ប្រវត្តិលោកបូជាចារ្យហ្វ្រង់ស្វ័រ ប៉ុងសូដ៍ និងពាក្យបណ្ដាំ

លោកបូជាចារ្យ​ហ្វ្រង់ស្វ័រ ប៉ុងសូដ៍ (François Ponchaud) ជា​សាសនទូត​ក្រៅប្រទេស​នាទីក្រុង​ប៉ារី​ស​ប្រទេស​បារាំង​ (MEP) ដែល​បាន​បម្រើ​ព្រះសហគមន៍កាតូលិក​នៅ​កម្ពុជា​អស់​រយៈពេល​​៥៦ឆ្នាំ​ បាន​ទទួល​មរណភាព​កាលពីថ្ងៃទី​១៧ ខែ​មករា ឆ្នាំ​២០២៥ នៅ​ល័រីស (Louris) ដែល​ជា​ផ្ទះ​ចូលនិវត្តន៍​របស់​ក្រុម​សាសនទូត​ MEP ជាកន្លែង​ដែល​លោក​រស់នៅ​ចាប់​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០២១​ ក្រោយ​ពី​ត្រឡប់​ទៅ​ប្រទេស​បារាំង​វិញ។

លោក​បូជាចារ្យ​កើត​នៅ​ថ្ងៃទី​៨ ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​១៩៣៩ នៅ​សាឡង់ឆេស (Sallanches) ជា​កូនទី​៧ក្នុង​ចំណោម​បងប្អូន​១២នាក់​ ដែលមានឪពុកឈ្មោះ​ឡេអុង ប៉ុងសូដ៍ (Léon Ponchaud) ជាកសិករ ដែល​ជា​សមាជិក​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ទូទៅ​នៃ​តំបន់​សាឡង់ឆេស បានចូលរួម​ក្នុង​ចលនា​សាធារណរដ្ឋ។

បន្ទាប់​ពី​ចូលរួម​សិក្ខាសាលា​សម្រាប់​ភូមិភាគ​អាន់នីស៊ី (Annecy) លោក​បាន​បម្រើ​ជា​ទាហានឆ័ត្រ​យោង​អាល់ហ្សេរី រយៈពេល​២៨ខែ។ ហើយ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៥៧ លោ​ក​បាន​ចូលរួម​ជាមួយ​សាសនទូត​ក្រៅប្រទេស​នាទីក្រុង​ប៉ារីស​ ក្រោយមក​ត្រូវ​បាន​បញ្ជូន​មក​បំពេញ​បេសកកម្ម​នៅ​កម្ពុជា។

«ខ្ញុំទទួលការតែងតាំងជាបូជាចារ្យនៅឆ្នាំ១៩៦៤ នៅសាឡុង នៅប្រទេសបារាំង។ ខ្ញុំចូលនៅក្នុងសមាគម សាសនទូតដែលទៅប្រកាសដំណឹងល្អនៅទ្វីបអាស៊ី។ ហើយដោយចៃដន្យ ខ្ញុំមិនដឹង មេដឹកនាំឲ្យខ្ញុំមកប្រទេសកម្ពុជា។ នេះមិនមែនខ្ញុំជ្រើសរើស គេចាត់តាំងខ្ញុំឲ្យមកប្រទេសកម្ពុជានៅពេលនោះ។ ខ្ញុំមិនដឹងប្រទេសកម្ពុជាមានទាស់ជាមួយវៀតណាម និងទាស់ជាមួយសៀម ខ្ញុំមិនដឹងទេ។ កាលណាខ្ញុំមកដល់ប្រទេសកម្ពុជា ខ្ញុំរៀនសូត្រ ហើយស្គាល់ប្រទេសកម្ពុជា។» នេះ​ជា​ប្រសាសន៍​របស់​លោក​ ក្នុង​បទ​សំភាសន៍​ជាមួយ​ការិយាល័យ​ផ្សព្វ​ផ្សាយព័ត៌មានកាតូលិក​កម្ពុជា កាលពីថ្ងៃទី​១៩ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​២០២១ មុនពេល​លោក​ចាក​ចេញ​ទៅ​រស់នៅ​ឯប្រទេស​បារាំង​វិញ។

លោក​បានមក​ដល់​ប្រទេស​កម្ពុជាដំបូង​​នាថ្ងៃទី​៨​ខែ​តុលាឆ្នាំ​១៩៦៥។ ពីឆ្នាំ​១៩៦៥-១៩៦៨ លោក​បានខិត​ខំ​រៀន​ភាសា​ខ្មែរ និង​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​លើ​ព្រះសហគមន៍​មួយ​ចំនួន។ ក្រោយពី​រៀន​ភាសា​​និង​វប្បធម៌​ប្រជាជន​បាន​បីឆ្នាំ​ហើយ លោក​បានទៅ​បម្រើ​ការងារ​នៅ​ព្រះសហគមន៍​ភូមិភាគ​កំពង់ចាម។

ដោយ​មើល​ឃើញ​សេចក្តីខ្វះខាត​របស់​ព្រះសហគមន៍​ចំពោះសៀវភៅ​ឯកសារ​អំពី​គ្រីស្តសាសនា ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៧០-១៩៧៥ លោក​បាន​បក​ប្រែ​ឯកសារ​ជាច្រើន រួម​និង​ព្រះគម្ពីរ​ជា​ភាសាខ្មែរ​ផងដែរ។

នៅ​ថ្ងៃទី​១៧ ខែ​មេសា ឆ្នាំ​១៩៧៥ ខ្មែរក្រហម​បាន​វាយយក​រាជធានីភ្នំពេញ ហើយ​លោក​ឪពុក​ហ្វ្រង់ស្វ័រ ប៉ុងសូដ៍ ត្រូវ​បាន​ឃុំ​ខ្លួន​នៅ​ក្នុង​ស្ថានទូត​បារាំង។ ៣​សប្តាហ៍​ក្រោយ​ លោក​​ត្រូវ​បាន​បណ្តេញ​ចេញ​ពី​កម្ពុជាដែល​ជា​ជន​បរទេស​ចុង​ក្រោយ​បំផុត​។ ​

អំឡុង​ពេល​និរទេស​ខ្លួន លោក​បាន​ទៅ​រស់នៅ​ប្រទេស​បារាំង ហើយ​ធ្វើ​ដំណើរ​ជុំ​វិញពិភពលោក និ​ងទៅ​សួរសុខ​ទុក្ខ​ជន​ភៀសខ្លួនខ្មែរ​នៅ​បារាំង​ អឺរ៉ុប កាណាដា និង​សហរដ្ឋអាមេរិក រួមទាំង​ជំរំជនភៀសខ្លួន​ខ្មែរថៃផងដែរ។ ហើយ​លោក​​​តាម​ដាន​ព័ត៌មានតាមរយៈវិទ្យុ ឯកសារ​ផ្លូវការ​ជាច្រើន​ និង​តាម​រយៈសំណេរសំបុត្រ​របស់​ជន​ភៀសខ្លួន​ដែល​រៀបរាប់​អំពី​របបនេះ។ ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៧៦ លោក​បាន​ចងក្រង​សៀវភៅកម្ពុជា​ឆ្នាំសូន្យ ដើម្បី​ជា​សក្ខីកម្ម​អំពី​ការ​សម្លាប់​រង្គាល​របស់​ពួក​ខ្មែរ​ក្រហម​ទៅកាន់​សហគមន៍​អន្តរជាតិ​ ឲ្យ​ជួយ​អន្តរាគមន៍​។ សៀវភៅ​នេះបាន​បក​ប្រែ​ចំនួន​៨​ភាសា និង​បាន​រួម​ចំណែក​ជួយ​ដល់​ប្រទេស​កម្ពុជា​ដើម្បី​ឲ្យ​មតិអន្តរជាតិ​បង្ខំ​ឲ្យប្រទេស​វៀតណាម​ដក​ការគ្រប់គ្រង​លើ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៨៩ផងដែរ។

«ខ្ញុំស្មានថា វៀតណាមកាន់កាប់ស្រុកខ្មែររហូត ខ្មែរលែងបានកាន់កាប់​ប្រទេសរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែវៀតណាមដកថយដោយសារតែមតិអន្តរជាតិ​បានបង្ខំ។ ក្នុងមតិអន្តរជាតិ មានខ្ញុំដែរ គឺសៀវភៅរបស់ខ្ញុំ កម្ពុជាឆ្នាំសូន្យធ្វើឲ្យមតិអន្តរជាតិ យកចិត្តទុកដាក់​នឹងប្រជាជនខ្មែរ បានជាតាំងពីនោះមក មតិអន្តរជាតិយកចិត្តទុកដាក់នឹងប្រទេសកម្ពុជា។ ខ្ញុំគិតថានេះក៏ប្រហែលបានជួយខ្លះៗដែរ។» លោក​បូជាចារ្យ​ហ្វ្រង់ស្វ័រ ប៉ុងសូដ៍ ក្នុង​បទ​សំភាសន៍​ដដែល។

ក្រោយកម្ពុជា​បាន​ទទួល​សុខ​សន្តិភាព​ លោក​បូជាចារ្យ​រូប​នេះ បាន​ត្រឡប់​មក​វិញ នៅ​ឆ្នាំ​១៩៩៣ បន្ទាប់​ពី​កិច្ចព្រមព្រៀង​ទីក្រុង​ប៉ារីស និង​ការ​បិទបញ្ចប់​ការកាន់កាប់របស់​វៀតណាម។ ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១៦ លោកត្រូវ​បាន​ចាត់​តាំង​ឲ្យ​បម្រើ​ការងារ​នៅ​ព្រះសហគមន៍​ចម្លាក់ ស្ថិត​ក្នុង​ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ​សព្វ​ថ្ងៃ។ នៅទីនោះ​លោក​បាន​ខិត​ខំ​ជួយ​ដល់​ប្រជាជន​ខ្មែរ ក្នុង​វិស័យអប់រំ​និង​អភិវឌ្ឍសង្គម ដោយ​ជីកប្រឡាយទប់ទឹក សម្រាប់​ប្រជាកសិករ​​ធ្វើ​កសិកម្ម។ បង្កើត​សាលា​មត្តេយ្យសិក្សា​សម្រាប់​កុមារ​តូច និង​ផ្តល់​កន្លែង​ស្នាក់នៅនិង​អាហាររូបករណ៍​សម្រាប់​សិស្ស​រៀន​នៅ​វិទ្យាល័យជាដើម។

លោក​តែងតែ​និយាយ​ថា លោក​មក​ប្រទេស​កម្ពុជា មិន​មែន​ដើម្បី​ឲ្យ​ប្រជាជន​ខ្មែរ​ផ្លាស់​ប្តូរសាសនា តែ​ឲ្យ​ពួកគេស្គាល់អំពី​សេចក្តី​ដែល​គេ​ទទួល​និង​រៀនសូត្រពីព្រះពុទ្ធ។ «​មើល​ព្រះពុទ្ធ​និង​គ្រីស្តសាសនា ព្រះបន្ទូល​ព្រះយេស៊ូ​ត្រូវគ្នា​យ៉ាង​ម៉េច ហើយ​ប្រសិន​បើ​គេ​ចង់​ចូលគ្រីស្តសាសនា ឬ​ចង់​ផ្ញើជីវិត​លើ​ព្រះយេស៊ូ ខ្ញុំ​សប្បាយចិត្ត។» លោក​មាន​ប្រសាសន៍នេះ កាលពីថ្ងៃទី​១៣ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​២០២១ នៅ​ព្រះវិហារ​ចម្លាក់ ក្នុងពិធីជម្រាបលាលោក​ទៅ​ប្រទេស​បារាំងវិញ​។

ក្នុងអំឡុង​ពេល​បម្រើការងារ ទោះ​បី​ជា​រវល់​នឹងកិច្ចការព្រះសហគមន៍​ក្នុង​តំបន់​យ៉ាងណា លោក​បាន​ខិត​ខំ​បន្ត​កិច្ចការ​បក​ប្រែ​ព្រះគម្ពីរ​ជា​ភាសា​ខ្មែរ ដោយ​រួម​ជាមួយ​សមាគមព្រះគម្ពីរកម្ពុជា​ ដែល​សៀវភៅនេះ​យើង​កំពុង​ប្រើ​ប្រាស់សព្វថ្ងៃ។ លោក​ក៏​បានចងក្រង​​សៀវភៅ​អប់រំ​ជំនឿ គម្ពីរ​សិក្សា​សម្រាយ​ សៀវភៅ​ស្តីអំពី​វ៉ាទីកង់ទី២ និង​ឯកសារ​រាប់មិន​អស់​អំពី​ព្រះសហគមន៍កាតូលិក​ជាភាសាខ្មែរ។

លោក​ក៏​មាន​ទំនាក់ទំនង​ល្អជាលក្ខណៈអន្តរសាសនា កិច្ច​សន្ទនា​អន្តរសាសនា​ស៊ីជម្រៅ ដោយ​ផ្អែក​លើ​គោលការណ៍​គោរព​ចំពោះ​ព្រះពុទ្ធសាសនា។ លោក​ក៏​បាន​សរសេរ​សៀវភៅ​អំពី​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​របស់​ព្រះសហគមន៍​កាតូលិក​នៅ​ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា​ផងដែរ។ គួររំលឹកថា ក្រោយ​ពេល​ត្រឡប់មកវិញ លោក​បាន​បង្កើត​មណ្ឌល​វប្បធម៌​កាតូលិក​កម្ពុជា​ ហៅកាត់ថា ស៊ីស៊ីស៊ីស៊ី ដើម្បី​បង្រៀន​ភាសា​និង​វប្បធម៌ខ្មែរ​ដល់​បេសកជន​វ័យក្មេង និង​អ្នកស្ម័គ្រចិត្ត ដើម្បី​ឲ្យ​ពួកគេ​បម្រើ​ប្រជាជន​ខ្មែរ​បានកាន់តែ​ប្រសើរឡើង។

មុនលោក​ចេញទៅ​បារាំងវិញ​នាថ្ងៃទី​២១ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​២០២១ លោក​បាន​និយាយថា «ទោះបី​ខ្ញុំចេញពី​កន្លែងនេះ …ខ្ញុំ​ទុក​បងប្អូន​ជា​ព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ខ្ញុំ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ទោះ​បី​ខ្ញុំ​នៅ​ស្រុក​បារាំង​ក៏ដោយ»។

«ពាក្យទូន្មានរបស់ខ្ញុំមានតែ​មួយគត់ សូម​កាន់គ្រីស្តសាសនាដោយ​យកចិត្ត​ទុកដាក់ និង​ការ​ពារអរិយធម៌ខ្មែរ​ នេះ​ជា​គោលបំណង​របស់​យើង​!»៕

 

ដោយ​កែវ កញ្ញា

Facebook
Twitter
LinkedIn