ព្រះសហគមន៍ស្វាយរៀង​មាន​ព្រះវិហារ​ហើយ

​ព្រះវិហារ​សន្ត​អន់ទន់ ជាព្រះវិហារ​ថ្មីមួយ​ក្នុងភូមិ​រោងបន្លែ សង្កាត់ស្វាយរៀង ក្រុង​ស្វាយរៀង​ ខេត្ត​ខេត្តស្វាយ​រៀង​ក្នុងភូមិភាគកំពង់ចាម ដែលមានគ្រីស្ត​បរិស័ទ​តិចតួចនៅឡើយ បើប្រៀបធៀប​នឹង​មុន​សង្គ្រាមស៊ីវិល​ក្នុងប្រទេស​ គឺជា​តំបន់​ទី២​ដែលមានគ្រីស្តបរិស័ទច្រើនជាងគេក្នុងភូមិភាគ។

«កន្លែងនេះ មានប្រសិទ្ធភាព​មែនទែន ដោយសារ​ផ្អែក​លើ​កូនសិស្ស​ស្វែងរក​សាលារៀន។» ​លោកអតីតអភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិក​​ភូមិភាគកំពង់ចាម ​អន់តូនីសាមី ស៊ូសៃរាជ្យ​ មាន​ប្រសាសន៍​នៅ​ក្នុង​ពិធី​សម្ពោធ​ព្រះវិហារ​សន្ត​អន់ទន់ស្វាយ​រៀង​កាលពី​ថ្ងៃទី​២៥ ខែ​មីនាកន្លងទៅ ក្រោម​អធិបតីភាព​របស់​លោក​សិលា សួន ហង្សលី អភិបាល​ព្រះសហគមន៍កាតូលិកភូមិភាគកំពង់ចាម​បច្ចុប្បន្ន។

លោក​មាន​ប្រសាសន៍​បន្ថែម​ថា កាលពីមុន​យើង​មាន​កូនសិស្ស​៣នាក់​ដែល​សុខ​ចិត្ត​ចេញពី​ផ្ទះ​ មក​បន្ត​ការសិក្សានៅ​ទីនេះ មានពី​ឆ្លូង​នៃ​ខេត្ត​ក្រចេះ កអណ្តើក​ពី​ស្វាយរៀង និង​​ព្រៃវែង។ ពួកគេ​ខិត​ខំរៀន​ ទទួល​បាន​លទ្ធផល​ល្អ។

លោក​អន់តូនីសាមី បន្តថា សកម្មភាព​នេះ បានចាប់​ផ្តើម​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៩៩ តាម​បំណង​របស់​លោក​អភិបាល​ឡឺ ស្វេប អភិបាល​ព្រះសហគមន៍កាតូលិក​ភូមិភាគកំពង់ចាម​ពីដើម។

លោក​ឡាយ ប៉ូល បូជាចារ្យទទួល​ខុស​ត្រូវ​តំបន់​ស្វាយរៀងឲ្យដឹងថា «ពីមណ្ឌលទីនេះ យើង​មានដូនជី​២ឬ៣នាក់ ដែល​កើត​ចេញពីទីនេះ។ មានបងស្រី​អាន​ម៉ារី បងស្រីសានីជាដើម។ ​ហើយព្រះសហគមន៍នៅទីនេះ​ជា​ឫសនៃ​ព្រះសហគមន៍នៅបាវិត​និង​​កអណ្តើកសព្វ​ថ្ងៃ។»

ព្រះសហគមន៍​ស្វាយរៀង​បាន​បង្កើត​ឡើង​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៨៧៧ ដែល​មាន​ចំនួន​គ្រីស្ត​បរិស័ទ​ជិត​២០០០នាក់ ជា​តំបន់​ទី២​ដែល​មាន​គ្រីស្តបរិស័ទ​ច្រើន​ជាងគេ​ក្នុងភូមិភាគកំពង់ចាមបន្ទាប់​ពីព្រះសហគមន៍​​អ្នកលឿង។​ នេះ​បើ​តាម​ការ​រៀបរាប់​របស់​លោក​បូជាចារ្យឡាយ​ប៉ូល។

លោកប៉ូលឲ្យដឹងទៀតថា ក្នុងឆ្នាំ​១៩៧០ គ្រីស្តបរិស័ទ​ត្រូវ​បាន​ភៀស​ខ្លួន​ទៅកាន់​ប្រទេសផ្សេង​ ដោយសារ​តែ​សង្គ្រាម រហូត​ដល់​ឆ្នាំ​១៩៩២ក្រោយពេលកម្ពុជា​មានសន្តិភាព​ខ្លះៗ ទើបលោកបូជាចារ្យ​​ចាប់​ផ្តើម​ស្វែង​រក​គ្រីស្ត​បរិស័ទ នៅតាម​តំបន់​និង​បាន​ចាប់​ផ្តើម​សកម្មភាពខ្លះៗឡើងវិញ។

លោក​បន្ត​ថា ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៩៧ ​មាន​សកម្មភាព​ពេញ​លេញ ដោយសារ​មាន​បូជាចារ្យទទួល​ខុស​ត្រូវ​ច្បាស់លាស់ ដោយ​មានអភិបូជា​ប្រចាំសប្តាហ៍​ ហើយ​បាន​ទិញ​ដី​ដើម្បី​ធ្វើ​សកម្មភាព​ព្រះសហគមន៍​ ដោយ​ចាប់​ផ្តើម​ទទួល​សិស្ស​ឲ្យ​ស្នាក់នៅ​ដើម្បី​បន្ត​ការសិក្សា។

ដំណើរការ​នៃ​ការ​កសាង​ព្រះសហគមន៍ឡើង​វិញ​ គឺ​ធ្វើ​តាម​ដំណាក់កាល​ជាច្រើន​ ដោយ​ចាប់​ផ្តើម​ពី​ស្វែង​រក​គ្រួសារ​គ្រីស្ត​បរិស័ទ និង​ផ្តល់​កន្លែង​ស្នាក់នៅ​សម្រាប់​កូនសិស្ស​ដែល​ចង់​រៀនអក្ខរកម្ម​ និង​វិជ្ជាជីវៈ។​

លោក​បូជាចារ្យទទួល​ខុស​ត្រូវឡាយ​ប៉ូល​​​បន្ត​ទៀតថា នៅទីនេះ មិន​សូវ​មាន​សកម្មភាព​សកម្មទេ ប៉ុន្តែ​យ៉ាង​ហោចណាស់​១ឬ​២ខែ​ម្តង គណៈកម្មការ​ព្រះសហគមន៍​បាន​រៃថវិកា​ដើម្បី​ជួយដល់​ជន​ក្រក្រី ដែល​ខ្វះខាត​ម្ហូប​អាហារ ​ជូនទៅ​មន្ទីរពេទ្យ​និង​ផ្តល់​ថ្នាំ​សង្កូវ​ជាដើម​។

លោ​ក​ឲ្យដឹងទៀតថា ​ក្នុងពេល​ទឹក​ជំនន់​ទឹក​ភ្លៀង​​និងអំឡុង​កូវីដ​១៩ ព្រះសហគមន៍​បាន​ខ្នះខ្នែង​ជួយ​ដល់​ជន​គ្មានផ្ទះសម្បែង ម្តង២០គ្រួសារ​ ឬ៣០គ្រួសារ​តាម​លទ្ធភាព​​ មានទាំងខ្មែរ​និង​វៀតណាម។​

បច្ចុប្បន្ន​ព្រះសហគមន៍​នេះ មាន​គ្រីស្ត​បរិស័ទ​ភាគ​ច្រើន​ជា​ជនជាតិ​វៀតណាម​ ដែលមាន​សរុប​ប្រមាណ​២០គ្រួសារ ប្រកបរបរជាអាជីវករលក់ដូរតូចតាច និងជាជាង​សំណង់។ ព្រះសហគមន៍​នេះ មាន​ផ្ទះស្នាក់នៅ​សម្រាប់កូនសិស្សចំនួន​១២នាក់ ​មក​ពីតំបន់​ផ្សេងៗ ដូចជា​មណ្ឌលគិរី ​និងទីដាច់ស្រយាល​ផ្សេងៗដែល​គ្មាន​សាលា​អនុវិទ្យាល័យ។

លោក​ប៉ូល​ឲ្យដឹងទៀតថា គោលដៅ​សំខាន់​ក្រោយមាន​ព្រះវិហារ​នេះ​ហើយ លោក​នឹង​ពង្រឹង​សមាជិក​គណៈកម្មការ​ព្រះសហគមន៍​ឲ្យ​រឹងមាំ និង​ជួយ​ឲ្យ​គ្រីស្ត​បរិស័ទ​ដែល​មិន​សូវ​មក​ព្រះវិហារ​ចូលរួម​ឲ្យ​បាន​សកម្មឡើងវិញ៕

កែវ កញ្ញា

Facebook
Twitter
LinkedIn