្ថបទទីមួយបានរំឭកយើងថា ពេលណាយើងសាងសង់ព្រះសហគមន៍ ឬ សាងសង់ព្រះវិហារ ឲ្យយើងចាប់អារម្មណ៍ថា តើយើងសាងសង់លើគ្រឹះអ្វី? ហើយនៅក្នុងអត្ថបទព្រះគម្ពីរបានបញ្ជាក់ច្បាស់ គ្រឹះដ៏សំខាន់ជាងគេគឺព្រះគ្រីស្ត។ ពេលណាយើងនិយាយអំពីព្រះវិហារ តាមព្រះសហគមន៍ តាមពិតមានអត្ថន័យពីរ៖ អត្ថន័យទីមួយ គឺនិយាយអំពីព្រះវិហារដែលសាងសង់អំពីថ្ម ដែលយើងកំពុងតែចាក់គ្រឹះនៅថ្ងៃនេះ។ ទីពីរ ព្រះវិហារមួយទៀត គឺជាព្រះសហគមន៍ ដែលជាព្រះវិហារពិតប្រាក ដែលព្រះគ្រីស្តគង់នៅជាមួយយើង។ តើបងប្អូនស្គាល់សន្តហ្វ្រង់ស័រអាស៊ីស៊ី? ពេលគាត់កំពុងសម្រាក គាត់បានសុបិនឃើញថា មានព្រះវិហារមួយជិតរលំ ហើយព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅគាត់ ឱ្យទៅជួយទប់កុំឲ្យព្រះវិហារនោះរលំ។ ដូច្នេះ គាត់យល់ថា ព្រះជាម្ចាស់បានហៅគាត់ឲ្យទៅកសាងព្រះវិហារ ចឹងគាត់បានទៅប្រមូលថ្មទៅកសាងព្រះវិហារនោះ។ ក្រោយមក ព្រះជាម្ចាស់បានបំភ្លឺគាត់ឲ្យយល់ថា តាមពិតព្រះវិហារពិតប្រាកដមិនមែនធ្វើអំពីថ្ម គឺជាគ្រីស្តបរិស័ទ

អភិបូជា​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះជាម្ចាស់ នឹក​រលឹក​ដល់​មរណ​បុគ្គល​ទាំង​ឡាយ (បុណ្យ​ភ្ជុំ នៅ​ព្រះសហគមន៍​សន្ត​យ៉ូសែប ផ្សារតូច ភ្នំពេញ​ខាង​ជើង ថ្ងៃ​ទី១​៤ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០២៣   បង​ប្អូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់! រយៈ​ពេល​១៥​ថ្ងៃ​កន្លង​មក​នេះ ប្រទេស​កម្ពុជា​បាន​ចូល​នៅ​ក្នុង​រដូវ​ភ្ជុំ​បិណ្ឌ យើង​បាន​ឃើញ​នៅ​តាម​វត្ត​នានា​មាន​ពុទ្ធ​បរិស័ទ​យ៉ាង​ច្រើន ដែល​ទៅ​ធ្វើ​បុណ្យ​ពី​មួយ​ថ្ងៃ​ទៅ​មួយ​ថ្ងៃ។ អាទិត្យ​មុន ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​ខេត្ត​ព្រះវិហារ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ឆ្លង​តាម​ចំណោម និង​ខ្ញុំបាន​ចូល​រួម​ថ្វាយ​អភិបូជា​ជា​មួយ​គេ​ដែរ​នៅ​ថ្ងៃ​សុក្រ។ ព្រះសហគមន៍​នៅ​ចំណោម គ្រីស្ត​បរិស័ទ​គេ​មាន​ទម្លាប់​ដូច​ពុទ្ធ​បរិស័ទ​ទៅ​តាម​វត្ត​ដែរ នៅ​ក្នុង​រដូវ​បុណ្យ​ភ្ជុំ​គ្រីស្តរិស័ទ​គេ​ដាក់​វេន​មកព្រះវិហារ។ ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ មាន​គ្រួសារ​មួយ​ដែល​ទទួល​វេន ដើម្បី​អធិដ្ឋាន​ឧទ្ទិស​ដល់​វិញ្ញាណ​ក្ខន្ធ​គ្រួសារ​ផ្ទាល់ មាន​បង​ប្អូន​ទាំង​អស់​ចូល​រួម​និង​​គេ​មាន​រៀប​ចំ​ម្ហូប​រួច​ញ៉ាំ​រួម​គ្នា។   បង​ប្អូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់ ថ្ងៃ​នេះ​សម្រាប់​យើង​ជា​គ្រីស្ត​រិស័ទ យើង​ឃើញ​របៀប​ដែល​យើង​យល់​អំពី​ភ្ជុំ​បិណ្ឌ របៀប​ដែល​យើង​ចូល​រួម​បុណ្យ​ភ្ជុំ​បិណ្ឌ​ កន្លែង​នីមួយៗ​មាន​របៀប​ផ្សេងៗ​ពី​គ្នា។ ប៉ុន្តែ ប៉ុន្មាន​ពី​ឆ្នាំ​កន្លង​មក​យើង​បាន​សម្រេច​ចិត្ត យើង​យក​ថ្ងៃ​ភ្ជុំ​បិណ្ឌ​ធំ​ជា​ថ្ងៃ​សម្រាប់​យើង​ជា​ព្រះសហគមន៍​កាតូលិក ដើម្បី​នឹក​រលឹក​វិញ្ញាណ​ក្ខន្ធ​របស់​បង​ប្អូន​យើង ដែល​បាន​ទទួល​មរណភាព។ តាម​ពិត នៅ​ក្នុង​រដូវ​ភ្ជុំ​បិណ្ឌ​រយៈ​ពេល​១៥​ថ្ងៃ តាម​ប្រពៃណី​ខ្មែរ​សុទ្ធ ដោយ​ជឿ​ថា​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​មួយ​នៃ​ថ្ងៃ​បុណ្យ​ភ្ជុំ​បិណ្ឌ គឺ​ប្រែត​ចេញ​ពី​ឋាន​ក្រោម​ចាប់​ផ្ដើម​ដើរ​ពី​កន្លែង​មួយ​ទៅ​កន្លែង​មួយ។ ដូច្នេះ ប្រជានជន​ខ្មែរ​យើង​ដឹង​ថា​យើង​ត្រូវ​ទៅ​វត្ត​ច្រើន ដើម្បី​ដាក់​បិណ្ឌ ដើម្បី​ឲ្យ​ប្រែត​ញ៉ាំ​ឆ្អែត។ នៅ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ​ប្រែត​ចូល​ទៅ​ឋាន​ក្រោម​វិញ ប្រសិន​បើ​យើង​ឲ្យ​គេ​ញ៉ាំ​មិន​ឆ្អែត គេ​ទៅ​ឋាន​ក្រោម​អត់​បាន​ទេ ដូច្នេះ​គេ​នៅ​ជា​មួយ​យើង​មួយ​ឆ្នាំ​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ពិបាក។

អភិបូជា​បុណ្យ​គោរព​សន្ត​ហ្វ្រង់ស្វ័រ​អាស៊ីស៊ី និង​ប្រសិទ្ធី​ពរ​លើ​ចេតិយ​នៅ​ព្រះសហគមន៍​សន្ត​យ៉ូសែប ទួលក្រសាំង ទន្លេបាសាក់ ថ្ងៃ​ទី​៤ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០២៣             បង​ប្អូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់! ថ្ងៃ​នេះ យើង​ពោរពេញ​ដោយ​អំណរ​សប្បាយ ដោយសារ​ថ្ងៃ​នេះ​យើង​នឹក​រលឹក​និង​អធិដ្ឋាន​សម្រាប់​សន្ត​ហ្វ្រង់ស្វ័រ​នៃ​ទីក្រុង​អាស៊ីស៊ី ជា​ពិសេស​សន្ត​ហ្វ្រង់ស្វ័រ​អាស៊ីស៊ី​កំពុង​អធិដ្ឋាន​សម្រាប់​យើង។ ពី​ឆ្នាំ​១២០០​រហូត​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ សន្ត​ហ្វ្រង់ស្វ័រ ជា​គំរូ​សម្រាប់​យើង​ទាំង​អស់។ ដោយសារ នៅ​ក្នុង​សម័យ​ហ្នឹង​សន្ត​ហ្វ្រងស្វ័រ​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​បង្កើត​ពិភព​ថ្មី តាម​ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។ នៅ​ពេល​ព្រះយេស៊ូ​យាង​មក ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា “ព្រះរាជ្យ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ជិត​មក​ដល់​ហើយ”។ ខ្ញុំ​គិត​ថា សន្ត​ហ្វ្រង់ស្វ័រ​នៃ​ទីក្រុង​អាស៊ីស៊ី បាន​ខិត​ខំ​ធ្វើ​ដូច​ម្ដេច​ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះរាជ្យ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ជិត​មក​ដល់​ហើយ​ថែម​ទៀត ណែនាំ​ឲ្យ​យើង​មាន​របៀប​ថ្មី​ដើម្បី​រស់​នៅ​ក្នុង​សង្គម។ របៀប​ដែល​គាត់​បាន​អប់រំ​យើង​៨០០​ឆ្នាំ​មុន ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​យើង​យក​សម្រាប់​បច្ចុប្បន្ន​នេះ ជា​ពិសេស​នៅ​ក្នុង​សង្គម​របស់​យើង ដែល​ជា​សង្គម​អភិវឌ្ឍន៍​មែន​ទែន។   បង​ប្អូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់ នៅ​សម័យ​សន្ត​ហ្វ្រង់ស្វ័រ​អត់​មាន​ផ្លូវ​ល្អ អត់​មាន​បច្ចេកទេស​ទំនើប​ប៉ុន្មាន​ទេ ប៉ុន្តែ​គាត់​បាន​បើក​ផ្លូវ​ថ្មី​ដើម្បី​ឲ្យ​គ្រីស្ត​បរិស័ទ​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ។ មិន​មែន​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ​នៅ​ក្នុង​សម័យ​បុរាណ ប៉ុន្តែ​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ​ដើម្បី​មើល​ឃើញ​ព្រះយេស៊ូ​ជា​គំរូ ព្រះយេស៊ូ​ដែល​ណែនាំ​យើង​ឲ្យ​ធ្វើ​ដំណើរ​នៅ​ក្នុង​ពិភព​លោក​នេះ។ តាម​ពិត ជីវិត​របស់​គាត់​ជា​កូន​អ្នក​មាន គាត់​ស្រួល​មែន​ទែន គាត់​មាន​មិត្ត​ភក្ភិ​ច្រើន គាត់​ចូល​ចិត្ត​ដើរ​លេង ចូល​ចិត្ត​ស៊ី​ផឹក ចូល​ចិត្ត​មាន​ជីវិត​ស្រួល